Morgunblaðið - 05.09.2013, Blaðsíða 31

MINNINGAR 31
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 5. SEPTEMBER 2013
✝ BrynhildurRíkey Eiríks-
dóttir fæddist í
Kópavogi 30. júní
1948. Hún lést á
heimili sínu 26.
ágúst 2013.
Brynhildur var
dóttir hjónanna
Ásthildar Kristínar
Jónatansdóttur, f.
11. júní 1906, d.
1977, og Eiríks
Engilberts Eiríkssonar, f. 13.
júlí 1906, d. 1970. Systkini Bryn-
hildar eru: Sæunn, f. 7. júlí 1938,
Jónatan, f. 26. ágúst 1939, Guð-
rún, f. 6. desember 1940, Ríkey,
f. 4. desember 1942,
Herdís, f. 12. nóv-
ember 1943,
Hanna, f. 22. júní
1945, d. 2010, Val-
gerður, f. 25 júní
1950.
Brynhildur gift-
ist Júlíusi Jónssyni
12. janúar 1973,
foreldrar hans voru
Áslaug Sveins-
dóttir, f. 30. apríl
1923, d. 2012, og Jón Valberg
Júlíusson, f. 18. ágúst 1918, d.
2006. Börn Brynhildar og Júl-
íusar eru: 1) Áslaug, f. 23. maí
1972, gift Axel Vatnsdal, f. 18.
júní 1973, börn þeirra eru a)
Jóna Ríkey Vatnsdal, f. 25. des-
ember 2003, b) Hanna Kristrún
Vatnsdal, f. 23. júní 2011, 2) Ást-
hildur Kristín, f. 5. maí 1977,
sambýlismaður Ólafur Gíslason,
f. 6. júlí 1974, barn þeirra er Ey-
þór Páll, f. 13. júlí 2011, 3) Hall-
dóra Ríkey, f. 29. mars 1982, gift
Gunnari Sveinssyni, f. 22. nóv-
ember 1977, börn þeirra a) Júl-
íus Sveinn, f. 24. nóvember
2004, b) Jóhann Karl, f. 24. sept-
ember 2009. Brynhildur og Júl-
íus slitu samvistum árið 2004.
Ung að árum flutti Brynhild-
ur með foreldrum sínum að
Galtarvík í Hvalfjarðarsveit og
síðar á Akranes. Lengst af bjó
hún í Borgarnesi. Árið 2009
flutti hún til Akureyrar þar sem
hún bjó til dánardags.
Útför Brynhildar fer fram frá
Akureyrarkirkju í dag, 5. sept-
ember 2013, kl. 13.30.
Elsku mamma mín.
Við hittumst ekki aftur hérna
megin.
Ég á svo margar yndislegar
minningar um þig sem ég mun
varðveita og segja börnunum mín-
um frá.
Það er erfitt að kveðja, en mig
langar að kveðja þig með þessu
ljóði.
Ég veit að þú hefur það gott í
nýjum heimkynnum.
Flýg ég og flýg
yfir furuskóg,
yfir mörk og mó,
yfir mosató,
yfir haf og heiði,
yfir hraun og sand,
yfir vötn og vídd,
inn á vorsins land.
Flýg ég og flýg
yfir fjallaskörð,
yfir brekkubörð,
yfir bleikan svörð,
yfir foss í gili,
yfir fuglasveim,
yfir lyng í laut,
inn í ljóssins heim.
(Hugrún.)
Með þökk fyrir allt.
Þín
Ásthildur.
Elsku mamma mín, ég trúi því
ekki að þú sért dáin. Mér finnst
þetta allt svo óraunverulegt. En ég
á svo margar góðar minningar um
þig og ég veit að þú átt eftir að
passa upp á mig og mína. Ég veit
að þér líður vel þar sem þú ert og
margt gott fólk hefur tekið vel á
móti þér.
