Morgunblaðið - Sunnudagur - 04.01.2015, Page 14

Baldvin Z leikstjóri og Ingvar Þórðarson slá á létta strengi á Kaffivagninum. Baldvin kveðst treysta Ingvari fyrir lífi sínu.
K
onur færa menn milli
landa,“ segir Ingvar
Þórðarson kvik-
myndaframleiðandi
sposkur á svip þegar
fundum okkar ber saman á Kaffi-
vagninum í Reykjavík. Spurt var
hvers vegna hann hefði flutt til
Þýskalands fyrir nokkrum árum.
Ingvar kynntist sumsé þýskri konu
sem starfar sem lögfræðingur í
Berlín. Og hvar ætli þau hafi hist?
„Klukkan níu á þriðjudagsmorgni,“
svarar Ingvar enn sposkari á svip.
Nema hvað?
Kvennamál eru ekki rædd frekar
þetta síðdegi.
Þrátt fyrir að búa erlendis hefur
Ingvar fráleitt sagt skilið við gamla
landið. Hann er með annan fótinn
hér heima vegna allskyns kvik-
myndaverkefna. Sum eru ekki kom-
in á það stig að segja megi frá þeim
en Ingvar lofar krassandi fréttum á
næstunni. Og þá erum við að tala í
fleirtölu.
Tvær kvikmyndir sem Ingvar
framleiddi voru frumsýndar á árinu
2014, Vonarstræti í leikstjórn Bald-
vins Z, og Afinn sem Bjarni Haukur
Þórsson leikstýrði. Báðar gengu vel,
sérstaklega sú fyrrnefnda sem Ingv-
ar framleiddi í félagi við Júlíus
Kemp. Um fimmtíu þúsund manns
hafa séð Vonarstræti sem hlaut ein-
róma lof gagnrýnenda, til að mynda
valdi bandaríski kvikmyndagerð-
armaðurinn og -gagnrýnandinn
Greg Klymkiw Vonarstræti á dög-
unum eina af tíu bestu myndum
ársins 2014.
Vel tekið vestra
Ekki nóg með það. Ingvar fram-
leiddi líka ásamt öðrum vinsælustu
kvikmyndina í Finnlandi á nýliðnu
ári, The Grump, en um hálf milljón
manna lagði leið sína í bíósali til að
berja hana augum. „Þetta var gott
ár,“ segir hann. „Þegar maður býr
til kvikmynd gerir maður alltaf ráð
fyrir að enginn komi að sjá hana en
reynir samt að fá alla.“
Þess má geta að Hilmar Örn
Hilmarsson á tónlistina í The
Grump.
Ingvar var nýverið í Los Angeles
að kynna Vonarstræti fyrir fólki í
bransanum og kveðst hafa fengið
mjög góðar viðtökur. Myndin var
framlag Íslands til Óskarsverð-
launanna í vor og voru ýmsir von-
góðir um að myndin ætti möguleika
á að hljóta tilnefningu. Svo fór því
miður ekki en Ingvar segir kynn-
ingarstarfið vestra eigi að síður hafa
verið mjög lærdómsríkt ferli. „Þetta
var slagur en við búum að þessari
reynslu ef og þegar við verðum í
þessum sporum næst. Það er ekki
nóg að velja framlag til Óskarsins,
Ísland verður líka að senda myndir
á Golden Globe. Það er nauðsynleg
kynning fyrir Óskarsferlið. Við höf-
um klikkað á því.“
Að sögn Ingvars er ekkert úr-
slitaatriði að myndir hafi slegið í
gegn hér heima eigi að flytja þær út
enda þótt það skemmi vitaskuld
ekki fyrir. „Það er enginn dauða-
dómur yfir mynd þótt hún gangi
ekki vel á Íslandi. Gott dæmi um
það er Frost sem fékk dræma að-
sókn hér en hefur eigi að síður ver-
ið seld til 56 landa.“
Þetta er skrifstofan mín!
