Skessuhorn - 12.06.2013, Qupperneq 24

24 MIÐVIKUDAGUR 12. JÚNÍ 2013
Vísnahorn
En Hákon væri sæmilegur sópur - svona ef að hausinn snéri niður
Um tíma var það algengt að yrkja for-
mannavísur um þá sem réru frá tilteknum
verstöðvum og einn slíkur vísnaflokkur frá
Stokkseyri 1891 eftir Magnús Teitsson hefst
á þennan hátt:
Það skal heyra þjóðin svinn
þá sem keyra um skervöllinn
fiska leira fákinn sinn
frá Stokkseyri um veturinn.
Adolf keyrir kaðla jó,
kalt þó heyrist ránar hó,
öðrum meiri áls um mó,
á Stokkseyri halur bjó.
Önnur svipaðrar ættar, einnig eftir Magn-
ús:
Yfir bjartan bárupart
berst með hjarta ólinu.
Grætur vart, þótt gangi ei hart
Grímur á kvartelinu.
Það er ekki amalegt að vera á sjó í góðu
veðri að vori eða sumri til og horfa á fjallasýn-
ina speglast í sjónum. Á Húnaflóa kvað Hösk-
uldur Bjarnason frá Drangsnesi:
Út á flóans öldureit
eins í logni og báruföllum
ekkert fegra augum leit
en aftansól á Strandafjöllum.
Þó geta ákveðin vandamál gert vart við sig
við þessar aðstæður. Einar á Reykjarhóli var
eitt sinn á sjó en kunni ekki þær aðferðir sem
vanir sjómenn notuðu við tilteknar aðgerðir.
Leit í kringum sig og kvað:
Enginn hólmi á sjónum sést,
svartara hef ég aldrei litið.
Það er orðið erfitt flest.
Einar getur hvergi skitið.
Annar Skagfirðingur, Hallgrímur á Steini,
orti um nágranna sinn:
Höskuldur vill hafa fisk,
hirðir hvorki um slór né dorsk,
röskur undir Reykjadisk
roskinn dró þar margan þorsk.
Fleiri fisktegundir hafa Íslendingar dreg-
ið úr djúpunum, bæði söltum og ósöltum,
en þorskinn einan. Ómaklegt væri að ganga
fram hjá laxinum sem margan Borgfirðing-
inn og reyndar fleiri hefur auðgað. Stuttu eft-
ir að Þorkell í Ferjukoti stofnaði Veiðiminja-
safnið, veitti Landssamband veiðifélaga smá
styrk vegna safnsins. Keli var afar þakklátur
og sagðist orðlaus, ekki hefði hann nú átt von
á þessu, en hélt síðan ágæta þakkarræðu. Þá
orti Þorsteinn á Skálpastöðum:
Þorkell Fjeldsted fjarska glaður
finnst nú lífið bjart
Aldrei sagði orðlaus maður
áður - svona margt.
Það kom reyndar fyrir hér á árum áður að
sjaldgæfar fuglategundir eins og pokaendur
létu líf sitt í netum og að sjálfsögðu ástæðu-
laust að henda matnum þegar ekki var of mik-
ið til af honum. Ekki litu þó allir slíkt hátt-
erni hýru auga og af einhverju slíku tilefni var
kveðið:
Siggi er skolli súreygur
af syndahrolli stynur.
Þessu olli Erlendur
æðarkolluvinur.
Raufarhöfn var á sínum tíma einn af merk-
ari síldarsöltunarstöðum á landinu og á því
tímabili mun það hafa verið sem Rósberg
Snædal kvað:
Falla lauf á foldu hljótt,
flögra daufir hrafnar,
eg er að paufast einn um nótt
inn til Raufarhafnar.
Við aðstæður eins og voru í síldarbæjunum
í þá daga þegar laust saman ungu og fjörugu
fólki í stórum stíl var óhjákvæmilegt að ein-
hverjir atburðir gerðust sem ekki þurftu all-
ir að vita. Um einhver slík atvik kvað Magn-
ús Bogason:
Váleg reynast villustig
valda ýmsu í lífi manns.
Hiklaust margur hengir sig
um háls á konu náungans.
Ingþór Sigurbjörnsson málarameistari var
góður hagyrðingur og eitt sinn á seinni árum
sínum kvað hann:

Þótt ég hallist hálu á svelli,
hrími skalli og missi hár.
Þótt ég falli fyrir elli,
fer ég valla nú í ár.
Það getur eitt og annað orðið til að
ergja menn í lífsbaráttunni og á einhverj-
um tímapunkti í lífinu kvað Jónas Jóns-
son sem kallaður var Sigluvíkur Jónas:
Bágt er að líða fýsnaflog
á fleyi geðshræringa
og láta skríða skerjavog
skyldu og tilfinninga.
Að undanförnu hefur nokkuð verið rætt um
aðgengi fólks að ýmsum náttúruperlum og
má færa rök að því að til lítis sé að fá hingað
fleiri ferðamenn ef ekki er hægt að veita þeim
aðgengi að því sem þá langar til að sjá. Fyrir
margt löngu var Þura í Garði á ferð að Detti-
fossi og orti:
Ég segi fyrir sjálfa mig
og sömuleiðis hrossin:
Við hlökkum til að hitta þig
heilla- gamli -fossinn.
Sem betur fer eigum við Íslendingar mikið
af ágætismönnum en að vísu eru sumir meira
ágætir að eigin áliti en annarra. Um einhvern
afbragðsmann orti Friðbjörn í Staðartungu
þessa mannlýsingu:
Í viðskiptunum var hann fær,
vildi hjálpa snauðum.