Mér þykir svo vænt um að þú
náðir að heimsækja okkur til Dan-
merkur og eyða með okkur jólun-
um þar. Ég og þú erum báðar mikil
jólabörn og áttum því yndisleg jól
saman. Það er líka svo yndislegt að
Júlíus Sveinn og Gunnar fái að
eiga minninguna um þessi jól. Jó-
hann Karl á ekki margar minning-
ar þar sem hann er svo ungur en
ég mun hjálpa honum að muna eft-
ir ömmu Biggu og segja honum frá
þér. Ég á margar minningar til að
deila með börnunum mínum og
minningar til að eiga sjálf.
Þú varst góð kona, heiðarleg og
traust. Þú sást alltaf það góða í
fólki og er það eitt af því sem ég
lærði af þér.
Það er erfitt að kveðja þig. En
ég ætla að hugsa til þess að ég eigi
eftir að hitta þig aftur mamma
mín, bara ekki hérna megin.
Sumir hverfa fljótt úr heimi hér
skrítið stundum hvernig lífið er,
eftir sitja margar minningar
Þakklæti og trú.
Þegar eitthvað virðist þjaka mig
þarf ég bara að sitja og hugsa um þig,
þá er eins og losni úr læðingi
lausnir öllu við.
Þó ég fái ekki að snerta þig
veit ég samt að þú ert hér,
og ég veit að þú munt elska mig
geyma mig og gæta hjá þér.
Og þó ég fengi ekki að þekkja þig
þú virðist alltaf getað huggað mig
það er eins og þú sért hér hjá mér
og leiðir mig um veg.
Þó ég fái ekki að snerta þig
veit ég samt að þú ert hér,
og ég veit að þú munt elska mig
geyma mig og gæta hjá þér.
Og þegar tími minn á jörðu hér,
liðinn er þá er ég burtu fer,
þá ég veit að þú munt vísa veg
og taka á móti mér.
(Ingibjörg Gunnarsdóttir.)
Takk fyrir allt, mamma mín.
Ég á eftir að sakna þín mikið.
Þín
Halldóra Ríkey.
Með örfáum orðum langar mig
að minnast tengdamóður minnar
sem lést 26. ágúst sl. Hún var góð
kona og vinur vina sinna og hafði
mjög gaman af því að vera innan
um fólk. Það eru um 15 ár síðan
ég kom fyrst á Kveldúlfsgötuna
og þaðan á ég margar góðar
minningar. Á laugardagskvöld-
um var alltaf hlustað á dustað af
dansskónum og eins er ekki hægt
annað en að minnast á „kjöt í
potti“ sem oft var þar á borðum.
Þó að heilsan hafi ekki verið mjög
góð upp á síðkastið átti ég ekki
von á því að sitja hér núna og
skrifa minningargrein um þig.
En ég veit að nú líður þér vel á
nýjum stað.
Takk fyrir allt.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka
hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að
kynnast þér.
(Ingibjörg Sigurðardóttir.)
Minning þín er ljós í lífi okkar.
Axel Vatnsdal.
