Morgunblaðið - 20.09.2013, Blaðsíða 36

Morgunblaðið - 20.09.2013, Blaðsíða 36
36 MINNINGAR MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 20. SEPTEMBER 2013 ✝ Sigurlaug Jak-obsdóttir fæddist á Grenivík 9. ágúst 1931. Hún lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi 8. sept- ember 2013. Foreldrar henn- ar voru Jakob Gíslason skipa- smiður frá Ólafs- firði, f. 27.9. 1907, d. 19.4. 1984, og Matthildur Stefánsdóttir frá Miðgörðum á Grenivík, f. 15.11. 1906, d. 4.7. 1978. Þau hófu sinn búskap á Grenivík en bjuggu lengst af á Akureyri. Systkini Sigurlaugar eru: 1) Stefán Haukur Jak- obsson, f. 31.10. 1932, 2) Gunn- ar Hallur Jakobsson, f. 23.8. 1934, d. 8.1. 2010, 3) Jakob Jak- obsson, f. 20.4. 1937, d. 26.1. 1963, 4) Friðrikka Fanney Jak- obsdóttir, f. 13.11. 1941, d. 10.8. 1960. 3) Matthildur Guðbrands- dóttir, f. 13.9. 1961, gift Baldri Björnssyni, f. 19.11. 1956. Börn þeirra eru Steinunn Bald- ursdóttir, f. 15.9. 1988 og Sóley Baldursdóttir, f. 21.1. 1996. 4) Ásta Guðrún Guðbrandsdóttir, f. 22.1. 1967, gift Birni Eiríks- syni, f. 26.10. 1958. Börn þeirra eru Valgerður Björnsdóttir, f. 23.6. 1992 og Lísbet Sigurlaug Björnsdóttir, f. 10.4. 2000. Sigurlaug ólst upp í fjöl- mennum systkinahóp á Ak- ureyri. Hún lærði ung að árum tannsmíðar og starfaði við það þar til fyrir nokkrum árum. Hún starfaði einnig af og til við verslunarstörf, m.a. í Gull- smíðastofu Sigtryggs og Péturs á Akureyri. Sigurlaug og Guð- brandur hófu búskap sinn á Akureyri og bjuggu þar nær allan sinn búskap en síðustu fimm árin bjó Sigurlaug í Garðabæ. Sigurlaug var mikill fagurkeri eins og sást á heimili hennar, bíl og garði hér á árum áður. Útför Sigurlaugar fer fram frá Akureyrarkirkju í dag, 20. september 2013, og hefst at- höfnin kl. 13.30. 1993, 5) Jóhann Einar Jakobsson, f. 13.9. 1952. Þann 2.6. 1956 giftist Sigurlaug Guðbrandi Sig- urgeirssyni frá Ak- ureyri, f. 16.8. 1930, d. 14.2. 2005. Foreldrar hans voru Sigurgeir Jónsson frá Ak- ureyri, f. 10.5. 1886 og d. 1.3. 1974 og Sóley Tryggvadóttir frá Akureyri f. 24.6. 1902, d. 25.9. 1983. Börn Sigurlaugar og Guðbrands eru: 1) Gunnar Valur Guðbrandsson, f. 26.11. 1951, giftur Margréti Jóhannsdóttur, f. 10.08. 1952. Börn þeirra eru Álfhildur Gunnarsdóttir, f. 25.2. 1975, Gauti Gunnarsson, f. 29.9. 1980 og Haukur Gunnarsson, f. 12.5. 1986. 2) Guðbrandur Guð- brandsson, f. 10.5. 1959, d. 15.4. Við sjáum að dýrð á djúpið slær, þó degi sé tekið að halla. Það er eins og festingin færist nær, og faðmi jörðina alla. Svo djúp er þögnin við þína sæng, að þar heyrast englar tala, og einn þeirra blakar bleikum væng, svo brjóst þitt fái svala. Nú strýkur hann barm þinn blítt og hljótt, svo blaktir síðasti loginn. En svo kemur dagur og sumarnótt, og svanur á bláan voginn. (Davíð Stefánsson) Með þessu ljóði langar mig að minnast elsku tengdamömmu minnar, Sigurlaugar Jakobsdótt- ur, og þakka henni fyrir langa og farsæla samfylgd. Lúlla, eins og hún var alltaf kölluð, fæddist á Grenivík en ólst upp á Akureyri, elst af stórum systkinahóp. Hún sagði mér margar skemmtilegar sögur frá uppvaxtarárum sínum og alltaf talaði hún af mikilli virðingu um foreldra sína. Ung