Þjóðlíf - 01.09.1986, Blaðsíða 28

Er ekki
Bjartur
í okkur öllum?
Árið 1982 barst á markað hér á
landi bók sem ýmsum landsmönnum
varð samstundis illa við. Þessir lands-
menn voru framámenn í verkalýðs-
hreyfingunni. Bókin Ó, það er dýr-
legt að drottna fjallaði um meint svik
verkalýðshöfðingjanna við mál-
staðinn, verkalýðinn í landinu, og
lýst var hvernig lífsmáti þeirra stakk í
stúf við þau lífskjör sem umbjóðend-
um höfðingjanna voru búin. Höfund-
ur bókarinnar var Guðmundur Sœm-
undsson, uppreisnarmaður og maó-
isti, og ófáar voru þær greinarnar sem
hann reit í dagblöð á árunum kring-
um 1980 um verkalýðshöfðingja,
flokkana og yfirleitt spillingu í
landinu.
Fjórum árum síðar situr hann á
eigin skrifstofu við Hverfisgötuna,
umkringdur tölvum og skrifstofubún-
aði keyptum fyrir eigið fé, og býður
þjónustu við aðra landsmenn. Sem sé
orðinn atvinnurekandi, vinstri maður
í einkabisness.
Skrifstofuhúsnæðinu deilir hann
með tveimur öðrum, ekki síður til
vinstri en hann er sjálfur. Það eru
þeir Þröstur Haraldsson, fyrrum
blaðamaður á Þjóðviljanum, og
Frosti Jóhannsson, fyrrum maóisti.
Fyrirtæki þeirra heitir Ráðgjafar- og
útgáfuþjónuslan.
„Verkefnasvið okkar er mjög vítt,“
segja þeir um starfsemina. „Við get-
28 ÞJÓÐLÍF
um boðið upp á þjónustu í sambandi
við að skipuleggja ráðstefnur, og nú
er Guðmundur t.d. að skipuleggja
Bókaþing. Við aðstoðum við útgáfu á
bæklingum, gerð eyðublaða, hand-
rita- og prófarkalestur, úttektir og
rannsóknir, ársskýrslur fyrirtækja og
félaga, önnumst samninga við prent-
smiðjur og fylgjum hlutum eftir. Við
getum tekið að okkur útgáfu á blöð-
um og jafnvel bókum. Fjölmörg fé-
lagasamtök gefa út eigin blöð og eyða
miklum og dýrmætum starfskrafti í
þá hluti, sem kannski væri betur var-
ið í annað. Með lækkandi
prentkostnaði er orðið viðráðanlegt
fyrir flesta að kaupa þessa þjónustu
af öðrum og losa þannig fólk. Einnig
bjóðum við upp á ritvinnslu og tölvu-
þjónustu, en segja má að tölvan sé
millistig milli prentunar og Ijósritun-
ar. Félög og lítil fyrirtæki eiga því
möguleika á því að fá þokkalegt útlit
á það sem þau þurfa að láta prenta án
þess að eyða miklu fé.“
Þröstur Haraldsson hefur 14 ára
starfsreynslu sem blaðamaður og út-
litsteiknari og er flestum hnútum
kunnugur á prentsviðinu, allt frá því
að skrifa til þess að reka á eftir í
prentsmiðjum. Frosti Jóhannsson er
þjóðháttafræðingur að mennt og tók
upplýsingatækni með í því námi og
mun nýta sér það í þessu nýja starfi í
einkageiranum. Guðmundur Sæm-
undsson er málfræðingur, en hann
stofnaði fyrirtækið sl. febrúar og fékk
þá Þröst og Frosta nýlega með sér.
Vart þarf að taka fram að allir eru
tölvuvæddir, en tölvurnar bjóða upp
á marga fýsilega kosti í sambandi við
þau mál sem þeir félagar hyggjast
sinna.
Finnst vinstri mönnum og alrœmd-
um róttœklingum áður fyrr ekkert
óþœgilegt að vera komnir í þessa
stöðu — sitja hinu megin við borðið í
hlutverki kapítalistans? spyr ÞJÓÐ-
LÍF (illyrmislega!).
Þeir félagar brosa. Frosti þó mest:
„Nú fataðist þér í hugmyndafræðinni.
Samkvæmt kennisetningunni erum
við ekki orðnir kapítalistar, fyrr en
við erum komnir með fimm manns í
vinnu hver,- samtals 15 manns. Við
erum bara réttir og sléttir smáborgar-
ar enn.“
„Ég hef lengi verið sjálfstæður at-
vinnurekandi,“ segir Guðmundur.
„Ég gaf út bók sjálfur á árinu 1982 og
kynntist mörgu við það! Nei, mér
finnst þetta ekkert óþægilegt, þetta
gengur ekki þvert á rnínar grundvall-
arskoðanir um réttlæti og jafnrétti.
Hins vegar gengur þetta á svig við
trúarbrögð heimsfrelsara vinstri
hreyfingar, m.a. maóista. Ég hef ekki
lengur áhuga á safnaðarstarfi
stjórnmálanna. Það eru því engir
árekstrar í mínum huga. E.t.v. er