Morgunblaðið - 11.09.2014, Side 31

MINNINGAR 31
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 11. SEPTEMBER 2014
✝ Sigríður Jóns-dóttir fæddist í
Unuhúsi, Garða-
stræti 15, þann 21.
mars 1921. Hún
lést á hjúkr-
unarheimilinu Eir
23. ágúst 2014.
Foreldrar Sig-
ríðar voru Sig-
urður Helgi Ólafs-
son, f. 1892 í
Reykjavík, d. 1924
og Guðrún Ármannsdóttir, f.
1891 á Jörfa í Kjós, d. 1928.
Kjörforeldrar Sigríðar voru
Jón Guðmundsson, f. 1883, d.
1959, gestgjafi í Valhöll á Þing-
völlum og Sigríður Guðnadótt-
ir, f. 1880, d. 1935. Sigríður ólst
upp á Brúsastöðum í Þingvalla-
sveit og starfaði einna helst við
afgreiðslu- og þjónustustörf.
Börn Sigríðar eru 1) Smári
Egilsson, fæddur á Brúsastöð-
um 1939, látinn 1972. Börn
hans eru Bjarni Hermann
Smárason, f. 1957, Jón Valur
Smárason, f. 1960
og Íris Arna
Smáradóttir, f.
1969. 2) Ingi Þór
Bjarnason, fæddur
í Reykjavík 1943.
3) Friðþjófur Daní-
el Friðþjófsson
fæddur á Akranesi
1947, giftur Jak-
obínu Ósk-
arsdóttur, f. 1948.
Barn þeirra er
Friðþjófur Arnar Friðþjófsson,
f. 1967. 4) Edda Dagný Örnólfs-
dóttir, fædd í Reykjavík 1963, í
sambúð með Rúnari Gunn-
arssyni, f. 1965 . Börn Eddu
eru Davíð Örn Steingrímsson, f.
1981, Thelma Lind Steingríms-
dóttir, f. 1989, og Birta Sigríð-
ur Arnarsdóttir, f. 2002. Sigríð-
ur átti 11 langömmubörn og 1
langalangömmubarn.
Útför Sigríðar fór fram í
kyrrþey frá Fossvogskapellu 3.
september og var hún jarðsett í
Fossvogskirkjugarði.
Elsku amma.
Það er svo erfitt að kveðja.
Tárin renna niður kinnarnar en á
sama tíma er hjartað fullt af
þakklæti.
Ég er svo þakklát fyrir allar
fallegu minningarnar sem ég
geymi frá tímum okkar saman.
Sem lítil stúlka var markmið mitt
að fylla í þín spor, bókstaflega því
takmarkið var alltaf að verða jafn
stór og þú og passa í hvítu inni-
skóna þína. Við vorum miklar
vinkonur, gátum spilað lönguvit-
leysu eða fanta eins og við köll-
uðum það, tímunum saman, lesið
bækur, borðað kex, farið í göngu-
túr og spjallað um alla heima og
geima. Heima hjá þér vildi ég
vera þegar ég varð lasin, því hjá
ömmu batnaði mér alltaf. Ég er
svo þakklát fyrir að hafa verið
ömmustelpan þín. Á seinni árum
áttum við einnig margar góðar
stundir saman, stundir sem mér
þykir mjög vænt um. Mér er
minnisstætt eitt kvöld þegar við
dönsuðum saman á stofugólfinu
heima hjá mömmu, þér þótti sko
ekki ásættanlegt að stelpan
kynni ekki gömlu dansana. Enn í
dag set ég mér markmið að gera
hlutina eins og þú, elsku amma.
Einn daginn mun ég vonandi
læra gömlu dansana, ég vil líka
baka jafn góðar vöfflur og þú, ég
vil vera jafn hraust og þú og ég
vil sjá lífið á jafn spaugilegan hátt
og þú, því fyndnari ömmu er erf-
itt að finna. Þú hefur kennt mér
svo margt sem ég mun taka með
mér út í lífið. Þú kenndir mér til
dæmis að maður gefst aldrei upp,
sama þótt á móti blási. Þegar þú
lentir í slysinu fyrir þremur árum
var þér vart hugað líf. Ég og
Davíð bróðir komum til þín á
spítalann og það eina sem þú
sagðir við okkur var: „Amma
gefst ekki upp.“ Með miklum
dugnaði og styrk lærðir þú að
ganga upp á nýtt, rúmlega níræð
að aldri. Ég er svo stolt af þér,
amma.
