Fréttablaðið - 08.03.2013, Blaðsíða 20

8. mars 2013 FÖSTUDAGUR| SKOÐUN | 20
„Ef menn vilja einangr-
un, þá verða þeir að taka
afleiðingum hennar og
reyna þá hvorki gagnvart
sjálfum sér né öðrum að
hræsna með því að þeir
séu hinir mestu fram-
faramenn. Þeir eru þvert
á móti menn afturhalds
og úrtölu. Einangrunin,
sem nærri hafði drepið
þjóðina á löngum, þung-
bærum öldum, er þeim
runnin svo í merg og
bein, að þeir standa uppi sem
nátttröll á tímum hinna mestu
framfara.
Vísindi og tækni nútímans
og hagnýting þeirra er bundin
þeirri forsendu, að víðtækt sam-
starf eigi sér stað. Þess vegna
leita jafnvel stórþjóðirnar sam-
starfs hver við aðra, jafnt stórar
þjóðir sem smáar. Ef stórþjóðun-
um er slíkt þörf, þá er smáþjóð-
unum það nauðsyn. Auðvitað
verður að hafa gát á ........
En eðlilegt er, að almenningur
spyrji: Ef aðrir, þeir sem okkur
eru líkastir að menningu og
efnahag, hafa svo góða reynslu,
hví skyldum við þá óttast, að
reynsla okkar yrði önnur og lak-
ari?“
Þetta sagði Bjarni heitinn
Benediktsson forsætisráðherra
á landsfundi Sjálfstæðisflokks-
ins árið 1969 þegar deilt var
um aðild Íslands að EFTA. Um
það voru skiptar skoðanir og
víða tekist á um málið í stjórn-
málaflokkum og úti í þjóðfélag-
inu. Íslendingar ákváðu að ger-
ast aðilar að EFTA, þjóðinni til
farsældar, ekki síst vegna þess
að þá áttu Sjálfstæðisflokkur
og Alþýðuflokkur öfluga leið-
toga sem þorðu að taka
ákvarðanir og vinna
þeim brautargengi innan
flokka sinna og meðal
þjóðarinnar. Þar fóru
fremstir þeir Bjarni
Benediktsson og Gylfi
Þ. Gíslason, formaður
Alþýðuflokksins.
Rökin sem þarna voru
færð fram árið 1969
vegna EFTA-aðildar eru
enn í fullu gildi vegna
afstöðu til ESB.
Framangreinda tilvitnun er
að finna í riti sem Sjálfstæðir
Evrópu menn hafa gefið út. Rit-
inu var m.a. dreift á nýafstöðn-
um landsfundi sjálfstæðismanna
þar sem einangrunarsinnar réðu
því miður allt of miklu varðandi
ályktanir fundarins í mikilvæg-
um málum. Þannig var ályktað
að aðildarviðræðum við Evrópu-
sambandið verði hætt án þess
að fengin verði niðurstaða. Það
ber ekki vott um víðsýni að vilja
nú freista þess að stöðva ferlið í
staðinn fyrir að fá það á hreint
hvernig unnt er að vinna að
framgangi hagsmuna Íslands í
Evrópusamstarfi. Alltaf hefur
legið fyrir að þjóðin muni eiga
síðasta orðið með þjóðaratkvæða-
greiðslu.
Grímulaus forsjárhyggja
Ekki er unnt að draga aðra álykt-
un af þessu en þá að flokkurinn
treysti þjóðinni ekki til að taka
þessa mikilvægu ákvörðun. Ef
menn trúa því að kjósendur fari
sér að voða í þjóðaratkvæða-
greiðslu um ESB þá er það
ekkert annað en grímulaus
forsjárhyggja og hún er Sjálf-
stæðisflokknum ekki samboðin
og fellur ekki að grunnstefnu
hans.
En hvers vegna verður þá
einangrunarstefna ofan á þegar
landsfundur ályktar? Á því
kunna að vera ýmsar skýring-
ar. Ein er sú að nokkrir fyrrum
ráðamenn í flokknum hafa lengi
farið mikinn í öfgakenndri and-
stöðu sinni við Evrópu sambandið
og mælt eindregið gegn samn-
ingaviðræðum, hvað þá samn-
ingum, og einskis svifist í mál-
flutningi sínum. Þeir voru
fyrirferðarmiklir á fundinum og
höfðu sitt fram ekki síst vegna
þess að núverandi forysta flokks-
ins er veik og ráðvillt og hefur
ekki burði til að leiða stefnu-
mótun flokksins inn á farsælar
brautir. Fyrir það mun flokkur-
inn gjalda í komandi kosningum.
Ég hef þá trú á sjálfstæðis-
fólki almennt að því líki ekki við
eingangrunartilburði og gamla-
dags hræðsluáróður. Rétt kjörnir
forystu menn flokksins hljóta
að sjá þetta en þá virðist skorta
kjark og þor til að standa gegn
háværum öfgaöflum.
Veröld sem var
Mikið hefur verið rætt að undan-
förnu um formannsskipti í ríkis-
stjórnarflokkunum og að með
þeim megi vænta uppbyggilegri
vinnubragða í kjölfar kynslóða-
skipta. Ætli Sjálfstæðisflokkur-
inn að njóta góðs af því að
kjósendur kalli eftir nýjum
forystu mönnum af kynslóð
þeirra sem eru kringum fertugt
verður forystan að taka til sín
þau völd sem henni hafa verið
fengin með lögmætum hætti. Þá
getur hún ekki lengur unað við
það að standa í skugga þeirra
sem tilheyra veröld sem var og
seilast enn eftir völdum og áhrif-
um sem þeir höfðu í ríkum mæli
á árum áður.
