Morgunblaðið - 03.05.2012, Blaðsíða 26

26 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 3. MAÍ 2012
✝ Árný AnnaGuðmunds-
dóttir fæddist í
Reykjavík 10. nóv-
ember 1918. Hún
lést á hjúkr-
unarheimilinu Sól-
túni 21. apríl
2012.
Foreldrar henn-
ar voru Guð-
mundur Sæmunds-
son, verkamaður í
Reykjavík, f. 9. nóvember
1870, d. 30. janúar 1963 og
kona hans Guðrún Jónsdóttir
húsmóðir, f. 30. apríl 1882, d.
26. ágúst 1956.
Anna, eins og hún var oft-
ast kölluð, ólst upp hjá fóstur-
foreldrum sínum, Stefáni
Jónssyni múrarameistara og
konu hans Sigríði Sigurð-
ardóttur húsmóður. Bjuggu
þau að Hverfisgötu 87 í
Reykjavík.
Anna átti sex systkini, þau
voru: Stefanía, f. 1. júlí 1908,
d. 1980, Gíslína, f. 29. júní
1912, d. 1998, María, f. 12.
október 1913, d. 2003, Að-
alsteinn, f. 9. október 1923, d.
1985, Sveinn, f. 2.
ágúst 1926, d.
2003, Dagbjört, f.
5. febrúar 1928 og
er hún ein eftirlif-
andi af þeim
systkinum.
Anna giftist
þann 25. ágúst
1945 Tyrfingi
Agnarssyni póst-
manni, ættuðum
úr Húnavatns-
sýslu, f. 27. mars 1908, d. 6.
desember 1981. Eignuðust þau
tvö börn, þau eru: Hrafnhild-
ur, f. 22. apríl 1944 og Stefán,
f. 7. júní 1945, kona hans er
María Erla Friðsteinsdóttir, f.
30. apríl 1945. Þau ættleiddu
Tyrfing Heimi, f. 5. maí 1960.
Fyrir átti Anna dótturina
Laufeyju Guðrúnu, f. 27. febr-
úar 1940 og soninn Pálma, f.
30. nóvember 1942, kona hans
er Anna Lóa Marínósdóttir, f.
24. nóvember 1945. Barnabörn
Önnu eru 19 talsins og barna-
barnabörn eru 39 talsins.
Útför Önnu fer fram í Ás-
kirkju í dag, 3. maí 2012
klukkan 13.
Með þessum örfáu og fátæk-
legu orðum vil ég kveðja fóstur-
móður mína og ömmu. Strax við
fæðingu varð ég ömmu- og afa-
barn, þau tóku mig að sér og
veittu mér einstaklega fjölbreytt
og hlýtt uppeldi og alla tíð allt
til dauðadags var hún mér sem
klettur í stormasömu lífi, án
hennar hefðu dagar mínir orðið
færri og fátækari. Alla tíð þurfti
hún að hafa mikið fyrir lífinu og
ég fékk fljótt að sjá að það er
fátt sem kallast mætti sann-
gjarnt þegar lífið er annars veg-
ar. En hennar mottó var að taka
hlutunum eins og þeir koma fyr-
ir.
Það var mikil unun að hlusta
á hana segja frá gömlu Reykja-
vík, það voru fáir sem þekktu
eins vel til sögu hennar. Hún
nefndi hvert hús í nágrenni
Hverfisgötunnar með nafni og
hverjir höfðu átt þar heima og
hverra manna þau voru. Henni
var annt um Reykjavík og henni
sárnaði að sjá á eftir gamla
bænum víkja fyrir misviturleg-
um framkvæmdum. Árið 1971
keyptu þau hjónin Bræðraborg-
arstíg 22 og þar sleit ég barns-
kónum. Þar var mikið líf og oft
margt um manninn og hafði hún
alla tíð sterkar taugar til Vest-
urbæjarins. Það er með miklum
söknuði og þakklæti að ég kveð
hana ömmu mína. Hún var mikil
persóna og minnast allir hennar
með hlýhug sem henni kynntust.
Hún reyndist okkur feðgunum,
mér og syni mínum Aroni
Heimi, alveg einstaklega vel,
hún mun aldrei úr minni okkar
víkja. Amma eyddi síðustu ár-
unum á hjúkrunarheimilinu að
Sóltúni 2. Þar var hugsað vel um
hana og þar leið henni vel. Það
er með hlýhug og þakklæti sem
ég vil færa starfsfólkinu að Sól-
túni mínar bestu þakkir fyrir
góða viðkynningu.
Guð blessi þig og varðveiti
þig, elsku amma mín.
Tyrfingur Heimir.
