Fréttatíminn - 17.10.2014, Blaðsíða 32

F
yrir nokkrum árum stofnaði ég aftur
tríó ásamt Helgu, systur minni og víólu-
leikara og Kristjáni Hrannari Pálssyni
píanóleikara og við kölluðum okkur
Tvær á palli með einum kalli, sem var
svona útúrsnúningur af Þremur á palli.
Við vorum ekkert að syngja um Jörund heldur ein-
beittum við okkur að kvikmyndatónlist. Svo lenti syst-
ir mín í alvarlegu slysi og lamaðist.
Það var mikið áfall og sárt að vera án
hennar en við Kristján héldum samt
áfram og fengum til liðs við okkur
Pál Einarsson kontrabassaleikara og
son hans, Magnús, sem spilar á klar-
inett, og þá vorum við orðin Fjögur á
palli,“ segir Edda Þórarinsdóttir. Svo
í fyrrasumar vorum við beðin um að
flytja lögin um Jörund á þjóðlagahá-
tíðinni á Siglufirði. Magnús Geir, sem
þá var leikhússtjóri Borgarleikhúss-
ins, var á tónleikunum og þá kviknaði
sú hugmynd á milli okkar að gaman
væri að flytja þessi skemmtilegu
lög og reyna um leið að segja þessa
ótrúlegu sögu Jörundar á nýjan hátt,
ásamt Karli Olgeirssyni píanóleik-
ara,“ segir Edda.
Verkið heitir Leitin að Jörundi og
lýsir Edda því sem kabarett með dill-
andi tónlist í bland við söguna sem er
sögð á gáskafullan hátt.
„Sagan um Jörund á alltaf erindi
á nokkurra ára fresti, því hann kom
hingað og hristi upp í þjóðfélaginu.
Tveimur árum eftir að hann kom til
Nánar um sölustaði á facebook
Höfuðhandklæðin frá Sif eru
saumuð úr gæðabómull. Létt og
þægileg í notkun og henta jafnt
síðu sem stuttu hári og dömum
á öllum aldri.
Fáanleg í 12 litum
Leik og söngkonan Edda Þórarinsdóttir var um árabil
mjög áberandi á leik- og tónlistarsviðinu á Íslandi.
Bæði sem leikkona í Þjóðleikhúsinu, hjá Leikfélagi
Reykjavíkur, Iðnó sem og í þjóðlagasveitinni Þremur
á palli, sem var stofnuð út frá leikritinu Þið munið
hann Jörund, eftir Jónas Árnason, sem sýnt var um
árabil í Iðnó í kringum 1970. Nú, rúmlega 40 árum
síðar, er Edda mætt aftur á svið og segir núna sína
eigin sögu af Jörundi í tali og tónum. Jörundur hefur
ekki sagt sitt síðasta orð á íslensku leiksviði.
Íslands fæddist Jón Sigurðsson.
Kannski var hundadagakonung-
urinn búinn að hrista þannig upp
í okkur þá að við vorum tilbúin að
takast á við sjálfstæðið. Það þarf
kannski að hrista upp í okkur með
nokkurra ára fresti.“
Í Leikhúskjallaranum, þar sem
sýningin okkar verður, sitja gestir
við borð og hafa það huggulegt
og við erum leikhópur sem segir
þessa skemmtilegu sögu okkar Ís-
lendinga í tali, tónum og myndum
frá þessum tíma,“ segir Edda.
Lítið um hlutverk fyrir full-
orðnar konur
Edda lék í mörgum verkum á
áttunda og níunda áratugnum.
Hún var lengi formaður Félags
íslenskra leikara sem og stjórnar-
maður í Borgarleikhúsinu í mörg
ár. Hvað er langt síðan þú lékst á
sviði?
„Ég hef leikið dálítið í sjón-
varpi, en ég lék síðast í leikhús-
uppfærslu árið 2005 þegar ég lék
í söngleiknum Kabarett sem var
settur upp í Gamla Bíói af leik-
hópnum Á senunni. Það var mjög
skemmtilegt því fyrir ótalmörgum
árum lék í sama verki í Þjóðleik-
húsinu. Þá lék ég ungu stúlkuna
Sally Bowles, en þarna fékk ég
að leika gömlu dömuna, Fräulein
Schneider, og í rauninni lokaði
þannig hringnum sem var mjög
gaman,“ segir Edda.
„Ég varð formaður félags ís-
lenskra leikara upp úr 1990 og
var í um 11 ár í félagsmálum og
finnst mjög gaman að því. Eftir
það fór ég í stjórn Borgarleikhúss-
ins og var þar í 9 ár og var það
mjög skemmtilegur tími. Ég var
efins um hvort ég gæti leikið aftur
en í Kabarett kviknaði löngunin
aftur.“
Hefurðu ennþá gaman af þessu?
„Alveg óskaplega, ég er líka
svo heppin að söngröddin er enn
á sínum stað,“ segir Edda og
bankar í borðið.
Eru alltaf næg hlutverk í boði?
„Nei þegar við konur eldumst
fækkar hlutverkum. Það hefur
því miður alltaf verið þannig.
Leikhúsbókmenntirnar eru bara
svoleiðis í laginu. Karlarnir halda
þó sínum status en það er eins og
það sé ekki nógu spennandi að
skrifa ofan í fullorðnar konur. Það
er í rauninni stórfurðulegt að höf-
undar skuli ekki endalaust skrifa
flott hlutverk fyrir konur sem eru
á sínu blómaskeiði, komnar með
lífsreynslu og slíkt. Það er sorg-
legt. Þetta gerir það að verkum að
leikhúsgestir fá alltof sjaldan að
sjá alla flóruna. Mér finnst þetta
Veisla með
hundadaga-
konungi
Edda Þórarinsdóttir: Það voru komnar kjaftasögur á kreik um að ég væri lömuð, jafnvel dáin.
Mynd/Hari
Það vantar
hlutverk
fyrir konur
þegar þær
eru á sínu
blómaskeiði,
og komnar
með lífs-
reynslu.
Framhald á næstu opnu
32 viðtal Helgin 17.-19. október 2014