Morgunblaðið - 21.05.2012, Blaðsíða 19

MINNINGAR 19
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 21. MAÍ 2012
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð, hlýhug
og vináttu við andlát og útför eiginmanns
míns, föður okkar, tengdaföður, afa og
langafa,
HAFSTEINS GUÐMUNDSSONAR,
Suðurgötu 8,
Keflavík.
Hugheilar þakkir sendum við starfsfólki Heilbrigðisstofnunar
Suðurnesja og starfsfólki hjúkrunarheimilisins Hlévangs fyrir
góða umönnun og hlýhug.
Jóhanna Guðjónsdóttir,
Hafdís Hafsteinsdóttir,
Haukur Hafsteinsson, Þóra G. Gísladóttir,
Svala Hafsteinsdóttir, Magnús Björn Magnússon,
Brynja Hafsteinsdóttir, Skúli Jónsson,
Sigrún Hafsteinsdóttir, Björn Pétursson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir, dóttir og systir,
GUNNHILDUR ÞÓRA
GUÐMUNDSDÓTTIR,
lést í faðmi fjölskyldunnar á heimili sínu
þriðjudaginn 15. maí.
Útför fer fram frá Digraneskirkju þriðju-
daginn 22. maí kl. 15.00.
Blóm og kransar eru afþakkaðir en þeim sem vilja minnast
hennar er bent á Líf, styrktarfélag kvennadeildar Landspítalans.
Hermann Georg Gunnlaugsson,
Fanny Ósk Mellbin,
Saga Jóhanna Inger Mellbin
og aðrir ástvinir.
✝
Ástkær fósturmóðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
SELMA BÖÐVARSDÓTTIR,
áður til heimilis
Hjallabraut 33,
sem andaðist á hjúkrunarheimilinu Hrafnistu,
Hafnarfirði sunnudaginn 13. maí, verður
jarðsungin frá Víðistaðakirkju í Hafnarfirði fimmtudaginn
24. maí kl. 13.00.
Sigríður Björgvinsdóttir,
Guðný Björgvinsdóttir,
Stefán Björgvinsson, Hulda Karen Ólafsdóttir,
Anna Nína Stefnisdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
KEN C. AMIN,
Árni Árnason,
Kópavogsbraut 47,
Kópavogi,
er látinn.
Útför hans verður auglýst síðar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Sigurbjörg Jónsdóttir,
Aron Árnason, Sigríður Elín Þorkelsdóttir,
Ervin Árnason, Dagbjört Sigfinnsdóttir,
Anita Árnadóttir, Sigurjón Páll Kolbeins,
Örn Árnason, Margrét Þóra Einarsdóttir,
Orri Árnason, Fanney Elín Ásgeirsdóttir.
✝ Sigurður HelgiJónsson fædd-
ist í Merkinesi í
Höfnum 2. ágúst
1930. Hann lést á
Sjúkrahúsi Kefla-
víkur 12. maí sl.
Foreldrar hans
voru Jón Björgvin
Sigurðsson verka-
maður, f. 19.12.
1893, d. 26.3. 1977,
og Margrét Helga-
dóttir húsmóðir, f. 24.11. 1898,
d. 28.10. 1981. Sigurður átti
tvær systur samfeðra, Guðnýju
Jónu, f. 1919, og Sigþóru, f.
1925. Albróðir Sigurðar er
Ragnar, f. 1935. Árið 1950
kynntist Sigurður verðandi eig-
inkonu sinni, Filippíu El-
ínborgu Jónsdóttur, f. 18.9.
1934, og gengu þau í hjóna-
band 12. júní 1954.
Foreldrar hennar
voru Jón Indriði
Halldórsson sjó-
maður, f. 13.6.
1909, d. 1.3. 1989,
og Geirný Tóm-
asdóttir húsmóðir,
f. 1.9. 1912, d. 29.7.
1995. Börn Sig-
urðar og Elínborg-
ar eru: 1) Jón, f.
