Morgunblaðið - 27.06.2014, Blaðsíða 31

MINNINGAR 31
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 27. JÚNÍ 2014
ævi. Líklega hefur engin kynslóð
á undan honum upplifað aðrar
eins þjóðfélagsbreytingar og erf-
itt að ímynda sér að komandi kyn-
slóðir eigi eftir upplifa annað eins.
Þessar þjóðfélagsbreytingar lifði
Jón allar í sinni kæru sveit og
heimabyggð í Austur-Húnavatns-
sýslu. Það mátti alltaf heyra á afa
að hann var stoltur af sinni heima-
byggð og vildi hag hennar sem
mestan. Þessi væntumþykja var
tær og fölskvalaus og byggðist
aldrei á nokkrum samanburði við
aðra landshluta eða önnur lönd. Á
seinni árum þótti honum fátt
betra en að keyra um og fylgjast
með lífinu í sveitinni og þorpinu.
Hann var nægjusamur og ánægð-
ur með sitt, jákvæður og talaði
alltaf vel um alla menn. Hans
mesta gæfa í lífinu var fjölskyldan
og hjónaband þeirra Möggu
ömmu. Saman byggðu þau upp
stóra fjölskyldu og yndislegt
heimili sem hýsti margar gleði-
stundir okkar afkomendanna.
Í dag kveðjum við þennan góða
mann sem við erum svo heppin að
hafa átt fyrir afa. Við minnumst
hans með þakklæti og ást.
Sólveig Halldórsdóttir,
Flóki Halldórsson og
Halldór Halldórsson.
Í dag verður til moldar borinn
heiðursmaðurinn Jón E. Krist-
jánsson, fyrrverandi bóndi í
Köldukinn í Austur-Húnavatns-
sýslu.
Ég kynntist Jóni fyrst að ráði
eftir að ég kom á þing og fór að
starfa með heimamönnum að
ýmsum málum sem þeir bentu
mér á til framfara fyrir héraðið.
Ég vissi að bæði konan mín, Ingi-
björg Sólveig Kolka, og ekki síður
tengdamóðir, Ingibjörg Pálsdótt-
ir Kolka, höfðu miklar mætur á
fólkinu í Köldukinn. Bros færðist
um andlit tengdamömmu þegar
hún minntist harmonikkuleiks
Jóns á böllum og samkomum á
Blönduósi og víðar. Jón kunni að
gleðja fólk með leik sínum og léttu
yfirbragði.
Jón rak flutningafyrirtækið
Tvistinn á Blönduósi um árabil.
Honum var mjög umhugað um at-
vinnulíf og hagi byggðar sinnar
og samferðafólks. Við hittumst oft
á þessum árum, hann kallaði á
mig eða ég leit inn hjá honum í
fyrirtækinu. Alltaf var hann með
hugmyndir, ábendingar eða
hvatningu um hvað mætti gera og
ég er þakklátur honum fyrir mörg
þau hollráð sem hann gaf.
Seinna þegar hann hafði selt
fyrirtækið og dregið sig út úr dag-
legum atvinnurekstri og vinnu
heimsóttum við þau hjón, Jón og
Margréti, á heimili þeirra. Var
það nokkuð fastur liður að kíkja í
kaffi og njóta nýbakaðra pönnu-
kaka og annars góðgætis með
bæði léttu spjalli og alvarlegum
samræðum. Heimilið einkenndist
af gestrisni og hlýju. Og fallegur,
gróskumikill garðurinn kringum
húsið endurspeglaði nostursemi
og smekkvísi þeirra hjóna.
Félagshyggja og samhjálp var
Jóni í blóð borin. Hann var af
þeirri kynslóð sem fagnaði Lýð-
veldisstofnuninni 1944. Að standa
vörð um sjálfstæði þjóðarinnar
var honum ávallt ofarlega í huga.
Örugglega hefur Jón E. Krist-
jánsson í Köldukinn fyllt flokk
þann sem Páll V.G. Kolka læknir
var með í huga þegar hann segir í
kvæði sínu Húnabyggð:
Húnabyggð þinn hróður gjalli
heill í skaut þér jafnan falli
búi sæld um bændalönd.
