Morgunblaðið - 03.05.2012, Blaðsíða 27

MINNINGAR 27
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 3. MAÍ 2012
✝ Þórunn Matt-híasdóttir
fæddist í Reykjavík
8. september 1927.
Hún lést á Land-
spítalanum í Foss-
vogi 20. apríl 2012.
Foreldrar henn-
ar voru hjónin
Matthías Ólafsson,
f. á Syðri-Völlum í
Gaulverjabæj-
arsókn, Árnessýslu,
1896, d. 1936 og Ingunn Guð-
mundsdóttir, f. í Reykjavík
1903, d. 1977. Seinni maður Ing-
unnar var Haraldur Ólafsson, f.
1907, d. 1974.
Systur Þórunnar eru Erna, f.
1925, d. 2009, Brynhildur, f.
1934. Hálfsystkini Þórunnar eru
Matthildur Haraldsdóttir, f.
1941 og Guðmundur Haralds-
son, f. 1942.
Eiginmaður Þórunnar er
Bernótus Kristjánsson, f. í Vest-
mannaeyjum 17. september
1925, skipstjóri. Foreldrar hans
voru hjónin Kristján Egilsson, f.
á Miðey í Austur-Landeyjum
1884, d. 1950 og Sigurbjörg Sig-
urðardóttir, f. í Kirkju-
landshjáleigu í Austur-
Landeyjum 1895, d. 1969
Börn Þórunnar og Bernótus-
ar eru: 1) Ingunn, f. 19. október
1960, viðskiptafræðingur, gift
Guðmundi Skúla Viðarssyni, f.
17. ágúst 1961. Dætur þeirra
eru Þórunn Jenný Qingsu, f. 8.
júní 2005 og Eva Margrét Qiuxi-
ang, f. 12. janúar 2008. 2) Krist-
ján Þór, f. 28. mars
1968, rafvirki,
kvæntur Svövu
Maríu Mart-
insdóttur, f. 21.
júní 1969. Synir
þeirra eru Berg-
þór, f. 29. október
1999 og Róbert
Ingi, f. 11. nóv-
ember 2003. Sonur
Svövu er Martin
Jón, f. 11. janúar
1988. Sonur Martins er Oliver
Dreki.
Dóttir Bernótusar og Sigur-
laugar Höllu Ólafsdóttur er Vil-
borg Lofts, f. 1956. Sambýlis-
maður Vilborgar er Ásgeir
Ásgeirsson, f. 1961 og er dóttir
þeirra Halla Björk, f. 1995.
Þórunn ólst upp í Reykjavík
og gekk í Austurbæjarskólann
og útskrifaðist frá Versl-
unarskóla Íslands vorið 1946.
Eftir skóla fór Þórunn að vinna
hjá Almennum tryggingum um
15 ára skeið en gerðist heima-
vinnandi húsmóðir við uppeldi
barna sinna. Þórunn fór aftur út
á vinnumarkaðinn er börnin
voru uppkomin og starfaði
lengst af hjá Garðyrkjustjóra
Reykjavíkur eða þar til hún lét
af störfum vegna aldurs. Þór-
unn var félagi í Kvenfélaginu
Hrönn og tók virkan þátt í starfi
félagsins og sat m.a. í stjórn fé-
lagsins.
Útför Þórunnar Matthías-
dóttur fer fram frá Bústaða-
kirkju í dag, 3. maí 2012 kl. 13.
Elsku mamma mín hefur verið
kölluð úr þessum heimi. Kallið
kom skyndilega og eftir sitjum
við með sorg í hjarta.
Sumarið var alltaf skemmti-
legur tími hjá okkur mömmu. Að
fá að sitja úti á palli innan um
blómin og trén gaf henni svo
mikið. Það var tilhlökkun okkar
mömmu til komandi sumars að
njóta sumarsins og sjá gróðurinn
vaxa og dafna, en það hafði hún
ekki getað almennilega sl. 2 ár
vegna veikinda.
Ótal minningar um yndislega
mömmu sitja eftir og ylja mér.
Mamma sem alltaf stóð eins og
klettur við hlið mér og hvatti mig
áfram alla tíð. Mamma sem fór
með litlu stelpuna sína á fyrstu
handboltaæfinguna því kjarkinn
vantaði til að stíga fyrstu sporin,
mamma sem alltaf hrósaði og
hvatti og veitti stuðning. Hvað
þú varst hamingjusöm þegar ég
sagði þér að fyrsta ömmustelpan
þín myndi fá nafnið þitt. Stund-
irnar sem við áttum þegar við
hlustuðum á útvarpsleikritin á
mínum yngri árum, lautarferð-
irnar austur fyrir fjall, stússið
með þér þegar þú varst í stjórn
kvenfélagsins, kósý sjónvarps-
kvöldin í Giljalandinu og stund-
irnar þegar þú gladdist yfir
uppátækjum dætra okkar hjóna.
