Skessuhorn - 18.09.2013, Side 24

24 MIÐVIKUDAGUR 18. SEPTEMBER 2013
Um síðustu mánaðamót urðu
framkvæmdastjóraskipti hjá Knatt-
spyrnufélagi ÍA á Akranesi. Harald-
ur Ingólfsson tók þá við því starfi
sem Þórður Guðjónsson hafði
sinnt af skörungsskap til fjölda ára.
Án efa hefur Haraldur bakgrunn-
inn með sér til að takast á við starf
framkvæmdastjóra hjá knattspyrnu-
félagi, sem að stórum hluta snýst
um að annast fjárreiður félagsins
ásamt því að vera leiðbeinandi varð-
andi íþróttastarfið. Haraldur hef-
ur frá því hann snéri aftur heim á
Akranes vorið 2004 starfað hjá Ar-
ionbanka, en hann var á árum áður
landsliðsmaður og síðan atvinnu-
maður í knattspyrnu. „Ég ákvað
að taka þessari áskorun, skipta um
starfsvettvang, þegar Þórður ákvað
að hætta. Ég hef fylgst með starfi
ÍA síðustu árin án þess að hafa tek-
ið þátt í stjórnun félagsins,“ sagði
Haraldur í spjalli við Skessuhorn.
Ólst upp á Stóratúni
Haraldur er borinn og barnfæddur
Akurnesingur, af ´70 árganginum.
„Það má segja að ég hafi mikið til
alist upp á Stóratúni, var þar öllum
stundum að leik en í gamla daga var
þar leiksvæði sem nú er nýrri hluti
kirkjugarðsins. Ég átti þá heima á
Furugrundinni þar skammt frá.
Seinna fluttumst við svo niður á
Vallarbraut. Til er liðsmynd af
6. flokki sem ég var í og þá vor-
um við að spila á stórum velli. Við
erum ansi litlir í fótboltamarkinu
þar sem myndin var tekin. Við urð-
um svo Íslandsmeistarar í 4. flokki
1984,“ segir Haraldur, en með
honum í flokkum voru m.a. strák-
ar sem seinna náðu að spila í meist-
araflokki, Theodór Freyr Hervars-
son, Brandur Sigurjónsson, Sigurð-
ur Sigursteinsson og Bjarki Péturs-
son. Haraldur þótti útsjónarsamur
leikmaður með góðan vinstri fót,
var oft maðurinn á bak við góðar
sóknir, lagði upp mörk og skoraði
alltaf af og til sjálfur. Hann byrjaði
síðan að spila með meistaraflokki
sumarið 1987. Eftir miklar manna-
breytinga fyrir tímabilið 1989, féll
liðið úr efstu deild árið 1990. „Það
tókst síðan að byggja upp nýtt lið
undir stjórn Guðjóns Þórðarsonar.
Kjölfestan í því voru Óli Adolfs og
Luca Kostic sem voru fengnir til að
binda saman vörnina og síðan voru
á þessum tíma að koma upp gríð-
arlega efnilegir leikmenn, svo sem
tvíburarnir Arnar og Bjarki, Doddi
Guðjóns og fleiri. Þetta var magn-
aður hópur,“ segir Haraldur, en
skemmst er frá því að segja að ÍA
varð Íslandsmeistari fimm ár í röð
1992-1996 og tvö árin einnig bik-
armeistarar. Er það lengsti sam-
felldi sigurferill meistaraflokksliðs
í knattspyrnunni á Íslandi.
Stórleikur á Celtic Park
Eftir tímabilið ´96 ákvað Har-
aldur að reyna fyrir sér í atvinnu-
mennsku og gekk til liðs við sam-
nefnt fornfrægt félag í útgerðar-
bænum Aberdeen í Skotlandi. Það-
an voru togarar sem komu mikið
við sögu í þorskastríðinu svokall-
aða þegar Íslendingar voru að berj-
ast fyrir landhelginni á síðustu öld.
