Læknablaðið - 15.09.2007, Blaðsíða 5

LISTAMAÐUR
MÁNAÐARINS
U M R Æ fl A 0 G F R É T T I R
618 Mannkynið er berskjaldað gegn bólusótt
Viðtal við Magnús Gottfreðsson
Hávar Sigurjónsson
627 Erfitt að mæta hvíldartímaákvæðum EES
Viðtal við Jóhannes Gunnarsson
Hávar Sigurjónsson
631 Formaður LÍ sótti aðalfund British Medical Association
„Pólitískari fundur en ég átti von á“
633 Islenskur læknanemi hlaut verðlaun fyrir besta vísindaerindið
Hávar Sigurjónsson
637 Fréttir frá Evrópusamtökum Iækna
Katrín Fjelsted
639 Aðalfundur Læknafélags íslands
641 Svar við tilfelli mánaðarins
643 Minningarorð - Ólafur Gunnlaugsson
Jón Hilmar Alfreðsson
F A S T I R P I S T L A R
645 íðorð 201. Hvás eða hvæs?
Jóhann Heiðar Jóhannsson
646 Einingaverð og taxtar
647 Sérlyfjatextar
658 Ráðstefnur og fundir
658 Nýtt orlofshús í Brekkuskógi
Á flestum heimilum eru Ijósmyndir af núlifandi
fjölskyldumeðlimum og stundum langt aftur í
ættir. Oftar en ekki hlægilegar myndir þar sem
fólk er uppstillt í múnderingu sem er barn síns
tíma og hárgreiðslan út úr kú. Samt eru þetta
myndir sem fólk valdi til þess að skrásetja sig
sjálft eða ættingja sína á sem heiðarlegastan
hátt, til að ramma inn og setja á flygilinn eða
arinhilluna.
Hver mynd snýst eingöngu og algjörlega
um ákveðna persónu. Eirún Sigurðardóttir
snýr upp á þessa hefð í verki frá 2006 sem
hún notar til þess að kynna sjálfa sig til leiks
á heimasíðu sinni. Myndin er svart hvít,
tekin af fagmanneskju á Ijósmyndastofu og
svipar til dæmigerðrar portretmyndar eða
fjölskyldumyndar.
Fyrirsætan er í sparikjól á háum hælum og
ber fyrir sig kvenlegu tákni með höndunum.
Hún byrgir andlitið sem gerir okkur ókleift að
þekkja hana og sýnir engin persónueinkenni
önnur en að hún er kona. Undarlegur hauspoki
úr filtefni mótar hvíta kúlu á hausnum og út frá
henni liggur taug úr sama efni sem endar
á gólfinu. Samskonar taug kemur undan
kjólnum hennar, hlykkjast eftir gólfinu og
endar þar í fylltri kúlu. Það er því samsvörun
á milli höfuðsins og kúlunnar á gólfinu og
myndin virðist stinga upp á eins konar keðju
frá skauti einnar ónafngreindrar konu til
annarrar. Verkið má lesa sem táknmynd fyrir
líffræðileg og sálræn tengsl móður og barns.
Við það að eignast barn vakna spurningar
sem tengjast sjálfinu, móðirin kann að upplifa
sig timabundið fyrst og fremst sem lífgjafa
og umönnunaraðila ósjálfbjarga barns. Að
einhverju leyti er það líka ímynd sem aðrir
yfirfæra á nýbakaðar mæður. Sem persónur
eru móðir og barn í hálfgerðri biðstöðu þar
sem samskipti þeirra á milli eru á öðru sviði
en milli manna almennt. Sambandið er utan
tungumáls og hefðbundins samskiptaferlis
sem byggir að svo miku leyti á tillærðri hegðun
og mótaðri sjálfsmynd. Um leið undirstrikar
verkið hlutverk mannfólksins sem tengiliða
milli kynslóða með forferður sína að baki og
börn og barnabörn framundan í tima. Eirún
frumsýndi Ijósmyndaverkið á sýningu sinni
„Blóð holu“ í ASÍ í fyrra og frekari upplýsingar
um þá sýningu og listamanninn má finna á
vefsíðunni this.is/eirun.
Markús Þór Andrésson
Læknablaðið 2007/93 589