Læknablaðið - 01.12.1968, Blaðsíða 45

LÆKNABLAÐIÐ
261
læknastéttinni, einkum ungum læknum. Því var haldið fram, að ekki
hefði reynzt unnt fyrir heilbrigðisyfirvöld að fá neinn lækni til starfa
með flotanum,
Af þessu tilefni samdi Læknafélag íslands greinargerð, sem sam-
þykkt var á stjórnarfundi h. 13. sept. og síðan birt í dagblöðunum.
Hinn 14. september hringdi Jón Thors til formanns Læknafélags ís-
lands og óskaði eftir viðræðum við fulltrúa L.R. ásamt fulltrúum út-
gerðarmanna um síldarlæknisvandamálið. Var þetta aðallega gert með
hliðsjón af því, að þá var sjónvarpsþáttur fyrirhugaður með útgerðar-
mönnum í sambandi við sildveiðarnar og líklegt, að þetta mál mundi
koma þar fram.
Þar sem óskað var eftir fundi þann sama dag, var ekki aðstaða til
að ná saman mönnum án fyrirvara og þess óskað, að fundur yrði næsta
dag, en það reyndist ekki unnt vegna fjarveru útgerðarmanna, og var
fundur þessi haldinn þriðjudaginn 19. sept. Þar mættu fyrir hönd
læknafélaganna Arinbjörn Kolbeinsson og Árni Björnsson. Aðrir á
fundinum voru Benedikt Tómasson, Jón Thors, Baldur Möller, Sigurð-
ur Egilsson og tveir aðrir fulltrúar útgerðarmanna. Á fundinum var
rætt um málið og undirbúningsleysi þess allt frá upphafi vega, þegar
það var rætt og samþykkt á Alþingi. Einnig var rætt um þá starfsað-
stöðu, sem læknirinn gæti haft og þyrfti að hafa og hvernig hægt væri
að koma þessum málum fyrir í framtíðinni. Fulltrúar ráðuneytisins og
útgerðarmanna óskuðu eftir því, að læknafélögin leituðust við að fá
mann til þess að taka að sér þetta starf, því að annars gæti svo farið,
að síldarsjómenn neituðu að dvelja lengur á fjarlægum miðum. Fyrir-
hugað var, að læknirinn hefði aðsetur í varðskipinu Þór, er fylgja ætti
síldveiðiflotanum, enda talið eina skipið, sem til greina gæti komið
eftir atvikum sem aðsetur fyrir þennan lækni, og gert ráð fyrir, að
hann starfaði til októberloka. Allmikil leit var hafin að lækni, sem
gæti tekið að sér þetta starf, og reyndist það erfitt vegna annríkis
manna og einnig vegna þess, að sumir töldu sig illa fallna til starfa
á sjó. Einnig töldu margir, að þessi lausn á málinu væri ófullnægjandi
og vildu ekki taka þátt í slíku starfi. 29. sept. rey.ndist unnt að fá sér-
menntaðan handlækni til þess að takast þetta starf á hendur í einnmán-
uð gegn því, að starfsaðstaða yrði tryggð eins vel og hægt væri við
þær aðstæður, sem um var að ræða. Bæði vildi hann hafa öll þau áhöld,
sem hann mundi geta notað, og sömuleiðis þær lyfjabirgðir, er til mála
gæti komið, -að yrðu að gagni.
Læknir þessi starfar við handlæknisdeild Landspítalans og virtist
því geta komið til greina, að hann fengi þar frí frá störfum, en héldi
launum sínum. Málið var síðan lagt fyrir ráðuneytisstjórann, Baldur
Möller, 2. okt. með þeim hætti, er áður greinir. Tveimur dögum seinna
tilkynnti ráðuneytið formanni L.Í., að eftir atvikum mundi ekki þörf
á síldarlækni á þessu hausti, þar sem síldin væri mjög að nálgast land-
ið, og væri mál þetta því útrætt af hálfu ráðuneytisins á þessu hausti.
Var ráðuneytinu bent á, að nauðsynlegt væri að hefja nú þegar undir-
búning að því að tryggja síldveiðiflotanum læknisþjónustu á næsta
sumri, ef áhugi aðila væri á því, að hún yrði undirbúin á þann hátt, að
hún gæti komið sjómönnum að verulegu gagni.