Skessuhorn - 30.07.2014, Blaðsíða 19

19MIÐVIKUDAGUR 30. JÚLÍ 2014
ið til staðar þegar Sigurður Helga-
son, sonur Helga í Málningarþjón-
ustunni, vinur minn og veiðifélagi,
eldaði sína fyrstu stórmáltíð. Ég
var þá staddur hjá fjölskyldunni í
ættar óðalinu austur á landi. Sig-
urður er yfirmatreiðslumeistari á
Grillinu á Hótel Sögu. Hann varð
í 7. sæti á Evrópumótinu síðasta
vor og í byrjun næsta árs stefnir
hann á heimsmeistaramót í Frakk-
landi. Já, ég leyfi mér alveg að
monta mig svolítið af kunnáttunni
sem ég hef aflað mér í matseld. Ég
hef svo sem komið nálægt ýmsu
fleiru fyrir utan arkitektastarfið.
Auk þess að sinna framkvæmda-
stjórn við Laxána á sínum tíma,
hef ég annast framkvæmdastjórn á
ýmsum uppákomum eins og hesta-
mannamótum og við söngleik. Ég
var líka varamaður í bæjarstjórn
Akraness eitt kjörtímabil en það
var nú vegna greiðasemi við vin-
konu mína Ingibjörgu Pálma-
dóttur,“ segir Magnús þar sem við
erum að enda spjallið og bílferðina
um Akranes. þá
Fyrsta húsið af svokölluðu Rammahúsum sem Magnús teiknaði og var reist á
Hrafnabjörgum á Austurlandi. Það er í eigu Helga Sigurðssonar, sem kenndur var
við Málningarþjónustuna á Akranesi, og Stefaníu Sigmarsdóttur.
Ætlum að leggja áherslu á grunnstoðir samfélagsins
„Síðustu árin höfum við staðið í
miklum og kostnaðarsömum fram-
kvæmdum. Núna síðast voru það
breytingar við sundlaugina og úti-
svæðin við hana og þar áður stækk-
un dvalarheimilisins Jaðars. Núna
fyrir þetta kjörtímabil setjum við
stefnuna á innviði sveitarfélagsins
og ætlum að leggja áherslu á grunn-
stoðir samfélagsins næstu árin,“
segir Kristín Björg Árnadóttir odd-
viti D-lista Sjálfstæðisflokksins í
Snæfellsbæ, sem fékk fjóra menn
kjörna í sveitarstjórnarkosningun-
um síðasta vor og heldur því meiri-
hluta fulltrúa í sveitarstjórn. Krist-
ín Björg segir að það sé til dæmis
kominn tími til að huga enn meir
að búnaði í grunn- og leikskólum
sveitarfélagins, sem bæði eru stað-
settir í þéttbýlinu og í Staðarsveit.
Þurfum að fá fleira ungt
fólk heim
„Við höfðum sinnt vel málefnum
eldri borgara núna síðustu árin og
erum stolt af því. Núna er kominn
tími til að huga enn betur að skólun-
um og fleiru sem skiptir unga fólk-
ið og fjölskyldurnar miklu máli.“
Kristín Björg segir að málefni fatl-
aðra séu einnig málaflokkur sem
bæjaryfirvöld þurfi að vera vakandi
yfir og finna lausnir við þeim verk-
efnum sem framundan eru. „Ann-
að verkefni sem okkar bíður er að
finna leið til þess að fá fleiri unga
og efnilega Snæfellsbæinga aftur
heim. Við þurfum að sýna þeim þau
tækifæri sem svæðið býr yfir, styrkja
tengslanet þeirra við heimahaganna
og þannig gera þeim kleift að koma
heim á ný.“
Sveitarstjórnarmálin
skemmtileg
Kristín Björg fæddist í Reykjavík
en ólst upp að mestu leyti í Grund-
arfirði. „Ég fór að heiman sextán
ára gömul og hérna í Snæfellsbæ
hef ég svo búið síðustu ellefu árin.
Við hjónin komum hingað beint frá
námi í Horsens í Danmörku. Ég
var þar að læra markaðs- og hag-
fræði og Smári maðurinn minn
byggingatæknifræði. Þessi náms-
ár í Danmörku voru yndisleg og
ég get ráðlagt öllum að að breyta
til og skoða sig um áður en mað-
ur festir rætur. Ég held fólk kunni
þá líka ennþá betur að meta heima-
hagana, þótt ég sé nú að verða svo-
lítið langeygð núna eftir sólinni í
rigningunni,“ segir Kristín Björg.
Aðspurð um þátttöku sína í sveit-
arstjórnarmálum og pólitík seg-
ist hún hafa komið inn í hana fyrir
síðasta kjörtímabil 2010-2014. „Ég
var þá í 3. sæti listans og var kos-
in bæjarfulltrúi og líka í bæjarráðið.
