Ægir - 01.07.2010, Qupperneq 58

58
S J Ó M E N N S K A N
„Ég er eiginlega bara orðlaus
enn. Þetta tókst framar öllum
vonum,“ segir Sæmundur
Pálsson, togarasjómaður til
fjölda ára, sem hafði veg og
vanda af því að koma á fót
hátíð í sumar fyrir þá sjómenn
sem á sínum tíma voru á ís-
lensku síðutogurunum. Í
stuttu máli sagt var sem eldur
færi um sinu því áhugi á há-
tíðinni var strax mikill þegar
hugmyndin var fyrst kynnt í
fyrravetur. Hátíðin var haldin
á Akureyri fyrstu dagana í júlí
og tóku rúmlega 200 manns
þátt í henni. Og nú er áform-
að að endurtaka leikinn að
ári.
„Þetta hefði mig aldrei
dreymt um fyrirfram. Þarna
voru að hittast heilu áhafnirn-
ar í fyrsta skipti frá síðutog-
araárunum og þú getur rétt
ímyndað þér hvernig sú upp-
lifun var fyrir marga. Menn
höfðu margt að spjalla og
rifja upp frá gamalli tíð,“ segir
Sæmundur.
Dagskrá hátíðarinnar stóð
í einn dag, laugardaginn 3.
júlí. Hún hófst með hátíð-
arguðsþjónustu í Glerárkirkju
og að henni lokinni var
blómsveigur lagður að minn-
isvarða um drukknaða sjó-
menn sem er við kirkjuna. Að
því loknu var hátíðarmáls-
verður í matsal Brims á Akur-
eyri, gamla ÚA salnum sem
margir þekkja, og síðan ýmis-
legt til gamans gert, þar á
meðal farið í siglingu á Húna
II, stærsta eikarbát sem enn
er í flota Íslendinga. Fór vel á
því, enda Þorsteinn Péturs-
son, einn aðal baráttumaður-
inn fyrir varðveislu Húna
meðal þeirra sem áttu stóran
þátt í að hátíð gömlu togara-
jaxlanna varð að veruleika.
„Hugmyndin var í upphafi
sú að samkoman yrði um
borð í Húna og að við færum
í siglingu, grilluðum saman
um borð og rifjuðum upp
gamla tíma. En svo vatt þetta
heldur betur upp á sig í
fjölda en það voru allir boðn-
Gamlir síðutogarasjómenn hittust á Akureyri í sumar:
Orðlaus yfir þátttökunni
– segir Sæmundur Pálsson, sem skipulagði viðburðinn
– ráðgert að endurtaka leikinn að ári
Ragnar Franzson og Jónas Þorsteinsson í hátíðarathöfn í Glerárkirkju. Þeir lögðu
blómsveig að minnisvarða um drukknaða sjómenn.
Eins og sjá má var fjölmennt á hátíðinni og margir að hittast í fyrsta sinn frá síðutogaraárunum. Myndir: Þorgeir Baldursson