Skessuhorn - 12.03.2014, Blaðsíða 30

30 MIÐVIKUDAGUR 12. MARS 2014
Nafn: Sædís Alexía Sigurmunds-
dóttir
Starfsheiti/fyrirtæki: Verkefna-
stjóri hjá Akraneskaupstað.
Fjölskylduhagir/búseta: Í sam-
búð með Hjalta Brynjari Árna-
syni lögfræðingi og okkar þremur
börnum, Einari Óla 9 ára, Elsu
Dís 4 ára og Gunnari Kára eins
árs. Svo eigum við einnig hund,
hana Þulu.
Áhugamál: Nýjasta áhugamál-
ið er að prjóna og ég er einmitt
að taka nýjustu peysuna af prjón-
unum fljótlega. Annars þykir mér
einstaklega gaman að spila, hvort
sem það er með fjölskyldunni eða
í góðra vina hópi. Ég hef mjög
gaman af því að stunda útivist,
ferðast, horfa á góða bíómyndir,
baka og svo margt fleira.
Vinnudagurinn 10. mars 2014:
Mætt til vinnu eftir að hafa keyrt
öll börnin á sína staði. Byrjaði
að fara yfir pósthólfið og fá mér
fyrsta kaffibolla dagsins.
Klukkan 10: Akraneskaupstað-
ur er að vinna að nýrri heimasíðu
og var ég á þessum tíma að vinna
aðeins að henni, læra á nýtt kerfi
og fleira.
Hádegið: Við fórum nokkur
saman að borða á Galito, lamba-
pottréttur með mús og salati,
einstaklega gott.
Klukkan 14: Þá var ég að und-
irbúa frumkvöðlakvöldið sem
Akraneskaupstaður stendur fyr-
ir næsta mánudag - því má eng-
inn missa af!
Hvenær hætt og það síð-
asta sem þú gerðir í vinnunni:
Hætti að vinna kl. 17 í dag og
það síðasta sem ég gerði var að
yfirfara „to do“ listann, stimpla
mig út og kveðja alla.
Fastir liðir alla daga? Þetta er
svo rosalega fjölbreytt starf, eng-
inn dagur er eins. Á það ekki ein-
mitt að vera þannig?
Hvað stendur upp úr eftir
vinnudaginn? Alltaf skemmtilegt
þegar verkefnum líkur og hægt er
að sjá afköstin sem verða af þeim.
En síðan er ég að vinna með frá-
bæru fólki sem gaman er að hitta
á hverjum degi.
Var dagurinn hefðbundinn? Já
það má eiginlega segja að dag-
urinn í dag var hefðbundinn en
aldrei að vita með næstu daga á
eftir!
Hvenær byrjaðir þú í þessu
starfi? Ég byrjaði í lok maí 2013.
Er þetta framtíðarstarfið þitt?
Vonandi.
Hlakkar þú til að mæta í vinn-
una? Já, alltaf - hef aldrei upplif-
að öðruvísi dag. Mjög skemmti-
legur vinnustaður. Einstaklega
góður andi og mórall hérna.
Eitthvað að lokum? Bara „takk
Akranes“. Það hafa allir tekið
svo vel á móti mér og minni fjöl-
skyldu síðan við fluttum hingað í
mars á síðasta ári. Yndislegur bær
og yndislegt fólk.
Dag ur í lífi...
Verkefnastjóra hjá
Akraneskaupstað
Akranes er mikill íþróttabær. Inn-
an vébanda Íþróttabandalags Akra-
ness eru 17 íþróttafélög, sem segir
mikið um þá grósku og fjölbreytni
sem er í íþróttalífinu í bænum.
„Það eru trúlega ekki margir sem
gera sér grein fyrir þeirri sérstöðu
sem Akranes hefur með svona fjöl-
breytt og öflugt íþróttastarf. Ég
held að enginn bær í landinu búi að
svo fjölbreyttu og öflugu íþrótta-
lífi. Það þarf að fara alveg suður
til Héraðssambandsins Skarphéð-
ins til að finna eitthvað sambæri-
legt, en HSK er með allt Suður-
landið undir,“ sagði Jón Þór Þórð-
arson íþróttafulltrúi ÍA í spjalli við
Skessuhorn á dögunum.