Ég hafði áður kynnst sveitarstjórn-
armálunum í gegnum störf mín hjá
SSV sem atvinnuráðgjafi. Það kom
þá í ljós hvað þetta er skemmtilegt
og ég fékk áhuga á sveitarstjórn-
armálum. Sé alls ekki eftir því að
hafa gefið kost á mér í þetta,“ segir
Kristín Björg.
þá
Atvinnusaga Borgarness og Brákareyjar sett á vatnstank
Logi Bjarnason listamaður hefur
verið fenginn til að mála á vatns-
tankinn í Brákarey. Logi er fædd-
ur og uppalinn í Borgarnesi og
hefur eins og margir heimamenn
sprangað um Eyjuna, veitt marhnút
á bryggjunni og notið þessa svæð-
is. Hann er því afar ánægður að fá
þetta verkefni, en Logi kom heim í
febrúar úr listnámi í Þýskalandi.
„Ég ætla að reyna að gera at-
vinnusögu Brákareyjar og þá Borg-
arness um leið, skil á þessum veggj-
um,“ segir Logi, „út frá minni upp-
lifun. Nálgunin verður algjörlega
frá mér, hvað merkir þessi eyja fyr-
ir mig. Allt byrjar þetta með mar-
hnútnum sem við krakkarnir í
Borgarnesi veiddum hér á bryggj-
unni. Þar er í hugum margra barna
í Borgarnesi fyrsta tengingin við
Brákarey. Og henni tengist margt
annað. Þess vegna nota ég m.a.
kaðla í listaverkið, þeir tengja og
festa saman. Þeir eru að mínu mati
einkennandi fyrir eyjuna. Þegar við
krakkarnir voru að veiða, notuðum
við spotta, skipin lágu hér við land-
festar, kaðla og hvernig öll starf-
semi studdi við hverja aðra hér.
Taugin, spottinn, kaðallinn sem
batt fólkið, störfin og starfsemina
saman. Einskonar táknmynd fyr-
ir það líf sem hér var, sögu sem er
horfin.“ Logi hófst handa við mál-
unina um leið og fært var en sum-
arið í fyrra og núna hafa ekki verið
útimálun hliðholl. Hann vonast þó
til að geta lokið verkinu í ár ef veð-
urguðirnir verða hliðhollir.
Mun kanna hvaða áhrif
listaverkið hefur fyrir
eyjuna
Upphafsmaður að þessu verkefni
er Sigursteinn Sigurðsson arkitekt í
Borgarnesi. Hann segir áhuga sinn
hafa kviknað þegar hann var að
skrifa lotaritgerð sína sem fjallaði
um götulist. Í því samhengi fór
hann að skoða ýmislegt í sínum
gamla heimabæ, Borgarnesi. Með-
al annars bar fyrir augu þessi vatns-
tankur í Brákarey. „Ég fór að spyrj-
ast fyrir,“ segir Sigursteinn, „hvað
ætti að gera við tankinn og var þá
tjáð að líklega stæði til að rífa hann.
Það fannst mér mikil synd, fannst
að frekar ætti að setja eitthvað á
hann og gera að listaverki. Á sama
tíma komst ég að því að ekki var al-
veg á hreinu með eignarhaldið. Eft-
ir töluverðar fyrirspurnir kom í ljós
að Orkuveita Reykjavíkur átti tank-
inn, sem gaf hann til sveitarfélags-
ins sem svo aftur færði slökkvilið-
inu hann að gjöf. Slökkviliðsmenn
voru afar hlynntir því að tankur-
inn yrði skreyttur með málverki en
þeir nota vatnstankinn fyrir reyk-
köfunaræfingar og er aðstaðan hjá
þeim ein sú besta á landinu. En þá
var að fá fé til framkvæmda. Þar er
fátt í hendi enn nema myndarlegur
styrkur úr Menningarsjóði Vestur-
lands.“
En hvaðan sprettur þessi áhugi
Sigursteins á þessum gamla vatns-
tanki og af hverju er hann að berjast
í þessu? Jú, svarið liggur ljóst fyrir:
„Mig langar til að rannsaka hvaða
áhrif götulist hefur á umhverfi sitt.
Hvaða áhrif mun þetta tiltekna
listaverk hafa fyrir Brákarey. Verður
aukin umferð, munu aðrir eigendur
í eyjunni fara að fegra í kringum sig
og ýmislegt þess háttar. Mér finnst
þetta spennandi og þarna gefst mér
tækifæri til að kanna þetta. Ef ein-
hverjir eru aflögufærir og vilja láta
eitthvað af hendi rakna, mega hinir
sömu gjarnan hafa samband,“ segir
Sigursteinn Sigurðsson. bgk
Logi Bjarnason ætlar að gera skil í listaverki atvinnusögu Borgarnes og
Brákareyjar á gamla vatnstankinum í eyjunni.
Kynni barna af Brákarey byrjar oft með marhnútnum sem þau veiða við bryggjuna.