að árum lærði hún tann- smíði og starfaði við það mestan hluta ævi sinnar. Lúlla giftist Guðbrandi Sigurgeirssyni 2. júní 1956. Hann lést í febrúar 2005. Þau eignuðust fjögur börn og eru þrjú þeirra á lífi en þau misstu lít- inn dreng níu mánaða gamlan og var það þeim mikil sorg. Lúlla og Gaui byggðu sér fallegt hús með fallegum garði í Langholti 12 og sagði hún mér að það hefði hjálp- að sér mest þegar sorgin yfir litla drengnum var að yfirbuga hana að fara út í garð og vinna þar hörðum höndum. Lúlla lést á líknardeild Land- spítalans eftir erfið veikindi. Það eru sex ár síðan hún greindist fyrst með þennan sjúkdóm sem dró hana til dauða. Þá var hún nær dauða en lífi en tókst af mik- illi seiglu að snúa aftur til lífsins. Hún átti svo nokkur góð ár áður en veikindin tóku sig upp aftur. Í kjölfar veikindanna ákvað hún að flytja suður til að vera nær börn- um sínum og barnabörnum. Hún kom sér vel fyrir í fallegri íbúð í Garðabæ með fallegu húsgögnin sín og myndirnar því Lúlla var mikill fagurkeri og lagði mikið upp úr því að hafa fallegt í kring- um sig. Akureyri átti þó ætíð stóran hlut í hjarta hennar og hún þráði alltaf að fara þangað enda var þar allt best og þægilegast sagði hún. Það er ekki klisja að segja að Lúlla hafi lifað fyrir börnin sín, barnabörnin og núna síðast lang- ömmubörnin. Þá var hún ham- ingjusömust þegar hún hafði börnin í kringum sig, lék við þau og sagði þeim sögur en hún hafði þann einstaka hæfileika að geta fyrirhafnarlaust búið til spenn- andi sögur. Lúlla verður jarðsett á Akur- eyri, í sínum heittelskaða heimabæ. Nú er komið að leið- arlokum, elsku Lúlla mín, og mik- ið verður veröldin fátæklegri án þín. Hafðu hjartans þökk fyrir allt og allt. Þín tengdadóttir, Margrét (Magga). Hvað heitir hún Lúlla? var ekki óalgeng spurning, en nú er hún Sigurlaug sem alltaf var köll- uð Lúlla farin frá okkur í bili, og nú á fund feðra sinna. Það var mér mikil gæfa að kynnast tengdaforeldrum mínum Lúllu og Gauja í Langholtinu þar sem ég dvaldi löngum á spjalli við þau. Bæði voru þau ráðagóð og sýndu mikinn áhuga og stuðning við allt sem unga parið var að fást við, einkum húsbyggingu sem ráðist var í meira af áhuga en getu. Lúlla var gædd mörgum góð- um eðliskostum, til dæmis hún lét aldrei deigan síga, fárveik viku fyrir andlátið fékk hún í hendurn- ar nýtt endurnýjað ökuskírteini, hún var ekki sátt við að það gilti aðeins í eitt ár. Ég minnist Lúllu sem glæsi- legrar sjálfstæðrar konu sem tók ástfóstri við barnabörnin og lang- ömmubörnin sín. Eftir að Stein- unn okkar fæddist í Reykjavík fór ferðum Lúllu suður fjölgandi svo um munaði, stundum vissi ég ekki hvort hún var að koma eða fara, svo tíðar voru ferðirnar yfir heið- ar. Börnin og barnabörnin elsk- uðu Lúllu enda átti hún auðvelt með að vinna hug þeirra með ást og nærveru sinni. Þegar veikindi Lúllu fóru að ágerast síðasta árið kom vel í ljós hversu mikilvæg litlu börnin voru henni. Hún fór alltaf glaðari og hnarreistari frá okkur eftir að hafa verið með barnabarninu okkar, eins og hún fengi þar aukalífsorku sem hún þurfti svo nauðsynlega síðustu mánuðina. Elsku Lúlla, við munum öll sakna þín, hvíl í friði. Þinn