Morgunblaðið - 08.08.2012, Blaðsíða 29

MINNINGAR 29
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 8. ÁGÚST 2012
✝ ÞórhildurRagna Karls-
dóttir fæddist í
Reykjavík 9. apríl
1920. Hún lést 19.
júlí síðastliðinn.
Foreldrar henn-
ar voru Karl Þor-
bergur Þorvalds-
son,
trésmíðameistari,
f. 18.8. 1895, d.
25.7. 1982, og Sig-
urveig Magnúsdóttir, húsmóðir,
f. 8.11. 1888, d. 11.3. 1969, bæði
frá Eyrarbakka. Þórhildur var
næstelst af átta systkinum, þau
voru Ásdís, f. 5.3. 1919, d.
11.10. 1940, Karlotta, f. 15.8.
1921, d. 8.12. 1987, Magnea
Gróa, f. 5.7. 1923, d. 24.12.
2008, Guðlaug, f. 13.7. 1924, d.
2.4. 1975, Óskar, f. 16.10. 1925,
d. 19.3. 1926, Þor-
valdur Óskar, f.
25.1. 1930, d. 9.2.
2009, og Magnús, f.
14.11. 1931, d. 27.7.
2008.
Þórhildur giftist
15.9. 1951 Þor-
steini Sigurðssyni,
f. 22.11. 1926, d.
27.5. 2011. Börn
Þórhildar og Þor-
steins eru: 1) Karl
Þorsteinsson, f. 31.1. 1952,
kvæntur Margréti Geirrúnu
Kristjánsdóttur, f. 9.3. 1957.
Börn þeirra eru Þórhildur
Ragna, f. 31.10. 1977, og á hún
Karl Leó Sigurþórsson, f.
1.11.1997, Kristján Magnús, f.
10.4. 1980, og Guðbjörg Hulda,
f. 26.5. 1990. 2) Guðbjörg Þor-
steinsdóttir, f. 1.9. 1954, gift
Halldóri Bjarnasyni, f. 17.4.
1947. Sonur Guðbjargar Þor-
steinn Örn Andrésson, f. 22.3.
1970, börn hans eru Andri
Snær, f. 28.2. 1994, Sindri
Snær, f. 28.2. 1994, og Bjarki
Snær, f. 21.2. 1998. Sonur Guð-
bjargar og Halldórs Snorri, f.
4.11. 1974, dóttir hans er Gréta
Guðný, f. 17.11. 1993. 3) Baldur
Þorsteinsson, f. 30.12. 1960,
kvæntur Guðbjörgu Lindu
Udengaard, f. 31.7. 1966. Börn
þeirra eru Elín Anna, f. 16.10.
1988, og Þórður Hans, f. 15.1.
1992.
Þórhildur ólst upp og bjó alla
sína tíð í Reykjavík. Þórhildur
og Þorsteinn bjuggu á Hjarð-
arhaga 26 frá 1956, síðasta árið
bjó Þórhildur á hjúkrunarheim-
ilinu Sóltúni og naut frábærrar
umönnunar starfsfólks heimilis-
ins. Þórhildur vann við versl-
unarstörf áður en hún giftist
Þorsteini og var síðan heima-
vinnandi húsmóðir.
Útför Þórhildar fer fram frá
Dómkirkjunni í dag, 8. ágúst
2012, og hefst athöfnin kl. 15.
Ég sá tengdamóður mína Þór-
hildi Rögnu Karlsdóttir í fyrsta
skipti með svuntu við eldavélina á
Hjarðarhaganum, þetta var al-
geng sjón þegar komið var í heim-
sókn, enda þau hjón höfðingjar
heim að sækja, ekki við annað
komandi en að þiggja kaffi og með
því, þó kíkt væri inn í augnablik. Í
augum Þórhildar var ég ekki
draumatengdasonurinn til að
byrja með, en það breyttist fljótt
eftir stutt kynni og urðum við
bestu vinir.
Margs er að minnast á nærri 40
ára samferð, t.d. bygging sum-
arbústaðar í Munaðarnesi, þar
var sama sagan, varla vinnufriður
fyrir mat og kaffi, en upp fór ho-
siló og áttum við margar góðar
stundir saman þar. Þórhildur var
mikil hannyrðakona og þær voru
ófáar lopapeysurnar sem hún
prjónaði á mig í gegnum árin, var
búin að koma sér upp sérstakri
uppskrift sem passaði á mig,
henni var ekki skemmt þegar ég
kallaði prjónaskapinn menningar-
snauða iðju.
