Læknablaðið - 01.09.1976, Side 37

LÆKNABLAÐIÐ
143
Ný og fullkomin öndunarvél.
Súrefnisþörf: Hjá mörgum sjúklingum
með öndunarbilun verður ósamræmi milli
öndunar og blóðrásar þannig, að blóðið,
sem kemur til hjartans frá lungum, verður
illa mettað súrefni (shunting). Flestum
sjúklingum nægir þó að gefa minna en
50% súrefni, en stundum þarf að gefa
hreint súrefni. Leitast skal við að halda
súrefnisþrýstingi í slagæðablóði milli 80-
100 mm/Hg (sjá síðar). Nauðsynlegt er í
þessu sambandi að fylgjast með, hvort
blóðrauði sé hæfilega mikill, þannig að
blóðið geti flutt nægilegt súrefni.
Andartaksmagn (tidal volume): Reynsla
hefur sýnt, að hæfilegt andartaksmagn er
10-15 ml/kg (15). Halda má þó eðlilegum
blóðgasgildum þegar minna andartaks-
magn, svo sem 7-8 ml/kg er notað, en
sjúklingar þola það illa þegar til lengdar
lætur. Ráðlegt er að blása í sjúkling með
belg nokkrum sinnum með stóru andar-
taksmagni á 30-60 mínútna fresti til þess
að hindra samanfall á lungum.
Þrýstingur: Þegar um tiltölulega eðlileg
lungu er að ræða þarf lágan þrýsting (10-
20 cm H20) til að halda uppi eðlilegri önd-
un. Aftur á móti minnkar þanþol lungna
hjá flestum sjúklingum með öndunarbilun
og þarf stundum að nota þrýsting, sem er
meiri en 60 cm H._,0, ef takast á að halda
uppi hæfilegri öndun.
Hraði: Hjá fullorðnum er hæfilegur önd-
unarhraði 14 til 20 á mínútu. Ef öndun
verður ekki fullnægjandi á þessum hraða,
má auka hann aðeins, eða þá auka við and-
artaksmagn.
Raki: Á flestum öndunarvélum eru úð-
arar, sem halda raka í öndunarfærum
sjúklinganna og í sumum úðurum eru hita-
element. Þá má tengja hátíðniúðara við
margar vélar og hjálpar slíkt mikið, ef
seigt slím situr í lungum.
Mótstaða við útöndun: Sýnt hefur ver-
ið fram á, að notkun jákvæðs þrýst-
ings við útöndun (continuous positive pres-
sure breathing CPPB, eða positive end ex-
piratory pressure PEEP) minnkar alvar-
lega hypoxemiu (9). Er þetta talið stafa
af því, að hindrað er samanfall á alveol-
um. Þrýstingur er þá hafður allt að 15 cm
H20 (19). Er talin ástæða til að nota slíkt,
ef ekki tekst að halda uppi nægilegum súr-
efnisþrýstingi með minna en 50% súrefni
við langvarandi öndunarbilun,