Elskuleg tengdamóðir mín,
Árný Anna Guðmundsdóttir, er
látin eftir erfið veikindi. Hún
lést á hjúkrunarheimilinu Sól-
túni laugadaginn 21. apríl sl.
Þrátt fyrir háan aldur og veikan
líkama var hún andlega hress og
fylgdist vel með sínu fólki og
öllu því sem var í gangi í þjóð-
félaginu, hafði sterka skoðun á
ríkisstjórninni. Anna, eins og
hún var jafnan kölluð, hafði lifað
tímana tvenna, sá Reykjavík
breytast úr kauptúni í „stór-
borg“. Anna var eljusöm og
dugleg kona, vann mikið allt frá
unga aldri. Hún starfaði við ým-
is þjónustustörf í verslunum og
umönnun á Landakoti. Í ágúst
1945 giftist Anna Tyrfingi Agn-
arssyni, f. 27. mars 1908, d. 6.
des. 1981. Þau hjónin stofnsettu
Grandakaffi 1967 og störfuðu
þau þar saman og ráku fyrir-
tækið með miklum myndarbrag
til ársins 1974.
Anna var mikið fyrir allskyns
handverk og fyrir lestur fræði-
og ferðabóka, hún hafði yndi af
söng og ferðalögum. Las sér þá
til áður en lagt var í ferð. Eitt
sinn fór hún til Portúgal með
nágrannakonu sinni og þegar
fararstjórinn fór að segja frá
helstu stöðum þar á bæ, ofbauð
minni konu. Frásögn hans þótti
henni heldur fátækleg, svo ekki
meira væri sagt. Við svo búið
varð ekki við unað. Hún tók
stjórnina í sínar hendur og upp-
lýsti samferðafólk sitt um allan
þann fróðleik sem hún hafði les-
ið í sínum bókum. Við Stefán
fórum í ferðalag með þeim hjón-
um til Svíþjóðar og Noregs.
Skemmtum við okkur oft við
minningarnar úr þeirri ferð.
Anna hafði yndi af því að koma
til okkar í sumarbústaðinn og
töluðum við saman í síma föstu-
dagskvöldið 13. apríl um að hún
færi með okkur í bíltúr upp í bú-
stað þegar við kæmum heim í
júní.
Elsku Anna mín, við kveðjum
þig með söknuði. Takk fyrir all-
ar góðu stundirnar.
Hvíl þú í friði.
Eitt sinn verða allir menn að deyja.
Eftir bjartan daginn kemur nótt.
Ég harma það en samt ég verð að
segja,
að sumarið líður allt of fljótt.
(Vilhjálmur Vilhjálmsson)
Þú Kristur faðir allra ert,
alla styður fótmál hvert.
Í sorg og gleði hljóð og klökk,
við hefjum til þín bæn og þökk.
María Erla Friðsteinsdóttir.
Er við settumst niður systk-
inin til að rita hinstu kveðju til
ömmu, ömmu Önnu eins og við
kölluðum hana, þá kom fyrst í
huga okkar áramótaveislurnar á
heimili hennar og afa á Bræðra-
borgarstígnum. Þar kom öll
stórfjölskyldan sama og átti
góða stund, við börnin suðuðum
um að fá að fara út að skjóta
upp flugeldum meðan fullorðna
fólkið setti saman glæsilegt
veisluborð að hætti þessa fallega
heimilis. Amma var alltaf rosa-
lega dugleg og hafði ákveðnar
skoðanir.
Í seinni tíð þegar við heim-
sóttum hana á Sóltún þá gat
maður ekki annað en dáðst að
því hversu vel hún, 94 ára gömul
konan, fylgdist með öllu, var
skýr í hugsun og spurði með
áhuga um öll barnabörnin og
barnabarnabörnin. Nú loksins
fær amma að hitta afa aftur, en
hún hafði lengi hlakkað til þeirr-
ar stundar.
Við kveðjum þig elsku amma
með þessu ljóði er þú skrifaðir
gjarnan í kveðju til okkar.
Ég hef aldrei lofað að brautin sé bein,
og gullskrýddir blómstígar alla leið
heim.
Ég get ekki lofað þér gleði án sorgar
á göngunni löngu til himins borgar.
En lofað ég get þér aðstoð og styrk
og alltaf þér ljósi þó að leiðin sé
myrk.
Mundu svo barnið mitt að lofað ég
hef
að leiða þig sjálfur hvert einasta skref
(Höfundur ók.)
Friðsteinn, Árni, Stefán
og Erla Stefánsbörn.
Árný Anna
Guðmundsdóttir
✝ Gunnar Pét-ursson fæddist
í Reykjavík 23.