Orðaforði hennar var ótrúlegur
og hafði ég oft á orði að rétt væri
að gefa út orðabók tengda-
mömmu, til að orðin sem ég hafði
aldrei heyrt áður gleymdust ekki.
Alla tíð reyndust Þórhildur og
Þorsteinn mér mjög vel og þótti
mér vænt um að geta endurgoldið
þeim það að litlu leyti. Sérstak-
lega þótti mér vænt um þau skipti
sem Þórhildur gisti hjá okkur
hjónum eftir að Þorsteinn lést á
síðasta ári. Góðrar konu er sárt
saknað.
Halldór.
Fyrsta sinn sem ég sá hve rík-
ur ég var af „stórum“ frænkum
var seinni part vetrar 1935, þegar
ég á öðru árinu kom frá Dan-
mörku og sá fegurð föðurlands
míns í fyrsta sinn. Það var gadd-
ur, en samt hlýtt á Bergstaða-
stræti 61. Toledo var enn ekki
komið í framhúsið, en þar var
önnur verslun, en uppi á lofti hafði
Kalli frændi smíðað íbúð handa
foreldrum sínum, afa og ömmu,
og það virtist þá vera miðdepill
fjölskyldunnar. Þar fékk ég að
sofa í rúminu hjá afa og ömmu, en
stóru stelpurnar komu oft við,
sumar bæði á leið í skólann og
seinna um daginn. Þar var Ásdís
elst, svo kom Ragga, Karlotta,
Stella og Lauga, og svo strák-
arnir, Valdi og Maggi.
Það var því með mikilli til-
hlökkun sem ég hjálpaði pabba og
mömmu þremur árum síðar að
pakka dótinu niður til þess að
komast heim til Íslands. Hér átti
ég gott frændfólk og nú ætlaði ég
mér að læra íslenska tungu. Með
lagni hafði frændfólkið reynt að
ná „baunanum“ úr mér og gera
mig að Íslendingi. Það var því gott
að koma á Bergstaðastræti 61.
Eitt sinn opnuðust stofudyrnar
upp á gátt og ég sá rétt aðeins
þögult rúmið og sorgarblæ á
heimilinu. Það var Ásdís, rúmlega
tvítug, sem varð berklunum að
bráð. Við strákarnir vorum þá of
litlir til þess að kveðja hana í
Dómkirkjunni. Nú var Ragga orð-
in elst systkinanna, en það var þá
orðið sérstaklega Maggi bróðir
sem í hálfgerðri stríðni kallaði
hana Röggu. Það var eins og hún
fengi lánaðan sjö tommu nagla hjá
pabba sínum til að slá því föstu:
„Ég heiti sko ekki Ragga, ég heiti
Þórhildur. Amma okkar hét fullu
nafni Ragnhildur, en Þórhildur
var líka nafn krónprinsessunnar,
sem aldrei varð drottning Íslands.
Nú var Þórhildur frænka orðin
fullorðin og gælunafnið átti að
hverfa, enda kynntist hún bráðum
myndarlegum kennara, Þorsteini,
og hér myndaðist glæsilegt heim-
ili með börnunum, Kalla, Guð-
björgu og Baldri. Það má sjá
greinilegan ættarsvip hjá ýmsum
börnum og barnabörnum. Nú höf-
um við kvatt öll hin systkinin, en
Þórhildur, sem lengi var elst, lifði
lengst af þeim öllum. Í dag fá
börnin líka að vera með í Dóm-
kirkjunni til þess að kveðja góða
íslenska konu.
Við Ída þökkum Þórhildi og
fjölskyldu hennar fyrir ætíð hlýj-
ar móttökur og gestrisni þegar
einhvern úr fjölskyldu okkar bar
að garði.
Blessuð sé minning Þórhildar
frænku.
Jóhann M. Þorvaldsson
frændi.
Þórhildur Ragna
Karlsdóttir
Hið austurríska
man, hið íðilfagra fljóð, Mar-
grét, er gengin til móts við sinn
ektamann í 59 ár. Hratt flýgur
stund, ég hitti hana síðast þeg-
ar ástkær Kristján Sveinsson
var jarðsunginn fyrir tæpu ári
síðan. Ég á með þeim heið-
urshjónum, dætrum þeirra og
barnabörnum yndislegar minn-
ingar. Kynni okkar hófust fyrir
tæpum 34 árum er ég auglýsti
eftir heimilishjálp og réð Önnu
Lísu yngri dóttur þeirra til
þess að annast frumburð minn í
Kiel í Þýskalandi. Anna Lísa
stóð sig með stakri prýði og
leigðum við hjá guðfræðipró-
fessor og konu hans. Þau
bjuggu í stóru einbýlishúsi í
Kiel. Um jólin kom æskuvin-
kona Önnu Lísu í heimsókn og
barnsfaðir minn. Í janúarmán-
uði var ég í prófum svo ákveðið
var að þau færu öll á undan til
Íslands og hefðu ungbarnið
með sér. Anna Lísa var áfram
hjá okkur Herði að gæta Heru.