Blanda meðan sjávar leitar
Eygló sendi öldur heitar,
yfir dali fjörð og strönd.
Yrki máttug húnvetnsk hönd
haga fríðrar ættar sveitar.
Nú að leiðarlokum þökkum við
Ingibjörg Jóni samfylgdina og
sendum einlægar samúðarkveðj-
ur til Margrétar og fjölskyldunn-
ar allrar.
Blessuð sé minning Jóns E.
Kristjánssonar frá Köldukinn.
Ingibjörg Kolka og
Jón Bjarnason.
✝ Guðrún Guðna-dóttir fæddist í
Kirkjulækjarkoti í
Fljótshlíð 14. maí
1922. Hún lést á
Dvalarheimilinu
Ási í Hveragerði
14. júní 2014.
Foreldrar henn-
ar voru Guðni
Markússon frá
Kirkjulækjarkoti í
Fljótshlíð, f. 1893,
d. 1973, og Ingigerður Guðjóns-
dóttir frá Brekkum í Hvol-
hreppi, f. 1897, d. 1984. Guðrún
átti átta alsystkin, þau eru:
Guðni, Magnús, Markús Grétar,
Guðbjörg, Oddný, Margrét, Þur-
íður og Guðný. Þrjár systur
hennar, þær Guðbjörg, Oddný
og Guðný, lifa Guðrúnu.
Guðrún giftist árið 1942 Guð-
mundi Sigurðssyni frá Stekkjar-
koti í Njarðvík, f. 11.2. 1921, d.
26.11. 1984. Þau skildu. Sam-
býlismaður Guðrúnar eftir það
var Siggeir Magnús Eiríksson, f.
23.2. 1920, d. 28.12. 1985, þau
skildu. Þriðji maður Guðrúnar
var Ásgeir Þorleifsson, f. 2.2.
1921, d. 30.10. 2007. Synir Guð-
rúnar og Guðmundar eru: 1)
Gunnar Helgi Guðmundsson, f.
1943, k.h. Jóna Baldvinsdóttir
og eiga þau þrjú börn: a) Guð-
mundur Rúnar, f. 1963, k.h.
Hugrún Reynisdóttir, og eiga
þau þrjú börn og tvö barnabörn.
b) María, f. 1964, á hún fjögur
börn og fimm barnabörn. c )
Baldvin Óli, f. 1969, k.h. Arna
Hreinsdóttir. Hann á tvö börn
frá fyrra hjónabandi og hún
líka. 2) Guðni Marís
Guðmundsson, f.
1947, k.h. Helga Jó-
hanna Jósefsdóttir,
saman eiga þau
þrjú börn og Guðni
á þrjú börn frá
fyrra hjónabandi:
a) Heiðar Már, f.
1969, í sambúð með
Randi Hólm. Hann
á þrjú börn úr fyrra
hjónabandi og
Randi á tvö börn úr fyrra hjóna-
bandi. b) Elfa Björk, f. 1971,
m.h. Einar Farestveit og eiga
þau þrjú börn. c) Þórður Ingi, f.
1975, hann á eitt barn. d) Berg-
lind Björk, f. 1982, m.h. Davíð
Ingi Baldursson og eiga þau
þrjú börn. e) Guðrún Magnea, f.
1987, sambýlismaður Snorri Þór
Árnason og eiga þau eitt barn. f)
Sóley Rut, f. 1992, sambýlis-
maður Bjarki Þór Guðmunds-
son. 3) Samúel Jóhann Guð-
mundsson, f. 1949, k.h. Kristín
Kolbrún Guðmundsdóttir og
eiga þau þrjú börn. a) Rúnar
Geir, f. 1970, sambýliskona Am-
anda Berry og eiga þau saman
eitt barn. Hann á tvö börn frá
fyrra hjónabandi. b) Íris Björk,
f. 1975, m.h. Jón Páll Gestsson
og eiga þau tvö börn saman og
áttu bæði eitt barn frá fyrri sam-
böndum. c) Fjóla Björk, f. 1975,
sambýliskona Dorte E. Holm
Hansen. Fjóla á eitt barn frá
fyrra sambandi. Afkomendur
Guðrúnar eru því nú 49 talsins.
