Morgunblaðið - Sunnudagur - 30.03.2014, Síða 16

16 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 30.3. 2014
Fjölskyldan Hvar og hvenær? Salnum Kópavogi, laugardag kl. 13.30 og 15.30.Nánar: Tónskólinn Do Re Mi heldur árlega þematónleika ásamt
því að fagna 20 ára afmæli. Nemendur skólans flytja skemmtilega
tónlist. Verð er 1.500 kr. en 500 kr fyrir börn 14 ára og yngri.
Do Re Mi tónleikar
G
leði ríkir á heimilinu
enda Alma Hlökk
litla nýkomin af
leikskólanum með
pabba sínum.
Agnes, systir húsfreyju og Rúnar,
unnusti hennar eru á förum eftir að
hafa verið í heimsókn. Okkur Auði
Rakel Georgsdóttur er ekkert að
vanbúnaði að setjast svolitla stund
saman í stóra leðursófann í stofunni
til þess að ræða lítillega um heim-
ilishaldið og búskapinn á bænum.
„Við fluttum í þessa íbúð hér í
Hraunbænum fyrir rösku ári. Hún
var ekki í góðu standi þegar við
keyptum hana. Gólfefnin, einkum
parketið, þarfnast lagfæringar, þarf
að slípa það upp og stórt gat hafði
verið gert í vegg milli svefn-
herbergis og baðherbergis. Það
þurfti að fylla upp það, því inn um
þetta gat komu mýs. Gluggarnir eru
líka með svolitlar rakaskemmdir,“
segir Auður Rakel. Íbúðin er
þriggja herbergja og þau hjón hafa
af útsjónarsemi komið tölvu fyrir í
rými þar sem áður var fataskápur,
sem og er kommóða komin inn í
fataskáp hinnar tveggja ára heima-
sætu.
Annað barn þeirra hjóna, dreng-
urinn Myrkvi Hrafn, fæddist 23.
desember sl. og á tölvuskjá á sófa-
borðinu má sjá fjölmargar myndir
af hinum nýja fjölskyldumeðlim,
jafnt vakandi sem sofandi.
„Við fórum heim með barnið á að-
fangadagskvöld og einmitt þegar við
vorum að spenna beltið á bílstól ný-
fædda barnsins þá heyrðum við
kirkjuklukkurnar í Hallgrímskirkju
hringja inn jólin. Okkur fannst það
krúttlegt. Allt hefur gengið vel og
Aggi er núna í fæðingarorlofi og
auðvitað ég líka.“
Hvar hafið þið litla manninn?
Á nóttunni er hann í rimlarúmi
við hliðina á hjónarúminu, mín meg-
in. En á daginn er hann í vöggu
sem amma mín, Auður Egilsdóttir,
á og notaði fyrir börnin sín fimm og
ég sjálf og Alma Hlökk vorum líka
í. Við Agnar vorum heppin að vera
búin að kaupa okkur íbúð áður en
drengurinn fæddist. Við fengum
íbúðin okkar lækkaða vegna fyrr-
nefndra skemmda en við máluðum
og gerðum huggulegt, þó enn sé eft-
ir að gera ýmislegt. Okkur líður
mjög vel hérna, umhverfið er rólegt
og ekkert heyrist á milli íbúða.
Róluvöllurinn í garðinum okkar er
skemmtilegur og gott aðgengi fyrir
börn,“ segir Auður Rakel.
En hver skyldi mest sinna börn-
unum?
„Við gerum það bæði, sennilega
nokkuð jafnt þegar á allt er litið.
Maðurinn minn er að vinna í
steypufyrirtæki. Ég er fegin að hafa
fengið hann í land, áður var hann á
frystitogara fyrir norðan. Meðan
hann enn var á sjónum bjó hann til
tvíarma kertastjaka handa mér í
sínum frítíma og kom mér svo á
óvart með þessa gjöf þegar hann
kom heim. Mér þykir mjög vænt
um þennan kertastjaka af því Aggi
bjó hann til fyrir mig og þetta er
eitthvað sem maður getur alltaf átt.
