Læknablaðið - 15.04.1986, Blaðsíða 45

LÆKNABLAÐIÐ
105
Kröfurnar til vinnuframlags minnkuðu
ekki og Sigurður naut þeirra i ríkum mæli við
skipulag og rekstur stórrar sjúkrahúsdeildar,
sem er til fyrirmyndar. Jafnframt umsvifa-
miklum stjórnunarstörfum sinnti Sig-
urður kennslu og rannsóknum af alúð og
kostgæfni og varð meðal vinsælustu kennara
læknanema. Hann hafði einnig tíma til að
sinna rannsóknum og hjálpa ungum læknum
af stað við rannsóknarverkefni auk erilssamra
læknisstarfa og stöðugrar bakvaktar, sem
forstöðulæknir verður að gegna fyrir alla
aðra sem með honum starfa. Þetta eru ærin
verkefni fyrir flesta, en Sigurður mætti þeim
kröfum, sem gerðar voru til hans og tók að sér
ýmis trúnaðarstörf, bæði í stjórn læknaráðs
Landspítalans og með setu í deildarráði
læknadeildar og nú síðast sem deildarforseti.
í því starfi komu kostir Sigurðar fram eins og
í öllu öðru sem hann tók að sér. Forystuhæfi-
leikar hans og lagni við að ná settu marki urðu
deildinni til mikils gagns á erfiðu skeiði, þegar
ráða þurfti fram úr þeim vanda sem skapaðist
vegna mjög fjölmennra árganga lækna-
stúdenta, sem nú eru að ljúka námi.
Sigurði var mjög í mun að auka veg
læknadeildar Háskóla íslands og Landspíta-
lans. Nýbyggingu kvennadeildar var að ljúka,
þegar Sigurður tók við prófessors- og
forstöðumannsstarfinu. Var þar skapaður
ytri rammi til þess að auka og bæta þjónustu
kvennadeildarinnar sem Sigurði og sam-
starfsmönnum hans hefur tekist með svo
miklum ágætum að trauðla gerist betra
annars staðar. Sem deildarforseti vann Sig-
urður að undirbúningi að endurskoðun á
kennsluskipulagi og hafði brennandi áhuga á
að auka og bæta rannsóknir við læknadeild-
ina. Þó að við ramman reip væri að draga á
samdráttartíma tókst Sigurði að þoka málum
í rétta átt.
Kynni okkar Sigurðar hófust ekki að ráði
fyrr en haustið 1948, þegar við Páll Sig-
urðsson nú ráðuneytisstjóri og Sigurður
ákváðum að flýta námi okkar í læknadeild og
taka 1. hluta próf í byrjun árs 1949. Að
frumkvæði Sigurðar ákváðum við að vinna
saman að þessu markmiði. Gerðum við
áætlun um hvernig við gætum komist yfir
námsefnið, sem þurfti að skila til prófs, í tæka
tíð og haft það nægjanlega á takteinum.
Hittumst við á hverju kvöldi inni á Kleppi og
ræddum sameiginlega námsefni dagsins og
settum það í kerfi, sem dugði okkur vel.
Myndin er af Sigurði S. Magnússyni og var tekin þegar að
hann var kjörinn heiðursfélagi Royal College of Obstetri-
cians and Gynaecologists i júni1982.
Dugnaður og ódrepandi áhugi Sigurðar var
okkur mikill hvati og skemmtun, því að hann
hafði líka lag á að sjá broslegar hliðar við
annars heldur þurran doðrant, sem við
slógumst mest við, nefnilega Gray’s anatomy.
Þá kynntumst við einnig dugnaði Sigurðar og
bjartsýni hans þegar hann réðst á topografi-
una sem var á þýsku, án þess að hafa lært
nokkra þýsku áður. Yfirleitt var ekki neinu
sinnt nema náminu, en einstöku sinnum
brugðum við okkur þó úr herberginu og
Sigurður greip í píanó, en hann var mjög