Útför Guðrúnar fer fram frá
Hveragerðiskirkju í dag, 27.
júní 2014, kl. 13.30.
Elsku systir mín. Nú eru allar
þrautir á enda. Þú varst búin að
vera mjög veik síðustu mánuði, en
nú ertu komin í faðm Drottins
sem þú elskaðir. Mér fannst svo
gaman að sjá þegar ég kom til þín
hvað þú varst dugleg að punta þig
þótt veik værir. Alltaf varst þú að
sýna mér hvað þú varst að mála
eða teikna því þú þurftir alltaf að
hafa eitthvað á milli handanna. Ég
man hvað þú varst dugleg að
sauma á þig og drengina þína þeg-
ar þeir voru litlir. Oft saumaðir þú
á þá upp úr gömlum fötum og
tókst þér það alltaf vel. Það var
ekki alltaf hægt að fara út og
kaupa ný efni. Allt prjónaðir þú
líka á ykkur svo það var alltaf nóg
að gera.
Elsku Gunna mín, þú vildir öll-
um gott gera. Ég gleymi aldrei
hvað þú varst yndisleg við mig
þegar ég þurfti að fara í stóra að-
gerð og var send alltof fljótt heim.
Þú komst á hverjum degi til mín
með mat og góðgæti. Ég var
ákveðin í að ef þú yrðir veik ætlaði
ég að launa þér greiðann. En svo
fluttir þú úr bænum og ég gat ekki
staðið við allt sem ég ætlaði að
gera fyrir þig. Ég á eftir að sakna
þín mikið, Gunna mín, en ég á líka
að gleðjast því þú ert komin heim
til Drottins og nú líður þér vel.
Það eina sem ég get gert fyrir
þig núna er að biðja fyrir börnum
þínum og barnabörnum. Ég votta
þeim öllum dýpstu samúð mína.
Hafðu þökk, elsku systir mín, fyr-
ir allt sem þú gerðir fyrir mig.
Ég kveð þig með Davíðssálmi
23.
Drottinn er minn hirðir, mig mun ekkert
bresta.
Á grænum grundum lætur hann mig
hvílast.
Leiðir mig að vötnum þar sem ég má
næðis njóta.
Hann hressir sál mína,
leiðir mig um rétta vegu fyrir sakir nafns
þíns.
Jafnvel þótt ég fari um dimman dal,
óttast ég ekkert illt, því þú ert hjá mér
sproti þinn og stafur hugga mig
Þú býr mér borð frammi fyrir fjendum
mínum
þú smyr höfuð mitt með olíu,
bikar minn er barmafullur.
Já gæfa og náð fylgja mér alla ævidaga
mina
og í húsi Drottins bý ég langa ævi.
Oddný Guðnadóttir.
Þú gengin ert hugglöð á frelsarans
fund
og fagnar með útvaldra skara,
þar gleðin er eilíf, þar grær sérhver
und.
Hve gott og sælt við hinn hinsta blund
í útbreiddan faðm Guðs að fara.
Nú kveðja þig vinir með klökkva og þrá
því komin er skilnaðarstundin.
Hve indælt það verður þig aftur að sjá
í alsælu og fögnuði himnum á,
er sofnum vér síðasta blundinn.
(Hugrún)
Elsku Gunna mín.
Með þessu ljóði vil ég þakka
þér samfylgdina og einstaka
gæsku þína við mig og mína frá
því ég var barn í föðurgarði og öll
mín fullorðinsár.
Guð blessi og styrki fjölskyld-
una þína.
Hvíl í friði, kæra frænka og vin-
kona.
Ingigerður
Magnúsdóttir.