Bekkjarfélagar urðu
öflugt lið
Það hittist reyndar þannig á að
Jón Þór átti afmæli þennan dag
sem blaðamaður spjallaði við hann
fimmtudaginn 6. mars. Átti sinn
42. afmælisdag. Reyndar átti einn-
ig afmæli þennan dag og jafngam-
all Jóni Þór, hans helsta átrúnaðar-
goð úr körfuboltanum, Shaquille
O´Neil. Jón Þór er sjálfur mik-
ið í íþróttum og var m.a. einn af
frumherjunum í körfuboltanum á
Akranesi. Hann hefur ásamt fleir-
um reynt að hlúa að þeirri íþrótt á
Skaganum. „Þetta byrjaði með því
að við vorum nokkrir bekkjarfé-
Íþróttir eru kröftugt afl til að móta ungt fólk
Spjallað við Jón Þór Þórðarson íþróttafulltrúa ÍA
lagar að æfa körfubolta og mynduð-
um mjög gott lið þegar við vorum
í kringum 12 ára aldurinn. Okkur
gekk strax vel og við stóðum sterk-
um félögum alveg á sporði. Pers-
ónulega gekk mér mjög vel, var val-
inn í drengjalandslið ´88 ásamt fé-
laga mínum Jóhannesi Helgasyni.
Við vorum fyrstu innfæddu Skaga-
mennirnir sem valdir voru í lands-
lið í körfubolta. Fleiri í flokknum og
með okkur úr þessum ´72 árgangi
voru Heimir Fannar Gunnlaugs-
son, Helgi Ólafur Jakobsson, Einar
Árni Pálsson og Bjarki Lúðvíksson.
Við vorum allar frímínútur í körfu-
bolta og áttum það til að koma of
seint í tíma. Það er ógleymanlegt
að kennarinn okkar, Borghildur
Jósúadóttir, sýndi áhuga okkar fyrir
þessari íþrótt ekki mikinn skilning.
Það var kaldhæðnislegt að Vésteinn
sonur hennar varð svo mjög öflug-
ur körfuboltamaður og Borghildur
seinna formaður Körfuboltafélags
ÍA. Það hefði verið óskandi að þessi
skilningur hennar á íþróttinni hefði
komið fyrr, þá hefðum við sloppið
við mörg vandræðin,“ segir Jón Þór
og hlær.
Körfuboltaævintýri á
Skaganum
Jón Þór fór sem skiptinemi til
Bandaríkjanna þegar hann var 18
ára, árið 1990-91. „Það var hell-
ings reynsla og ég kom heim fullur
eldmóðs að ná lengra í körfubolt-
anum. Við fórum síðan upp í úr-
valsdeildina í fyrsta skipti 1993. Þá
höfðu bekkjarfélagar mínir hellst úr
lestinni, nema Jóhannes og Heimir.
Þetta var heilmikið körfuboltaæv-
intýri í uppsiglingu á Skaganum.
Það komu inn í það strákar af Skag-
anum eins og til dæmis Dagur Þór-
isson en liðið byggðist líka að tals-
verðu leyti á mannskap sem feng-
inn var að til að styrkja hópinn.“
Aðspurður segist Jón Þór hafa
byrjað að þjálfa yngri flokkana þeg-
ar hann var 19 ára gamall. „Ég hafði
strax mjög gaman af því að þjálfa
og það var þjálfarastarfið sem ýtti
mér út í að afla mér íþróttakenn-
aramenntunar frekar en að ég vildi
verða íþróttakennari,“ segir Jón
Þór, sem útskrifaðist sem íþrótta-
kennari frá Laugarvatni vorið 1998.
„Það sumar fór ég að starfa hjá ÍA,
var með íþrótta- og leikjanámskeið.
Sturlaugur Sturlaugsson tók svo
við formennsku hjá ÍA árið eftir. Ég
hélt áfram að vinna hjá ÍA og starf-
aði mikið með Sturlaugi. Starfið
hjá íþróttabandalaginu varð til þess
að ég dró mig aðeins út úr þjálfun-
inni. Ég var í hlutastarfi við íþrótta-
kennslu á Kjalarnesi til ársins 2005
að ég fór í fullt starf sem íþrótta-
fulltrúi hjá ÍA.“
Allir sigurvegarar
Jón Þór er nú aftur byrjaður að
þjálfa yngri flokka ÍA í körfubolta
og fór til að mynda á dögunum með
tvö lið ungra drengja á mikið og
stórt körfuboltamót í Reykjanesbæ,
Nettómótið sem er fyrir krakka
tíu ára og yngri. „Þetta er mót
með mjög svipuðu fyrirkomulagi
og Norðurálsmótið í fótbolta er á
Skaganum. Það er meira lagt upp
úr því að krakkarnir komi og leiki
sér í körfubolta en keppni, enda eru
stigin ekki talin. Þau finna það samt
gjarnan út bæði lið að þau hafi unn-
ið, svo að allir eru sigurvegarar og
allir ánægðir. Það skemmtilega fyr-
ir okkur þjálfara og gamla leikmenn
að koma á svona mót er líka að hitta
gamla andstæðinga og vini á vellin-
um, sem nú eru orðnir annaðhvort
þjálfarar eða foreldrar og forráða-
menn. Þá verða fagnaðarfundir,“
segir Jón Þór.
