Kjarninn - 22.05.2014, Blaðsíða 90

04/06 fóTbolTi
5. porTúgal – 1966
(XVHELRJHJQ1RU²XU.µUHX
Portúgalir höfðu aldrei komist á heimsmeistaramót
fyrr en 1966 og áttu ekki eftir að komast á mót aftur
fyrr en 1986. Engu að síður er frammistaða þeirra
frá 1966 ein af þeim magnaðri sem sést hafa. Liðið
var að mestu leyti sett saman úr Lissabon-liðunum
Sporting og Benfica. Benfica var á þessum tíma eitt
besta lið Evrópu og vann til að mynda Evrópukeppni
félagsliða árin 1961 og 1962 auk þess að komast í
úrslit 1963, 1965 og 1968. Aðalhvatamaðurinn að
þessari velgengni var stjörnuframherjinn Eusebio,
Svarti pardusinn, sem var ættaður frá Angóla og
fæddur í Mósambík og gat skorað að vild. Annar lykil-
maður liðsins var Mario Coluna, miðjumaður og fyrir-
liði. Coluna var einnig leikmaður Benfica og fæddur
í Mósambík. Bæði Eusebio og Coluna létust snemma
á þessu ári. Portúgalir unnu alla andstæðinga sína
í riðlakeppninni nokkuð auðveldlega, þar á meðal
heimsmeistarana sjálfa Brasilíumenn 3-1. Það kom
því verulega á óvart að Norður-Kóreumenn komust í
3-0 forystu gegn þeim í 8 liða úrslitum. Eusebio tók
þá til sinna ráða og skoraði 4 mörk og Portúgalir unnu
5-3 samanlagt. Þeir töpuðu svo í undanúrslitum gegn
gestgjöfunum frá Englandi 2-1 en unnu bronsleikinn
gegn Sovétmönnum með sömu markatölu. Eusebio
var langmarkahæstur á mótinu með 9 mörk og komst
í úrvals lið mótsins ásamt Coluna og miðverðinum
Vicente.
6. frakklanD – 1986
6LJXUJHJQ%UDVLO¯XP¸QQXP¯Y¯WDVS\UQX-
keppni
Frakkar þóttu eitt sigurstranglegasta liðið fyrir
mótið 1986. Þeir voru óheppnir að fara ekki lengra
fjórum árum áður og voru ríkjandi Evrópumeistarar.
Miðjuspilið var aðalsmerki liðsins og var talað um
Carr-magique (galdraferninginn) í því samhengi.
Miðjuna skipuðu Luis Fernandez, leikmaður Paris St.
Germain, Bordeaux-leikmennirnir Jean Tigana og
Alain Giresse og svo aðalstjarna liðsins og fyrirliði,
Michel Platini, leikmaður Juventus. Reyndar hrjáðu
meiðsli liðið á mótinu og bæði Giresse og Platini
þurftu að fá sprautur til að geta spilað. Henri Michel
þjálfari gat einnig valið úr framherjum á borð við
Jean-Pierre Papin og Yannick Stopyra. Liðið byrjaði
rólega í riðlakeppninni og varð í öðru sæti, en gerði
þó gott jafntefli við Sovétmenn. Frakkar byrjuðu svo
að skína í útsláttarkeppninni.Þar unnu þeir Ítali 2-0 í
16 liða úrslitum og Brasilíumenn í vítaspyrnukeppni í
8 liða úrslitum. Það var svo sérlega biturt að tapa fyrir
Vestur-Þjóðverjum í undanúrslitum rétt eins og árið
1982. Þjóðverjar unnu 2-0 og franska sóknin virtist
algerlega búin á því af meiðslum og þreytu. Frakkar
náðu þó að vinna bronsverðlaun gegn Belgum í fram-
lengdum leik, 4-2.