Góð kona er nú fallin frá. Í dag
kveðjum við Guðrúnu Guðnadótt-
ur sem lést 14. júní sl að dvalar-
heimilinu Ási í Hveragerði. Við
vorum svo lánsamar að Gunna var
partur af bernsku okkar á meðan
hún var gift Gumma frænda, og
mikill samgangur var á milli fjöl-
skyldnanna. Í fjölskyldunni var
hún alltaf kölluð Gunna mákka og
þeim heiðurstitli hélt hún þrátt
fyrir skilnað þeirra hjóna. Gunna
var sérstaklega glæsileg kona og
hafði mikið yndi af því að klæðast
fallega. Hún var mikil hannyrða-
og saumakona og saumaði
fallegar flíkur á fjölskylduna. Hún
hafði góða kímnigáfu og í minn-
ingunni var mikill hlátur í kring-
um Gunnu. Hún skilur eftir fagrar
minningar og ástúðlegar hugsanir
hjá öllum sem hana þekktu.
Hvíl í guðs friði.
Jo Ann, Linda og Hanna.
Guðrún
Guðnadóttir
✝ María Stef-ánsdóttir
fæddist á Akureyri
18. október 1963.
Hún lést á Sjúkra-
húsinu á Akureyri
19. júní 2014.
Foreldrar henn-
ar voru Stefán
Bragi Bragason, f.
12.9. 1938, og Sig-
urlína Rut Ólafs-
dóttir, f. 19.2.
1941, d. 16.7. 2004. Systkini
Maríu eru Soffía, f. 9.8. 1959,
Bragi, f. 15.1. 1965, d. 6.1. 2014,
Guðný, f. 25.7. 1968, drengur, f.
29.9. 1972, hann lést skömmu
síðar, og Sigurlaug, f. 9.12.
1975.
Hinn 3.7. 1988 gekk María að
eiga Þorgeir Smára Jónsson, f.
8.5. 1960. Hann er sonur Jóns
Kristins Stefánssonar, f. 29.10.
1919, d. 21.2. 2006, og Önnu Að-
alheiðar Guðmundsdóttur, f.
10.5. 1929.
María og Þorgeir
eignuðust þrjú börn,
fyrir átti María dótt-
urina 1) Söndru Rut,
f. 3. 7. 1982. Þorgeir
ættleiddi hana árið
2000. Börn hennar
eru: a) Katrín Elva
Elmarsdóttir, b) Ívar
Örn Elmarsson. Sam-
býlismaður Söndru
er Gestur B. Mikkels-
en, f. 22.12. 1980.
Börn hans eru: a) Iðunn Klara
Gestsdóttir, b) Gestur Natan
Gestsson. 2) Heiður Ósk, f. 25.3.
1989. Sambýlismaður hennar er
Georg Fannar Haraldsson, f.
15.6. 1986, og saman eiga þau
einn son, Anton Smára. 3) Stef-
án Bragi, f. 27.8. 1992. Sam-
býliskona hans er Sandra Marý
Arnardóttir, f. 5.8. 1986. 4) Jón
Kristinn, f. 9.9. 1999.
Útför Maríu fer fram frá
Akureyrarkirkju í dag, 27. júní
2014, og hefst athöfnin kl. 13.30.
Elsku mamma. Þannig týnist
tíminn er fyrirsögn á lagi sem
þú hélst mikið upp á og á vel við
á þessum tíma. Tíminn svo sann-
arlega flaug frá okkur en minn-
ingarnar sitja fast eftir. Þegar
við sitjum öll saman og rifjum
upp góða tíma kemur fyrst upp
þessi fræga setning þín: „Það er
allt eftir.“ Við áttum svo sann-
arlega mikið eftir með þér en
það var rifið frá okkur allt of
fljótt. Lífið getur verið svo
ósanngjarnt stundum en þú
kenndir okkur að taka hvern
dag fyrir sig og meta það sem
við höfum.
Mömmumatur var alltaf best-
ur og við vorum aldrei svikin um
það þegar við komum í mat. Þú
varst úrvalskokkur og bakari og
voru kornflexkökurnar og
draumterturnar það besta sem
við fengum. Það var ekki tekið
af þér að þú vildir alltaf eiga nóg
til og má þar nefna sósugerðina.