Einblínir ekki
á afreksmanninn
Aðspurður hvað hafi orðið til þess
að hann byrjaði að þjálfa í körfu-
boltanum aftur, segir hann að það
séu börnin. „Ég á strák sem hefur
komið með mér á æfingar, en ég er
ennþá að leika mér einu sinni í viku.
Hann hefur smitast af áhuganum
og líka bekkjarfélagar hans. Það
voru þeir sem urðu til þess að ég
byrjaði aftur að þjálfa og hef gam-
an af.“ Aðspurður hvort að þarna
séu komnir lykilmenn í körfubol-
talið framtíðarinnar á Akranesi,
segir Jón Þór ekkert vera að spá í
það. „Þátttaka mín í íþróttum hef-
ur kennt mér ýmislegt og þroskað.
Fyrst og fremst legg ég upp úr því
að kenna börnunum að verða góðir
og heilsteyptir einstaklingar, þann-
ig að þeim farnist sem best í því
sem þau taka sér fyrir hendur á lífs-
leiðinni. Ég einblíni ekki á afreks-
manninn, en hitt er annað mál að
sinni krakkarnir æfingum af sam-
viskusemi og aga þá lætur árangur-
inn ekki á sér standa.“
Góð aðstaða í heildina
Spjallið berst að íþróttastarfinu
innan ÍA. Því gróskumikla starfi
sem stundað er í 17 íþróttafélög-
um í bænum. Jón telur að í heildina
sé aðstaða til íþrótta góð á Akra-
nesi. „Fólk sem kemur erlendis
frá rekur upp stór augu þegar það
sér höllina og aðstöðuna sem hér
er í fótboltanum. Við erum metn-
aðarfull hérna og viljum hafa allt
meira og betra. Hins vegar er það
þannig með fjölmennar og vax-
andi íþróttagreinar eins og fimleik-
ana, að þar vantar sárlega betri að-
stöðu. Fimleikafólkið okkar stend-
ur aðstöðulega ekki jafnfætis þeim
sem það er að keppa við. Oft fylg-
ist að uppbygging skólamannvirkja
og íþróttamannvirkja og því mið-
ur virðist nokkuð mörg ár í að fim-
leikahús verði byggt við skóla fyrir
nýju hverfin hérna á Akranesi.“
Hátt hlutfall iðkenda
Jón Þór segir að hlutfall íþrótta-
iðkenda á Akranesi sé mjög hátt. Í
heildina séu þeir um 2300 í bænum,
þar af 1400 börn og unglingar. „Bara
í grunnskólanum eru 75% nem-
enda í íþróttum. Eftir skóla á dag-
inn taka íþróttirnar við. Nemendur
velja íþróttir en eru ekki skyldug-
ir að mæta í þær eins og í skólann.
Íþróttahreyfingin er menntakerfi
við hliðina á skólakerfinu. Íþróttir
er kröftugt afl til að móta ungt fólk.
Því skiptir miklu máli að umhverfið
sé heilbrigt og gott. Þjálfararnir séu
hæfir og standi undir þeim kröfum
sem til þeirra eru gerðar.“
Aðspurður um starf framkvæmda-
stjóra ÍA segir Jón Þór að það sé
fjölbreytt og skemmtilegt. „Það
snýst mikið um samskipti, samstarf
og upplýsingamiðlun. Vinnan er
blanda af greiningu, skipulagningu
og rekstri. Við starfrækjum þrek-
miðstöðina og þótt rekstur íþrótta-
félaganna í bænum sé sjálfstæð-
ur, þá myndar ÍA ramma utan um
hann,“ sagði Jón Þór að endingu.
þá
Jón Þór ásamt ungum körfuboltamönnum sem hann þjálfar.
Jón Þór Þórðarson í Íþróttamiðstöðunni á Jaðarsbökkum.