Sjálf hef ég verið í námi. Ég var í
menntastoðum hjá Mími og lauk
prófi þar og er nú í Há-
skólanum í Reykjavík í
frumgreinanámi. En
vegna meðgöngunar varð
ég að fara í námshlé. Ég
ætla svo að halda áfram
næsta haust. Enn er ég
ekki ákveðin hvað ég tek
fyrir þegar ég hef lokið
frumgreinarprófi og hef feng-
ið rétt til að fara í háskóla.“
Hvernig hagið þið hjónin
heimilishaldinu?
„Við skiptum heim-
ilishaldinu jafnt. Aggi ryk-
sugar, vaskar upp og þvær
gólf til jafns við mig. Við
erum líka með fasta
þvottadaga, þvoum allan
þvott á sunnudögum. Við
reynum líka að taka einn
dag vikunnar í tiltektir. Þá
er allt skúrað og hreinsað.
Hins vegar sér Aggi alveg
um bílinn og allar viðgerðir.
Ég sé frekar um þvottinn, brjóta
saman og setja inn í skápa. Alma
Hlökk tekur þátt í öllu saman, brýt-
ur saman þvott og fær sína litlu
fötu og tusku til að þurrka af í her-
berginu sínu. Hún hefur ótrúlega
gaman af þessu. Okkur finnst gott
að hafa þessa reglu, hafa allt hreint
og fínt. Ég ólst upp í Luxemburg,
þar átti ég öll æskuárin og þar var
heimilishaldið öðruvísi en hjá okkur.
Mamma var heimavinnandi hús-
móðir en pabbi minn er flugvirki og
var oft að erlendis og var ekki mik-
ið heima. Ég er því alin upp við
nokkuð gamaldags heimilishald þar
sem mamman sá um allt sem við-
kom okkur börnunum. Hún sá um
flest sem laut að heimilinu en pabbi
tók auðvitað þátt í heimilishaldinu
þegar hann átti frí, sem var frekar
sjaldan. Agnar er ættaður frá Bíldu-
dal og ólst upp á Sauðárkróki.
Pabbi hans var held ég voða sjaldan
heima líka, hann er sjómaður og ég
býst við að mamma hans hafi séð
um heimilishaldið að mestu. Aggi
flutti að heiman 16 ára og fór að
vinna og sjá um sig sjálfur. Hann
hefur staðið á eigin fótum eftir
það.“
Hvernig kynntust þið?
„Við kynntumst í gegnum sameig-
inlega vinkonu vorið 2010.Við byrj-
uðum að búa saman undir haust
sama ár. Við leigðum íbúð í Mos-
Hvað með innbúið?
„Við höfum ekki lagt mikla pen-
inga í innbúið. Við erum með ým-
islegt gamalt, t.d. saumavél sem
amma mín og nafna gaf mér. Hún
er saumakona og átti saumafyr-
irtæki og þar hafði hún þessa
saumavél til sýnis. Mér þykir vænt
um að eiga þennan grip sem skraut.
Af heimilistækjunum þykir mér
einna vænst um plötuspilara sem
við Aggi keyptum saman notaðan.
Þá vorum við búin að safna fullt af
vinylplötum og það gaman að geta
loksins spilað allar plöturnar. Alma
Hlökk biður oft um að settar séu
plötur á fóninn, hún elskar að dansa
og syngja.
Við höfum annars verslað mest á
Bland.is og IKEA og bætt þannig
við það sem við áttum hvort um sig
áður en við fórum að búa. Við eig-
um allt sem við þurfum. Það sem
við erum að kaupa núna er mest
eitthvað fyrir stelpuna, inn í her-
bergið hennar. Við kaupum einn og
einn hlut í einu. Það er ekki hægt
að kaupa heilt innbú í einu, einstaka
sinnum höfum við safnað okkur fyr-
ir hlutum, svo sem plötuspilaranum.