Margrét hjálpaði dyggilega við
umönnun Ágústu Heru og
Kristján Sveinsson einnig sem
sótti hana iðulega heim í leigu-
bifreið sinni.
Æ síðan hefur verið mikil
vinátta milli fjölskyldna okkar
og öll börnin mín fimm að tölu
voru þeirrar gæfu aðnjótandi
að kynnast Margréti, Kristjáni,
Margrét Sveins-
dóttir Zúber
✝ MargrétSveinsdóttir,
fædd Margarete
Zúber, fæddist í
Kliening, Lavanttal
í Austurríki 5. júlí
1927.
Útför Margrétar
fór fram frá Graf-
arvogskirkju 1.
ágúst 2012.
dætrum þeirra og
barnabörnum. Son-
ur minn heitinn var
góður vinur Krist-
jáns, sonar Lónýj-
ar. Heba Margrét
dóttir mín er skírð
í höfuðið á Mar-
gréti, þeirri
heiðurskonu sem
nú er gengin á vit
feðranna. Hún var
hvers manns hug-
ljúfi, og til fyrirmyndar á öllum
sviðum, gáfuð og göfuglynd og
ávallt sérlega vel til höfð.
Myndarbragur var á heimili
hennar hvar sem þau bjuggu.
Margrét gætti Heru oft eftir að
Önnu Lísu bauðst betur launuð
vinna og ég hafði lokið námi í
Kiel og hér heima og farin að
starfa m.a. sem flugfreyja.
Margrét var ávallt boðin og bú-
in að gæta Heru og síðar Hebu
Margrétar. Eftir að þau eign-
uðust barnabörn á svipuðu reki,
styrktist vinskapur okkar enn
frekar. Ég lærði margt af Mar-
gréti, enda til fyrirmyndar á
öllum sviðum. Lýsandi dæmi
um verksvit og vandvirkni í hví-
vetna, er til að mynda þegar við
Heba heimsóttum hana í fallega
einbýlishúsið þeirra Kristjáns í
Fannafoldina. Margrét var að
baka er okkur bar óvænt að
garði og ekki hveitikorn á eld-
húsbekknum að sjá. Sama hvert
var litið, heimilið var ávallt tipp
topp eins og Margrét. Þær
Heba, Aníta og Anna eru allar
skírðar í höfuðið á Margréti.
Sonur minn heitinn, Guðmund-
ur Ísar og Kristján sonur Ló-
nýjar voru góðir vinir. Hann
hlakkaði ávallt mikið til að hitta
Kristján. Ég á skemmtileg
myndbönd og ljósmyndir úr af-
mælisveislum þar sem þeir eru
að leik og glæsilegar mæðg-
urnar, Anna Lísa, Guðbjörg
Lóní og Margrét prýða einnig
myndböndin og ljósmyndirnar.
Yndislega fjölskylda, það var
gæfuspor á lífsleið okkar barna
minna og stórfjölskyldu að
kynnast ykkur og foreldrum
ykkar þeim göfuglyndu og sam-
hentu hjónum. Þau eiga stóran
þátt í að mér tókst að ljúka
námi á tilskyldum tíma og
starfa sem flugfreyja. Stuðn-
ingur ykkar hefur verið ómet-
anlegur. Ótal minningar sækja
á hugann og allar jafn fallegar
og ljúfar. Við börnin mín og
stórfjölskylda vottum okkar
dýpstu samúð.
Guðbjörg Gróa
Guðmundsdóttir.
Ég vil nota tækifærið til að
minnast ykkar beggja, elsku
Margrét og Kristján. Þið voruð
eins og amma mín og afi. Mér
leið alltaf svo vel hjá ykkur, þið
áttuð yndislegt heimili og voruð
alltaf svo góð við mig.
