Morgunblaðið - 15.05.2012, Blaðsíða 24

Morgunblaðið - 15.05.2012, Blaðsíða 24
24 MINNINGAR MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 15. MAÍ 2012 Jólin eru minningar og myndabrot sem minnið hefur safnað í sinn mal. Þessar línur úr ljóði eftir Guð- mund Óla Gunnarsson hafa sveimað í huga mínum undan- farna daga þar sem ég hef verið að grúska í minningum og myndabrotum um föður minn, Sigurð Óskar Pálsson, sem lést þann 26. apríl síðastliðinn. Minn- ingarnar eru margar og ekki vinnandi vegur að telja þær allar upp, en nokkrar ætla ég að setja hér á blað. Fyrst er minningin um pabb- ann. Að sitja á háhesti og hné í snörpu buxunum og lauma köld- um fingrum í hlýja hönd og fá stuðning þegar fæturnir voru orðnir lúnir. Þá er minningin um bóndann og gamla Kubb, að slóðadraga, slá og raka og draga garða í beðj- ur. Pabbi að kasta þurru heyi upp á vagn þar sem einhver hlóð því og tróð niður, svo var bundið yfir og smáfólkið fékk að sitja ofan á hlassinu heim að hlöðu og á tóm- um vagninum til baka til að sækja meira hey. Gefa fénu á garðann og troða heyi í poka handa kún- um. Ég reyndi oft að troða eins fast og pabbi en tókst það aldrei. Kennarinn er ofarlega í minn- ingunni. Skólaganga bernskunn- ar dálítið sérstök þar sem pabbi og Silla systir hans voru kennar- arnir. Læra að lesa, reikna og skrifa, læra að syngja lög sem greypt eru í hugann, leika sér úti í frímínútum í „yfir og uppfyrir“ sem kennarinn tók þátt í. Minningin um skáldið og fræðimanninn. Ég sá pabba ekki oft við skriftir en ég vissi að hann skrifaði á kvöldin þegar við börn- in voru farin að sofa. Litli svarti Goggur, Sigga og brúðan hennar, Ása og skuggastelpan og Palli litli og jólasveinarnir, allar þessar sögur streymdu úr pennanum hans pabba og svo las hann eða mamma þær fyrir okkur. Ég fékk áhuga á ættfræði sem barn þegar ég heyrði pabba tala um hinn og Sigurður Óskar Pálsson ✝ Sigurður Ósk-ar Pálsson fæddist í Breiðuvík við Borgarfjörð eystra 27. desem- ber 1930. Hann lést á Dvalarheimilinu Hlíð 26. apríl 2012. Útför Sigurðar fór fram í kyrrþey. Jarðsett var á Borgarfirði eystra. þennan sem væri ættingi okkar og svo fletti hann upp í Ættum Austfirð- inga og sýndi mér hvernig ég gæti rak- ið ættirnar. Minningar um stjórnmálaáhuga- manninn. Ég vissi að pabbi fór í fram- boðsferðir með mönnum sem töluðu mikið. Ég man líka að það komu jólakort heim frá formanni eins flokksinns og mér fannst afar merkilegt að pabbi þekkti þennan mann sem talaði stundum í út- varpið og voru myndir af í blaðinu. Minningar um pabba að spyrja mömmu um blómaheiti. Hann kallaði öll stofublóm pelargoníu og sagðist bara þekkja eitt haga- blóm og það væri hrafnaklukka. Minningar um rauðmagaveiði í Stóra-Lóninu, þar sem pabbi klöngraðist um skerin með rauð- magasting. Endalaust væri hægt að halda áfram en hér læt ég staðar numið og geri pabba eigin orð að loka- orðum þessara minninga og myndabrota. Ég mætti í kvöld manni morgundagsins með grásleppu sem hann hafði gómað í Lóninu, fingrum traustlega krækt í tálknaop, svipurinn einbeittur en sporðurinn dróst í fjörusandinum. Þetta var lágvaxinn maður með fyrstu veiðina sína. Með virðingu og þakklæti fyrir 59 ára samfylgd. Þuríður Sigurðardóttir. Nóttin kemur þögul, mild og mjúklega breiðir dögga værðarvoð yfir þreytta menn, sest við gluggann minn