Morgunblaðið - 08.08.2012, Blaðsíða 31

MINNINGAR 31
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 8. ÁGÚST 2012
Stundum er sagt að líf manna
skiptist í tímabil eða kafla. Á fal-
legum degi í maímánuði árið 1967
urðu slík skil í lífi mínu þegar ég
steig upp í rútu í miðbæ Reykja-
víkur með Díu frænku minni og
keyrði að mér fannst í óratíma
austur í Fljótshlíð. Día sem hafði
sofið mest alla leiðina austur
rankaði við sér svona eins og hún
fyndi á sér að núna væri rútan
komin að Núpi og steig út við
brúsapallinn. Við röltum síðan
upp traðirnar í logninu og sól-
skininu að bænum og inn í and-
dyrið. Þar tók á móti okkur alveg
einstaklega viðkunnanleg kona
sem bauð okkur velkomin og í
einni svipan setti upp kaffi og dró
fram kökur og brauð. Þarna hafði
ég hitt húsfreyjuna á bænum,
hana Önnu, konu Péturs bónda,
og ég man hvað mér fannst strax
þægilegt að umgangast þessa
vingjarnlegu konu. Árin liðu og
ég dvaldi hjá þeim hjónum mörg
sumur í sveit og alltaf var jafn
gott að koma í sveitina og dvelj-
ast í lengri eða skemmri tíma á
✝ Anna Guðjóns-dóttir fæddist á
Sámsstöðum í
Fljótshlíð 9. júní
1922. Hún lést á
krabbameinsdeild
Landspítalans í
Reykjavík 23. júlí
2012.
Útför Önnu fór
fram frá Fossvogs-
kirkju 1. ágúst
2012.
bænum, þar sem ég
fann skjól í stormi
lífsins. Anna var
ótrúleg kona. Aldrei
nokkurn tíma féll
henni verk úr hendi.
Öll verk voru unnin
hratt, fumlaust og
án átaka. Sama var
uppi á teningnum
þegar hún keyrði
bíl, sama hvort það
voru holur, beygjur
eða beinn vegur, annaðhvort var
bíllinn stopp eða á 80 kílómetra
hraða. Óbilandi minni hafði hún
og vissi upp á hár hvar allir hlutir
stórir sem smáir voru á bænum.
Á Núpi var alltaf líf og fjör og
óendanleg vinna við heimilið og
almenn bústörf. Anna var fjör-
kálfur með mildan hlátur og
ferskan húmor og var ávallt til í
að sjá spaugilegu hliðina á lífinu
og tilverunni. Anna var náttúru-
barn og ég man eftir þegar hún
sagði mér frá því að stundum
fyndist henni grasið vita af henni
þegar hún gekk á því. Að ala upp
sjö börn ásamt öllum þeim börn-
um sem fengu að vera í sveit á
Núpi án þess nokkurn tíma að
segja eitt einasta styggðaryrði er
afrek út af fyrir sig en sýnir best
hvern mann þessi góða kona
hafði að geyma. Það var í raun al-
veg ótrúleg heppni að ég skyldi
hafa fengið að kynnast þessari
einstöku konu sem að mörgu leyti
kom mér í móður stað á þessum
viðkvæmu æskuárum. Ég mun
sakna Önnu.
Erlendur Birgisson.
Anna Guðjónsdóttir
Elsku Didda.
Heldur finnst mér
þú hafa fengið stuttan spuna-
þráð til að spinna úr, ekki orðin
sextug.
Einhvern veginn virkaðir þú
þannig á mann að maður hugsaði
ekki um dauðann heldur hvernig
þú yrðir á elliheimili komandi
öllum í gott skap. Þau voru litrík
og skemmtileg árin okkar á
Vallá. Ég með Stínu og Geir og
þú með Jóa og síðan fæddist
Gústi litli. Sjö árum seinna eign-
aðist ég Rikku og þú eignaðist
Maju sama ár. Þú hélst áfram og
Katrín Hansen
✝ Katrín Hansenfæddist á
Grænlandi 12. maí
1953. Hún lést á
heimili sínu 23. júlí
2012.
Útför Katrínar
fór fram frá Foss-
vogskirkju 2. ágúst
2012.
eignaðist Kötu og
Grétu. Margt var
brallað, við gengum
í kvenfélagið, mátt-
um ekki líta hvor á
aðra á alvarlegum
fundum án þess að
springa úr hlátri og
að fundum loknum
vorum við klukku-
tíma að ganga heim
sem annars var tíu
mínútna gangur.
Við komumst varla úr sporunum
fyrir hláturshrinum.
Þú varst kraftmikil og þrifin
með afbrigðum og varst eins og
stormsveipur um alla íbúðina,
stóðst uppi á tveimur stólum til
að skipta um ljósaperur og ég
óskapaðist yfir uppátækinu.