5.9. 1951, kvæntur
Auði Sigurðardóttur, f. 4.1.
1954, og eiga þau fjögur börn.
2) Margrét, f. 1.1. 1954, hún á
tvær dætur með Kristni J.
Gíslasyni, f. 22.6. 1952, og tvær
dætur með Sigurði Friðriks-
syni, f. 19.4. 1948. 3) Drengur
sem lést strax eftir fæðingu. 4)
Geir f. 20.1. 1957, kvæntur
Gunnhildi Ásu Sigurðardóttur,
f. 26.4. 1962. Geir á tvö börn og
eina fósturdóttur með fv. eig-
inkonu sinni, Hafdísi Karls-
dóttur, f. 7.11. 1957. 5) Ragn-
heiður, f. 7.7. 1959, hún á tvo
syni með fv. eiginmanni sínum,
Inga E. Erlingssyni, f. 8.5.
1963, og eina dóttur átti hún
áður. 6) Geirný, f. 4.12. 1967,
gift Eyjólfi Orra Sverrissyni, f.
7.7. 1965, og eiga þau þrjú
börn.
Fyrri hlutann af búskaparár-
um sínum bjuggu Sigurður og
Elínborg í Reykjavík en fyrir
u.þ.b. 20 árum fluttust þau til
Keflavíkur þar sem þau m.a.
ráku Þvottahöllina um 10 ára
skeið. Ævistarf Sigurðar var
fyrst og fremst tengt sjó-
mennsku, en auk þess stundaði
hann sendibílaakstur og bygg-
ingarvinnu og þá einkum járna-
bindingar. Afkomendahópur
þeirra hjóna telur nú auk fram-
angreindra barna 16 barna-
börn og 22 barnabarnabörn.
Útför Sigurðar fer fram frá
Fossvogskirkju í dag, 21. maí
2012, kl. 13.
Komin er nú kveðjustund
eftir liðlega 60 ára samfylgd
með Sigurði Helga Jónssyni
mági mínum. Vel man ég þegar
hún Elínborg systir mín kom
með þennan góða dreng heim í
Laufholt um miðja síðustu öld.
Í ljós kom að þar fór íþrótta-
maður góður sem unnið hafði til
verðlauna í frjálsum íþróttum.
Það var ekki lítils virði fyrir
mig, unga drenginn, að fá me-
dalíurnar lánaðar til að sýna
æskufélögunum og hækkaði ég
talsvert í áliti hjá þeim við að
mægjast slíkum afreksmanni.
Einnig lýsa minningarnar þeg-
ar hann bauð okkur í bíltúra í
„Litlu gulu hænunni“ sem var
Fordson-sendibíll sem Siggi
átti. Í þá daga taldist það meiri
háttar viðburður að vera boðið í
bíltúr.
Einhvern veginn voru Siggi
og Ella ávallt í næsta nágrenni
í æsku minni. Fyrst á loftinu í
Laufholti þar sem þau hófu
sinn búskap, síðan í litlu húsi
sem þau byggðu á Laufholtslóð-
inni og þar næst í nýja húsinu á
Dragavegi 4 sem pabbi og Siggi
byggðu að mestu með eigin
höndum. Ekki fór hjá því að
slík nálægð skapaði sérstaka
vináttu. Sú vinátta efldist enn
frekar á unglingsárunum þegar
ég hóf störf hjá Halldóri múr-
arameistara, föðurbróður mín-
um. Þar vann Siggi sem verk-
stjóri í járnabindingum í
Háskólabíói og vann ég þar
með honum í tvö sumur. Siggi
var einstakur verkstjóri sem
ávallt tókst að laða fram það
besta í samverkamönnum sín-
um. Á það reyndi þegar verklok
nálguðust og að íslenskum sið
allt var á síðustu stundu, þá
blómstraði Siggi í sinni verk-
stjórn. Á þessum sumrum lærði
ég að vinna og er ég mági mín-
um ávallt þakklátur fyrir hans
handleiðslu.