og svarta hárið greiðir. (SÓP) Með óminn af slögum gömlu klukkunnar frá Breiðuvík í eyr- um kvaddi faðir minn þennan heim aðfaranótt 26. apríl sl. Tif gömlu klukkunnar ómaði í hljóð- látri vorkyrrðinni sem ríkti jafnt utan- sem innandyra og yfir and- artakinu var friður og fegurð. Hann var til moldar borinn heima á Borgarfirði þar sem hann átti sín uppvaxtarár og þar sem ræt- ur hans lágu djúpt í sverðinum. Hinar óslítanlegu borgfirsku rætur. Ég kveð nú fræðimanninn föð- ur minn og sakna þess að hafa ekki í gegnum tíðina drukkið í mig meira af fróðleik hans og þekkingu. Hann bjó yfir viða- miklum fróðleik á mörgun sviðum og nú gríp ég í tómt, þar sem ég get ekki lengur borið undir hann hlutina eða fengið eitthvað stað- fest sem ég er að vafstrast með. Með honum og kynslóð hans týn- ast gersemar sögu okkar og þjóð- ar. Börnin mín kveðja nú afa sem þau áttu, vegna nábýlis við for- eldra mína alla tíð, margt að þakka. Afa sem átti í fórum sínum mörg sérstök orð og talaði fallegt mál. Þau kveðja afa sem t.d. lá „vembilfláka“ í sófanum í stað þess að liggja út af og „kríka- jórtraðist“ um í stað þess að rölta og kallaði mig Kringiltrýnu þeg- ar ég var lítil stelpa, sagði að and- litið á mér hefði verið jafnt á allta kanta. Friðjón kveður tengdaföður sem hann hefur umgengist og bú- ið í nálægð við frá því að hann var 16 ára og flutti til mín á Eiðum. Þeir tengdafeðgar voru alla tíð miklir mátar. Við kveðjum orðsnillinginn Sigurð Óskar, sem af næmi og með einstæðum hætti dró upp skýrar myndir í ljóðum sínum og frásögnum, myndir af upplifun sinni af tilverunni og lífsgöngunni sem stundum var á fótinn. Við kveðjum kennarann sem helgaði sig kennslu og upp- fræðslu og sem af natni og alúð sinnti þeim nemendum sínum sem ekki voru „fyrir bókina“ eins og hann orðaði það. Hann átti sjálfur í æsku við rit- eða skrif- blindu að stríða og þekkti vand- ann. Og við kveðjum mann sem ekki hreykti sér hátt, raupaði af afrek- um sínum né hljóp nokkurn mann um koll á göngu sinni um lífið, hljóðlátan húmorista sem var stálminnugur á orð og athafnir manna og næmur á litbrigði lífs- ins. Og ég kveð manninn sem nú hin síðari ár með metnaði lét gera upp bæinn sinn Skriðuból. Það gaf honum lífsfyllingu, þegar hallaði undan fæti og veikindi settu honum skorður, að geta af- hent börnum sínum og afkom- endum gamla húsið svona gler- fínt. Það var honum sérstakt gleðiefni að finna og sjá hvílíku ástfóstri börn hans, tengdabörn og barnabörn hafa tekið við gamla staðinn hans og njóta þess að eyða þar tíma sínum. Mér var það heiður að fá að uppfylla eina af hans síðustu ósk- um sem var að koma bókasafninu hans heim á Skriðuból þar sem það sómir sér nú vel í gömlu skrifstofunni hans. Og síðast en ekki síst kveð ég með virðingu og þökk hann pabba minn, sem þrátt fyrir veikindi og ýmis áföll gegnum árin stóð klár á öllu sínu fram undir það síðasta. Sigríður Sigurðardóttir. Faðir minn Sigurður Óskar Pálsson lést hinn 26. apríl sl. Með þessum orðum vil ég kveðja hann og þakka samfylgdina. Í minningunni eiga kvöldsögur pabba heiðurssess. Hann hafði þann sið að ljá hverri söguper- sónu sérstaka rödd, jafnvel þjóð- þekktra einstaklinga. Ekki sak- aði ef þeir voru andstæðingar hans í pólitík. Hann hefur eflaust skemmt sér konunglega yfir að láta þá eða broddborgara sam- tímans takast á