Morgunblaðið - 14.06.2012, Side 27

MINNINGAR 27
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 14. JÚNÍ 2012
✝ Eybjörg Berg-ljót Hansdóttir
fæddist að Sól-
vangi, Hafnarfirði
25. júní 1966. Hún
lést á líknardeild
Landspítalans í
Kópavogi 3. júní
2012.
Foreldrar henn-
ar voru Elínborg
Björnsdóttir, f. 7.1.
1940 og Hans
Georg Rödtang, f. 10.12. 1922,
d. 14.4. 1992. Systkini Eybjarg-
ar eru Sólrún Oddný
hjúkrunarfræðingur, f. 1962,
Stefán Már félagsfræðingur, f.
1964, Jens Valbjörn bóndi, f.
1965, Heiðrún Berglind skrif-
stofutæknir, f. 1968, Trausti
Kári húsasmíðameistari, f.
1969, Björn lögfræðingur, f.
1970.
Eybjörg hóf sambúð með
Ragnari Jónssyni, f. 1963, þau
slitu samvistum. Börn þeirra
eru Stefanía Sunna, f. 1990,
unnusti hennar Sverrir Örn
Einarsson, f. 1989, Sigrún Alda,
f. 1993, unnusti hennar Sindri
Andrésson, f. 1993, Kristján
sem aðstoðarlæknir á Landspít-
alanum, Rannsóknarstofu Há-
skólans í meinafræði og
Reykjalundi endurhæfing-
ardeild. Kandidat við Sjúkra-
hús Reykjavíkur á lyflækning-
ardeild og slysadeild og síðar
sem aðstoðarlæknir á skurð-
deild og geðdeild. Aðstoðar-
læknir á Landakoti barnadeild
og geðdeild Landspítala. Hóf
sérnám í bæklunar-
skurðlækningum árið 1996 og
starfaði sem deildarlæknir á
bæklunar- og slysadeild Land-
spítala. Starfaði á bæklunar-
skurðdeild Sjúkrahúss Reykja-
víkur 1998 og Senteralsykhuset
Rogaland Stavanger sama ár
og síðar það ár heilsugæslu-
læknir í Ólafsvík. 1999 var hún
deildarlæknir á kvennadeild
Landspítala og hóf sérnám í
heimilislækningum. Deild-
arlæknir á lyflækningadeild
Landspítala. Hóf störf á Heilsu-
gæslunni Efstaleiti 2000 lauk
þar svo sérnámi í heimilislækn-
ingum 2002 og starfaði eftir
það sem sérfræðingur í heim-
ilislækningum við Heilsugæsl-
una í Efra-Breiðholti til ársins
2006, en eftir það starfaði hún
við Heilsugæsluna á Sólvangi.
Eybjörg starfaði og var hlut-
hafi í Læknavaktinni.
Útför Eybjargar fer fram frá
Vídalínskirkju í dag, 14. júní
2012, og hefst athöfnin kl. 15.
Ingi, f. 1997,
Brynjar Freyr, f.
1999. Sambýlis-
maður Eybjargar
er Einar Trausti
Kristinsson bú-
stjóri, þau eiga
eina dóttur saman:
Lilja Kristín, f.
2010. Dætur Ein-
ars úr fyrri sam-
búð eru Eva Dögg,
f. 1986, Elín Krist-
ín, f. 1989, Svanhildur Ýr, f.
1991.
Eybjörg ólst upp í foreldra-
húsum að Löngufit 6 í Garðabæ
og gekk í Garðaskóla og byrj-
aði ung að bera út blöð, var
flokkstjóri hjá unglingavinunni
í Garðabæ og á menntaskóla-
árunum vann hún yfir sum-
artímann hjá Hvaleyri í Hafn-
arfirði, varð síðan stúdent frá
Fjölbrautaskólanum í Garðabæ
vorið 1985 og hóf nám í Lækna-
deild Háskóla Íslands þá um
haustið, útskrifaðist vorið 1993.
Á námstímanum í læknisfræði
vann hún við hjúkrunarstörf á
Reykjalundi og Hjúkr-
unarheimilinu Sunnuhlíð. Síðar
Nú er elskuleg systir mín fall-
in frá. Á hugann leita minningar
um góða systur, móður og um-
fram allt félaga sem var til stað-
ar ef maður þurfti þess með.
Maður minnist þess þegar maður
var ungur að árum að læra að
hjóla, þá voru góð ráð dýr. Ég
fór með Eybjörgu upp götuna
þar sem við áttum heima og hún
setti mig á hjólið og kenndi mér
allt um það hvernig ætti að hjóla
nema hvernig átti að bremsa.