„Uss ég er létt eins og fluga, við
lútum sama þyngdarlögmáli
flugan og ég.“ Þú varst hnyttin
og fljót í tilsvörum.
Þetta voru tímar sveitasíma
og Kjalarnesið afskekkt. Dag-
lega var hringt stutt stutt löng
löng og byrjaði samtalið oft á þá
leið að þú hélst smá fyrirlestur
til þeirra sem lágu á línunni:
„Ekki kalla fram í ef við
hneykslum ykkur og ekki kjafta
frá því sem þið kunnnið að heyra
í þessu símtali.“ Stundum nafn-
greindir þú fólkið og hvattir það
til að leggja á og fá sér kaffipásu
því fréttirnar gætu gengið fram
af því. „Komdu í kaffi kerling,
var að taka eina úr ofninum.“ Þú
bakaðir minnst 365 tertur á ári
og samt vorum við grannar eins
og hrífusköft, brenndum þessu
öllu í hlátri og gleði. Það var
saumað, prjónað og börnin alltaf
hrein og fín, góður og mikill mat-
ur á borðum.
Stundum rauk úr minni, þú
hafðir nú skap sem oft einkennir
duglegt fólk. Ég líkti því oft við
veðurfarið á Kjalarnesi, það gat
verið hvass „andvari“ og svo
blíðalogn. Við vorum sammála
um að þessi ár okkar á Vallá
hefðu verð mikið hláturstímabil.
Ekkert stress, Stutt, stutt, löng,
löng: „Neyðartilvik, þú færð áfall
þegar þú sérð nýjasta uppátæk-
ið, skelltu þér í vöðlurnar og
þrammaðu yfir.“ Þegar yfir var
komið láguð þið hjónin máttlaus
af hlátri. Mér var brugðið þegar
ég sá eiginmanninn með lambak-
rullur sem annars var með nátt-
úrulegt slétt hár. Hún hafði ver-
ið að prófa permanent á bóndann
með þessum árangri. Hann gat
ekki farið út úr húsi og eftir smá
ráðabrugg var allt hárið rakað
af.
Alltaf ætluðum við að hittast
og hafa gaman, við töluðum sam-
an í síma fyrir skömmu, þú í
Noregi, ég á Ítalíu, og ákváðum
að hafa samband þegar til Ís-
lands væri komið. En nú er það
orðið um seinan, við getum ekki
faðmast eða sagt falleg orð. En
góðar minningar ylja. Þú varst
rík kona Didda mín, eignaðist
fimm yndisleg börn og hóp
barnabarna. Varst gift góðum
dreng sem líka fór alltof fljótt.
Við fjölskyldan söknum ykk-
ar, þið voruð gott fólk og
skemmtilegt.
Megið þið bæði hvíla í friði.
Hjördís og fjölskylda,
Vallá.
Lokið er farsælli lífsgöngu
mætrar samferðakonu og mér
kært að minnast hennar örfráum
orðum. Kynni okkar Öllu eins og
hún var alltaf kölluð hófust þegar
Aðalheiður Aðalsteinsdóttir
Malmquist
✝ Aðalheiður Að-alsteinsdóttir
Malmquist fæddist í
Skuggahlíð í Norð-
fjarðarsveit 16.
febrúar 1930. Hún
lést á sjúkrahúsinu
í Neskaupstað 28.
júlí 2012. Útför
Aðalheiðar var
gerð frá Norðfjarð-
arkirkju 3. ágúst
2012.
við settum upp leik-
ritið Allt fyrir Maríu
heima á Reyðarfirði
haustið 1959.Við
stofnun leikfélagsins
þá kom Alla þegar til
liðs við okkur og tók
svo að sér tvö viða-
mikil hlutverk í
tveim leikritum og
stóð sig þar með
stakri prýði. Hún
sýndi hin ljómandi
leikrænu tilþrif og hafði skýra og
vandaða framsögn, beitti rödd
sinni þannig að vel féll að efninu,
setti sinn ágæta svip á sýningarn-
ar. En umfram allt var hún hinn
ljúfi og glaði félagi, gamansöm hið
besta og vinhlý var öll hennar
framkoma, gat jafnframt verið
skemmtilega snögg upp á lagið og
snillingur í tilsvörum. Þannig varð
hún okkur kær vinkona og oft
hrókur alls fagnaðar, enda greini-
lega vel lesin og fróð um svo
marga hluti.