Ef tveimur var boðið í mat þá
var ávallt gerð sósa fyrir tuttugu
manns. Það eru líka ekki allir
sem rjúka út í búð korter í jól og
kaupa auka-kjötstykki bara til
þess að eiga nóg.
Elsku mamma, það er stórt
gat sem þú skildir eftir sem eng-
inn getur fyllt upp í. Þú varst
besta amma í heimi og barna-
börnunum þótti alltaf gott að
koma til þín. Þú hafðir unun af
því að lesa fyrir þau sögur og
syngja með þeim en best þótti
þér að hlusta á þau tala um lífið
og tilveruna. Þú varst alltaf til
staðar fyrir okkur öll og veittir
okkur tilsögn þegar við áttum
erfitt.
Ef það væri eitthvað sem við
öll myndum vilja segja einu sinni
enn við þig væri það að við elsk-
um þig. Við biðjum Guð og alla
hans engla að varðveita þig og
passa þar til við hittumst á ný.
Þinn
eiginmaður, börn,
tengdabörn og
barnabörn.
Sorg kemur að óvörum, en
það gerir huggun líka. Huggun
er trú, von og kærleikur. Það
vorum við, það voru aðrir og það
var Guð. Það var trú, von og
kærleikur sem snéri sorginni og
opinberaði okkur sýn á hina hlið-
ina, því sorgin á sér eins og allt
annað bæði bjarta og dimma
hlið.
Elsku systir, síðustu mánuðir
hafa reynst fjölskyldunni erfiðir.
Nú sitjum við þrjár systurnar
eftir og látum hugann reika um
allar góðu stundirnar við eldhús-
borðið. Alltaf var hægt að leita
til þín eftir aðstoð og skipti ekki
máli hvað var, þú varst alltaf
boðin og búin, ævinlega varst þú
fyrst á staðinn. Það var frábær-
lega gaman að skemmta sér með
þér, dæmalaus gleði og hávaði
sem fylgdi okkur á slíkum
stundum, sem líða okkur seint
úr minni. Þakklátar erum við
fyrir dýrmætu stundina sem við
áttum allar saman í lok maí, en
þá hittumst við í fjölskyldugrilli
og við allar með litríku gleðihúf-
urnar sem þú prjónaðir handa
okkur. Það var mikil gleðistund
sem geymist um ókomna tíð.
Systkinabörn þín minnast þín
með hlýhug og geyma minningu
um Mæju frænku, rauða ópalinn,
allar frábæru ferðirnar í sveitina
og þegar þau voru í pössun hjá
þér.
Elsku Mæja systir, við þökk-
um þér samfylgdina, megi Guð
geyma þig og gefa Þorgeiri og
börnum ykkar styrk í sorginni.
Hafðu þökk fyrir allt og allt.
Í bljúgri bæn og þökk til þín,
sem þekkir mig og verkin mín.
Ég leita þín, Guð, leiddu mig,
og lýstu mér um ævistig.
Ég reika oft á rangri leið,
sú rétta virðist aldrei greið.
Ég geri margt sem miður fer,
og man svo sjaldan eftir þér.
Sú ein er bæn í brjósti mér,
ég betur kunni þjóna þér.
Því veit mér feta veginn þinn
og verðir þú æ Drottinn minn.
(Pétur Þórarinsson.)
Þínar systur,
Soffía, Guðný,
Sigurlaug og fjölskyldur.
Hún María okkar er dáin, mig
setti hljóða, við sem ætluðum að
hittast fljótt aftur. Við hittumst í
Símey fyrir tveimur árum á
stuðningsfulltrúabraut. Það var
ótrúlegt hvað þessi hópur small
saman og hversu mikinn stuðn-
ing við veittum hver annarri í
verkefnum og prófi á þessum
tíma. Þegar við vorum útskrif-
aðar hittumst við á kaffihúsi
einu sinni í mánuði. Þennan dag
tók María frá og ekkert gat
truflað þennan tíma. Það var
misjafnt hversu margar komu.