Ingvar starfar sjálfstætt. „Þetta er
skrifstofan mín,“ segir hann og
strýkur fartölvunni á borðinu fyrir
framan sig um vangann. „Stundum
er ég með hundrað manns í vinnu
og fækka þeim síðan niður í núll
þegar ég get, fyrir utan lögfræðing
og endurskoðanda. Þeir verða alltaf
að vera til staðar.“
Hann fer víða til að sinna sínum
verkefnum. „Þetta er eins og sjó-
mennska. Einn daginn er ég á
Grænlandi, þann næsta í Hollywood,
þann þriðja á Langjökli og þann
fjórða í Berlín. Svona er líf kvik-
myndaframleiðandans. Maður þarf
að vera fljótur að bregðast við að-
stæðum og ekki spillir fyrir að hafa
gaman af því að ferðast.“
Ingvar velur sín verkefni og
stendur og fellur með þeim, eins og
hann tekur til orða. Hann vill vinna
sem mest hér heima enda sé það
lífsspursmál fyrir þessa þjóð við
nyrstu voga að halda úti kvik-
myndagerð. Og raunar listsköpun
yfirhöfuð. „Listsköpun, ekki síst
kvikmyndagerð, á undir högg að
sækja á Íslandi. Umhverfið er
fjandsamlegt og markaðurinn lítill.
Þetta er varnarbarátta en við erum
staðráðin í að snúa vörn í sókn. Það
er nauðsynlegt að segja íslenskar
sögur og helst flytja þær út svo aðr-
ar þjóðir geti notið þeirra með okk-
ur.“
Að sögn Ingvars er enginn hörg-
ull á hæfileikum hérlendis. „Hæfi-
leikafólkinu er alltaf að fjölga og
hugmyndirnar eru óþrjótandi en oft
og tíðum vantar fjármagn til að
veita þeim brautargengi. Nýtt fólk á
mjög erfitt með að komast að. Það
er sorglegt og þess vegna hef ég í
gegnum tíðina reynt að ryðja braut-
ina fyrir nýtt fólk. Tíu af mynd-
unum sem ég hef framleitt eru
fyrstu myndir leikstjóra.“
Byrjaði fyrir tilviljun
Ingvar er enginn nýgræðingur í
faginu, kom að sinni fyrstu kvik-
mynd árið 1992, Sódóma Reykjavík
sem sló eftirminnilega í gegn. „Það
var algjör tilviljun að ég kom að því
verkefni,“ rifjar hann upp. „Hallur
vinur minn Helgason hafði verið
ráðinn framkvæmdastjóri mynd-
arinnar og bað mig að hjálpa sér.
Síðan fór hann í kvikmyndaskóla í
Hollywood og ég varð eftir.“
Í framhaldi af þessu fór Ingvar
að reka Regnbogann sáluga fyrir
Jón Ólafsson athafnamann og minn-
ist þess starfs með mikilli hlýju.
„Það er ekki amalegt að fá borgað
fyrir að horfa á bíómyndir.“
Hann hlær.
Tökum lauk á nýliðnu ári á þrem-
ur myndum sem Ingvar framleiðir
og eru þær nú á eftirvinnslustiginu.
Um er að ræða tvær íslenskar
Ingvar á siglingu um Scoresbysund
sl. haust, þar sem hann safnaði
myndefni til að kynna fyrirhugaða
heimildarmynd um norðurslóðir
sem hann hyggst gera í samstarfi
við Harald Sigurðsson jarðfræðing
og Ragnar Axelsson ljósmyndara.
Nauðsynlegt að
segja íslenskar sögur
ÞRÁTT FYRIR AÐ VERA FLUTTUR TIL BERLÍNAR HELDUR INGVAR ÞÓRÐARSON ÁFRAM AÐ
FRAMLEIÐA KVIKMYNDIR Á ÍSLANDI. ÞYKIR NAUÐSYNLEGT AÐ SEGJA ÍSLENSKAR SÖGUR
OG HELST DEILA ÞEIM MEÐ ÖLLUM HEIMINUM. SJÁLFUR ER HANN ÓÞREYTANDI Í ÞEIM EFN-
UM, ER EINN DAGINN Á GRÆNLANDI, ANNAN Í BERLÍN OG ÞANN ÞRIÐJA Í HOLLYWOOD,
ÞAR SEM HANN KYNNTI VONARSTRÆTI FYRIR MÁLSMETANDI FÓLKI Á DÖGUNUM.
Texti: Orri Páll Ormarsson orri@mbl.is
Myndir: Ragnar Axelsson rax@mbl.is
* Hæfileikafólkinu er alltaf að fjölga og hugmyndirnar eru óþrjótandi en oft og tíðum vantar fjármagn til að
veita þeim brautargengi.
Ingvar með leikaranum Ben Stiller og aðstoðarmanni hans, Jin-woo Prensena.
14 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 4.1. 2015
Svipmynd