Dagblaðið Vísir - DV - 11.09.2007, Blaðsíða 13

DV Arkitektúr þriðjudagur 11. september 2007 13
U
m
sjó
n
: B
e
rg
lin
d
H
ä
sle
r
N
e
tfa
n
g
b
e
rg
lin
d
@
d
v.is
Brot af því besta í
íslenskum arkitektúr
Að mati Olgu Guðrúnar Sigfúsdóttur arkitekts
Íslensk byggingarlist á sér ekki langa sögu en engu að síður hafa risið hér hús, og eru enn að rísa, sem við og komandi kynslóðir getum
státað okkur af. Heyrast hér þó reglulega óánægjuraddir með borgarskipulagið og orðið „verktakagræðgi“ virðist vera að festa sig í sessi
með stækkun hverfa og þéttingu byggðar. Olga Guðrún Sigfúsdóttir arkitekt var fengin til þess að fjalla um íslenskan arkitektúr og velja
nokkrar byggingar, gamlar sem nýjar, sem að hennar mati skara fram úr. Byggingarnar sem Olga Guðrún valdi eru fjölbreyttar og ólíkar en
allar eiga þær eitt sameiginlegt; þær eru í engri samkeppni við náttúruna og falla vel að því umhverfi sem þær eru staðsettar í. Það er þessi
eiginleiki sem Olga Guðrún segir vera einn þann mikilvægasta í öllum arkitektúr; eiginleiki sem oft virðist gleymast.
„Arkitektúr á Íslandi er ungt
fag og hafa íslenskir arkitektar
þurft að afla sér menntunar er-
lendis,“ segir Olga Guðrún Sig-
fúsdóttir arkitekt. Olga lærði sjálf
í tækniháskólanum í Berlín þar
sem hún bjó í níu ár. „Íslenskir
arkitektar hafa lært í Danmörku,
Noregi, Svíþjóð, Þýskalandi,
Frakklandi, Bandaríkjunum, svo
eitthvað sem nefnt. Það skýrir
kannski einna helst fjölbreytn-
ina í íslenskri byggingarlist sem
er í senn jákvætt og neikvætt,“
segir Olga Guðrún.
Verktakagræðgi
„Þróunin hefur í raun ver-
ið svo ör að erfitt hefur reynst
að stemma stigu við því sem er
að gerast í Reykjavík. Úthverfin
stækka en þétting byggðar í mið-
bænum hefur lotið í lægra haldi.“
Að mati Olgu endurspegla nýju
hverfin í borginni ákveðna verk-
takagræðgi þar sem fagurfræðin
spilar sjaldnast stóra rullu. „Það
virðist skipta meira máli að fá
sem mest fyrir sem minnst.“
Byggingararfleifð
framtíðarinnar
Verktakar þurfa að fara eft-
ir deiliskipulagi sem er í hönd-
um borgar- eða bæjaryfirvalda.
Deiliskipulag segir til dæmis til
um, í einföldu máli, hversu há og
breið byggingin má vera. „Verk-
takinn nýtir þetta svo hundrað
prósent til að hámarka gróðann
og sækir jafnvel um undanþágu
til að bæta einhverju við svona
til öryggis því ekki má fermetri
fara til spillis.“ Olga segir að af
þessum sökum verði því til lítið
svigrúm til að forma byggingar
eða aðlaga þær umhverfi sínu.
„Verktakinn leitar svo til verk-
fræðings, byggingarfræðings
eða arkitekts til að teikna húsið
sem oftar en ekki þarft að vinna
innan mjög þröngs ramma.“ Að
mati Olgu þurfa verktakar að
endurskoða viðhorf sitt til um-
hverfisins og til byggingarlist-
ar. „Það ætti í rauninni að vera
skylda allra verktaka að nema
byggingarlist í að minnsta kosti
eitt til tvö ár því það eru þeir sem
eru að móta borgina okkar. Fag-
urfræðin þarf að vera höfð að
leiðarljósi því þetta er bygging-
ararfleifð framtíðar okkar.“
Samspil byggingarlistar og
náttúru
Við teikningu og byggingu
nýrra húsa þykir Olgu mikilvæg-
ast að hafa í huga að byggingar
falli vel að náttúru og umhverfi.
„Það er ákveðin stefna í arkitekt-
úr þegar náttúran er látin flæða
inn í byggingar og þannig verður
náttúran hluti af byggingunni.
Það hefur verið ákveðin vakn-
ing í þessum efnum hér á landi
en það mætti huga miklu meira
að þessu.“ Að mati Olgu þarf fólk
í meira mæli að verða meðvit-
aðra um umhverfið sem það býr
í. „Við þurfum að kynna bygg-
ingarlist fyrir börnunum okkar.
Vinkona mín, Guja Dögg Hauks-
dóttir, er einmitt að fara að gefa
út bók sem heitir Byggingarlist
í sjónhæð og er ætluð börnum
á grunnskólastigi,“ segir Olga
Guðrún sem er orðin spennt
fyrir því að fletta í þeirri bók og
kenna sínum börnum sitthvað
um byggingarlist.
arkitektúr
Framhald
á næstu opnu
Fagurfræðin á að vera í fyrirrúmi
D
V
m
ynd Stefán