Gekk þó af þeim oftast nær
efnalega dauðum.
Gjarnan vildi Guði í vil
gefa smælingjunum.
Fékk bara aldrei tíma til
að taka af peningunum.
Þegar hann sagði sjálfur frá
sínum kostagrúa,
æði margur átti þá
örðugt með að trúa.
Á níunda áratug síðustu aldar var Hákon
Aðalsteinsson húsvörður hjá Menntaskólan-
um á Egilsstöðum og hafði þá komið sér upp
alskeggi því sem hann skartaði síðari hluta æv-
innar. Stundum vildi dragast hjá honum ýmis-
legt lítilræði í sambandi við viðhald og fleira.
Eitt sinn gerðu skúringakonur (síðar nefnd-
ar ræstitæknar) aðsúg að Konna og heimtuðu
að hann lagfærði skrúbba þeirra og sópa. Þá
orti Hákon.
Dásemd marga Drottinn skóp
dyggðinni til varnar
en gleymdi þó að setja sóp
á sumar kerlingarnar.
Fyrir hönd kvennanna svaraði Hreinn Guð-
varðarson:
Mikið er nú kvenna heppinn hópur.
Hjartans þakkir áhaldanna smiður,
en Hákon væri sæmilegur sópur
svona ef að hausinn snéri niður.
Með þökk fyrir lesturinn,
Dagbjartur Dagbjartsson
Hrísum, 320 Reykholt.
S 435 1189 og 849 2715
dd@simnet.is
Bjórhátíðin á Hólum í Hjaltadal var
haldin í þriðja skiptið 1. júní síð-
astliðinn. Allir framleiðendur af
bjór hér á landi mættu en þeir eru:
Bruggsmiðjan Kaldi, Steðji í Borgar-
firði, Vífilfell, Gæðingur, Ölgerðin
/ Borg Brugghús, Ölvisholt Brugg-
hús og svo auðvitað Hólamenn með
Bjórsetur Íslands - Brugghús. Á
annað hundrað hátíðargesta fengu
að smakka á tæplega 50 tegundum
af bjór af ýmsum og ólíkum gerðum.
Eins og á síðasta ári var boðið upp á
þýskar grillpylsur og hægeldað rif-
ið svínakjöt (e. pulled - pork) og að
auki saltkringlur frá Bakaríinu við
brúna á Akureyri. Keppt var í kút-
aralli þrátt fyrir ausandi rigningu
og vann Ragnar Elías Ólafsson rall-
ið og fékk hann kassa af eðalbjór í
verðlaun frá Járni og Gleri, en það
fyrirtæki flytur mikið inn af bjór
frá Danmörku og Bandaríkjunum.
Bjórskóli Ölgerðarinnar gaf vegleg
verðlaun í happadrætti hátíðarinn-
ar og var það Ragnar Freyr Olsen
sem hreppti vinninginn, tvo miða á
skólabekk hjá Bjórskólanum.
Að venju voru svo þrír bestu bjór-
ar hátíðarinnar kosnir af hátíðar-
gestum og urðu úrslitin þessi:
1. Vatnajökull frá Ölvisholti, en
hann er bruggaður úr ísjökum sem
teknir eru úr Jökulsárlóni, kryddað-
ur með blóðbergi og fæst einungis
á veitingastöðum í nágrenni Vatna-
jökuls.
2. Arctic Berry Ale frá Vífilfellli
- Viking Brugghús, bruggaður úr
kræki- og bláberjum.
3. Tumi Humall IPA frá Gæðingi
Brugghúsi, beiskur og mikið huml-
aður bjór enda bruggaður af ást og
álúð af Jóhanni bruggmeistara Gæð-
ings.
Loks var besti básinn valinn af
dómnefnd hátíðarinnar og hlaut Öl-
gerðin / Borg Brugghús þau verð-
laun. Heppnaðist hátíðin afar vel og
fóru hátíðargestir með ánægjusvip
frá Hólum. -fréttatilkynning
Verktakarnir sem sáu um að urða
síldina í Kolgrafafirði síðastlið-
inn vetur færðu hesteigendafélagi
Grundarfjarðar veglega gjöf nú á
dögunum. Þetta eru Almenna Um-
hverfisþjónustan ehf, Dodds ehf
og Vélaleiga Sigmundar og Finn-
boga ehf sem færðu félaginu nýj-
an skjávarpa til notkunar í félags-
heimilið Fákaseli. Það var Skarp-
héðinn Ólafsson formaður hest-
eigendafélagsins sem veitti gjöf-
inni viðtöku. Gjöfin mun eflaust
koma að góðum notum og auka
nýtingarmöguleika hússins. Friðrik
Tryggvason og aðrir verktakar létu
þess getið við fréttaritara að þeir
vildu nýta síldarpeninginn til góð-
gerðarmála, ekki síst vegna þess að
verkið gekk vel fyrir sig, þótt það
væri býsna óvenjulegt.
tfk
Árleg bjórhátíð fór fram á Hólum
Bás Ölgerðarinnar / Borg Brugghúss var valinn besti básinn á hátíðinni.
Keppt var í kútaralli.
Baldur bruggari Vífilfells – Vikings, gefur hér Stefáni Pálssyni
sagnfræðingi að smakka.
Á myndinni eru f.v.: Kristján Magni Oddsson frá Dodds ehf, Kjartan Elíasson frá
Vélaleigu S&F og Friðrik Tryggvason frá Almennu umhverfisþjónustunni. Þá er
Skarphéðinn Ólafsson formaður hesteigendafélagins.
Urðunarmenn síldar gáfu
hesteigendafélaginu gjöf