Ægir - 01.02.2013, Blaðsíða 32

32
V E I Ð A R F Æ R A R A N N S Ó K N I R
Útgefnum veiðileyf-
um fjölgar á ný
Fiskistofa gaf í fyrra út 1253
veiðileyfi og fjölgaði því út-
gefnum veiðileyfum annað ár-
ið í röð eftir fækkun árin þar
á undan. Eins og sjá má í
meðfylgjandi töflum úr starfs-
skýrslu fiskistofu fyrir árið
2012 varð bæði fjölgun leyfa í
aflamarksskipum og flokki
krókaflamarksbáta.
„Grásleppuveiðileyfum
fækkaði á síðasta ári eftir
fjölgun leyfa undangengin
fjögur ár, en það helgast að
öllum líkindum af markaðs-
aðstæðum. Nú voru heimilað-
ar veiðar á innfjarðarrækju í
Ísafjarðardjúpi eftir átta ára
hlé og þess vegna fjölgaði
leyfum til veiða á innfjarðar-
rækju. Útgefnum leyfum til
strandveiða og leyfum til síld-
veiða í vörpu fjölgaði mjög
en fjölgun síldarvörpuleyfa
stafar líklega af því að slíkt
leyfi jók möguleika til að
veiða makríl á svæðum sem
eru lokuð öðrum veiðarfær-
um,“ segir í starfsskýrslu
Fiskistofu.
S J Ó S Ó K N
stjórntæki til að sporna við
veiðum á smáum fiski. Ólafur
segist þeirrar skoðunar að
þær þjóni ekki tilgangi sín-
um.
„Með því er ég ekki að
segja að reglugerðir um
möskvastærðir séu tilgangs-
lausar en að mínu mati þarf
að horfa til möskvastærðar í
samhengi við marga aðra
þætti. Sverleiki á garninu
skiptir máli, breiddin á pok-
anum, hönnun vörpunnar
virðist líka skipta máli. Með
öðrum orðum eru það margir
þættir sem hafa áhrif á kjör-
hæfni veiðarfæra og þess
vegna er að mínu mati til-
gangslítið að ætla að ná tök-
um á þessum þætti eingöngu
með reglugerðum um
möskva stærð.
Að mínu mati þurfum við
að ná lengra og þekkja betur
hvað hefur áhrif á kjörhæfni
veiðarfæra.“
Stærri beita gefur stærri fisk
Eins og áður segir eru rann-
sóknir á kjörhæfni í línuveið-
um einnig verið á borði Ólafs
Arnars og samstarfsfélaga
hans hjá Hafrannsóknastofn-
uninni. Meðal þess sem hefur
verið skoðað er hver áhrif
eru af mismunandi stórri
beitu og krókum.
„Okkar skoðun á þessu at-
riði leiddi í ljós að yfirleitt var
fylgni á milli stærri beitu og
meiri afla af stærri fiski, sér-
staklega á veiðislóð þar sem
var blandaður fiskur. Hin
hliðin á þessu er sú að veru-
legt veiðist af undirmálsfiski
með smárri beitu. Þetta kem-
ur fæstum sjómönnum á
óvart en við erum með þessu
að slá máli á gömul sannindi.
Í þessari rannsókn gerðum
við líka tilraun í Faxaflóa þar
sem var hærra hlutfall af
stórum fiski og þar reyndist
þorskurinn taka jafnt minni
og stærri beituna. Þetta er því
ekki algilt, frekar en svo
margt annað sem snýr að
veiðarfærum og fiskveiðum
en samt er niðurstaðan sú að
stærri beita virðist almennt
gefa stærri fisk og meiri afla á
línuveiðunum.“ segir Ólafur
og telur miklu skipta að
áhersla verði á veiðarfæra-
rannsóknir hér á landi.
„Veiðarfærarannsóknir eru
mikilsverður hluti af þróun
fiskveiðanna hér á landi og
þáttur í aukinni þekkingar-
uppbyggingu í íslenskum
sjávarútvegi.“
Brugðið á leik á togdekkinu á togaranum Örfirisey. Ólafur Arnar telur að reglu-
gerðir um möskvastæðir þjóni ekki tilgangi sínum sem aðal stjórntæki gagnvart
veiðum á smáum fiski. Taka verði mun fleiri þætti inn í þá mynd.