Svo ýtti hún mér af stað og ég
fór hratt, mjög hratt niður göt-
una og ekki kunni ég að bremsa
og ég endaði uppi í tré í bók-
staflegri merkingu og þá var gott
að eiga systur sem hlúði vel að
manni. Eybjörg var gædd góðum
gáfum og naut hún þess að læra
enda fékk hún alltaf hæstu ein-
kunn í öllum þeim fögum sem
hún lærði til. Það var auðvelt að
leita til Eybjargar þegar maður
þurfti þess með er varðar lær-
dóminn. Mér er minnisstætt þeg-
ar ég var að læra fyrir efnafræði
203 og gekk ekki vel í æfinga-
prófum þá settist hún niður með
mér og fór í gegnum jöfnurnar
og viti menn ég fékk 9 á næsta
æfingaprófi þökk sé henni. Ey-
björg kynntist fyrri sambýlis-
manni sínum þegar hún var að
læra læknisfræði og eignaðist
með honum fjögur yndisleg börn,
ásamt því að koma þaki yfir höf-
uð fjölskyldunnar þá seinkaðist
námið ekki því Eybjörg naut lífs-
ins við það sem hjarta hennar
var næst að læra til læknis og
eiga fjölskyldu. Ég hef alltaf ver-
ið stoltur af að eiga Eybjörgu að
sem systur og getað leitað til
hennar með börnin mín sem og
mig sjálfan ef eitthvað bjátaði á.
Eybjörg var kletturinn. Ég veit
að Eybjörg vakir yfir börnunum
sínum fimm og ég veit að þau
hugsa mikið til hennar og munu
gera það sem eftir er.
Guð varðveiti þig systir góð,
þú fórst alltof snemma frá okkur,
þinn bróðir.
Björn.
Í dag kveðjum við okkar kæru
Eybjörgu með söknuði, en jafn-
framt þakklæti fyrir þær góðu
minningar sem við eigum um
hana. Eybjörg kom inn í fjöl-
skyldu okkar sem unnusta Ragn-
ars sonar okkar fyrir rúmum 23
árum og í sinni sambúð eignuð-
ust þau fjögur yndisleg börn. Við
minnumst margra skemmtilegra
stunda sem við áttum saman,
bæði heima, í sumarbústað og á
ferðalögum. Fyrir það þökkum
við nú af heilum hug.
Eybjörg barðist við sinn erfiða
sjúkdóm af mikilli hetjulund og
bjartsýni, en varð undir í þeirri
baráttu. Á þessari stundu er
hugur okkar hjá börnunum
hennar, missir þeirra er mikill.
Elsku Stefanía, Sigrún, Krist-
ján, Brynjar og litla Lilja, Einar,
Elínborg og aðrir ástvinir Ey-
bjargar, við biðjum algóðan Guð
að vernda ykkur og styrkja í
þessari miklu sorg og söknuði.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Sveinbjörn Egilsson)
Elsku Eybjörg, við þökkum
þér fyrir allt sem þú gafst okkur.
Hvíl þú í friði.
Alda og Jón Ingi.
Við þökkum samfylgd á lífsins leið
þar lýsandi stjörnur skína
og birtan himneska björt og heið
hún boðar náðina sína
en Alfaðir blessar hvert ævinnar skeið
og að eilífu minningu þína.
(Vigdís Einarsdóttir)
Enginn veit sína ævi fyrr en
öll er og á það erum við rækilega
minnt við lát Eybjargar elsku-
legrar vinkonu minnar.
Við Eybjörg kynntumst, sum-
arið 1985. Við unnum saman í
Garðakaup sem þá var matvöru-
verslun í Garðabænum. Ég tók
eftir þessari hæglátu, feimnu
stelpu og gaf mig á tal við hana.
Uppfrá því urðum við vinkonur.
Árin á eftir fóru í leik og störf.
Við hittumst oft. Fórum á rúnt-
inn, böll og fleira og höfðum
gaman eins og gengur og gerist
hjá ungu fólki.
Svo tók alvaran við. Við fórum
báðar í sambúð og börnin fædd-
ust eitt af öðru. Ég dáðist oft að
dugnaði hennar og þolinmæði
þegar hún kom þreytt heim eftir
langan skóla og vinnudag. Hún
sinnti störfum sínum af alúð
bæði heima og að heiman og
kvartaði aldrei.
Árin liðu og alltaf var nóg að
gera. Tíminn varð minni fyrir
reglulegar heimsóknir en við lét-
um okkur þó ekki vanta í barna-
afmælum hjá hvor annarri,
skírnum og síðar fermingum.