í persónusköpun sinni. En það vissi ég ekki þá. Í minningunni stingast kollar und- an hverri sæng, opinmynnt börn með augun ljómandi og ótal radd- ir pabba í eyrunum. Í fjárhúsunum hans frænda áttum við systkinin hvert sína kind. Heill heimur ævintýra. Ég heyri enn jórtrið og stappið í kindunum og nauðið í sveitanaut- inu. Ég man eftir fjárhúsferð í stórhríð þar sem ég, stelpuskott á fjórða ári, linnti ekki látum fyrr en pabbi stakk mér ofan í tóman heypoka og bar mig á bakinu fram í fjárhús. Ég kúrði í pok- anum, örugg á baki pabba, gnauð vindsins í eyrum, lykt af heyinu í vitunum. Skólastjórinn faðir minn kenndi mér alla barnaskólagöng- una. Mikilvægustu lexíuna kenndi hann mér þó utan skóla. Lexíuna um grínið. Lærðu að taka gríni áður en þú gerir grín að öðrum. Það snuggaðist í 12 ára dömunni sem hafði ætlað að hefna orða um föður sinn. Lærð- ist smám saman að horfa glettn- um augum á mig og mína, hafði góða fyrirmynd. Íslensk tunga var honum hjartans mál. Þegar ég kom heim eftir ársdvöl sem skiptinemi í Bandaríkjunum sat faðir minn þögull og íhugull, hlustaði. Loks brosti hann breitt, dæsti og sagði: „Þú hefur ekki náð þér í hreim.“ Það var margs að spyrja eftir það. „Hvernig var það, þegar þú varst fyrir vestan Sesselja …“ Þannig hófust samræðurnar, gjarnan pólitískar, um stöðu lág- stéttarinnar og minnihlutahóp- anna í allsnægtaþjóðfélaginu. Dóttursynir hans Ingi Jóhann og Matthías Pétur fengu að kynn- ast afa á einstakan hátt. Hann hafði unun af því að umgangast þá frændur þar sem ferðir þeirra á myndbandaleigur líða seint úr minni. Þeir frændur pexuðu og rökræddu til að ná sáttum um val á mynd en gamli maðurinn lagði við eyrun og kímdi. Alltaf náðust sættir og afi brosti í kampinn yfir að hafa fengið tækifæri til að hlusta á rökræður þeirra. Ekki kom til greina að taka tvær myndir, þá hefðu allir misst af dýrmætum skoðanaskiptum. Síðasta árið veittu yngstu af- komendurnir honum hvað mesta gleði. „Ertu kominn frændi sæll,“ voru kveðjur hans þegar Cæsar Barri, tveggja ára dóttursonur minn, kom í heimsókn. Stafurinn hans langafa varð fjörugur hest- ur. Handaband í heimsóknarlok, „vertu sæll frændi“. Skriðuból, athvarf fjölskyld- unnar. Pabbi var ákaflega stoltur af að geta staðið þar fyrir fram- kvæmdum á gamalsaldri. Eftir að hann hætti að koma með í ferð- irnar austur spurði hann frétta af gangi mála, hvort lækurinn hefði hjalað hátt, brosti kankvís: „Var nokkuð hlegið?“ Pabbi átti ekki von á að ég kæmi lifandi í heiminn og á ég honum og handtökum ljósu minn- ar lífið að launa. Ég kveð hann því með orðum Kjarvals: „Þakka þér fyrir að ég kom.“ Sesselja Sigurðardóttir. Þökk fyrir að vera þú. Ég man þá daga er ég stóð með staf í hendi og hatt á höfði með gerviskegg og vasaúr og vildi vera þú. Þú kenndir mér að tjá mig og kenndir mér að skilja, þú mótaðir mig meira heldur en nokkur annar maður. Þótt ég hafi ekki getað tjáð mig upp á síðkastið eins og ég gerði áður, þá varst þú og munt alltaf verða mín fyrirmynd. Allir hafa kosti og allir hafa galla og ég veit að þú varst ekki gallalaus, en þú horfðir á heiminn og sást það sem aðrir gátu ekki séð. Þú tjáðir þig með listformi sem enginn annar gat, þú málaðir myndir með orðum og pennastrikum, myndir sem jafnvel þekktustu lista- menn gætu aldrei náð að fanga, og þú horfðist í augu við heiminn