Alla flutti svo frá Reyðarfirði
ásamt sínum góða eiginmanni,
Finni Malmquist. Að henni var
sönn eftirsjá í okkar fámenna hópi
sem átti þann tilgang helstan að
gleðja aðra og þá okkur sjálf um
leið. Hin góða greind hennar og
athyglisgáfan glögg reyndust far-
sælir förunautar, hún var mjög
fljót að tileinka sér hlutverkið og
kunni tilsvörin nær strax, Þessir
eðliskostir komu sér líka bærilega
í erilsömu starfi hennar á síman-
um en þar var hennar starfsvett-
vangur lengi. Þar fór eðlilega af
henni einkar gott orð, eljusöm og
úrræðagóð. Við Alla vissum alltaf
hvort af öðru, heyrðumst og
sáumst og þá var gaman að rifja
upp löngu liðnar stundir, góðar
stundir og skemmtilegar um leið,
enda minni hennar afar trútt.
Þrátt fyrir slysfarir og veikindi
var hún ætíð hress í máli, allt stóð
til bóta, ekkert víl né vol, en þó ját-
aði hún í síðasta samtali okkar í
vetur að hún væri ósköp lasburða
og þreytt. Og nú er hennar ágæta
æviganga á enda. Einlæg þökk
fyrir kynni kær býr mér nú efst í
huga á kveðjustund. Þar fór hæfi-
leikakona indælla eiginleika.
Börnum hennar og aðstandendum
öðrum sendum við Hanna kærar
samúðarkveðjur. Blessuð sé hug-
ljúf minning Aðalheiðar.
Helgi Seljan.
Þórir Jónsson var
fóstursonur ömmu
minnar Huldu Á. Stefánsdóttur og
afa míns Jóns S. Pálmasonar frá
Þingeyrum. Hann og Sigríður
Guðmannsdóttir kona hans voru
vanalega nefnd í sömu andrá í
minni fjölskyldu, Sigga og Tóti og
voru meðal styrkustu stoða míns
uppvaxtar. Þau reyndust okkur
vel alla tíð, voru fólkið sem alltaf
var til staðar og ég met meir því
lengur sem ég lifi.
Sigga og Tóti voru nágrannar
fjölskyldu minnar á Miklubraut
um tíma og voru systkini mín
Anna Salka og Stefán Jón þar tíðir
gestir og leikfélagar Jóns Guð-
manns sonar þeirra, þó aldur
þeirra væri misjafn. Á heimilinu
var einnig Stefán Pálmason afa-
bróðir minn, sannkallaður afi.
Tóti var fulltrúi sinnar kynslóð-
ar, rólegur og vinnusamur og far-
arskjótar, bílar og hestar áttu hug
hans allan. Hann dvaldi í bílskúrn-
um á daginn og sinnti hestunum í
frístundum. Myndarlegur maður
með góða nærveru sem kunni best
við sig í vinnufötunum, með hlý-
legt augnaráð og hló með hjart-
anu. Sigga var glaðleg og fé-
lagslynd og hélt myndarlegt
heimili. Jólaboðin hjá þeim voru í
miklu uppáhaldi, ekki síst hjá syni
mínum Nikulási og yngsta bróður
Þórir Jónsson
✝ Þórir Jónssonfæddist í Húna-
vatnssýslu 18. apríl
1922. Hann lést 14.
júlí sl.
Útför Þóris fór
fram frá Linda-
kirkju í Kópavogi
þriðjudaginn 24.
júlí 2012.
mínum Bobba, en
þar var rausnarlega
veitt, en heitt súkku-
laði og ljúffengar
kökur fylgdu dýrind-
is jólamáltíð með ís í
eftirrétt.
Minningarnar frá
Miklubraut 40 frá
barnsaldri innihalda
góðan sápuilm frá
baðinu, hlýju og
hressileika Siggu og
mynd af Tóta að stússa í bílskúrn-
um. Ég minnist umferðar-
hávaðans á næturnar í heimsókn-
um mínum til Reykjavíkur sem
barn, fyrstu brennunnar sem ég
sá í Reykjavík á Klambratúni
(Miklatúni), sunnudagsbíltúra í
Eden Hveragerði og glaðlegra
heimsókna Siggu sem ávallt var
hlaðin jólakökum og öðru góðgæti.
Síðar dyttaði Tóti að bíldruslunum
mínum og það var hann sem benti
mér á að það þyrfti að setja olíu og
vatn á bílinn. Eitt sinn færðist
hann þó undan þegar þurfti að
laga vatnskassa í Austin Mini bíl,
fyrsta bíl fullorðinsáranna sem
var ávallt látinn renna í gang. Ég
komst að því síðar að það þyrfti
nánast að taka bílinn niður í eindir
við þessa framkvæmd og geri mér
grein fyrir að ástandið var ekki að
skapi bílaáhugamanns.
Tóta hrakaði hratt síðasta árið
eftir að hann fór á Hrafnistu, það
hefur líklega ekki átt við hann að
sjá á bak fararskjótum sínum.