Með söknuði í huga kveðjum
við Brynhildi systur okkar. Hjá
samheldnum stórum hópi systk-
ina hefur dauðinn enn á ný kvatt
dyra. Hann skilur eftir sig tóm-
leika, sorg en margar góðar
minningar um konu sem var heið-
arleg, hreinskiptin og fölskva-
laus. Brynhildur hafði svo dæma-
laust stórt hjarta, mátti ekkert
aumt sjá og stóð ævinlega upp
fyrir þá sem henni fannst hallað
á. Aldrei lá henni illt orð til nokk-
urs manns enda samrýmdist það
illa persónu hennar. Það vissu all-
ir hvar þeir höfðu hana. Hún
flækti ekki líf sitt með smámuna-
semi en vildi hafa hlutina einfalda
og efnishyggjumanneskja var
hún engin. Brynhildur fór ung að
vinna fyrir sér. Rúmlega tvítug
giftist hún Júlíusi Jónssyni úr
Borgarnesi og eignuðust þau
þrjár dætur. Á þessari stundu er
gott að rifja upp allar heimsókn-
irnar og gleðistundirnar sem við
áttum saman á heimili hennar í
Borgarnesi. Hvert sinn sem ekið
var í gegnum bæinn lá beint við
að líta inn hjá Brynhildi, þiggja
kaffisopa, spjalla og halda svo
áfram för norður eða suður. Þá
eru ótaldar allar alvöru heimsókn-
irnar þar sem dvalið var yfir
lengri eða skemmri tíma og öll af-
mælin, fermingarveislurnar og út-
skriftarveislurnar. Afkomendur
okkar eiga góðar minningar frá
þessum tíma og þakka Brynhildi
vináttu og velvild. Eftir skilnað
þeirra hjóna bjó hún um tíma í
Borgarnesi en fluttist síðar til Ak-
ureyrar þar sem tvær af dætrum
hennar búa ásamt fjölskyldum.
Brynhildur var rólynd og kunni
best við sig nálægt fjölskyldu
sinni og barnabörnum. Eftir að
hún flutti til Akureyrar hittum við
hana sjaldnar en andi samveru-
stundanna var sá sami, gleði, hlát-
ur og söngur ef tækifæri gafst.
Hin síðari ár var heilsa hennar
ekki upp á það besta og þurfti hún
nokkrum sinnum að leggjast inn á
sjúkrahúsið á Akureyri þar sem
hún fékk góða aðhlynningu. Þá
var gott að eiga góða að, og aðdá-
unarvert var að sjá hvernig dætur
hennar hlúðu að henni og létu sér
annt um heilsu hennar. Brynhild-
ur trúði einlæglega á framhaldslíf.
Hún var viss í sinni sök og leit á
dauðann sem ákveðin kaflaskil og
nú er einum kaflanum lokið. Við
systkinin og fjölskyldur okkar
þökkum henni samfylgdina í
gegnum bernsku- og fullorðinsár
og vottum dætrum hennar,
tengdasonum og barnabörnum
okkar dýpstu samúð.
F.h. okkar systkina,
Valgerður Eiríksdóttir.
Okkur systur langar í fáum
orðum að minnast hennar Biggu
frænku okkar.
Við hittum hana nokkuð oft því
stórfjölskyldan er dugleg að koma
saman. Þegar við minnumst henn-
ar, kemur fyrst upp í hugann hvað
hún sagði skemmtilega frá. Hún
átti endalaust af sögum úr hinu
daglega lífi og tókst á svo
skemmtilegan hátt að segja frá að
oft veltist maður um af hlátri.
Bigga var mikil selskapskona og
fannst gaman að hafa fjör í kring-
um sig en hún gat líka verið stað-
föst og ákveðin þegar það átti við.
Heimsóknirnar í Borgarnes eru
okkur minnisstæðar og voru þær
alltaf tilhlökkunarefni, ekki síst ef
einhvern af heimsóknardögunum
bar upp á sunnudag, því þá var
von á hennar margfræga lamba-
læri í matinn. Eftir að Bigga flutti
norður til Akureyrar til að búa
nær stelpunum sínum, hittum við
hana sjaldnar. En hún var dugleg
að koma í bæinn og dvaldi hún þá
stundum hjá mömmu í Garða-
bænum og oftar en ekki gerðum
við okkur þá ferð þangað til að
hitta Biggu yfir kaffibolla.
Elsku Áslaug, Ásthildur, Hall-
dóra og fjölskyldur, hugur okkar
er hjá ykkur á þessum erfiðum
tímum og megi góðar minningar
styrkja ykkur í sorginni.
Birna, Ásta
og Guðrún Inga.
„Dáinn, horfinn“ – harmafregn!
hvílíkt orð mig dynur yfir!