tengdasonur, Baldur Björnsson. Elsku Lúlla amma. Við hittumst fyrir ekki ýkja löngu á kaffistofunni á líknar- deildinni þar sem þú varst í hvíld- arinnlögn. Þar lékstu á als oddi með vinkonum þínum og ég man að ég hugsaði um hversu ótrúlega þrautseig þú værir, en það gaf augaleið að þú varst ekki alveg tilbúin að gefa drauminn um að verða aftur ung upp á bátinn. Það er því svo erfitt að trúa því að þú sért farin frá okkur og að hugsa til þess að við munum aldrei sjá þig aftur. Við náum því víst ekki að fara á tónleikana með Kim Larsen eins og við höfðum ákveð- ið að gera þegar þú yrðir níræð. Við Erna kveðjum þig með sorg í hjarta en þökkum um leið fyrir allar góðu og skemmtilegu stundirnar sem við áttum saman. Það var alltaf svo gaman og ynd- islegt að hitta þig enda varstu alltaf svo glöð og indæl og tókst öllum með opnum örmum. Okkur er sérstaklega minnisstæð síð- asta heimsóknin til þín þegar þú vaknaðir brosandi með okkur við hlið þér og hlóst allan tímann meðan þú vaktir. Þú varst svo glæsileg með fínu skartgripina þína og neglurnar lakkaðar en þú hafðir mikla unun af því að klæð- ast huggulegum fötum og vera vel tilhöfð. Ég sendi þér kæra kveðju nú komin er lífsins nótt, þig umvefji blessun og bænir ég bið að þú sofir rótt. Þó svíði sorg mitt hjarta þá sælt er að vita af því, þú laus ert úr veikinda viðjum þín veröld er björt á ný. Ég þakka þau ár sem ég átti þá auðnu að hafa þig hér, og það er svo margs að minnast svo margt sem um hug minn fer, þó þú sért horfinn úr heimi ég hitti þig ekki um hríð, þín minning er ljós sem lifir og lýsir um ókomna tíð. (Þórunn Sigurðardóttir) Hvíl í friði, elsku Lúlla amma, minning þín mun alltaf lifa í hjört- um okkar. Haukur og Erna Dís. Elsku amma mín. Alveg frá því að ég man eftir mér höfum við alltaf verið mjög góðar saman. Þegar ég var lítil kom ég í heimsókn til þín heima á Akureyri, við vöknuðum snemma, fengum okkur fullt af hafragraut, fórum í vinnuherbergið þitt og spjölluðum og spjölluðum um allt milli himins og jarðar. Eftir því sem ég varð eldri varð samband okkar bara betra. Við spjölluðum, fengum okkur köku og kaffi og þú sagðir mér frá öllum skartgrip- unum þínum, fínu kjólunum og fallegu háhæluðu skónum sem þú fórst í á böllin. Þá mátaði ég kjól- ana mína, gerði heiðarlegar til- raunir til að labba í hælunum mínum og þú sagðir mér hvaða hálsmen þú ættir sem yrði nú al- veg æðislegt með þessu dressi. Við áttum það sameiginlegt að okkur langaði alltaf í eitthvað nýtt. Hvort sem það var nýtt sófasett í fallegu íbúðina þína, nýtt pils fyrir mig eða nýr varalit- ur, þá gátum við alltaf látið okkur dreyma. Ég mun sakna þín, elsku amma. Ég mun sakna þess hve líkar við vorum, hve vel við náð- um saman og hvernig við skemmtum okkur þegar við vor- um saman. Ég mun sakna þess að geta komið til þín, knúsað þig og rætt um hvað væri að gerast í sameiginlegum sjónvarpsþætti sem við vorum að horfa á. Ég mun sakna þess að geta sagt þér frá því hvað Baldur Leó var að gera, sjá þig leika við hann og sjá hve heitt hann elskaði Lúllu ömmu. En eins mikið og ég mun sakna þín þá er ég líka þakklát fyrir að þú sért komin á betri stað. Stað- inn þar