ágúst 1928. Hann
lést á heimili sínu í
Reykjavík 24. apríl
2012.
Foreldrar Gunn-
ars voru Guðríður
Jónsdóttir, hús-
freyja, f. 1904, d.
1988, og Pétur
Hansson, verkstjóri
hjá Eimskipi, f. 1886, d. 1956.
Albróðir Gunnars var Ásgeir
Pétursson, yfirflugstjóri, f.
1930, d. 1978. Hann var kvænt-
ur Þóreyju Ósk Ingvarsdóttur,
hjúkrunarfræð-
ingi, f. 1929. Börn
þeirra eru Hall-
dóra Lára, f.
1958, gift Ásgeiri
Þorvaldssyni, Pét-
ur, bankamaður,
f. 1960 kvæntur
Hendrikku J. Al-
freðsdóttur,
hjúkrunarfræð-
ingi, og Gunnar,
hárgreiðslumað-
ur, f. 1964, hans maki er
Magnús Loftsson. Samfeðra
systkini Gunnars voru Pétur,
strætisvagnabílstjóri, og Unn-
ur. Þau eru bæði látin.
Gunnar vann lengst af sem
skrifari í pakkhúsinu hjá Eim-
skipi en síðar í Litbrá, prent-
smiðju Rafns Hafnfjörðs, þar
til hann komst á aldur. Gunnar
var ljósmyndari af Guðs náð
og fremstur meðal jafningja í
þeirri listgrein. Hann var einn-
ig mikill útivistarmaður og
ferðaðist um landið ásamt
Ingibjörgu Ólafsdóttur, vin-
konu sinni til margra ára, og
tóku þau myndir, enda deildu
þau ljósmyndaáhuga sínum
hvort með öðru. Eftir hann
liggja fallegar myndir. Hin
síðari ár bjó hann við heilsu-
leysi og þá fækkaði ferðum
hans.
Útför Gunnars fer fram frá
Fossvogskapellu í Reykjavík í
dag, 3. maí 2012, kl. 13.
Einn fagran vetrardag um
miðja síðustu öld var hópur
ferðalanga að tygja sig til brott-
farar. Þetta var fólk sem hafði
ferðast mikið saman víðs vegar
um landið. Það var glatt yfir
mönnum og eftirvænting lá í
loftinu. Ferðinni var heitið aust-
ur að Gullfossi. Þegar þangað
kom blasti fossinn við mikilúð-
legur og tignarlegur í klaka-
böndum. Það var fremur kalt
þennan dag en sólríkt. Ég hafði
fengið að fara með móður minni
í þessa ferð. Ég var á tíunda ári
og í sjöunda himni yfir því að
hafa fengið að fara með. Gunni
var einn af ferðafélögunum og
þetta var í fyrsta sinn sem ég
sá hann hávaxinn með mikið lið-
að hár og glettnisglampa í aug-
um.
Mér er einkum minnisstætt
hversu hlýr og nærgætinn hann
var, en honum var mjög umhug-
að um að mér yrði ekki kalt.
„Það verður að gæta vel að
blessuðu barninu,“ sagði hann.
Móðir mín og Gunni bundust
miklum vináttuböndum og sam-
eiginleg áhugamál þeirra voru
ljósmyndun og ferðalög um
landið, en íslensk náttúra átti
hug þeirra allan. Það voru öræf-
in og óbyggðirnar sem heilluðu
en ég held að þau hafi verið í
námunda við hvert einasta eld-
gos sem þau áttu kost á að
nálgast við myndatöku.
Ég minnist margra skíða-
ferða með þeim upp í ÍR-skála,
myndatökuleiðangra að vetri til
að Elliðavatni og Kleifarvatni til
að fanga ljós- og myndbrot í
ísnum og eins haustliti á Þing-
völlum. En aðalferðirnar fóru
þau á sumrin. Ógleymanleg er
ferð norður á Strandir sumarið
1970. Við sem heima sátum vor-
um stundum uggandi um þeirra
hag, því þetta voru oft tvísýnar
ferðir yfir mikil vatnsföll að
fara eða aðrar háskalegar ófær-
ur og stundum teflt á tæpasta
vað, en þau voru þaulvanir
ferðamenn og kunnu fótum sín-
um forráð.
Gunni var meðlimur í Félagi
áhugaljósmyndara enda frábær
ljósmyndari og fylgdist vel með
öllum tækninýjungum í ljós-
myndabúnaði og framförum og
tilraunastarfsemi við ljós-
myndagerð. Gunni sýndi ljós-
myndir sínar bæði hér heima og
erlendis ásamt félögum sínum,
„strákunum“ eins og Gunni
kallaði þá gjarnan sem hittust
m.a. í Gevafoto og síðar Beco og
ræddu um ljósmyndun og
myndavélar, síðast í anddyri
Þjóðarbókhlöðunnar vorið 1999.