Allt sem við upplifðum saman og
endalaus þolinmæði þín. Allar
þessar yndislegu minningar mun
ég ávallt geyma í hjarta mínu.
Ég kveð þig með söknuði og
þessum fallegu orðum.
Láttu nú ljósið þitt
loga við rúmið mitt.
Hafðu þar sess og sæti,
signaði Jesús mæti.
(Höf. ók.)
Minning þín er ljós í lífi okkar.
Þín
Ingunn.
Sumardagurinn fyrsti rann
upp bjartur og fagur. Það var
gleði í lofti. Fjölskyldan lék við
hvern sinn fingur. Von var á for-
eldrum, ömmum og öfum í mat
um kvöldið og tilhlökkun um
notalega fjölskyldustund fram-
undan. Allt fór eins og best varð
á kosið, allir fóru saddir og glaðir
heim eftir skemmtilega sam-
veru. Næsti dagur rann upp
bjartur og fagur þar til síðdegis
kom símtal sem allir munu óhjá-
kvæmilega eiga von á einhvern-
tíma á lífsleiðinni, í símanum
hljómaði: „Tóta var flutt á spít-
alann og það er alvarlegt, getur
þú komið strax.“ Á spítalann
náði ég og sameinaðist eigin-
konu og nánustu fjölskyldu síð-
ustu klukkustundina sem Tóta
átti með okkur. Sannarlega erfið
stund en ljóst miðað við alvar-
leika veikindanna að yrði óhjá-
kvæmilega okkar síðasta stund
með henni. Ekki hafði okkur
dottið í hug að samvera okkar á
sumardaginn fyrsta yrði okkar
síðasta með Tótu. En skyndilegt
fráfall hennar bar brátt að og
stóð skamman tíma.
Kynni mín af Tótu hófust þeg-
ar ég og eiginkona mín kynnt-
umst árið 2000. Það var alltaf
gaman að hitta tengdamóður
mína sem alltaf var jákvæð í
minn garð. Þó hún hafi fengið
vindinn í fangið oftar en ekki
vegna ýmissa veikinda á lífsleið-
inni, þá hélt hún alltaf jafnaðar-
geði sínu og einstakur eigileiki
hennar var að gera ekki mikið úr
því sem á hana blés. Áhugi henn-
ar á því sem við fjölskyldan vor-
um að gera yfirsteig allt sem
hana var að hrjá. Það voru for-
réttindi að fá að kynnast Tótu,
og dýrmætur tími minn og sér-
staklega dætra okkar hjóna með
henni hefur skilað sér í hlýjum
endurminningum nú þegar hún
fellur svo skyndilega frá. Sorg
okkar hellist yfir okkur þessa
dagana en 7 ára dóttir okkar
sem skírð er í höfuðið á henni og
föðurömmu, Þórunn Jenný,
hrjúfrar sig ýmist að pabba sín-
um eða mömmu og grætur þenn-
an mikla missi, já það er erfitt að
vera ungur og skilja ekki allt til
hlítar og að vera 4 ára eins og
Eva Margrét, þá er skilningur-
inn á tilgangi og endalokum lífs-
ins í annarri vídd.
Minningarnar, ferðin til Ed-
inborgar, sumarbústaðaferðirn-
ar, vesenið með dúk á sumar-
borðið í miklu roki …
söngskemmtanir dætra okkar
þar sem amma Tóta hló alltaf
innilega og hafði mikla skemmt-
un af, já þau eru mörg smáat-
riðin sem skipta máli og hafa
ómeðvitað mótað okkur í nær-
veru hennar Tótu. Föstudagar
dóttur okkar voru sérstakir
ömmudagar með ömmu Tótu og
afa Bedda og átti amma ómælda
þolinmæði að spila við hana,
lúdó, ólsen og annað sem þær
fundu upp á að gera saman þess-
ar eftirmiðdagsstundir. Endur-
minningin um þolinmóða, nær-
gætna tengdamóður lifir og
huggum við okkur við þær hlýju
endurminningar þegar sorgin
nístir. Við kveðjum hana með
söknuði og vinnum að því að
rækta minningu hennar og til-
einka okkur það sem hún kenndi
okkur til eftirbreytni. Það verður
margs að minnast sem yljar okk-
ur um hjartarætur en söknuður
okkar er mikill, sem tíminn mun
hjálpa okkur að höndla hverju á
sinn hátt.