Aggi átti stórt sjónvarp og ég lítið.
Svo keyptum við okkur á Bland
festingu til að hengja litla sjón-
varpið á vegg í svefnherberginu.
Mér finnst við Aggi heppin að
hafa kynnst og allt hafi farið eins og
það fór. Við erum hamingjusöm að
hafa stækkað fjölskylduna og finnst
við eiga mikið framundan. Maður
getur kannski ekki planað mikið en
lífið stoppar allavega ekki.“
HEIMILIÐ MITT
Lífið stoppar
allavega ekki
Í DÁLITLU SNJÓFJÚKI OG DVÍNANDI DAGSBIRTU LIGGUR
LEIÐIN HEIM TIL AUÐAR RAKELAR GEORGSDÓTTUR OG
AGNARS FRIÐRIKS AGNARSSONAR SEM BÚA VIÐ
HRAUNBÆ Í REYKJAVÍK. VIÐTÖKURNAR ERU GÓÐAR, LITLA
DÓTTIRIN Á HEIMILINU, ALMA HLÖKK, VILL UMFRAM ALLT
SÝNA LJÓSUM PRÝTT HERBERGIÐ SITT OG BÝÐUR SVO
HÖFÐINGLEGA TIL STOFU TIL AÐ SÝNA DÚKKUVAGNINN
SINN, SEM STENDUR FYRIR FRAMAN SJÓNVARPIÐ.
Guðrún Guðlaugsdóttir gudrunsg@gmail.com
Morgunblaðið/Kristinn
Saumavélina
átti Rakel,
amma Auðar
Rakelar. Hún
hafði hana uppi
við, til sýnis í
fyrirtæki sínu.
Auður Rakel Georgsdóttir
með börn þeirra Agnars,
Ölmu Hlökk næstum3 ára og
Myrkva Hrafn 3 mánaða.
fellsbæ, ágæta íbúð. Þá var ég að
vinna í Krikaskóla, sem er leikskóli
og grunnskóli. Svo komumst við
fljótlega að því að við ættum von á
Ölmu Hlökk. Ég vann eitthvað á
meðgöngunni en fór svo í fæðing-
arorlof þegar hún fæddist. Eftir
fæðingarorlofið fluttum við úr Mos-
fellsbæ í Grafarholt og seinna í
Hafnarfjörð. Ég hætti að vinna í
Krikaskóla eftir fæðingarorlofið og
var heima með barnið. Mér fannst
það mjög notalegt. Okkur fannst
hún of ung til að fara strax til dag-
mömmu og við gátum þetta, af því
að Aggi hafði þá ágætar tekjur á
frystitogaranum.
Við vildum þó gjarnan að hann
fengi vinnu í landi. Hann lét verða
af því að hætta á sjónum og fór í
skóla. Hann fór í Nýja tölvuskólann
eina önn. Í sumar sem leið var hann
atvinnulaus og ég ófrísk, þá var svo-
lítið erfitt. En í lok sumars fékk
hann vinnu og nú er allt á uppleið
aftur. Hann hugsar sér þó að læra
meira þegar tækifæri gefst.
Við Aggi teljum okkur heppin að
hafa tekist að kaupa íbúð og erum
ánægð með að hún var á lækkuðu
verði vegna ónógs viðhalds. Það er
gott að eiga sitt eigið heimili og
vera ekki á leigumarkaðinum, það
er ekki þægilegt að þurfa að leigja.
Annað hvort hækkar leigan eða
íbúðirnar seljast og öryggi er lítið.
Okkur fannst plús að kaupa íbúð
sem þarfnaðist viðgerða því Aggi
getur gert svo mikið sjálfur. Hann
ætlar að breyta baðherberginu,
slípa parketið og laga gluggana.“
Plötuspilarinn sem Auður og Agnar maðurinn
hennar keyptu saman og er í miklu uppáhaldi.