Kjarninn - 21.08.2014, Side 13

02/04 ÞjóðmáL
carry trade) sem stunduð voru af kappi hérlendis á árunum
fyrir hrun. Umfang hennar, samkvæmt umræðuskjali frá
Alþjóðagjaldeyrissjóðinum (AGS) frá því í júlí á þessu ári,
er um 322 milljarðar króna. Þessi snjóhengja hefur bráðnað
hægt og rólega með fjárfestingaleið Seðlabanka Íslands. Hún
gerir eigendum þessara kviku króna kleift að skipta þeim í
evrur gegn því að gefa eftir hluta af virði þeirra. Vandamálið
við þessa leið er að til að viðskiptin gangi upp þarf mótaðila
sem kaupir krónurnar með afslætti. Í janúar síðastliðnum
hafði sá fámenni hópur sem nýtt hefur sér þessa leið komið
með alls 147 milljarða króna til Íslands og fengið 25 millj-
arða króna afslátt á þeim eignum sem hann keypti fyrir þá
upphæð.
snjóhengja tvö
Þær krónur í eigu erlendra aðila sem eru mest í umræðunni
eru innlendar eignir þrotabúa föllnu bankanna. Þær nema
tæpum 800 milljörðum króna samkvæmt mati AGS. Mjög
skiptar skoðanir eru innan stjórnmálanna, og
stjórnmálaflokkanna, um hvaða leið eigi að fara
við uppgjör þrotabúa föllnu bankanna. Allir eru þó
sammála að lausn á þeim sé forsenda þess að hægt
sé að rýmka höft.
Til einföldunar má segja að tveir skólar séu til í
þessu samhengi. Annar vill fara svokallaða gjald-
þrotaleið. Í henni felst að þrotabú föllnu bankanna
verði keyrð í þrot, dótturfélag Seðlabanka Íslands
eða skiptastjóri verði látinn taka yfir eignir þeirra
og þær síðan seldar til nýrra eigenda. Afrakstrinum
verði skipt á milli kröfuhafa, sem að langstærstu
leyti eru alþjóðlegir vogunar- og fjárfestingarsjóðir.
Hinn skólinn aðhyllist svokallaða samningaleið. Í henni
felst að ná samkomulagi við kröfuhafa gömlu bankanna um
lausn sem ógni ekki greiðslujöfnuði Íslands. Það þýðir að
kröfuhafarnir þyrftu að gefa eftir góðan hluta af innlendum
eignum sínum í slíku samkomulagi eða binda þær hérlendis
til mjög langs tíma.
„Þær krónur í eigu er-
lendra aðila sem eru
mest í umræðunni eru
innlendar eignir þrota-
búa föllnu bankanna.
Þær nema tæpum 800
milljörðum króna sam-
kvæmt mati AGS.“