Læknablaðið - 01.12.1967, Side 22

228
LÆKNABLAÐIÐ
þekktu hann, mun hins vegar finnast líkt og dr. Jón forni kvað
um föður sinn látinn:
„Enn er horfinn einn af fold,
ættbálk tekur að þynna;
þar fór svipur manns í mold
meiri’ en flestra hinna.
Á ætlan hans var ekki hik,
er það leingst í minni,
aldrei vék hann eitt um strik
út frá skyldu sinni.“
Þótt vinum Ivristins Stefánssonar þyki kalt að standa yfir
moldum hans og svipminna að honum látnum, er þar þó engu til
að jafna við söknuð ættingja og venzlafólks, eiginkonu, dætra og'
dótturbarna. Þau hjón Kristinn og Oddgerður voru mjög sam-
rýnd og einkar sýnt um að skapa náin tengsl meðal skylduliðs
þeirra. Það er og vafalaust satt, sem annars staðar segir um
prófessor Kristin látinn, að í fari hans var margt, sem minnti
á ættarhöfðingja í þess orðs bezta skilningi. Því er að ættmönn-
um hans og fjölskyldu mjög sár harmur kveðinn.
1 dag hefði hann orðið 64 ára.
Heiðruð sé minning hans.
Reykjavík, 8. 10. 1967.
Þorkell Jóhannesson.