Allt um íþróttir - 01.01.1951, Side 25

skíðadeild Ármanns að senda einn
þátttakanda á Skíðaskóla ísaf jarð-
ar og varð ég fyrir valinu. Kenn-
ari var Guðmundur Hallgrímsson,
og hjá honum lærði ég öll helztu
undirstöðuatriði skíðaíþróttarinn-
ar. Þennan vetur tók ég ekki þátt
í keppni. Fyrsta keppni mín næsta
vetur var í C-flokki karla á Skíða-
móti Reykjavíkur. Mér tókst að
sigra í svigi og varð annar í bruni,
en á Skíðamóti íslands sigraði ég
aftur á móti í bruni.
Vorið 1947 kom hingað sænskur
skíðakennari, B. Nordenskjöld að
nafni. Var ég hjá honum í viku-
tíma og lærði hjá honum margt
nýtt í svigtækni. Á Skíðamóti Is-
lands tókst mér að sigra í B-flokki
í svigi og varð annar á Skíðamóti
Reykjavíkur. í desember þennan
vetur voru þrír Reykvíkingar send-
ir norður á Akureyri til æfinga
undir Ólympíuleikina. Þeir, sem
urðu fyrir valinu voru Guðni Sig-
fússon, Hafsteinn Þorgeirsson og
undirritaður. Þjálfari okkar var
hinn góðkunni skíðamaður, Her-
mann Stefánsson. í nokkurs konar
úrtökukeppni hreppti ég fjórða
sæti, en aðeins tveir voru sendir
í hverja grein. Á skíðamóti Rvík-
ur 1948 tókst mér að verða Reykja-
víkurmeistari í bruni og hafnaði
í þriðja sæti í svigi. Á íslands-
mótinu var ég aftur á móti í 5.
sæti í bruni og 6. í svigi. íslands-
meistari í svigi varð ég svo 1949
og annar í bruni, en gat ekki keppt
á Reykjavíkurmótinu þetta ár
vegna meiðsla. S.l. vetur tókst mér
að verða Reykjavíkurmeistari í
svigi og vann allar svigkeppnir,
sem háðar voru hér í Reykjavík
þennan vetur, en var töluvert lak-
ari í bruninu. Mér tókst aftur á
móti illa upp á íslandsmótinu, datt
og varð aftarlega, bæði í svigi og
bruni. Þennan vetur réði Skíða-
deild Ármanns til sín Svíann Erik
Söderin sem þjálfara. Hann kenndi
á vegum félagsins frá miðjum jan-
úar til vors. Af honum var mik-
ið hægt að læra.
Fyrsta keppni mín eriendis var
á Holmenkollenmótinu í fyrra, en
þar keppti ég bæði í svigi og bruni.
Þessi ferð var engin sigurför, en
framar hefðum við orðið, ef skyn-
samlega befði verið á málum hald-
ið. Brautirnar erlendis eru gjör-
ólíkar okkar brautum, sérstaklega
í bruninu, þær eru bæði erfiðari og
lengri. Mér fannst okkur ekki hafa
verið gefinn nægur tími til að
kynnast brautunum; ef svo hefði
verið, hefði betur farið. Ég segi
þetta ekki í afsökunarskyni, held-
ur til að minna á það, að til þess
eru vítin að varast þau. Ef gera
ætti samanburð á íslenzkum skíða-
mönnum og skíðamönnum á hin-
um Norðurlöndunum, er munurinn
miklu meiri í bruni en svigi. Þetta
mun stafa af því, að við eigum
engar brunbrautir sambærilegar
við þeirra.
Ef ég væri spurður að því, hvort
ég sæi eftir öllum þeim tíma, sem
farið hefur í skíðaiðkanir, myndi
svar mitt hiklaust verða neitandi.
Skemmtilegustu stundirnar hafa
einmitt verið á skíðunum, að bruna
niður fjallshlíðarnar 1 glampandi
IÞRÓTTIR
21