Sjálfstæðisflokkinn virðist
vanta dug til að taka djarfar
og farsælar ákvarðanir eins og
voru einkennandi fyrir stjórn-
málamenn sem þorðu að leiða
þjóðina inn í Sameinuðu þjóð-
irnar, NATO, EFTA og EES. Þau
skref hafa reynst gæfuspor fyrir
landsmenn.
Til þess að vel takist til í
hópum og flokkum þarf forystu-
menn með kjark, góða dóm-
greind og víðsýni á við Bjarna
heitinn Benediktsson forsætis-
ráðherra sem vitnað var til hér
í upphafi. Það heyrðust úrtölu-
raddir á landsfundinum árið
1969 og einangrunarsinnar vildu
forðast samstarf við útlendinga
– alveg eins og nú er. En þá
leiddi forystan flokkinn til réttra
ákvarðana og kvað niður útlend-
ingahræðslu og minnimáttar-
kennd.
Sjálfstæðisflokkurinn á því
miður ekki slíkum leiðtogum á
að skipa nú um stundir. Gildir þá
einu hvort átt er við réttkjörna
forystumenn eða hina sem ráða
flokknum að tjaldabaki.
Ef menn vilja einangrun
➜ Ef menn trúa því að
kjósendur fari sér að voða í
þjóðaratkvæðagreiðslu um
ESB þá er það ekkert annað
en grímulaus forsjárhyggja
og hún er Sjálfstæðisfl okkn-
um ekki samboðin og fellur
ekki að grunnstefnu hans.
EVRÓPUMÁL
Helgi
Magnússon
framkvæmdastjóri
Grímulaus Framsókn
Framsóknarflokkur lagði til
sáttatilögu um auðlindaákvæði
á alþingi í dag. Byggir það á
auðlindaákvæði auðlindanefndar
frá árinu 2000 sem hljómar svo:
Náttúruauðlindir og landsrétt-
indi í þjóðareign má ekki selja
eða láta varanlega af hendi til
einstaklinga eða lögaðila. Þó má
veita þeim heimild til afnota eða
hagnýtingar á þessum auðlindum
og réttindum gegn gjaldi, að því
tilskildu að hún sé tímabundin eða
henni megi breyta með hæfilegum
fyrirvara eftir því sem nánar er
ákveðið í lögum. Slík heimild nýtur
verndar sem óbein eignarréttindi.
M.ö.o. vill framsóknarflokkurinn
stjórnarskrávarinn eignarétt
einkaaðila á nýtingu auðlinda í
þjóðareign. Sem þýðir á manna-
máli að færa núverandi kvóta-
höfum arðinn af fiskiauðlindinni
til eilífðar.
http://www.dv.is/blogg
Lýður Árnason
Lítil saga úr bakaríi
Ég kom inn í Bakarameistann í
Suðurveri í gærmorgun á leið til
vinnu. Þar fékk ég hlýjar móttökur
að venju hjá afgreiðslustúlkunum
en það sem var nýtt fyrir mér var
að allir viðskiptavinir vildu hjálpa
og leiðbeina. Dæmi: „Farðu varlega
í dag,“; „Ekki fara upp í Árbæ. Ég
var að koma þaðan og ég mæli alls
ekki með því að þú farir þangað“;
„Komum öll heil heim í dag“;
kallaði viðskiptavinur yfir bakaríið
í kveðjuskyni til allra. Já allt í einu
fann maður þessa dásamlegu
tilfinningu þegar við stöndum öll
saman og erum ein þjóð.
http://blog.pressan.is
Elín Hirst
AF NETINU
Skaft ahlíð 24 | 105 Reykjavík | 512 5000 | Auglýsingar 512-5401 | visir.is
LITLA HETJAN
GUÐRÚN SÆDAL
Kevin Costner
vildi að mamma
yrði stolt af mér
Tómas Lemarquis leikur
á móti Costner í hasar-
mynd eftir handriti Luc
Besson. Hann býr í Berlín
en er heima í stuttu fríi.
Í hvað fara skattarnir okkar?
Hvað borgarðu á dag í landbúnað, sjúkrahús
eða vegagerð? Fréttablaðið skoðar hvernig
stjórnvöld eyða skattpeningunum okkar.
Leikkonan sem
sigraði London
Hera Hilmarsdóttir leikkona
komst inn í Leiklistarskólann
hér heima en valdi að þiggja
ekki plássið. Hún fór til London
og lagði allt undir; hafnaði
meira að segja samningi
við atvinnuleikhús hér
heima eftir útskrift og
er nú eftirsótt leikkona
í London. Nú er hún
komin heim til að leika
aðalhlutverkið í nýrri
íslenskri bíómynd.
HELGARBLAÐ
FRÉTTABLAÐSINS
Ómissandi hluti af góðri helgi
Guðrún Sædal berst við sjaldgæfan genasjúkdóm sem
leggst einungis á stúlkur. Um eins og hálfs árs aldurinn
má segja að hafi slokknað á henni. Guðrún litla hefur
háð hetjulega baráttu síðan og mamma hennar og pabbi
binda vonir við að lækning finnist.
FRÉTTABLAÐIÐ ER HELGARBLAÐIÐ