Guðmundur Skúli
Viðarsson.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka
hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að
kynnast þér.
(Ingibjörg Sigurðardóttir.)
Megi minning þín lýsa sem
ljósið, bjarta elsku Tóta.
Þín tengdadóttir,
Svava.
Amma mín var skemmtileg
amma.
Við fórum í leikskólaleik og við
sungum og borðuðum allskonar
gott og ömmu fannst svo gaman.
Stundum borðuðum við vöfflur
með sykri og sultu. Hún amma
var líka kát alla daga. Amma var
alltaf skemmtileg og ég söng fyr-
ir hana og hún var hin ánægð-
asta. Ég skrifaði og litaði líka
fyrir hana. Sumarið var líka
ágætt, til dæmis þegar amma
kom í heimsókn og ég var að tala
við hana (rosalega mikið). Hún
hjálpaði mér líka mikið þegar ég
var búin að gera svo margt sjálf.
Amma var líka góð og hjálpsöm.
Hún var eiginkona, mamma,
tengdamóðir og amma. Hún var
líka mjög skemmtileg. Þegar hún
átti afmæli hélt hún afmælið
heima hjá okkur og Jónsi kom og
söng fyrir hana. En á föstudag-
inn 20. apríl dó amma mín (amma
Tóta). Mamma mín grét líka
mjög mikið og ég. Okkur fannst
það svo leiðinlegt.
Kærar minningar.
Kveðja,
Þórunn Jenný.
Okkur langar að minnast
kærrar systur og mágkonu. Mik-
ill samgangur hefur verið milli
heimilanna enda bjuggum við í
sömu íbúðahverfum í mörg ár.
Það verður skrítið að geta ekki
hringt í Tótu og spjallað um það
sem efst er á baugi á hverjum
tíma.
Allt hefur sinn tíma, lífið,
dauðinn og allt okkar líf, en aldr-
ei er maður tilbúinn þegar andlát
er annars vegar og var okkur
mjög brugðið þegar við fréttum
að Þórunn (Tóta) væri látin.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(Vald. Briem)
Brynhildur Matthíasdóttir
og Eggert Eggertsson.
Föstudaginn 20. apríl þegar
ég kom á skrifstofuna var mér
sagt að Inga frænka væri á lín-
unni. Mér brá og átti jafnvel ekki
von á góðum fréttum, því Inga
var ekki vön að hringja í mig á
skrifstofuna, sem því miður
reyndist rétt. Tóta frænka var að
deyja.
Þórunn Matthíasdóttir eða
Tóta eins og hún var kölluð bjó
lengi í næsta húsi við okkur þeg-
ar við systkinin vorum að alast
upp. Alltaf þegar eitthvað var að
og foreldrar okkar ekki heima þá
var farið til Tótu og hún réð allt-
af fram úr öllum vandamálum
með bros á vör.
Ég veit að við munum sakna
Tótu, hún var alltaf tilbúin að
hjálpa og kenndi okkur að leggja
okkur fram við það, sem við vor-
um að gera og ekki gefast upp.
Okkar ferðir til Íslands verða
öðruvísi í framtíðinni þar sem
ekki verður farið í kaffi til Tótu
og talað um daginn og veginn.
Það er sárt að kveðja þegar mað-
ur veit að við hittumst ekki aftur.
Sendum Bernótusi, börnum
og barnabörnum innilegar sam-
úðarkveðjur.
Matthías Eggertsson.
Marizelda Eggertsson.
Katrina Eggertsson.
„Kannski er það höfuðein-
kenni á farsælu fólki að það
stuðlar að hamingju annarra,“
sagði eitt sinn Páll Skúlason, fv.
rektor. Þetta kom í hugann þeg-
ar við fréttum af láti Þórunnar
nágrannakonu okkar í Fossvog-
inum á árum áður. Nágrannar
hafa áhrif, meðvitað eða ómeð-
vitað. Hlýleg framkoma, notaleg-
ar samræður, hjálpsemi, snyrti-
mennska, allt veitir þetta gleði
og verður að væntumþykju með
tímanum. Fyrstu kynni við Þór-
unni voru utanhúss, í óhrjálegu
umhverfi nýbyggðra húsa en
brosið og hlýjan frá henni lýstu
upp tilveruna. Hún bjó yfir ró-
semi og yfirvegun og hafði löng-
un til að gleðja náungann, vin-
semd hennar birtist í svo mörgu.
Hún var afar umhyggjusöm
sem dóttir, móðir, systir og ná-
grannabörnin nutu góðs af
gæsku hennar. Oft var hún ein
með börn og bú, með manninn
sinn langdvölum úti á sjó, en
sinnti fallegu heimili sínu af
myndarskap og hávaðalaust.
