Dagskrá: tímarit um menningarmál - 01.06.1957, Blaðsíða 23

Dagskrá: tímarit um menningarmál - 01.06.1957, Blaðsíða 23
GAMLI MAÐURINN — Það, sem þessi unga stúlka segir, það segir hún því aðeins að þcr hafið hugsað það, hún cr ekkert ann- að en bergmál yðar. ARI — (Með ugg) Bergmál mitt? Þér hafið áður imprað á þessu. Hver er ástæðan? GAMLI MAÐURINN — Æ, hversvegna þarf ég að fara í kringum sannleikann. ARI — Sannleikann? Þér segið ekki satt, gamli maður. Hún hefur sagt yður það, sem ég mundi aldrei hugsa. Þetta er frá- leitt. GAMLI MAÐURINN — Stúlkan þarna, þetta blóm í skógi, Orchis purpurella, hún cr aðeins til í draumi yðar. (Stúlkan hrópar upp yfir sig). ARI — Orchis purpurella? Er hún það blóm, sem þér leituðuð? GAMLI MAÐURINN — Hún cr draumur yðar. ARI — (Titrandi af geðshræringu) Nei, það cr ekki satt. Sjáið þér til. Ég hef verið að leita að lagi í marga mánuði, ég hef ekki getað hugsað og ekki samið, en í nótt kom hún með lagið og hvernig gæti hún það, ef hún væri ég? GAMLI MAÐURINN — Frálcit undanbrögð, ungi maður, þér ættuð að horfast í augu við staðreyndirnar. Þegar þér vaknið í fyrramálið, verður stúlkan ekki lengur til. Þykir yður ekki undarlegt, að hér skuli öll tré vera í skrúða, þó um hávetur sé? Það er af því að þetta rjóður er hvergi til nema í draumi yðar. ARI — En af hverju eruð þér svo vissir um, að mig sé að dreyma? Af hverju getur hana ekki verið að dreyma? GAMLI MAÐURINN — Væri það hetra? Annaðhvort ykkar er aðeins til í draumi liins. Aðeins annað ykkar er í raun og veru, það ykkar sem dreymir. Hitt er ekki til. Væri það betra að hana dreymdi? ARI — Betra? Þykizt þér ekki vera útvalinn boðberi sannleikans? Kemur það málinu við, hvort mér þykir eitt betra en annað? Staðreyndirnar standa sjálfsagt óhaggað- ar eftir sem áður. SIÚLKAN — Nei, trúðu honum ekki. Er það satt, sem hann segir? Ég vil ekki láta það vera satt. ARI — Sál mín hrópar: satt, hjarta mitt: lýgi. STÚLKAN — Hvort okkar dreymir? Ég vil vita það. Ef mig dreymir, þá skal ég aldrei samþykkja, að þú sért ekki til. Ó, ég vil fá að vita það. Ég vil fá að vita það. Ég ætla að berjast gegn þessum gamla manni. Ég veit það vel að ég get það, ég finn svo vel að það er eirthvað, sem hann skilur ekki, og það er einmitt það, sem allt veltur á. Ég skal ekki gefast upp, og upp úr baráttu minni skalt þú rísa, í vöku og veruleika. ARI — Ég hugsaði þetta ekki. Yður skjátlast, gamli maður. Hún er annað og meira en aðeins draumur minn. GAMLI MAÐURINN — Það fljóta ekki all- ar hugsanir ofan á. ARI — En þetta var ekki hugur minn. Ég veit það. Hana er að dreyma. Ég er ekki til. STÚLKAN — Ef við viljum bæði vera til, getur þessi maður ckkert. Ég skipa yður, farið burt, gamli maður, farið burt. GAMLI MAÐURINN — Til einskis, til einskis. Við förum bráðum. STÚLKAN — Við? Ekki ég. Ekki ég. (Við Ara) Trúðu honum ekki. Þá er allt glat- að. Við verðum að berjast gegn honum, og til þess að ná árangri, þarf bara eitt, það, að trúa honum ekki. ARI — Vertu stillt, Ijúfan mín. Gamli maður, það er eitthvað bogið við kenningu yðar. Ef unnusta mín væri hvergi til nema í draumi mínum, þá hefði hún ekki getað sagt þetta. Og ef ég væri hvergi til nema í draumi hennar, þá væri ég ekki eins hræddur og ég er. STÚLKAN — Þú mátt ekki vera hræddur, þá er allt glatað. Vertu viss um að hann hafi á röngu að standa, þá sigrum við. ARI — Ég vil trúa því. En það er angist í huga mér, nístandi angist, sem rænir mig ró cg krafti. (Snýr sér undan). GAMLI MAÐURINN — Nú skal ég sýna ykkur svolítið. (Hann bendir þeim að koma á eftir sér og þau halda hikandi í sömu átt og hann. Hann fer með þau yfir á baksviðið vinstra megin, þar sem Ari liggur sofandi í rúminu í svefnherbergi sínu og þau gægjast varfærnislega inn. Svo koma þau til baka, beygð. Ari sty’ður hana. Gamli maðurinn í humátt á eftir þeim). ARI — Mig drevmir. STÚLKAN — Ég er hamingjusöm. Ég hef elskað þig heila eilífð. Hvernig getur þetta oagskrá 21
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Dagskrá: tímarit um menningarmál

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagskrá: tímarit um menningarmál
https://timarit.is/publication/1059

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.