Dagskrá: tímarit um menningarmál - 01.06.1957, Blaðsíða 54

hverjum tveim árum. Einnig mikill
hluti verka Haydns, Mozarts, Schu-
berts og Brahms, en þau eru horn-
steinar tónmenningar Vesturlanda.
Að lokum spyr ég Jón, hvað líði
flutningi íslenzkra tónverka.
— Séu flutningshæf tónverk fyrir
hendi, er varla neitt til fyrirstöðu, að
þau verði leikin. Hins vegar hefur
sorglega lítið borið á slíku, og veit ég
varla, hverjum um væri að kenna,
nema þá helzt tónskáldunum. Eitt
verk eftir íslenzkt tónskáld verður þó
flutt á vegum sveitarinnar í vetur, en
það er píanókonsert eftir Jón Nordal,
og mun höfundurinn sjálfur leika
sólóhlutverkið.
Dagskrá vill að endingu óska Sin-
fóníuhljómsveitinni og hennar ágæta
framkvæmdastjóra alls góðs á kom-
andi vetri og lýsir gleði sinni yfir, að
mál þeirra standa ekki ver en raun
sýnir.
Sibyl Urbancic:
Söngur Hermanns Preys
Mánudagur í). september. Haustlegt
kvöld. Klukkan er að verða sjö, og
inn í Austurbæjarbíó streymir fjöldi
prúðbúins fólks. Gamalkunn andlit
hvert sem litið er, nokkur ný á milli.
Menn heilsast og tala saman í lágum
hljóðum á leiðinni inn í salinn. —
„Nei, ég hef aldrei heyrt hans getið
fyrr —“ — „heyrði hann syngja í
Hermann Prey
Þýzkalandi fyrir ári síðan —“ „— þótt
hann sé svona ungur —Loks geng-
ur umræddur inn á sviðið og kliður-
inn þagnar. Glæsilegur ungur maður.
Hann bíður, meðan síðustu eftirlegu-
kindurnar skjótast í sæti sín, og enn
þurfa einhverjir að ræskja sig og
hósta, síðan hefur hánn söng sinn.
Björt og þýð rödd, undurmild. Skýr
og lij)ur meðferð textans. Þó finnst
mér f-in og s-in heyrast um of og gera
framburðinn full blásturskenndan,
sérstaklega fyrst í stað, er á líður
venst ég því. Undirleikur Guðrúnar
Kristinsdóttur er ákveðið of sterkur í
fyrstu lögunum, en öruggur. I „Der
Neugierige“, 6. laginu, hefur hún
samt náð því jafnvægi, sem hún held-
ur tónleikana á enda. Þegar þar er
komið, virðast menn líka smátt og'
smátt ætla að átta sig á, að ætlazt er
til, að þeir láti hrifningu sína ekki í
52
DAGSKRÁ