Elsku amma, þú munt alltaf
eiga stað í hjarta mínu, ég mun
stolt segja öllum frá skemmtilegu
sögunum af þér og ég skal passa
upp á mömmu. Hvíldu í friði. Þín
Thelma Lind.
Sigríður Jónsdóttir
✝ Sigríður Sæ-mundsdóttir
fæddist á Bessa-
stöðum í Sæmund-
arhlíð í Skagafirði
25.12. 1946 og lést
á Landspítalanum
við Hringbraut 5.9.
2014. Hún var dótt-
ir Sæmundar Jóns-
sonar og Mínervu
Gísladóttir, bænda
á Bessastöðum.
Hún var fimmta í röð níu systk-
ina. 14.9. 1968 giftist hún Ólafi
Guðmundssyni, rannsóknarlög-
reglumanni, sem er fæddur
1947. Þau bjuggu lengst af í
Mosfellsbæ. Þau eignuðust dæt-
urnar Elvu Ösp, fædda 1972 og
Írisi Eik, fædda 1977. Elva á
þrjú börn, þau And-
reu Önnu Arn-
ardóttur, fædda
1996, Thelmu Rós
Arnardóttur,
fædda 2003 og
Halldór Óla Arn-
arson, fæddan
2005.
Íris á soninn Sig-
urð Óla Karlsson,
fæddan 2004. Sam-
býlismaður hennar
er Bjarni Hólmar Einarsson,
fæddur 1976.
Sigríður vann mestan starfs-
aldur sinn með börnum í leik- og
grunskólum Mosfellsbæjar.
Bálför Sigríðar verður í Foss-
vogskirkju í dag, 11.9. 2014, og
hefst athöfnin kl. 15.
Í dag kveðjum við Siggu
frænku. Við eigum margar ljúfar
minningar um Siggu en hún og
mamma voru einstaklega sam-
rýmdar og því búum við vel að því
að hafa átt margar góðar stundir
með henni.
Hún var kærleiksrík og góð
kona sem hefur reynst okkur og
fjölskyldum okkar ómetanlega
vel í gegnum árin. Hvort sem það
var að baka fyrir skírn eða út-
skrift eða hjálpa til með öðrum
hætti þá var Sigga frænka mætt
á svæðið. Sigga var mikið jóla-
barn og fórum við alltaf á jóladag
til hennar en þá átti hún einnig
afmæli og tók hún ævinlega á
móti okkur í rauðu blússunni
sinni sem klæddi hana svo inni-
lega vel. Sigga og Óli hafa alltaf
verið með stærsta jólatréð og
hlaðborð af kræsingum og eng-
inn getur eldað kalkún betur en
þau.
Þær eru ófáar stundirnar sem
við höfum átt með Siggu við eld-
húsborðið í Reykásnum þar sem
verið var að lita hárið á þeim
systrum. Þar voru stjórnmálin
rædd og lífsins gangur og þetta
var hin mesta skemmtun því
Sigga hafði svo sannarlega skoð-
anir á hlutunum og hristi oft
hressilega upp í okkur hinum.
Sigga var einstaklega dugleg
og hörð af sér og fór hún í gegn-
um veikindi sín af miklum dugn-
aði og æðruleysi. Við minnumst
hennar með sorg í hjarta og
þökkum fyrir allar þær góðu
stundir sem við áttum með henni.
Hvíl í friði.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt,
þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta,
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Elsku Óli, Elva, Íris og fjöl-
skyldur,
Guð geymi ykkur og hjálpi í
gegnum sorgina.
Hlynur Freyr, Bylgja
Rún og fjölskyldur.