Ég flutti síðan erlendis og því
miður urðu samskipti okkar
minni eftir það. Ég hitti Ey-
björgu síðast fyrir nokkrum ár-
um þegar ég kíkti til hennar á
Álftanesið. Eins og alltaf hafði
hún nóg að gera. Bæði í vinnu og
með heimilið og börnin sem þá
voru fjögur. Hún sagði mér frá
nýja kærastanum sínum og ljóm-
inn sem lýsti í augum hennar og
skemmtilega hvelli hláturinn
sýndi hvað hún var ánægð.
Eftir það voru jólakort og sms
á afmælisdaginn sem giltu. Á fa-
cebook sá ég að yndisleg lítil
stelpa hafði bæst í systkinahóp-
inn og það var gaman að geta
skoðað myndir og fylgjast með.
Það er sárt að hugsa til þess
að Eybjörg fékk ekki að njóta
lífsins lengur í faðmi fjölskyld-
unnar. Hugur minn leitar til
barna hennar sem kveðja nú
móður sína.
Sorgin er sár og söknuðurinn
mikill. Það verður án efa erfitt að
takast á við amstur dagsins en
minningin um yndislega móður,
dugnað hennar og hugrekki mun
fylgja ykkur. Mamma ykkar var
hörkutól og gafst aldrei upp og
öruggt að þann viljastyrk hefur
hún viljað eftirláta ykkur.
Ég sendi Einari, börnum og
fósturbörnum Eybjargar, móður
hennar, systkinum og öðrum ást-
vinum mínar innilegustu samúð-
arkveðjur.
Minning Eybjargar mun varð-
veitast í hjörtum okkar sem hana
þekktum.
Blessuð sé minning hennar.
Elma Ósk Óskarsdóttir.
Sérhver draumur lifir aðeins eina nótt
sérhver alda rís en hnígur jafnan
skjótt
hverju orði fylgir þögn
og þögnin hverfur alltof fljótt.
En þó að augnablikið aldrei fylli stund
skaltu eiga við það mikilvægan fund
því að tár sem þerrað burt
aldrei nær að græða grund.
Líttu sérhvert sólarlag,
sem þitt hinsta væri það.
Því morgni eftir orðinn dag
enginn gengur vísum að.
Þú veist að tímans köldu fjötra enginn
flýr
enginn frá hans löngu glímu aftur
snýr.
Því skaltu fanga þessa stund
því fegurðin í henni býr.
(Bragi Valdimar Skúlason)
Ofangreindar ljóðlínur koma
upp í hugann þegar ég rita minn-
ingarorð um Eybjörgu Hans-
dóttur.
Eybjörg lést nýlega langt um
aldur fram frá stórum barna-
hópi. Í blóma lífsins er henni
kippt burt og eftirlifendur velta
fyrir sér tilgangi lífsins og öðrum
þræði mikilvægi þess að njóta
þess tíma sem hverjum og einum
er ætlaður, ekki ósvipað og Bragi
gerir í þessu fallega kvæði.
Eybjörg hóf störf sem heim-
ilislæknir hjá okkur á Heilsu-
gæslunni Sólvangi árið 2006 og
starfaði með okkur allt til dauða-
dags. Hún var hörkudugleg og
náði strax góðu sambandi við
sjúklinga og samstarfsfólk. Það
leyndi sér ekki að þar fór faglega
sterkur læknir sem gat veitt
okkur hinum gott liðsinni í fag-
legri umræðu. Hún hafði marga
góða eiginleika en það var ekki
síst hláturinn sem var hennar
besti. Það var alltaf stuttu í hlát-
ur hjá henni og hláturinn hennar
var bráðsmitandi. Hún var því
mikill gleðigjafi á kaffistofunni
og tók jafnan virkan þátt í fé-
lagslífi stöðvarinnar. Síðustu ár-
in barðist Eybjörg hetjulega við
illvígan sjúkdóm. Við hlið hennar
stóð Einar eins og klettur og
saman tókust þau á við baráttu
sem gaf þeim ákveðinn tíma
saman en fyrir nokkru var þó
fyrirséð að þessari baráttu gat
aðeins lokið á einn veg.
Að leiðarlokum vil ég fyrir
hönd samstarfsfólks á Sólvangi
votta Einari, börnum og fjöl-
skyldu allri okkar dýpstu samúð.
Emil L. Sigurðsson
yfirlæknir.