Húsbóndinn, skipstjórinn
þreyttist ekki, þegar í land kom,
að snyrta og endurbæta utan-
húss og vinna í garðinum, sem
var sérstakt augnayndi. Á góð-
um stundum fögnuðum við sam-
an ýmsum áföngum í lífinu.
Þau hjónin, Bernótus og Þór-
unn, voru góð fyrirmynd okkar,
sem vorum eitthvað yngri og ná-
býlið við þau einstaklega
ánægjulegt. Það er gulls ígildi að
eiga góða nágranna, vita af ná-
lægð þeirra, vita að þeir eru allt-
af tilbúnir ef með þarf. Þórunn
hefur nú kvatt okkur en minn-
ingar um samveruna með henni
og fjölskyldu hennar yfir 30 ár
hlýja um hjartarætur.
Við sendum Bernótusi, Ing-
unni, Kristjáni og fjölskyldum
þeirra innilegar samúðarkveðj-
ur.
Margrét og Jón Kristinn.
Þórunn
Matthíasdóttir
Gullsmárabrids
Spilað var á 16 borðum í Gullsmára,
mánudaginn 30. apríl. Úrslit í N/S:
Sigurður Gunnlss. - Gunnar Sigurbjss. 340
Guðrún Hinriksd. - Haukur Hanness. 311
Halldór Jónsson - Oddur Jónsson 301
Gróa Jónatansd. - Kristm. Halldórss. 296
Pétur Antonsson - Örn Einarsson 294
A/V
Ármann J. Lárusson - Guðl. Nielsen 354
Sigurður Njálsson - Pétur Jónsson 312
Jón Ingi Ragnarss. - Sæmundur Árnas. 300
Ragnar Haraldss. - Bernhard Linn 287
Elís Kristjánss. - Þorsteinn Laufdal 278
Bridsdeild
Breiðfirðingafélagsins
Eftir tvö kvöld í þriggja kvölda tví-
menningskeppni eru þau Hulda og
Unnar Atli með örugga forustu. Staða
efstu para er þessi.
Hulda Hjálmarsd. - Unnar A Guðmss. 541
Þorl.Þórarinss. - Haraldur Sverriss. 493
Snorri Markúss. - Ari Gunnarsson 487
Garðar Jónss. - Sigurjón Guðmss. 482
Gunnar Guðms. - Sigurjóna Björgvinsd. 481
Sunnudaginn 29/4 var spilað á 12
borðum. Hæsta skor kvöldsins í N/S:
Daníel Halldórss. - Jón Sigtryggsson 268
Hulda Hjálmarsd. - Unnar A. Guðmss. 244
Þorleifur Þórarinss - Haraldur Sverriss 232
A/V:
Ragnar Haraldss. - Bernhard Linn 276
Snorri Markúss - Ari Gunnarsson 262
Sigurjóna Björgvinsd. - Gunnar Guðmss. 258
Sunnudaginn 6/5 verður svo síðasta
spilakvöldið hjá okkur á þessu vori.
Spilað er í Breiðfirðingabúð, Faxafeni
14, á sunnudögum kl. 19.
Hrannar og Hlynur unnu vortví-
menning Bridsfélags Reykjavíkur
Eftir jafna og spennandi keppni,
sigruðu Hrannar og Hlynur í vortví-
menningi BR.
Lokastaðan:
Hrannar Erlings. - Hlynur Garðarss. 1839,3
Kjartan Ásmunds. - Stefán Jóhannss. 1831,4
Guðjón Sigurjónss. - Vignir Haukss. 1796,2
8. maí er lokaeinmenningur BR. Allir
sem hafa spilað hjá BR í vetur fá frítt
keppnisgjald. Spilað er um silfurstig.
Bridsdeild Félags eldri
borgara í Reykjavík
Tvímenningskeppni spiluð í Ásgarði,
Stangarhyl 4, mánudaginn 30. apríl.
Spilað var á 12 borðum.
Meðalskor: 216 stig.
Árangur N - S:
Valdimar Ásmundss. - Björn E. Péturss. 286
Óskar Ólafsson - Sigurður G. Sigurðsson 254
Magnús Oddsson - Oliver Kristófersson 235
Jón Þór Karlsson - Hulda Mogensen 231
Árangur A - V:
Oddur Halldórsson - Ragnar Björnsson 266
Bergur Ingimundarson - Axel Lárusson 250
Magnús Jónsson - Gunnar Jónsson 248
Sigurður Tómasson - Guðjón Eyjólfsson 247
Flúðabrids
Nú er lokið aðalfundi og verðlauna-
veitingum hjá bridsfélagi okkar sem
höfum spilað brids á hverju þriðjudags-
kvöldi í vetur.