Atvinnusögu Sigga má í gróf-
um dráttum skipta í þrennt,
þ.e. sjómennsku, sendibílaakst-
ur og byggingavinnu. Um
margra ára skeið var hann á sjó
og var þá oftar en ekki sam-
skipa pabba. Mér eru minnis-
stæð árin í kringum 1958-60 er
þeir voru saman á Ásgeiri
RE-281 með afburðafisknum
skipstjóra. Þá þótti ungum
manni gaman að taka á móti
þeim á bryggjunni og forvitnast
um aflabrögð. Einnig voru þeir
saman við beitningar, m.a. í
Grindavík, og af því úthaldi
voru sagðar margar sögur í
gegnum tíðina.
Ekki má gleyma sumarútil-
egum stórfjölskyldunnar sem
farnar eru ár hvert með sí-
stækkandi barnahópa, framan
af í Kjósina þar sem Siggi hélt
m.a. 50 ára afmæli sitt. Þar var
Siggi hið drífandi afl. Ekki dró
hann af sér í hinni hefðbundnu
fimmtarþraut og oftar en ekki
hljómaði hans fagra tenórrödd í
laginu „Kvöldið er fagurt“. Síð-
ast var hann með okkur í úti-
legu sumarið 2010, þá áttræður.
Hin síðari ár hrakaði heilsu
mágs míns mjög og þrátt fyrir
einstaka umönnun og hlýju
systur minnar þurfti hann æ
oftar á spítalavist að halda. Sú
síðasta var nú í maíbyrjun og
þar sofnaði minn elskulegi mág-
ur átakalaust inn í himininn.
Eftir situr elskuleg eiginkona
ásamt niðjum þeirra hjóna sem
öll trega nú elskulegan eigin-
mann, föður, afa og langafa.
Megi algóður Guð milda þeim
sorgina og blessa þeim allar fal-
legu minningar um þennan
góða dreng. Við Laufholts-
systkinin og makar þökkum
mági okkar og svila gefandi
samfylgd og biðjum Guð að
varðveita okkur minningu hans.
Hafþór Jónsson.
Við höfum þekkt Sigurð og
Elínborgu í aldarfjórðung eða
frá því að Geirný dóttir þeirra
varð hluti af okkar fjölskyldu
en hún er gift Eyjólfi Orra syni
okkar. Við hjónin og Ella og
Sigurður tengjumst þeim sterk-
um böndum með því að eiga
þrjú yndisleg barnabörn saman,
Andra Geir, Sigurjón og Rakel.
Samskiptin milli fjölskyldnanna
hafa alltaf verið elskuleg og
hlý. Þegar Sigurður kom í
fyrsta sinn heim til okkar hjóna
fannst honum gaman að sjá að
við bjuggum í húsinu sem hann
vann hjá verktaka við að
byggja þegar hann var að byrja
á vinnumarkaði aðeins sautján
ára gamall. Sigurður hafði
skoðanir á sinni samtíð. Hann
var pólitískur og vildi byggja
gott og réttlátt samfélag. Alveg
til hins síðasta fylgdist hann
með og lét sig varða framvindu
landsmálanna. Sigurður var
vinnusamur maður alla tíð.
Hann var lengst af til sjós en
sendibílstjóri um tíma. Alltaf
heillaði sjómennskan og á full-
orðinsárum keypti hann smábát
sem hann réri á um tíma. Þau
hjónin bjuggu lengst af í
Reykjavík en það voru atvinnu-
mál sem í tvígang leiddu þau
hjón til Reykjanesbæjar þar
sem þau hafa nú búið í um tvo
áratugi. Þar bjó líka helmingur
barnanna þeirra og Ella, elsta
barnabarnið sem ólst upp hjá
þeim hjónum. Í Reykjanesbæ
unnu þau saman því þar ráku
þau fyrst þvottahús og seinna
efnalaug. Siggi og Ella voru
samhent hjón. Það reyndi líka á
það síðustu árin þegar heilsa
Sigurðar hafði bilað og hann
var inn og út af sjúkrahúsum
en bjó samt heima alveg þar til
yfir lauk. Ég nefndi það við
Ellu eftir lát Sigurðar hvað hún
hefði verið sterk að vera með
hann svona veikan heima ár eft-
ir ár en hún svaraði því til að
það hefði ekki verið svo erfitt
því hann hefði alltaf verið svo
góður. Það var fallegt svar og
verður minnisstætt. Ella og
Siggi áttu fimm börn og afkom-
endahópurinn er farinn að
skipta tugum. Þau byrjuðu
kornung saman, hún bara 17
ára og hann innan við tvítugt.