Haraldi var samt vel tekið og segir
hann stemninguna í kringum Aber-
deen liðið hafa verið afar skemmti-
lega. Hans eftirminnilegasti leikur
í atvinnumennskunni var einmitt
fyrsti leikurinn sem hann var í byrj-
unarliði Aberdeen, það var gegn
stórliði Celtic á þeirra heimavelli,
Celtic Park. „Það var fullur völl-
ur, 50 þúsund áhorfendur á leikn-
um, og það var hvetjandi fyrir mig
að fara út og gera mitt besta. Þótt
ég lenti á móti Paulo De Canio var
mér hælt fyrir góða frammistöðu
í leiknum og liðið var að spila vel
þótt við hefðum tapað 0:1 í leikn-
um.“ Haraldur segir að á þessum
tíma hafi Aberdeen átt undir högg
að sækja í skosku deildinni, barist
þar fyrir lífi sínu og spilað hálfgerð-
an kraftabolta. „Þetta var ekki alveg
fótboltinn sem hentaði mér. Samn-
ingurinn var ekki endurnýjaður um
vorið og ég spilaði það sumar aft-
ur með ÍA.“
Fjölskyldan öll
í boltanum
Eftir það tímabil á Skaganum,
1997, bauðst Haraldi samningur
við sænska liðið Elfsborg, sem er
í borginni Boras austur af Gauta-
borg. Haraldur segir að árin þar
hafi verið gríðarlega skemmtileg
og gott að búa þar fyrir fjölskyld-
una. Eiginkona Haraldar er þekkt
knattspyrnukona sem gerði garð-
inn frægan bæði með ÍA og lands-
liðinu, Jónína Víglundsdóttir. Sam-
an eiga þau fjögur börn, á aldrinum
frá 8 til 19 ára. Elsta barnið, Unn-
ur Ýr, er einmitt einn af lykilleik-
mönnum í nýkrýndu úrvalsdeild-
arliði ÍA í kvennaboltanum og öll
eru börn þeirra Haraldar og Jón-
ínu í fótbolta. „Það var gott að vera
hjá Elfsborg. Fyrsta árið vorum við
í basli í neðri hluta Allsvenskan, en
seinni tvö árin gekk okkur ágæt-
lega og vorum í hópi efstu liða. Ég
spilaði þarna með mjög góðum fót-
boltamönnum, eins og t.d. Anders
Svenson, sem er líklega sá besti sem
ég hef leikið með og er enn í sænska
landsliðinu.“
Lítið félag með
stórt hjarta
Eftir þrjú ár í Boras, sem er 100
þúsund manna borg í suður Sví-
þjóð, fór Haraldur og fjölskylda í
8000 manna iðnaðarbæ norður af
Osló, til félagsins Raufoss, sem var í
næstefstu deild í Noregi. „Þetta var
ekkert ósvipað og á Skaganum, lít-
ið félag með stórt hjarta. En þetta
voru mikil umskipti frá því að búa í
Suður-Svíþjóð, snjór og kuldi allan
veturinn, en sól og sumar þegar það
kom. Okkur leið mjög vel hjá Rau-
foss. Þeir voru að styrkja liðið með
því markmiði að fara upp í efstu
deild. Það tókst ekki en munaði litlu
öll árin. Þetta var skemmtilegt lið
sem spilaði glimrandi sóknarleik,
skoraði 75 mörk 30 leikjum, eða tvö
og hálft í leik. Það var varnarleikur-
inn sem var ekki nógu góður til þess
að takmarkið næðist,“ segir Har-
aldur. Þegar hér var komið haust-
ið 2003 stóðu þau Haraldur og Jón-
ína frammi fyrir því að þau og börn-
in festu rætur í Noregi, enda börnin
komin á skólaaldur. Þau völdu þann
kostinn að halda heim og Haraldur
lék sumarið 2004 með Skagamönn-
um. Það var hans síðasta tímabil í
fótboltanum. Hann var fyrst valinn
í U16 ár landsliðið og síðan spil-
aði hann með öllum landsliðum Ís-
lands, 50 landsleiki samtals, þar af
20 með A-landsliðinu.