Síðasti hittingur okkar var í maí
en þá hafði verið hlé og beðið
eftir að María væri það hress að
hún kæmist og í byrjun maí hitt-
umst við, mikið var hlegið og all-
ar svo hressar, svo það var
ákveðið að hittast aftur í júní.
En eins og við sögðum réð
María ferðinni og beðið var eftir
að hún yrði hress en ekki gafst
okkur tími til að hittast. María
var kölluð burt frá okkur og ætl-
að annað og meira að gera.
Elsku María okkar, við þökkum
fyrir þann tíma sem við áttum
saman og munum við minnast
þessara stunda er við hittumst.
Kæri eignmaður, börn, tengda-
börn og barnabörn. Við vottum
okkar dýpstu samúð við fráfall
elskulegrar konu. Megi Guð
styrkja ykkur í sorg ykkar.
Skólasystur úr Símey 2012,
Ágústína Söebech.
Deyr fé,
deyja frændur,
deyr sjálfur ið sama;
en orðstír
deyr aldregi,
hveim er sér góðan getur.
(Úr Hávamálum)
María Stefánsdóttir hóf störf
við Lundarskóla í apríl 2002 og
vann þar æ síðan. María sinnti
ýmsum störfum í skólanum, hún
vann í Skólavistun, sem skólaliði,
í eldhúsi en lengst af var hún
stuðningsfulltrúi. Hún sinnti
starfi sínu af alúð og sýndi börn-
unum ávallt umhyggju. Hún
hafði mikinn áhuga á að styðja
við lestur barnanna sem hún
sinnti sérstaklega. María var
dugleg að taka að sér forföll í
skólavistun þegar starfsmenn
voru veikir og lengja þannig
vinnudag sinn. Fyrir það eru
stjórnendur ævinlega þakklátir
og komu því til móts við hana
þegar hún fylgdi yngri syni sín-
um á skákmót vítt og breitt um
heiminn. Við fráfall Maríu er
höggvið skarð í starfsmannahóp
Lundarskóla. Við sendum fjöl-
skyldu Maríu samúðarkveðjur á
erfiðum tímum.
Fyrir hönd starfsfólks Lund-
arskóla,
Helga R. Gunnlaugsdóttir.
María
Stefánsdóttir
✝ HeimirEinarsson
fæddist á Djúpa-
vogi 20. október
1955. Hann lést á
Landspítalanum
Hringbraut 24.
maí 2014. Hann
var giftur Ólöfu
Gerði Helgadóttir,
f. 12.6. 1955. Þau
eignuðust einn
son, Ólaf Inga, f.
18.11. 1976, dóttir hans er Íris
Helena, f. 5.9. 2006. Fóstursonur
Heimis og sonur Ólafar er Rún-
ar Þór Gunnarsson,
f. 19.1. 1972.
Foreldrar Heimis
eru þau Sigurrós
Ingileif Ákadóttir, f.
21.8. 1932, og Einar
Haraldur Gíslason,
f. 22.6. 1932. Systk-
ini Heimis eru
Rögnvaldur Gísli, f.
21.7. 1950, Guð-
mundur Ingi, f. 23.7.
1962, og Áslaug Sig-
rún, f. 26.1. 1967.
Útför Heimis fór fram í kyrr-
þey.
Elsku afi minn, ég sakna þín.
Leiddu mína litlu hendi,
ljúfi faðir þér ég sendi.
Bæn frá mínu brjósti sjáðu,
blíði Jesú að mér gáðu.
Faðir vor, þú sem ert á himnum.
Helgist þitt nafn,
til komi þitt ríki,
verði þinn vilji, svo á jörðu sem á himni.
Gef oss í dag vort daglegt brauð,
og fyrirgef oss vorar skuldir,
svo sem vér og fyrirgefum vorum
skuldunautum.
Eigi leið þú oss í freistni, heldur frelsa
oss frá illu.
Því að þitt er ríkið,
mátturinn og dýrðin
að eilífu. Amen.
Þín
Íris Helena.
Heimir Einarsson