Það er með sorg í hjarta sem
ég rita þessar línur til minningar
um Eybjörgu. Þó að ég hafi vitað
í hvað stefndi þá er erfitt að
sætta sig við það að ung kona sé
tekin frá maka og börnum í
blóma lífsins. Hún kom inn í líf
okkar starfsmanna heilsugæsl-
unnar í Efstaleiti árið 2000 og
var þá að byrja sérnám í heim-
ilislækningum. Hún hafði verið
erlendis að nema bæklunarlækn-
ingar en snerist hugur og ákvað
að leggja fyrir sig heimilislækn-
ingar sem ég tel að hafi verið
rétt ákvörðun. Hún kom svo hóg-
vær, ljúf og góð inn á stöðina
okkar. Með rauðleita hárið og
freknurnar og smitandi hlátur-
inn og svolítið feimin. Ég var
hennar leiðbeinandi þau ár sem
hún var í starfsnámi hjá okkur í
Efstaleitinu og hafði við hana ná-
in samskipti. Það var aðdáunar-
vert að fylgjast með því hvernig
henni tókst að hugsa um börnin
sín en samt sinna sínu sérnámi
eins vel og hún gerði. Síðan eru
liðin 10 ár og því miður sáum við
í Efstaleitinu minna af henni Ey-
björgu eftir að hún útskrifaðist
úr sérnáminu frá okkur þar sem
hún fór til starfa á öðrum heilsu-
gæslustöðvum.
Eybjörg var góður læknir og
sinnti sjúklingum sínum af alúð.
Hún skipti aldrei skapi og var
Eybjörg Bergljót
Hansdóttir
SJÁ SÍÐU 28
HINSTA KVEÐJA
Við kveðjum þig með tregans
þunga tár
sem tryggð og kærleik veittir liðin
ár.
Þín fórnarlund var fagurt ævistarf
og frá þér eigum við hinn dýra arf.
(Guðrún Jóhannsdóttir)
Elsku hjartans Stefanía,
Sigrún, Kristján, Brynjar,
Lilja litla, Einar, Elínborg
og fjölskylda, hugur okkar
er hjá ykkur á þessum erf-
iða tíma.
Guð blessi minningu
yndislegrar móður.
Inga og Linda.
Sendum
frítt
hvert á land sem
er
Helluhrauni 12 • Hafnarfjörður • 544 5100 • www.granithusid.is
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
GUÐMANN TOBÍASSON,
Hólavegi 9,
Sauðárkróki,
lést á Heilbrigðisstofnun Sauðárkróks
mánudaginn 4. júní.
Útförin verður gerð frá Sauðárkrókskirkju laugardaginn 16. júní
kl. 14.00.
Marsibil Þórðardóttir,
Kristín Guðmannsdóttir, Eiríkur Ingi Björnsson,
Guðbjörg Guðmannsdóttir, Böðvar Hreinn Finnbogason,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Móðir okkar,
KRISTVEIG SKÚLADÓTTIR,
Hlíðarvegi 45,
Siglufirði,
lést á heimili sínu föstudaginn 8. júní.
Steinþóra Vilhelmsdóttir,
Ágúst Vilhelmsson,
Jakobína Vilhelmsdóttir,
Auður Vilhelmsdóttir.
✝
Útför ástkærrar móður okkar,
ÖNNU SIGRÍÐAR BJARNADÓTTUR,
Hvammi, heimili aldraðra,
Húsavík,
fer fram frá Húsavíkurkirkju föstudaginn
15. júní kl. 11.00.
Elín Sigtryggsdóttir,
Guðrún Sigtryggsdóttir,
Albert Sigtryggsson,
Bjarni Sveinsson
og fjölskyldur.
✝
Elskuleg systir okkar, frænka og mágkona,
ÓLAFÍA KRISTÍN HANNESDÓTTIR,
Drekavöllum 26,
Hafnarfirði,
áður Bólstaðarhlíð 33,
Reykjavík,
andaðist í faðmi fjölskyldunnar á
Landspítalanum í Fossvogi sunnudaginn 10. júní.
Fyrir okkar hönd og annarra vandamanna,
Auðlín Hanna Hannesdóttir, Þorsteinn Óli Hannesson.
✝
Elskulegur eiginmaður, faðir, tengdafaðir og
afi,
EINAR SOLHEIM
Kopervik,
Noregi,
lést á Skudenes bo- og behandlingshjem
aðfaranótt mánudagsins 11. júní.
Jóhanna Guðmundsdóttir,
Guðmundur Solheim,
Edgar Solheim,
Björg Solheim,
Hulda Jónsdóttir,
Þorbjörg Stella Axelsdóttir,
Jóhann Björn Adamsson
og barnabörn.