Sagnir - 01.04.1984, Side 6

Reykjavík og hafið
Þeir tylla sér oft á Kolbeinshaus, mávarnir sem
sœkja okkur Reykvíkinga heim. En mann-
skepnan er sífellt að auka umsvifsín; undanfarin
ár hefur grjóti, sandi og möl verið ekið í sjóinn
undan Skúlagötunni. Ef til vill kemur brátt að
því að mávarnir geti ekki lengur spókað sig á
Kolbeinshaus.
Maðurinn er sífellt að breyta umhverfi sínu, í
samrœmi viðþarfirhvers tíma. Við Skúlagötu er
fyrirhugað að rísi í nánustu framtíð röð stórra
íbúðabygginga en áður þarf að jafna við jörðu
ýmis mannvirki, sem sett hafa sterkan svip á
strandlengjuna um langt árabil. Þannig munu
hverfa hús Sláturfélags Suðurlands og Timbur-
verslunarinnar Völundar. Austan við Völund
standa nú Kveldúlfshúsin gömlu, svipmikil og
reisuleg. Þar var mikið um að vera á fyrri árum
þegar Reykjavík var öðru fremur blómlegur
útgerðarbœr; þangað var fiskur fluttur til verk-
unar og þar var vinnustaður fjölda manns.
Kveldúlfshúsin eru merkilegur minnisvarði um
mikið umbrotaskeið í sögu Reykjavíkur.
Auðvitað verður hafið í vissum skilningi ná-
komið þeim sem setjast munu að í væntanlegri
íbúðabyggð við Skúlagötuna. En hafið mun ekki
snerta lífþessafólks á sama hátt og það varðaði
fólkið, semforðumgekk til vinnu sinnar í Kveld-
úlfshúsunum og raunar annars staðar á strand-
lengjunni. Hafið skipar ekki lengur þann sess í
líft þorra Reykvíkinga sem þaðgerði áður, erstór
hluti þeirra hafði lífsviðurværi sitt affiskveiðum
ogfiskverkun. Vissulega er rekin umsvifamikil
útgerð i Reykjavík en yfirgnæfandi meirihluti
borgarbúa er ekki í beinum tengslum við þá
útgerð; þorri þeirra sinnir störfum í verslun og
þjónustu ýmiss konar. Reykvíkingar nútímans
gera sér ef til vill ekki greinfyrir hversu mikil-
vægt hafið og sjósóknin varfyrri kynslóðum.
Reykvíkingurfrá 19. öld yrði án efa ruglaður
í ríminu ef honum skyti upp í borginni núna.
4 SAGNIR