Ég man eftir því að koma til
ykkar í Kópavoginn þar sem ég
fékk að horfa á Tomma og
Jenna, leika með dúkkulísur og
borða uppáhaldsréttinn minn
sem var gnocchi-pasta með
kjötsósu. Ég man líka eftir bað-
sápum í bandi sem litu út eins
og persónurnar úr Andrésblöð-
unum og eftir því að fá Sanasól
á morgnana. Heimilið var alltaf
svo hreint og fínt, alveg eins og
bílarnir hans Kristjáns. Einu
sinni villtumst við Heba með
strætó og Kristján kom á leigu-
bílnum að sækja okkur ein-
hvers staðar í Mosfellsbæ eftir
að það var búið að hringja á
lögregluna og allar leigubíla-
stöðvar bæjarins til að leita að
okkur, mig minnir að ég hafi
bara verið í kringum sex ára
þá.
Þótt ég hafi ekki hitt ykkur
jafnoft og áður hef ég alltaf
hugsað til ykkar og mun áfram
gera það. Takk fyrir allt elsku
Margrét og Kristján. Mikið
þykir mér vænt um tímann sem
við áttum saman en leitt að
hafa ekki náð að kveðja ykkur í
eigin persónu en ég kveð ykkur
nú með miklum söknuði og
mörgum fallegum minningum.
Ykkar
Ágústa Hera.
Sendum
frítt
hvert á
land
sem
er
Helluhrauni 12 • Hafnarfjörður • 544 5100 • www.granithusid.is
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
DROPLAUG HELLAND,
Vogatungu 13,
Kópavogi,
lést að heimili sínu mánudaginn 6. ágúst.
Birgit Helland, Hreinn Frímannsson,
Arndís Inga Helland, Óskar Þormóðsson,
ömmubörn og langömmubörn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
HEIDI JAEGER GRÖNDAL,
lést í faðmi fjöskyldunnar á hjúkrunar-
heimilinu Eir sunnudaginn 22. júlí.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk
hinnar látnu.
Fjölskyldan færir starfsfólki Eirar alúðarþakkir fyrir frábæra
umönnun.
Fyrir hönd fjölskyldunnar,
Jón Gröndal og Dorothea Emilsdóttir.
Einar Gröndal og Guðrún Guðmundsdóttir.
✝
Ástkær eiginmaður, faðir, afi og langafi,
GUÐMUNDUR SIGMAR PÁLSSON,
Fjarðargötu 19,
Hafnarfirði,
lést að Hrafnistu, Hafnarfirði, laugardaginn
4. ágúst.
Útförin fer fram frá Hafnarfjarðarkirkju
þriðjudaginn 14. ágúst kl. 13.00.
Elísabet Jónsson,
Lovísa Guðmundsdóttir, Odd Suhr,
Guðmundur R. Guðmundsson, Hrafnhildur Ingibergsdóttir,
Stefán Páll Guðmundsson, Sólrún Ragnarsdóttir,
Berglind Ósk Guðmundsdóttir, Oddur Þór Þorkelsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Maðurinn minn, fósturfaðir, afi og vinur,
ROLF INGE LARSEN,
Sólheimum 23,
Reykjavík,
lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi
fimmtudaginn 2. ágúst.
Útför hans fer fram frá Áskirkju föstudaginn
10. ágúst kl. 13.00.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á Minningarsjóð
líknardeildar Landspítalans í Kópavogi, sími 543 1159.
Birna Þórisdóttir,
Sigurður Örn Einarsson, Arnar Þór Sigurðsson,
Hulda Þórsdóttir.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir,
amma og langamma,
ÓLAFÍA JÓNÍNA GÍSLADÓTTIR,
Vallarbraut 10,
Reykjanesbæ,
lést á Garðvangi sunnudaginn 5. ágúst.
Útför hennar fer fram frá Ytri-Njarðvíkurkirkju
föstudaginn 17. ágúst kl. 13.00.
Hákon Þorvaldsson,
Birgir Vilhjálmsson, Ólafía Sigríður Friðriksdóttir,
Hildur Guðrún Hákonardóttir, Hákon Matthíasson,
Hilmar Hákonarson, Þórunn Guðmundsdóttir,
barnabörn og langömmubörn.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir og amma,
AUÐBJÖRG DÍANA ÁRNADÓTTIR,
Heiðarlundi 18,
Garðabæ,
lést á heimili sínu þriðjudaginn 31. júlí.
Útförin fer fram frá Kópavogskirkju föstudaginn 10. ágúst
kl. 13.00
Blóm og kransar afþakkaðir, en þeim sem vilja minnast hennar er
bent á hjúkrunarfræðinga Karitas og krabbameinsdeild 11E,
Landspítala.
Jón Hermannsson,
Árni Jónsson, Sólveig Pálsdóttir,
Hermann Þór Jónsson, Harald Schmitt,
Díana, Ólafur Páll og Íris.