þótt heimurinn hunsaði þig, En heimurinn er skeikull og þú sást það. Ég man þá daga er ég stóð með staf í hendi og hatt á höfði, með gerviskegg og vasaúr og ég vildi vera þú. Ingi Jóhann Friðjónsson. Vaktsími: 581 3300 & 896 8242 www.utforin.is Allan sólarhringinn ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS Sverrir Einarsson Kristín Ingólfsdóttir Hermann Jónasson Flatahraun 5a • www.utfararstofa.is Símar: 565 5892 & 896 8242 ÚTFARARSTOFA HAFNARFJARÐAR ✝ Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur samúð, hlýhug og vináttu við andlát og útför SIGURÐAR ÓSKARS PÁLSSONAR frá Borgarfirði eystra. Sérstakar þakkir viljum við færa starfsfólki dvalarheimilisins Hlíðar fyrir alúð og umhyggju síðustu misserin. Jónbjörg Sesselja Eyjólfsdóttir, Þuríður Sigurðardóttir, Víkingur Daníelsson, Anna Sigurðardóttir, Guðmundur Eiríksson, Sigríður Sigurðardóttir, Friðjón Jóhannsson, Páll Sigurðsson, Sigrún Bjarnadóttir, Sigþrúður Sigurðardóttir, Þórarinn Ragnarsson, Hannes Sigurðsson, Hildur R. Stefánsdóttir, Sesselja Sigurðardóttir, Davíð Jens Hallgímsson, barnabörn og barnabarnabörn. ✝ Elskulegur eiginmaður minn, faðir, tengda- faðir og afi, BENEDIKT KARL BACHMANN, Kirkjuteigi 29, Reykjavík, lést á Landspítalanum Fossvogi miðvikudag- inn 9. maí. Útförin fer fram frá Bústaðakirkju miðvikudaginn 16. maí kl. 13.00. Margrét Þorsteinsdóttir, Þorsteinn Bachmann, Rannveig Jónsdóttir, Hrefna Bachmann, Ólafur Þór Vilhjálmsson, Gabríel Benedikt Bachmann, Bjartur Örn Bachmann, Auður Drauma Bachmann, Margrét Björk Ólafsdóttir, Sara Sigríður Ólafsdóttir. ✝ Ástkær eiginmaður minn og faðir, BRAGI ÞÓR JÓHANNSSON, Skagfirðingabraut 39, lést á Heilbrigðisstofnun Sauðárkróks miðvikudaginn 9. maí. Útförin fer fram frá Sauðárkrókskirkju laugar- daginn 19. maí kl. 11.00. Guðríður Vestmann, Guðný María Bragadóttir. ✝ Minningarathöfn um systur okkar og mág, SVANDÍSI JÓNSDÓTTUR og RAYMOND WITCH, verður haldin í Kópavogskirkju fimmtudaginn 17. maí kl. 11.00. Sama dag verður útför Svandísar í London. Ingimar G. Jónsson, Ester Eyjólfsdóttir. Tómas Jónsson, ✝ Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur samúð og hlýhug við andlát og útför móður okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu, DAGBJARTAR JÓNSDÓTTUR, Nesvöllum, áður Sýrfelli Bergi, Keflavík. sem lést mánudaginn 23. apríl. Ólafur J. Guðmundsson, Halla J. Guðmundsdóttir, Sveinbjörn G. Guðmundsson, Hildur Jóhannsdóttir, Aðalsteinn K. Guðmundsson, Auður H. Jónatansdóttir, Brynjólfur S. Guðmundsson, Elín R. Ólafsdóttir, Kristín Guðmundsdóttir, Sverrir G. Hauksson, Guðmundur Á. Guðmundsson, Hafdís L. Guðlaugsdóttir, Dagbjartur H. Guðmundsson, Tatjana Latinovic, barnabörn og langömmubörn. ✝ Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð, hlý- hug og vináttu við andlát og útför ástkærs eiginmanns, föður, tengdaföður afa og lang- afa, ERLENDAR MAGNÚSSONAR, Skógarseli 17a, Egilsstöðum. Elfríð Pálsdóttir, Antonía Erlendsdóttir, Guðmundur Baldursson, Regína M. Erlendsdóttir, Jóhann Egilsson, Helga Erla Erlendsdóttir, Björn Einar Gíslason, Hörður Erlendsson, Guðrún Ásgeirsdóttir, Marsibil Erlendsdóttir, Heiðar W. Jones, Erna J. Erlendsdóttir, Bára Stefánsdóttir, Herdís Erlendsdóttir, Jón Trausti Traustason, barnabörn og barnabarnabörn.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.