Mikið tekjutap sem
fylgir falli
Þegar talið berst aftur að knatt-
spyrnumálum hjá ÍA segir Harald-
ur að segja megi að það séu bæði já-
kvæðir og neikvæðir hlutir að ger-
ast hjá félaginu. Það er að segja í
meistaraflokkunum þar sem kon-
urnar eru búnar að vinna sér sæti í
efstu deild, en karlaliðið á leið aft-
ur niður í 1. deild eftir aðeins tvö
sumur í Pepsídeildinni. „Í mínum
huga er það tvennt sem hefur gerst
og ræður mestu um stöðu okk-
ar. Þegar við fórum upp um deild
sumarið 2011 voru burðarásarn-
ir í liðinu eldri leikmenn, Reyn-
ir Leósson og Hjörtur Hjartarson,
sem síðan ákváðu að hætta, ásamt
Englendingunum Gary Martin og
Mark Doninger, sem hurfu svo á
braut fyrir rúmu ári. Allt voru þetta
góðir leikmenn. Í ár vorum við
mjög óheppnir með útlendinga og
að auki hafa lykilmenn ekki náð að
sýna sitt besta. Þetta er að drjúgum
hluta ástæðan fyrir því hvernig stað-
an er í dag. Vissulega er það mikið
áfall að falla úr efstu deildinni fyrir
meistaraflokk karla sem um tíðina
hefur verið flaggskip félagsins, ekki
aðeins fótboltalega heldur einnig
fjárhagslega. Það þýðir um það bil
15 milljóna króna tekjutap, minni
aðgangseyrir og peningar sem ekki
koma vegna sjónvarpsútsendinga.“
Unglingastarfið
er tvíþætt
Haraldur segir að í haust verði að
taka erfiðar ákvarðanir í sambandi
við uppbyggingu meistaraflokks
þannig að hann nái aftur sínum
fyrra styrk í efstu deild. Kvenna-
liðið verði að styrkja eitthvað fyr-
ir baráttuna í úrvalsdeild kvenna
næsta sumar. „Ég held að stelpurn-
ar eigi góða möguleika á að halda
sætinu sem verður okkar aðaltak-
mark næsta sumar. Liðið er ungt
og vantar reynslu, en hvert ár telur
mikið,“ segir Haraldur. Aðspurður
segir hann að yngri flokka starfið
hafi síðustu árin ekki verið að skila
eins mörgum afburða knattspyrnu-
mönnum upp í meistaraflokk og á
árum áður. „Unglingastarfið hjá
okkur er tvíþætt. Annars vegar er
það uppeldisþátturinn og hitt er af-
reksþátturinn, það er að góður ár-
angur í yngri flokkastarfinu sé fyrir
endurnýjun í meistaraflokkunum.
Við höfðum seinni árin verið að
nálgast óðfluga í árangri stærri fé-
lögin sem hafa tvöfalt fleiri iðkend-
ur en við. Iðkendum hefur einnig
verið að fjölga hjá okkur sem er já-
kvæð þróun. Það getur samt verið
að við verðum að skerpa á afreks-
stefnu félagsins til þess að ná að
skapa fleiri afburða knattspyrnu-
menn og -konur.“
Fagfólk í þjálfarateymum
Haraldur segir að búið sé að skipu-
leggja unglingastarfið fyrir næsta vet-
ur og á dögunum var Jón Þór Hauks-
son ráðinn þar yfirþjálfari. „Almenn
ánægja er með yngri flokkastarfið
og þjálfarateymin. Þar er uppeldis-
menntað fólk sem hefur líka grunn-
inn úr fótboltanum, hefur þekkingu
á báðum þessum sviðum. Markmið-
in í yngri flokkastarfinu eru ekki síst
að allir fái verkefni við hæfi og séu
ánægðir. Mér líst vel á starfið í fé-
laginu og framhaldið. Í augnablik-
inu bíður það okkar að finna lausn-
ir varðandi karlaliðið og byggja upp
öflugt lið Skagamanna til framtíð-
ar, en það er verðugt verkefni að tak-
ast á við,“ sagði Haraldur Ingólfsson
framkvæmdastjóri Knattspyrnufélags
ÍA að endingu. þá
Bæði jákvæðir og neikvæðir hlutir að gerast
Rætt við Harald Ingólfsson nýráðinn framkvæmdastjóra Knattspyrnufélags ÍA
Gullin varin í varnarveggnum: Sturlaugur Haraldsson, Haraldur, M. Birbercic og
Sigursteinn Gíslason. Ljósm. Friðþjófur.
Haraldur Ingólfsson nýráðinn framkvæmdastjóri Knattspyrnufélags ÍA á sjálfur ófá sporin á Akranesvelli.
Haraldur skorar fyrir ÍA gegn Víkingi og fagnar hér markinu. Ljósm. Friðþjófur.