Nú þegar komið er að leið-
arlokum vil ég þakka Gunna
fyrir einstaka umhyggju og
hlýju sem hann sýndi móður
minni á síðustu æviárum henn-
ar en hún fékk heilablóðfall
fjórum árum áður en hún lést
og lamaðist svo hún missti mál-
ið og gat nánast ekkert tjáð sig
það sem hún átti eftir ólifað. Ég
sagði eitt sinn við hana að hann
Gunni væri nú ekki sem verstur
en hann heimsótti hana daglega
þessi ár. Hún leit á mig og
sagði: „Hann Gunni er bestur af
öllum.“ Þetta var eina setningin
sem hún sagði allan þennan
tíma sem lýsti ótvírætt hug
hennar til Gunna. Eftir lát móð-
ur minnar fannst í fórum henn-
ar kort frá Gunna þar sem á var
ritað: „Þótt þú farir á hjara ver-
aldar mun ég fylgja þér.“
Við hjónin vottum aðstand-
endum og vinum hans okkar
dýpstu samúð.
Sigrún og Böðvar.
Gunnar Pétursson
Sendum
frítt
hvert á land sem
er
Helluhrauni 12 • Hafnarfjörður • 544 5100 • www.granithusid.is
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, tengdasonur, bróðir og afi,
GUÐMUNDUR HANNES JÓNSSON
rafvirkjameistari,
lést á krabbameinsdeild Landspítalans
sunnudaginn 29. apríl.
Útför hans fer fram frá Grafarvogskirkju
mánudaginn 7. maí kl. 13.00.
Fjóla Erlingsdóttir,
Haraldur Hannes Guðmundsson,
Erling Freyr Guðmundsson,Ragnheiður K. Ástvaldsdóttir,
Jón Þór Guðmundsson,
Laufey Rut Guðmundsdóttir,
Erling Jóhannsson, Þórunn Rut Þorsteinsdóttir,
Þórhildur Harpa Jónsdóttir,
Guðrún Þórdís Ferrier Jónsdóttir,
Björg Jónsdóttir,
Helga Jónsdóttir,
Líneik Jónsdóttir,
Ylfa Marín, Arnar Freyr og Jórunn Eva.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir,
amma og langamma,
BIRNA SVALA PÁLSDÓTTIR,
Reykjafold 13,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum laugardaginn
28. apríl.
Útförin fer fram frá Grafarvogskirkju fimmtudaginn 10. maí
kl. 13.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir en þeim sem vilja
minnast hennar er bent á Krabbameinsfélag Íslands.
Sigurmundur Haraldsson,
Rakel Garðarsdóttir, Lars Otto Grindheim,
Stefán Garðarsson, Laufhildur Harpa Óskarsdóttir,
Ólöf Garðarsdóttir, Sigþór Haraldsson,
Guðrún Ösp Sigurmundardóttir, Jakob G. Rúnarsson,
barnabörn og langömmubörn.
✝
Hjartkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
HAFSTEINN GUÐMUNDSSON,
Suðurgötu 8,
Keflavík,
lést á hjúkrunarheimilinu Hlévangi sunnu-
daginn 29. apríl.
Útförin fer fram frá Keflavíkurkirkju fimmtudaginn 10. maí
kl. 14.00.
Jóhanna Guðjónsdóttir,
Hafdís Hafsteinsdóttir,
Haukur Hafsteinsson, Þóra G. Gísladóttir,
Svala Hafsteinsdóttir, Magnús Björn Magnússon,
Brynja Hafsteinsdóttir, Skúli Jónsson,
Sigrún Hafsteinsdóttir, Björn Pétursson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð, hlýhug og vináttu við andlát
eiginkonu, móður, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
HILDEGARD ÞORGEIRSSON,
fædd Reiss,
dvalarheimilinu Ási.
Útför hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Sérstakar þakkir sendum við dvalarheimilinu Ási Hveragerði
fyrir hlýhug og góða umönnun.
Hafsteinn Þorgeirsson,
Þorgeir Hafsteinsson, Guðbjörg Þorsteinsdóttir,
Karín H. Hafsteinsdóttir, Ríkharður Hrafnkelsson,
Sigurður H. Hafsteinsson, Helga Möller,
Davíð E. Hafsteinsson, Helga B. Marteinsdóttir,
Hafsteinn E. Hafsteinsson,
Hafdís Hafsteinsdóttir, Arnar Guðnason,
barnabörn og barnabarnabörn.