Þau fengu saman sextíu og eitt
ár sem urðu mjög farsæl en nú
er komið að kveðjustundinni.
Við hjónin, Sigurjóna og Krist-
ján, Jón Einar og Rannveig,
flytjum Elínborgu og allri fjöl-
skyldu hennar okkar dýpstu
samúð við fráfall Sigurðar. Við
leiðarlok þökkum við dreng
góðum hin ljúfu áralöngu kynni.
Rannveig og Sverrir.
Sigurður Helgi
Jónsson
✝ Bragi Þór Jó-hannsson
fæddist í Litladal í
Blönduhlíð, Skaga-
firði, 24. júní 1936.
Hann lést á Heil-
brigðisstofnuninni
á Sauðárkróki 9.
maí 2012.
Foreldrar hans
voru Jón Jóhann
Jónsson, f. 2. ágúst
1908, d. 14. maí
1965, og Sesselja Ólafsdóttir, f.
27. janúar 1909, d. 27. febrúar
2005. Systkini Braga Þórs eru
Guðný Jóhannsdóttir, f. 23.
september 1939, Jón Jóhanns-
son, f. 23. nóvember 1940, d. 3.
mars 1941, María Jóhanns-
dóttir, f. 30. maí 1943, og Sig-
ríður Jóhannsdóttir, f. 19. októ-
ber 1945, d. 30. desember 2000.
Bragi Þór ólst upp í Litladal
fram til 11 ára aldurs en þá
flutti hann ásamt
fjölskyldu sinni að
Daðastöðum á
Reykjaströnd. Eftir
fráfall föður síns
flutti Bragi Þór
ásamt móður sinni
á Skagfirð-
ingabraut 39 á
Sauðárkróki þar
sem hann bjó allt
til dauðadags.
Bragi Þór kvæntist
22. apríl 1971 eftirlifandi eig-
inkonu sinni Guðríði Vestmann
f. 26. september 1946. Dóttir
þeirra er Guðný María Braga-
dóttir, f. 19. janúar 1980.
Bragi Þór fór snemma að
vinna, m.a. í Grindavík, en
lengst af starfaði hann hjá
Kaupfélagi Skagfirðinga.
Útför Braga Þórs fór fram
frá Sauðárkrókskirkju 19. maí
2012.
Elsku pabbi minn.
Margar minningar koma upp í
hugann er ég hugsa til þeirra
stunda sem við áttum saman.
Guli lyftarinn er órjúfanlegur
hluti af barnæsku minni enda
ófáar ferðirnar sem ég fékk að
fara með þér í honum. Ég var
heldur ekki há í loftinu þegar þú
tókst mig fyrst með þér í kart-
öflugarðinn til að aðstoða í kart-
öfluræktuninni enda fannst mér
alltaf jafn gaman að koma heim
og segja frá hvað við höfðum ver-
ið dugleg að setja niður eða að
taka upp allt eftir hvað við átti.
Þegar ég óx úr grasi hvattir þú
mig til að ganga menntaveginn
og stolt þitt var ósvikið þegar ég
útskrifaðist sem stúdent og síðar
leikskólakennari. Þú vannst mik-
ið alla þína tíð en kenndir mér
jafnframt að meta það að hafa at-
vinnu og að maður ætti að sinna
sínum störfum vel.