Sigríður
Sæmundsdóttir
Það var fjölmennt
á bæjum í Hnappa-
dalnum um miðja
síðustu öld. Systk-
inahópar voru stórir á hverjum
bæ. Elstu börnin voru vaxin úr
grasi þegar þau yngstu fæddust
en hjálpuðu til við störfin og að
afla nauðsynja sem heimilin
þurftu með. Tíminn gekk sinn
hring og árstíðir komu og fóru. Á
vorin var sauðburður þar sem litl-
ar hendur hjálpuðu til við komu
nýs lífs. Vorsmölun gat verið erfið
því féð leitaði í sumarhaga. En
hjörðinni þurfti að ná aftur saman
til að marka lömbin, sem ekki voru
eyrnamerkt strax eftir burð, og til
að rýja hverja kind því ullin var
dýrmæt afurð. Við smölun er gott
að vera sporléttur og þar naut
Guðrún sín vel. Yfir hásumarið
var það heyskapur, að slá heima-
túnið, að þurrka og hirða töðuna
sem var háð veðri og vindum. Sól-
rík og þurr sumur voru unaðs-
stundir en sífelldar rigningar
gengu nærri bændafólki, sem vissi
að á köldum og dimmum vetrum
þurfti nægan forða til að allt gengi
vel fram að vori. Á haustin var aft-
ur smalamennska og réttastúss.
Allir hlökkuðu til að fara í göngur.
Réttardagar voru eftirminnilegir
Guðrún Hallsdóttir
✝ Guðrún Halls-dóttir fæddist í
Hallkelsstaðahlíð í
Hnappadal 8. júní
1936. Hún lést 27.
ágúst 2014. Útför
hennar fór fram 5.
september 2014.
og ógleymanleg sjón
að horfa yfir safnið
sem rann í sam-
felldri breiðu frá
réttarstað til heima-
haga. Og svo kom
veturinn með bú-
fjárhirðingu og önn-
ur tilfallandi störf.
Þá byrjaði skóla-
hald, sem lengi var
með farskólasniði.
Börnunum var safn-
að saman og kennt á bæjum til
skiptis. Og það var í farskólanum
sem við Guðrún Hallsdóttir, jafn-
aldra mín, frænka og síðar mág-
kona kynntumst best. Við voru
fjögur í sama árgangi og þótti fá-
mennt. Við gengum til prests fyr-
ir fermingu og dvöldum nokkra
daga hjá séra Þorsteini og frú Júl-
íu. Að fermingu lokinni töldum við
okkur til fullorðna fólksins og
engin börn lengur. Við Guðrún,
sem reyndar var alltaf kölluð
Dúna, völdum bæði að vinna við
skólastörf, hún við umsjón með
matargerð og hreinlæti í Lauga-
gerðisskóla en ég lauk kennara-
námi og starfaði við skóla í
Reykjavík.
Samfundir okkar voru oft stop-
ulir og þurfti alltaf eitthvert tilefni
til að við hittumst. Dúna og Rögn-
valdur elsti bróðir minn hófu sam-
búð á miðjum aldri og áttu
árekstralausa ævidaga. Heimili
þeirra var afburða snyrtilegt og
þau bættu hvort annað upp eins
og best varð á kosið. Hún var
ákveðin, hafði sterkar skoðanir og
var ófeimin að fylgja þeim eftir.
Hann er hæglátur, íhugull, hugsar
margt en talar sjaldan af sér.
Nú er hún Dúna dáin. Mér
finnst að hún hafi eingöngu lifað
vor og sumar. Þegar líða fór á ævi-
daga kom óboðinn gestur sem
margir kalla „illvígan sjúkdóm“ en
aðrir krabbamein. Hún leitaði sér
lækninga en ekki tókst að kveða
sjúkdóminn í kútinn og dauðinn
hafði sigur að lokum. Þá var sumri
tekið að halla en náttúran enn í
fullum skrúða. Hún valdi sér leg-
stað í heimasveitinni, þótt hún hafi
búið um skeið í Borgarnesi.
Ég held að Guðrún Hallsdóttir
hafi kvatt þennan heim sátt við allt
og alla. Líf hennar fjaraði út hægt
og hljótt en þjáningarlaust. Við
söknum hennar og minnumst
hennar með hlýju en sendum eig-
inmanni, ástvinum og frændfólki
innlegar samúðarkveðjur.
Megi hún hvíla í friði.
Guðmundur Guðbrandsson.
Í dag kveð ég Dúnu frænku.
Það var margt sem kom upp í hug-
ann þegar ég settist niður til að
skrifa. Það fyrsta var brosið þitt.