sem afi er, þar sem allt er hlýtt og gott. Ég elska þig, elsku amma mín. Þín Sóley. Elsku hjartans amma mín. Ég á enn erfitt með að átta mig á því að þú sért farin, tilfinningin er ólýsanleg. Það var eins og heimur minn hefði hrunið þegar ég frétti að þú værir farin, hjarta mitt er að springa af sorg og ég tek bara einn dag í einu. Við vor- um svo nánar og ég fékk mikið af góðum tíma með þér og á fullt af ógleymanlegum minningum um veru mína hjá ykkur afa í Furul- undinum á Akureyri, þú varst alltaf svo góð og blíð við mig, elsku amma. Við fórum í ófáa bíl- túra inn í Vín að kaupa ís með jarðarberjasósu, þetta voru góðar stundir. Eitt það skemmtilegasta sem ég gerði þegar ég var yngri var að sitja inni á baði hjá þér og skoða alla varalitina þína, velja einn og skella honum á mig, velja nagla- lakk sem þú lakkaðir mig með og máta alla skóna þína því þú áttir svo marga hælaskó. Ógleymanlegt er líka þegar ég fékk að dunda mér við að búa til litlar tennur við hlið þér þegar þú vannst við að smíða tennur. Allar minningarnar svo góðar um fuglana í fuglahúsinu úti á sól- palli, okkur í sólbaði, að vökva rósirnar þínar, ég að leika mér í skóginum fyrir aftan húsið og þú alltaf svo hrædd um að ég slasaði mig. Elsku amma mín, ég man svo vel eftir kósý kvöldunum okk- ar þar sem við horfðum oft á eina spennumynd og eina rómantíska mynd þegar afi var farinn að sofa og fórum í kitl. Eða þegar við fór- um og gáfum álfkonunnni úti í þorpi brauð. Erfitt var að hitta þig svona veika en við áttum svo góða stund saman nokkrum dögum áður en þú lést en þá skoðuðum við saman gamlar myndir sem ég hafði tekið saman og við fengum okkur fílak- aramellu eins og þú gafst mér alltaf þegar ég var lítil. Þú varst mín fyrirmynd og ætla ég að standa mig fyrir þig því ég veit að þú munt fylgjast vel með mér í framtíðinni. Í mínum huga varstu fín frú sem öllum var svo kær og góð, svo ótrúlega falleg kona. Elsku amma mín, mikið á ég eftir að sakna þín en minninguna um þig mun ég geyma í huga mín- um um ókomna tíð. Þín Valgerður. Elsku amma mín, ég fyllist barnslegri gleði og þakklæti þeg- ar ég horfi til baka og rifja upp. O, hvað ég elskaði að koma norður til þín þegar ég var lítil. Ég fann mig alltaf svo velkomna og oft fannst mér ég bara vera komin heim þegar ég opnaði dyrnar á Furulundinum og hljóp í fangið á þér. Ég á óteljandi góðar minn- ingar um okkur saman. Okkur leiddist aldrei, þú varst alltaf til í stuð og fjör. Ég held að best af öllu hafi þér fundist að keyra ró- lega um bæinn, rifja upp gamlar minningar, benda mér á hús og segja mér sögur. Sumar voru svo skemmtilegar að ég man þær ennþá í dag. Þú hefur verið mér fyrirmynd og kennt mér svo margt, frumkvæði og fram- kvæmd, að vera sterk og bera höfuðið hátt. Þú varst sjálfstæð, ákveðin og óhrædd við að segja þínar skoðanir og ég vona að ég geti orðið enn líkari þér að því leytinu til. Ég er þakklát fyrir að hafa haft þig í lífinu mínu og fyrir tímann sem þú áttir með Baldri Leó. Elska þig alltaf. Steinunn. Elsku besta amma mín. Þú varst ekki bara besta amman í öll- um heiminum heldur varstu einn- ig mjög góð vinkona mín og mik- ilvæg í mínu lífi. Þú varst