Sl. haust skein gleðin úr andliti
þínu þegar þú og mamma heim-
sóttuð mig í nýju íbúðina mína. Í
þessari heimsókn veiktist þú hins
vegar og eyddir síðustu mánuð-
um á Heilbrigðisstofnuninni á
Sauðárkróki þar sem þú naust
framúrskarandi umönnunar.
Það er sárt að kveðja þig,
elsku pabbi minn. Mamma sakn-
ar þín líkt og ég ákaflega mikið
en við vitum að nú líður þér vel og
að móttökurnar hinum megin
hafa verið höfðinglegar.
Mér tregt er um orð til að þakka þér,
hvað þú hefur alla tíð verið mér.
Í munann fram myndir streyma.
Hver einasta minning er björt og blíð,
og bros þitt mun fylgja mér alla tíð,
unz hittumst við aftur heima.
Ó, elsku pabbi, ég enn þá er
aðeins barn, sem vill fylgja þér.
Þú heldur í höndina mína.
Til starfanna gekkstu með glaðri lund,
þú gleymdir ei skyldunum eina stund,
að annast um ástvini þína.
Þú farinn ert þangað á undan inn.
Á eftir komum við, pabbi minn.
Það huggar á harmastundum.
Þótt hjörtun titri af trega og þrá,
við trúum, að þig við hittum þá
í alsælu á grónum grundum.
Þú þreyttur varst orðinn og þrekið
smátt,
um þrautir og baráttu ræddir fátt
og kveiðst ekki komandi degi.
(Hugrún.)
Ég kveð þig núna, elsku pabbi
minn. Hvíldu í friði.
Þín dóttir,
Guðný María.
Bragi Þór
Jóhannsson
Á þrettán árum hef ég misst
tvær af mínum bestu æskuvin-
konum. Elsku Sóley! Helst vildi
ég hafa þig hérna við hliðina á
mér svo við gætum hlegið og
rifjað upp ýmislegt, sem við
upplifðum saman. Barnaskólaár-
in voru skemmtileg. Minnisstætt
er sundnámskeið á Eiðum.
Einnig allar ferðirnar, þar sem
ég heimsótti þig að Ásbrún, að-
eins til að hlusta á Radio Lux-
embourg. Líka þegar við horfð-
um á pabba þinn koma siglandi
á Kóp SU inn fjörðinn. Þá ákvað
ég að fara ekki heim fyrr en
mamma þín var búin að bjóða
mér í súpu og silung, sem var
veiddur inni í Stöðvará.
Ingunn Sóley
Jónsdóttir
✝ Ingunn SóleyJónsdóttir
fæddist í Ásbrún á
Stöðvarfirði 10.
ágúst 1949. Hún
lést á hjúkr-
unarheimilinu
Skógarbæ 7. maí
2012.
Útför Sóleyjar
fór fram frá Árbæj-
arkirkju 14. maí
2012.
Eftir að við urð-
um eldri kemur eitt
atvik mjög oft upp í
huga minn. En það
var þegar Halla
systir mín kom upp
um okkur þegar við
stálum uppþornuð-
um Chesterfield-
sígarettum frá
pabba, til að reykja.
Síldarárin voru
yndislegur tími.
„Taka tunnu, tóma tunnu, salt!“
Mikið unnið, lítið sofið, böll í
brælu og flottir strákar! (Árni
og Viðar).
Eftir að við festum ráð okkar
með ofangreindum piltum voru
ófáar stundirnar, þar sem við
sátum saman í litla eldhúsinu á
heimili þínu í Vesturbrún, og
drukkum „gott“ kaffi. Þegar þú
komst í heimsókn til mín fékk
ég „falleinkunn“ í kaffigerð hjá
þér, en kleinurnar og bláberja-
sultan bættu það upp.
Besta vinkona. Ég kveð þig
með söknuði.
Elsku Árni og fjölskylda: Við
Viðar sendum ykkur okkar inni-
legustu samúðarkveðjur.
Arnlaug Heiðdís (Dista.)