Læknablaðið - 15.10.1992, Page 19
LÆKNABLAÐIÐ
327
Hemoglobin g/l
Hemoglobin g/l
Figure 2. lndividual Hb curves
for two patients with anemia of
mixed etiology due to chronic
inflammatory arthritides and
renal insufficiency (amyloidosis)
during and after treatment with
recombinant human erythropoietin
(rh-EPO). The treatment period
with rh-EPO is indicated.
Figure 3. Individual Hb cun’es for
nine patients witli anemia due to
rheumatoid arthritis during and
six weeks after treatment with
recombinant humanerythropoietin
(rh-EPO). The treatment period
with rh-EPO is indicated. The
non-responders are indicated by
broken lines.
fyrir járnmeðferð allan meðferðartímann.
Eftir að rh-EPO meðferð var hætt lækkaði
blóðrauðaskil sjúklinga. Tauchi et al (16)
birtu einnig jákvæðar niðurstöður frá meðferð
á tveimur sjúklingum. Pincus et al (18)
meðhöndluðu 17 sjúklinga með virka iktsýki
sem eingöngu voru meðhöndlaðir með
bólgueyðandi lyfjum öðrum en barksterum
(NSAID). Allir sjúklingamir voru einnig
meðhöndlaðir með jámtöflum og svöruðu rh-
EPO meðferðinni. Pincus et al greindu ekki
frá virkni iktsýki sjúklinga sinna. Takashina
et al (19) greindu frá því að fjórir af sex
sjúklingum með virka iktsýki svöruðu rh-EPO
meðferð. Ekki kemur fram hvort sjúklingamir
voru einnig meðhöndlaðir með jámtöfium. Hjá
tveimur sjúklinganna sem svöruðu meðferð
lækkaði blóðrauðagildið er rh-EPO meðferð
var hætt. 1 öllum ofangreindum rannsóknum
var rh-EPO gefið þrisvar í viku sem inndæling
í æð. í okkar rannsókn var rh-EPO gefið
undir húð og sex af sjúklingunum gátu sjálfir
séð um inndælingamar, þrátt fyrir skertan
handstyrk. Það minnkar bæði kostnað og
fyrirhöfn.
Sjúklingar með blóðleysi vegna iktsýki geta
haft bælda eða eðlilega blóðrauðavakasvörun
(9-14). Jafnvel þó að blóðrauðavakasvörunin
sé eðlileg hvað varðar blóðrauða, er
mögulegt að enn meiri hækkun þurfi á
blóðrauðavakanum til þess að yfirvinna
bælandi áhrif bólguferilsins (II-1 og TNF-a)
á blóðfrumumyndunina (26,27). Við fundum
ekkert samband milli þéttni blóðrauðavakans
í sermi og meðferðarárangurs. Hinsvegar
er efniviður okkar of lítill til þess að
draga ályktanir hvað varðar þýðingu þéttni
blóðrauðavakans í sermi fyrir væntanlegan
meðferðarárangur. Sjúklingamir tveir með
skerta nýmastarfsemi svömðu best rh-EPO
meðferðinni, sem sýnir að þrátt fyrir mjög