En eg veit að látinn lifir;
það er huggun harmi gegn.
(Jónas Hallgrímsson.)
Það var síðla sumars árið 1968
sem Brynhildur R. Eiríksdóttir
kom fyrst á Borgarbrautina. Okk-
ur er það minnisstætt tvíburun-
um. Við vorum klædd í betri fötin
því það var að koma ung stúlka
sem síðar átti eftir að giftast inn í
fjölskylduna. Við vorum bara fjög-
urra ára tvíburarnir þegar þetta
var. Foreldrum okkar tókst að
gera úr þessu eftirvæntingu sem
sennilega hefur orðið til þess að
þessi minning hefur aldrei
gleymst.
Þetta var aðeins upphafið að
kynnum okkar. Bigga sýndi okkur
tvíburunum strax áhuga og kom
gjarnan færandi hendi. Hún gaf
okkur Lego-kubbana sem við
höfðum bara horft á í sjónvarpinu
og voru okkur fjarlægur draumur.
Hún var gjafmild og síðar meir
þegar börnin okkar fæddust
komu alltaf gjafir til þeirra frá
Biggu.
Þau Bigga og Júlíus, bróðir
okkar, bjuggu lengst af á Kveld-
úlfsgötunni og varð sá staður mið-
punktur í okkar lífi um árabil. Þar
var gestkvæmt og jafnan líf.
Bigga tók öllum vel enda fé-
lagslynd mjög. Við nýttum okkur
óspart að koma þar við og njóta
þess félagsskapar sem var í boði.
Hún tók okkur alltaf vel og hafði
líka lag á því að nýta okkur til
sendiferða og ýmissa útréttinga.
Bigga talaði aldrei neikvætt um
nokkurn mann og fann til með
fólki sem átti um sárt að binda. Þó
að hún væri geðgóð og jafnlynd
bjó undir niðri í henni kapp. Kom
það vel í ljós þegar hún fór að
veiða. Hún fór oft vestur að Hlíð-
arvatni og naut þess að veiða sil-
ung og njóta náttúrunnar. Hún
var fiskin og átti erfitt með að
hætta þegar hún var komin í gír-
inn. Einhverju sinni var hún á Sel-
eyrinni að veiða og þar sem hún
stóð og veiddi beit á lax. Mjög fáir
hafa veitt lax á Seleyrinni en ein-
hvern veginn var það nú þannig að
hún veiddi þótt enginn yrði var.
Ekki má gleyma hestaferðunum
sem hún kom með í. Á sumrin kom
hún stundum með í hestaferðir.
Hún naut samvista með hesta-
fólki, þar sem lagið var gjarnan
tekið og kom þá í ljós að hún kunni
ógrynni af lögum og textum.
Seinni árin bjó hún á Akureyri í
nágrenni við eldri dæturnar tvær.
Hún kunni vel við sig þar. Dæt-
urnar, tengdasynirnir og barna-
börnin veittu henni gleði. Því var
aldrei annað að finna en henni liði
vel norðan heiða. Alfaðir ræður,
er upphaf í ljóði Sigurðar Eggerz
og löngum hefur verið vitnað til.
Andlát hennar bar brátt að en
Brynhildur varð bráðkvödd hinn
25. ágúst sl. Þó svo að leiðir Biggu
og Júlíusar, bróður okkar, hafi
skilið fyrir tæpum 10 árum litum
við alltaf á hana sem fjölskyldu-
meðlim.
Dætrunum, Áslaugu, Ástu og
Halldóru, og fjölskyldum, sendum
við samúðarkveðjur um leið og við
tvíburarnir og fjölskyldur okkar,
minnumst hennar. Góðar minn-
ingar munu lifa um þessa góðu
konu. Við trúum því að nú sé hún
búin að finna sönghóp og sjáum
hana fyrir okkur í góðum fé-
lagsskap að handan.
Ásberg og Hrefna.
