Reykjalundur - 01.06.1947, Page 36

GUÐMUNDUR DANIELSSON:
Atthagalj óð
Mín græna sveit, hve yfirlætislaust
var ljóð þitt allt, — og aðeins hvísl þín raust.
Á meðan hinir æptu um foss og fjöll
þú fólst í holti og mýri blóm þín öll.
Og meðan einn var hafinn hátt við ský
og hverju auga beint að djásni því,
í grasi þínu, græna sveitin mín,
lá grafið landsins pund — og fegurð þín.
í gljúpri moldu lengi fólstu flest
þau fræ, er seinna munu vaxa bezt
á akri lands í nýrra sumra sól.
því sjá, þitt kot mun verða höfuðból!
Og hann, sem ungur yfirgaf þig fyr,
mun aftur knýja á þínar grænu dyr
í leit að blómi, er lifir aðeins þar,
sem lífsins fyrsta ganga hafin var.
/