Fjölskylda mín minnist hans með
mikilli hlýju og þökk fyrir að hafa
verið til staðar. Ég sendi mínar
bestu kveðjur til Jóns Guðmanns,
Helenu Margrétar og vina og
vandamanna.
Hulda S. Jeppesen.
Elsku amma Heiða, það var
svo gott að koma til þín á Sel-
foss. Þú tókst alltaf á móti
mér með opnum örmum og ég
fann hvað ég var innilega vel-
komin, mér fannst ég eiga
annað heimili hjá þér. Allt svo
rólegt og þú eldaðir uppá-
haldsmatinn minn og við spil-
uðum þangað til við vorum al-
veg búnar á því. Ég og þú
eigum helling af minningum,
t.d. þegar ég kenndi þér skrið-
sund og eftir strangar æfingar
náðir þú að synda eina ferð
skriðsund á móti tveimur ferð-
um af bringusundi. Eftir sund-
ferðirnar fórum við í Pylsu-
vagninn á Selfossi, þú fékkst
þér eina með sinnepi og steikt-
um og við horfðum saman yfir
Ölfusá.
Við vorum líka pennavinir
þegar ég var yngri, bréfin sem
ég fékk send til baka frá þér
voru öll út í fallegum blómum
og það var svo spennandi að
kíkja í póstkassann og sjá
hvort ég hefði fengið bréf. Þú
varst alltaf svo góð við mig, þú
varst ekki bara amma, þú
Aðalheiður
Jónasdóttir
✝ AðalheiðurJónasdóttir
fæddist í Reykjavík
6. febrúar 1945.
Hún lést á líkn-
ardeild Landspít-
alans í Kópavogi
27. júlí 2012.
Útför Aðalheiðar
fór fram frá Foss-
vogskirkju 3. ágúst
2012.
varst líka yndisleg
trúnaðarvinkona
og besti dönsku-
einkakennari í
heimi.
Ég var svo
stressuð að kynna
þig fyrir Sævari
Erni, kærastanum
mínum, en ég vissi
samt að þú yrðir
glöð fyrir mína
hönd. Hugsunin
um að þú verðir ekki stödd í
brúðkaupinu mínu eða að sjá
börnin mín vaxa úr grasi er
óbærileg. En innst inni veit ég
að þú verður alltaf með mér.
Þú ert svo stór hluti af mér og
ef ég lendi í vandræðum í lífinu
get ég spurt sjálfa mig: „Hvað
hefði amma Heiða gert í þess-
um aðstæðum?“ og án vafa mun
ég finna réttu lausnina. Ég lofa
að gleyma aldrei síðustu orð-
unum sem þú sagðir við mig.
Ég elska þig amma og ég mun
aldrei gleyma þér.
Þín
Kristín Björt.
MOSAIK Hamarshöfða 4 • 110 Rvk • s. 587 1960 • www.mosaik.is
Legsteinar og fylgihlutir
Í tilefni af 60 ára starfsafmæli okkar bjóðum við
fría uppsetningu á höfuðborgarsvæðinu
og fría pökkun á legsteinum sem fara út á land
Mikið úrval - Vönduð vinna - Gott verð
Marmari
Granít
Blágrýti
Gabbró
Líparít
✝
Innilegar þakkir þeim sem sýndu okkur
samúð og vinarhug við andlát og útför
SIGURÐAR SIGURÐSSONAR,
Patreksfirði,
sem andaðist 23. júní á Heilbrigðisstofn-
uninni, Patreksfirði.
Ingveldur Hjartardóttir,
Hjörtur Sigurðsson, Sigríður Ólafsdóttir,
Anna María Sigurðardóttir, Björn Ágúst Jónsson,
Rikharð H. Sigurðsson,
Sigurður Svanur Sigurðsson
og barnabörn.
✝
Þökkum innilega auðsýnda samúð og hlýhug
við andlát móður okkar, tengdamóður, ömmu
og langömmu,
SVANLAUGAR JÓHANNSDÓTTUR,
Bólstaðarhlíð 45,
Reykjavík,
sem andaðist mánudaginn 9. júlí.
Þórey Eyþórsdóttir, Gunnar V. Jónsson,
Elfa Eyþórsdóttir, Jóhann B. Loftsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir færum við öllum þeim sem
sýnt hafa okkur samúð og hlýhug vegna
fráfalls
SIGURÐAR GUNNARSSONAR,
fyrrverandi sýslumanns.
Orri Sigurðsson,
Hróðmar Sigurðsson, Snæbjörg Gunnarsdóttir,
Ívar Sigurðsson,
Gunnar Hallgrímsson, Guðný Sigurðardóttir,
Margrét Gunnarsdóttir, Agnar Jóhannsson,
Halla Gunnarsdóttir, Hjálmur Pétursson,
Guðrún Pétursdóttir.