Minnist þess þegar ég kom í heim-
sókn í Hrauntún þegar ég var
krakki á leið í eða úr sveitinni að
þú komst alltaf til dyranna bros-
andi og kát. Það var alltaf gaman
að koma til ykkar í Hrauntúnið og
kíkja í fjósið. Og svo voru það
stundirnar sem ég átti með þér
þegar við fórum að smala saman í
sveitinni, ég var litli aðstoðarsmal-
inn þinn. Við spjölluðum um allt
mögulegt og þú kenndir mér
margt um sveitina mína. Það var
ómetanlegt. Vildi að Fríða María
og Íris Linda hefðu náð að kynn-
ast þér betur.
Ég og fjölskylda mín vottum
Valda samúð okkar og biðjum guð
að blessa hann í sorg sinni.
Með virðingu og þakklæti kveð
ég þig, elsku Dúna frænka, og bið
guð um að varðveita þig.
Þín frænka
Hrafnhildur Sverrisdóttir.
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
hlýhug og samúð við andlát og útför okkar
elskulega eiginmanns, föður, tengdaföður,
afa og langafa,
SVEINS RAFNS EIÐSSONAR,
Gullsmára 5,
Kópavogi.
Gyða Ingólfsdóttir og fjölskylda.
✝
STEFÁN STEFÁNSSON,
Fagradal,
Breiðdal,
andaðist á sjúkrahúsinu á Egilsstöðum
sunnudaginn 7. september.
Útförin fer fram frá Heydalakirkju laugar-
daginn 13. september klukkan 14.00.
Auður Stefánsdóttir og fjölskylda.
✝
Þökkum hjartanlega auðsýnda samúð og
vináttu við andlát og útför
RUNÓLFS INGÓLFSSONAR,
Arnarbakka 6,
Bíldudal.
Sérstakar þakkir viljum við færa
starfsfólki Heilbrigðisstofnunar
Patreksfjarðar fyrir alúð og umhyggju í
veikindum Runólfs.
Guðbjörg Sigríður Friðriksdóttir,
Bjarni Þór Sigurðsson, Sigrún Theodórsdóttir,
Margrét Kristinsdóttir, Eiríkur Sigfússon,
Sigríður Sólveig Runólfsdóttir,
Friðrik Runólfsson, Karin Kristjana Hindborg
og barnabörn.
✝
Eiginmaður minn, faðir okkar og tengdafaðir,
GUÐMUNDUR JÓNSSON,
Grænumörk 2,
Selfossi,
lést mánudaginn 8. september.
Útförin fer fram frá Selfosskirkju
laugardaginn 13. september klukkan 11.00.
Aðalheiður Ólafsdóttir,
Jóhanna Guðmundsdóttir, Guðmundur Teitsson,
Ólafía Margrét Guðmundsdóttir,
Ingunn Guðmundsdóttir, Kristinn G. Kristinsson,
Sigrún Guðmundsdóttir, Sigurjón V. Jónsson,
Kristín Guðmundsdóttir, Magnús B. Erlingsson.
✝
Ástkær eiginkona, móðir, tengdamóðir, systir
og amma,
GUÐBJÖRG EINARSDÓTTIR,
Engimýri 5,
Garðabæ,
lést á Landspítalanum Fossvogi
þriðjudaginn 9. september.
Útförin fer fram frá Vídalínskirkju
mánudaginn 15. september kl.15.00.
Valdimar G. Valdimarsson,
Sigríður Valdimarsdóttir,
Hrönn Valdimarsdóttir Gilliam, Marty Gilliam,
Eva Rós Valdimarsdóttir,
Gréta María Valdimarsdóttir,
Valdimar E. Valdimarsson, Kjetil Dybing,
Ágúst Einarsson
og barnabörn.
✝
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
STELLA SÆBERG
lést á hjúkrunarheimilinu Eir föstudaginn
5. september.
Útför hennar fer fram frá Hafnarfjarðar-
kirkju föstudaginn 12. september kl.
13.00.
Þeir sem vilja minnast hennar vinsamlega láti Alzheimer-
samtökin njóta þess.
Jóhanna Guðbjörnsdóttir, Skúli Guðmundsson,
Kristján Kristjánsson, Valgerður Snæland Jónsdóttir,
Árni Sæberg,
Margrét Sæberg Þórðardóttir,Guðmundur Hallbergsson,
barnabörn og barnabarnabörn.