Nýr formaður var kosinn Pétur
Skarphéðinsson í stað Bjarna H. Ans-
nes sem lést í vetur fyrir aldur fram.
Lokastaðan í sjö kvölda sveita-
keppni:
Sveit Ásgeirs Gestssonar 138
(Guðmundur Böðvarsson, Margrét Runólfs-
dóttir, Björn Snorrason.)
Sveit Karls Gunnlaugssonar 119
Sveit Þóru Þórarinsdóttur 118
Sveit Guðrúnar Einarsdóttur 116
Nú er keppni Flúðabridsfélaga lokið
en næsta laugardag er keppni við fé-
laga í bridsfélaginu Krummunum sem
heimsækja okkur árlega í byrjun maí.
BRIDS
Umsjón Arnór G.
Ragnarsson| norir@mbl.is
✝ Guðrún Ein-arsdóttir fædd-
ist í Bolungarvík 9.
maí 1921. Hún lést á
Hjúkrunarheim-
ilinu Eir 19. apríl
2012.
Foreldrar henn-
ar voru Einar Hálf-
dánarson og Jó-
hanna Einarsdóttir.
Faðir Guðrúnar
fórst er hún var á 1.
aldursári og var henni komið í
fóstur hjá föðursystur sinni
Guðfinnu Hálfdánardóttur og
eiginmanni hennar Gunnari
Guðmundi Halldórssyni.
Þann 2. mars 1947 giftist
Guðrún Hákoni Péturssyni f. 12.
ágúst 1914, d. 17.júlí 1999. Börn
Guðrúnar og Hákonar eru: 1)
Pétur Jökull Hákonarson f. 5.7
1947, kvæntur Kolbrúnu Krist-
ínu Ólafsdóttur f.
21.12. 1950. Börn
þeirra eru Guðrún
Pétursdóttir f.
5.12. 1968, Hákon
Pétursson f. 28.4.
1973, kvæntur
Höllu Fróðadóttur
f. 9.2. 1973, Guð-
mar Þór Pétursson
f. 2.7. 1979 og
Linda Rún Péturs-
dóttir f. 13.6. 1988.
2) Gunnar Jökull Hákonarson f.
13. maí 1949, d. 22.9. 2001. Son-
ur hans er Högni Jökull Gunn-
arsson f. 29.10. 1972, giftur
Mörtu Halldórsdóttur f. 3.12.
1975.
Barnabarnabörn Guðrúnar
eru 11 talsins.
Guðrún verður jarðsungin frá
Lágafellskirkju í dag, 3. maí
2012 kl. 13.
Mig langar að minnast hennar
Guðrúnar ömmu minnar eða
ömmu Dúnu eins og hún var allt-
af kölluð. Nú þegar amma hefur
kvatt þennan heim sé ég fyrir
mér hvar afi tekur á móti henni
með opinn faðminn, búinn að bíða
eftir henni Dúnu sinni lengi. Ætli
hann flauti ekki á hana þegar hún
kemur. Afi og amma voru ákaf-
lega samrýnd og hugsuðu vel
hvort um annað. Afi sá um elda-
mennskuna og vildi helst ekki að
amma væri í eldhúsinu á meðan
en amma sá um baksturinn og sá
til þess að frystikistan væri alltaf
úttroðin af bakkelsi og var mikið
í mun að koma þessu út þegar
maður kom í heimsókn.
Ég á margar og góðar minn-
ingar frá því ég og Högni frændi
vorum litlir og eyddum miklum
tíma hjá afa og ömmu í Álfheim-
unum. Þar var mikið brallað. Við
smíðuðum kofa, brölluðum ýmis-
legt á svölunum og umfram allt
fengum við að vera börn og
sýndu afi og amma því mikinn
skilning. Alltaf var verið að reyna
að koma ofan í mann mat. Við
fórum líka í margar skemmtileg-
ar bílferðir í Eden og í útilegur á
Þingvelli. Þar sat afi við stýrið en
amma stýrði akstrinum, enda var
afi afleitur bílstjóri. Eftir að afi
dó fór heilsu ömmu hrakandi og
eyddi hún síðustu æviárunum á
Hjúkrunarheimilinu Eir þar sem
hugsað var um hana af mikilli al-
úð og kann ég þeim mínar bestu
þakkir fyrir. Hvíldu í friði, elsku
amma.
Þinn
Hákon.
Guðrún
Einarsdóttir