svo flott og glæsileg kona og mér mikil fyrirmynd. Þú varst sjálfstæð og sterk en jafnframt svo viðkvæm. Svo varstu svo mikil smekkkona og allt svo fínt og fallegt hjá þér. Við áttum margar og skemmti- legar stundir saman og alltaf fann ég hvað þér þótti vænt um mig og hvað þú varst ánægð með mig. Þú varst nú ekkert venjuleg amma heldur. Þegar við keyrðum sam- an á milli Akureyrar og Reykja- víkur áttir þú það til að keyra að- eins hraðar en leyfilegt var og baðst mig að segja engum frá því og svo horfðum við saman á víd- eómyndir bannaðar börnum. En allt var þetta þó innan skynsam- legra marka. Það var alltaf svo notalegt að hlusta á sögurnar þín- ar hvort sem það var heima hjá þér, í bílnum eða í Lúllugerði því að þú hafðir sérstaka hæfileika til að segja vel frá. Ég mun heldur aldrei gleyma hvað þú varst ánægð með þig þegar þú heim- sóttir mig til Þýskalands og hvað við skemmtum okkur vel saman. Elsku amma mín, ég er svo þakk- lát fyrir þig og allan þann tíma sem þú gafst mér og stelpunum mínum. Ég mun sakna þín sárt. Þín Álfhildur (Ollý). Sigurlaug Jakobsdóttir ✝ Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma, AUÐUR JÚLÍUSDÓTTIR, Árnatúni 4, Stykkishólmi, lést laugardaginn 14. september. Hún verður jarðsungin frá Stykkishólmskirkju laugardaginn 21. september kl. 14.00. Jónína K. Kristjánsdóttir, Bernt H. Sigurðsson, Kristján J. Kristjánsson, Svandís Einarsdóttir, Þóra M. Halldórsdóttir, barnabörn og barnabarnabörn. ✝ Ástkær eiginmaður, faðir, tengdafaðir og afi, ÁSGEIR KARLSSON geðlæknir, Hofsvallagötu 49, Reykjavík, sem lést á Droplaugarstöðum þriðjudaginn 10. september, verður jarðsunginn frá Neskirkju mánudaginn 23. september kl. 13.00. Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir en þeim sem vildu minnast hans er bent á góðgerðasamtök. Guðrún Ingveldur Jónsdóttir, Karl Ásgeirsson, Monika Gürke, Jón Ásgeirsson, Anna Birna Jónasdóttir, Kristín Ástríður Ásgeirsdóttir, Katerina Prochazkova, Ástríður Jónsdóttir, Daphne Ósk Karlsdóttir, Kjartan Andreas Karlsson, Ásgeir Egill Jónsson, Arnar Jónsson. ✝ Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð, hlýhug og vináttu við andlát og útför eiginmanns míns, föður, tengdaföður, afa og langafa, BERGS GUÐMUNDSSONAR bifreiðasmiðs, Jökulgrunni 16, Reykjavík. Sérstakar þakkir til Karitas hjúkrunar- og ráðgjafarþjónustu, Heimahjúkrunar Reykjavíkur og Eiríks Jónssonar læknis fyrir einstaka umönnun og hlýju. Anna S. Eyjólfsdóttir, Eyjólfur Bergsson, Svala Helga Eiríksdóttir, Ragnar Bergsson, Ólína Sigurgeirsdóttir, Helga Bergsdóttir, Haraldur Konráðsson, barnabörn og barnabarnabörn. Maðurinn minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi, SIGURÐUR GRÉTAR GUÐMUNDSSON, Þorlákshöfn, áður í Kópavogi, lést sunnudaginn 8. september. Útför hans verður gerð frá Fossvogskirkju mánudaginn 23. september kl. 13.00. Helga Harðardóttir, Kolbrún Sigurðardóttir, Kristinn Briem, Hörður Sigurðarson, Hrefna Friðriksdóttir, Fjalar Sigurðarson, Arna Sigrún Sigurðardóttir, Sváfnir Sigurðarson, Erla Hrönn Vilhjálmsdóttir, Erpur Sigurðarson, Yael Nadaf, barnabörn og barnabarnabörn.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.