Læknablaðið - 01.04.1968, Blaðsíða 72

88
LÆKNABLAÐIÐ
um stöðu þessa. Leitaði stjórn L. R. staðfestingar á þessu hjá dómsmála-
ráðuneytinu og fékk hana. Skömmu síðar kom hins vegar í ljós, að
fjórði læknirinn, búsettur í Reykjavík, hafði einnig sótt um stöðu
þessa án þess að láta þess getið við stjórn L. R.
Stjórn L. R. fór fram á það við umsækjendur, að þeir settu fyrir-
vara um launakjör og létu þess getið í umsóknum sínum um stöðu
þessa. Þeir þrír umsækjendur, sem vitað var um, settu þennan fyrir-
vara skv. tilmælum stjórnar L. R., og sömuleiðis sá fjórði, er vitað var
um umsókn hans.
Er samkomulag hafði náðst um laun yfirlækna, sendi dómsmála-
ráðuneytið umsækjendum skeyti, þar sem þess var farið á leit, að
þeir afturkölluðu fyrirvara sinn um stöðuumsóknirnar, þar eð sam-
komulag hefði náðst um launakjör yfirlækna. Tveir umsækjendurnir,
þeir er búsettir voru erlendis, afturkölluðu þá fyrirvarann, en hinir
tveir höfðu ,samráð við stjórn L. R., og í samráði við hana var fyrirvari
þeirra látinn standa og þess farið á leit við hina umsækjendurna, að
þeir settu fyrirvara að nýju. Annar umsækjandinn, Brynleifur Stein-
grímsson, varð við þessum tilmælum Læknafélags Reykjavíkur, en
hinn umsækjandinn, Hrafnkell Helgason, neitaði að setja fyrirvara
aftur.
Svo sem kunnugt er, var Hrafnkeli veitt yfirlæknisstaðan, en hann
fékk þá ,strax leyfi frá störfum í eitt ár.
Stjórn L. R. telur, að Hrafnkell Helgason hafi með því að neita
að endurnýja fyrirvara sinn gengið gegn samþykktum og stefnu Lækna-
félags Reykjavíkur. Hins vegar er Hrafnkell ekki félagi í Læknafélagi
Reykjavíkur, og hefur félagið því ekki yfir honum neina lögsögu, fyrr
en hann sezt að á félagssvæðinu.
Læknaklaðið Útgáfa blaðsins hefur gengið allvel á árinu 1967.
Stundum hefur orðið nokkur töf á því, að blaðið kæmi
út á réttum tíma. Þetta er sérstaklega bagalegt m. t. t. stöðuauglýsinga,
sem eðlilegt er að komi í blaðinu. Úr þessu hefur ritstjórnin reynt að
bæta og mun kappkosta að koma blaðinu út á réttum tíma, þótt einstök
hefti verði misstór. Auka hefur þurft eintakafjölda upp í 700, svo að
nokkuð væri handbært af upplagi hvers tölublaðs. Þetta, auk hækk-
unar á fleiri kostnaðarliðum, gerir það óhjákvæmilegt að hækka aug-
lýsingaverð blaðsins, sem hefur of lengi haldizt óbreytt.
Af efni blaðsins mættu félagsmálaskýrslur læknafélaganna af
ýmsu tagi minnka að mun, en fræðigreinar lækna aukast að sama
skapi. Misjafnlega gengur að halda í horfinu þeirri góðu og reyndar
sjálfsögðu venju að birta eftirmæli um sérhvern látinn starfsbróður.
Um fjármál Læknablaðsins er það að segja, að áskriftarverð og
auglýsingataxti hafa staðið í stað undanfarin tvö til þrjú ár, þrátt
fyrir hækkun á kostnaði við blaðið, s. s. prentun, pappír og fleira. Af
því leiðir, að fjárhagur blaðsins hefur verið með lakara móti, og hefur
skrifstofa læknafélaganna t. d. ekki fengið neitt fyrir þá vinnu, sem
hún hefur látið blaðinu í té, þ. e. a. s. fyrir afgreiðslu og auglýsinga-
söfnun. En eins og kunnugt er, var áður sérstakur auglýsingastjóri
ráðinn við blaðið, og fékk hann 10% af innkomnum auglýsingatekjum.