Brynhildur Ríkey
Eiríksdóttir
HINSTA KVEÐJA
Elsku amma Bigga.
Takk fyrir að vera alltaf
svo góð við okkur. Ég á eft-
ir að sakna þín mikið amma
mín. Ég elska þig.
Ó elsku besta amma mín
nú kveð ég þig alltof fljótt
með söknuði og tárum
en á minningarnar margar góðar.
Þú varst alltaf hlý og góð
með sögur og ævintýraþrá.
Hvíldu í friði elsku amma mín
ég mun aldrei gleyma þér.
(H.R.J.)
Þinn
Júlíus Sveinn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
ÞORGEIR BJÖRGVINSSON,
Asparhvarfi 18,
Kópavogi,
sem lést miðvikudaginn 21. ágúst, verður
jarðsunginn frá Lindakirkju í dag, fimmtu-
daginn 5. september, kl. 15.00.
Klara Guðrún Hafsteinsdóttir,
Hugrún Diljá Þorgeirsdóttir, Stefán Atli Guðnason,
Íris Rut Þorgeirsdóttir, Atli Bjarnason,
Lýdía Þorgeirsdóttir,
Eygló Þorgeirsdóttir,
Klara Líf og María Margrét.
✝
Okkar ástkæra móðir, tengdamóðir, amma
og langamma,
ÁSTA NÍNA SIGURÐARDÓTTIR
leiðsögumaður,
verður jarðsungin frá Fríkirkjunni í Reykjavík
mánudaginn 9. september kl. 13.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir en
þeim sem vilja minnast hennar er bent á minningarsjóð líknar-
deildar Landspítalans í Kópavogi.
Börkur Helgi Sigurðsson,
Ingólfur Torfason,
Ellert Helgi Sigurðsson, Díana Ármannsdóttir,
Hlynur Helgi Sigurðsson, Sari Maarit Cedergren,
Auður Herdís Sigurðardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elsku mamma mín, systir okkar og mágkona,
SVALA HELGADÓTTIR,
sem lést laugardaginn 31. ágúst, verður
jarðsungin frá Digraneskirkju þriðjudaginn
10. september kl. 13.00.
Þeim sem vildu minnast hennar er bent á
minningarsjóð líknardeildar Landspítalans
eða önnur líknarfélög.
Helga Sigríður Böðvarsdóttir,
Erla Helgadóttir, Sverrir Guðmundsson,
Valur Helgason, Ásta Gísladóttir,
Hulda Kristín Brynjúlfsdóttir,
Haukur Helgason, Eyrún Kjartansdóttir,
Örn Helgason, Elísabet Hannam.
✝
HULDA BALDURSDÓTTIR,
Byggðarenda 7,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Háteigskirkju
mánudaginn 9. september kl. 15.00.
Páll Bergþórsson,
Baldur Pálsson, Þóra Fríða Sæmundsdóttir,
Kristín Pálsdóttir, Jón Steinar Gunnlaugsson,
Bergþór Pálsson, Albert Eiríksson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Móðir okkar,
SIGRÍÐUR MAGNÚSDÓTTIR,
Hraunbæ 103,
áður Oddsparti,
Þykkvabæ,
sem lést á Hrafnistu, Hafnarfirði, föstudaginn
30. ágúst, verður jarðsungin frá Þykkva-
bæjarkirkju laugardaginn 7. september kl. 14.00.
Eygló Yngvadóttir, Sveinn Yngvason,
Magnús Yngvason, Katrín Yngvadóttir.
✝
Ástkær sonur okkar og bróðir,
GUNNAR HERSIR BENEDIKTSSON,
sem fórst fimmtudaginn 25. júlí, verður
jarðsunginn frá Hafnarkirkju á Höfn
föstudaginn 6. september kl. 14.00.
Benedikt Gunnarsson,
Halldóra Katrín Guðmundsdóttir,
Sigurbjörg Sara Benediktsdóttir.