Fréttatíminn - 24.01.2014, Blaðsíða 19

viðtal 19 Helgin 24.-26. janúar 2014
Heimspíanistar
í Hörpu
Piano études Ásamt píanóleikurunum
Víkingi Heiðari Ólafssyni
og Maki Namekawa
www.harpa.is/philipglass
Goðsögnin Philip Glass
frumflytur eigin verk í Hörpu
Philip Glass
28. janúar, kl. 20:00
Harpa kynnir með stolti
Tryggðu þér miða á www.harpa.is
B
ra
nd
en
bu
rg
Aðalheiður Þóra Bragadóttir er 43
ára þroskaþjálfi og grunnskóla-
kennari frá Hafnarfirði.
Gat varla leikið
við barnabarnið
„Mér fannst hálf óraunverulegt að sjá
mig en líka erfitt. Mér fannst erfitt að
horfa á mig stíga á vigtina og erfitt að
sjá mig grenja í sjónvarpinu. Það kom
mér annars á óvart hvað þátturinn
fangar vel andrúmsloftið hjá okkur.
Ég er mjög lágvaxin og þó ég hafi
verið 101 kíló var ég með svipaðan
BMI-stuðul og konur sem voru mun
þyngri. Ég þyngdist um rúm 40 kíló á
síðustu meðgöngunni minni og þegar
ég var búin að eiga hélt ég áfram að
þyngjast. Ég hef haft miklar áhyggjur af
heilsunni, ég var með verki í hnjánum
og svo móð að ég gat varla leikið við
barnabarnið mitt. Það var síðan farið
að hræða mig hvað ég var byrjuð að
einangra mig mikið frá vinum og kunn-
ingjum því ég vildi ekki að fólk sæi mig.
Sem kennari varð ég oft fyrir því að
litlir krakkar spurðu hvort ég væri með
barn í maganum og sum hlógu að mér.
Verstu fordómarnir komu
hins vegar frá fullorðnu
fólki. Ég var kölluð feit
belja af fullorðinni
manneskju fyrir
tíu árum og það
stendur enn
mjög í mér.
Ég man líka
eftir því að
hafa verið
að horfa á
sjónvarpið
með fólki og þar
birtist feit kona
að dansa og ein
konan sagði: Ég
hélt að þetta væri
Heiða.“
Þór Viðar Jónsson er 39 ára
kerfisstjóri frá Hafnarfirði.
Fordómar
á Íslandi
„Mér fannst mjög erfitt að sjá sjálfan
sig á svona slæmum stað. Það vakti
upp erfiðar tilfinningar sem ég var
að burðast með á þessum tíma en
mér fannst líka jákvætt að sjá hvað
ég er kominn langt síðan þá. Ég bjó
í Kanada í 20 ár og fannst íslenskan
mín líka koma mjög illa út í nokkrum
atriðum.
Ég var orðinn mjög þungur þegar ég
flutti heim til Íslands árið 1998 eftir
að mamma mín dó úr krabbameini.
Ég tók þá þátt í Líkami fyrir lífið og
léttist mikið. Árið 2001 fór ég aftur til
Kanada, datt í sömu rútínuna, fór að
borða mikið og þyngdist aftur. Ég varð
þá þunglyndur, seldi húsið og flutti
aftur heim. Ég var mjög ósáttur við
sjálfan mig og lokaði árum saman á öll
tengsl við kvenfólk. Mér finnst
ég hafa dottið í lukkupottinn
að hafa fengið að taka þátt í
Biggest Loser.
Ég fann ekki fyrir
neinum fordómum
í Kanada en á
Íslandi var
það öðruvísi.
Þá upplifði
ég til dæmis
í fyrsta skipti
að fólk kom
upp að mér
á skemmti-
stöðum og fór að
rífa kjaft og spyrja
hvernig ég gat leyft
mér að verða svona
feitur. Það var mjög
erfitt að heyra
þetta, sérstaklega
því þetta var sann-
leikurinn.“
„Mér fannst ótrúlega fyndið að sjá mig þarna.
Ég lifði í þeirri trú að ég væri ekki jafn hrika-
lega stór og ég var. Mér fannst áhugavert að
endurupplifa þessi augnablik og að átta mig á
því hversu veik ég var í raun orðin.
Ég hef alltaf verið stærri en vinkonur mín-
ar sem voru mikið í íþróttum. Ég byrjaði
snemma að vinna, eignaðist peninga og réði
mér mikið sjálf þó mamma reyndi að hafa
áhrif á mig. Ég þyngdist síðan verulega eftir
að ég eignaðist fyrra barnið mitt í júní 2011.
Síðan varð ég ólétt aftur og eignaðist annað
barn í janúar 2013. Eftir það missti ég öll tök,
fór að borða meira og vera allt of góð við sjálfa
mig. Ég fékk líka fæðingarþunglyndi og leitaði
mikið í mat.
Ég er mjög dómhörð við sjálfa mig og dæmdi
mig hart þegar ég þyngdist en samt gerði ég
ekkert í því. Mér fannst stundum að fólk væri
að stara á mig en ég held núna að það hafi
bara verið í höfðinu á mér.“
Kolbrún Jónsdóttir er 25 ára
í fæðingarorlofi og kemur frá
Vestmannaeyjum.
Fékk fæðingarþunglyndi
101 kg
176 kg
120 kg
Framhald á næstu opnu