Morgunblaðið - Sunnudagur - 04.01.2015, Síða 48

Viðtal
48 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 4.1. 2015
Þ
au koma saman til dyra, Katrín
Ómarsdóttir og hundurinn
Lubbi. Sá síðarnefndi rýkur
beint út í lausamjöllina en gegnir
þegar hann fær fyrirmæli um að
koma aftur inn í hlýjuna á heimili foreldra
Katrínar í Reykjavík. Ragnar Axelsson ljós-
myndari horfir sposkur á kauða og spyr
hvort ekki sé upplagt að mynda þau saman.
„Æi,“ segir Katrín mæðulega. „Við erum
ekkert sérstaklega miklir vinir. Lubbi var
keyptur þegar ég fór til Bandaríkjanna í há-
skólanám. Átti að koma í staðinn fyrir mig.“
Hún skellir upp úr.
Þar með er Lubbi út úr myndinni. Og þó.
Hann fylgir okkur nefnilega inn í stofu og
kemur sér makindalega fyrir við hlið mér í
sófanum. Bíður þess að formlegar viðræður
hefjist – með mikilli eftirvæntingu.
Katrín er heima í jólafríi. Hún býr í sjálfri
bítlaborginni, Liverpool, þar sem hún hefur
leikið knattspyrnu með hinu sögufræga fé-
lagi sem kennt er við borgina, undanfarin
tvö ár. Gengið hefur sem kunnugt er verið
vonum framar, Liverpool hefur orðið enskur
meistari bæði árin.
Fátt benti til þeirra afreka þegar Katrín
réð sig til starfa hjá Liverpool fyrir réttum
tveimur árum. Liðið hafði lokið keppni í
neðsta sæti deildarinnar tímabilið á undan.
„Þetta hefur gengið ótrúlega vel. Við erum
ekkert endilega með langbesta liðið en höf-
um landað þessum titlum á seiglunni. Það er
mikill vilji í þessu liði,“ útskýrir Katrín sem
leikur á miðjunni.
Man. City skítsama um peninga
Kvennaknattspyrna er á hraðri uppleið í
Englandi og knattspyrnusambandið hefur
markvisst verið að verja meiri fjármunum í
deildina. Liðin sjálf hafa líka úr meiri pen-
ingum að spila – alltént sum hver. „Man-
chester City er komið af fullum krafti inn í
þetta og þeim er skítsama um peninga.
Chelsea og Arsenal eru vel stæð líka. Liver-
pool er hins vegar ekki ennþá tilbúið að eyða
eins miklum peningum,“ segir Katrín.
Spurð hvort það sé áhyggjuefni kinkar
hún kolli. „Já, eigi að byggja á þessum góða
árangri þarf að setja meiri peninga í liðið.
Það voru mikil vonbrigði að karlaliðið skyldi
ekki komast í sextán liða úrslit í Meist-
aradeild Evrópu. Það hefði komið okkur til
góða. Að óbreyttu geri ég ráð fyrir að erfitt
verði að verja titilinn á næsta tímabili,“ segir
Katrín en mótið hefst í mars.
Hún segir enska boltann hafa komið sér
skemmtilega á óvart. Standardinn sé hærri
en hún bjóst við og hraðinn og harkan meiri
en hún hefur kynnst annars staðar en Katrín
lék áður í Bandaríkjunum og Svíþjóð. Lítill
tími sé til að hugsa og framkvæma. Þá munu
leikmenn upp til hópa vera mjög teknískir.
„Það hefur eiginlega tekið mig tvö ár að að-
lagast þessu og það er fyrst núna að mér
finnst ég vera komin almennilega inn í enska
boltann. Það hljómar kannski undarlega eftir
að hafa unnið tvo meistaratitla en mér finnst
ég ennþá eiga heilmikið inni sem leikmaður.
Þetta er ögrandi umhverfi og þannig þrosk-
ast maður mest. Þess vegna hlakka ég mikið
til næsta tímabils,“ segir Katrín sem er á
kjöraldri fyrir knattspyrnumann, 27 ára.
Hún hefur leikið 64 A-landsleiki fyrir Ísland
og skorað í þeim 10 mörk.
Einstakir áhangendur
Katrín kveðst hafa fallið vel inn í hópinn og
stemningin í búningsklefanum sé til fyr-
irmyndar. „Bretar eru upp til hópa mjög
léttlyndir að eðlisfari og stelpurnar stöðugt
djókandi. Hlæja að öllu – og engu. Andrúms-
loftið er mjög létt en algjör einbeiting þegar
út á völlinn er komið. Þannig á það að vera.“
Katrín segir stuðninginn við liðið góðan,
innan vallar sem utan. Það sé þó skaði að
völlurinn, þar sem heimaleikir Liverpool fara
fram, sé í um þrjátíu mínútna aksturs-
fjarlægð frá miðborginni. Um 700 manns
koma að jafnaði á hvern leik. „Væri völlurinn
nær myndum við örugglega fá tvö til þrjú
þúsund manns í hvert skipti,“ segir Katrín.
Eftir að meistarabikarinn var í höfn í
haust var kvennaliðið hyllt á leik karlaliðsins
á Anfield. Að sögn Katrínar var það hæsta-
stigs gæsahúð. Allir áhorfendur hafi staðið á
fætur og klappað leikmönnum lof í lófa.
„Þeir kunna greinilega að meta það sem við
erum að gera.“
Hún segir stuðningsmenn Liverpool raunar
einstaka. „Þeir eru ofboðslega stoltir af sögu
félagsins og styðja liðið af heilum hug, gegnum
súrt og sætt. Ég er sjálf Púlari en gerði mér
enga grein fyrir þessu fyrr en ég kom út. Það
kom mér á óvart hvað tilfinningarnar eru mikl-
ar. Liverpool er verkamannaborg og fótboltinn
hefur alla tíð verið upplyfting fyrir fólkið. Hef-
ur það upp úr hversdeginum. Það er mjög fal-
legt að fylgjast með þessu. Hillsborough-slysið
tengir líka alla, ekki bara stuðningsmenn Liv-
erpool, heldur stuðningsmenn Everton líka. Þó
metingurinn sé auðvitað mikill eru þetta vina-
klúbbar þegar á reynir. Everton reyndist Liv-
erpool ákaflega vel í sorginni eftir slysið.“
Fyrir þá sem ekki vita varð Hillsborough-
slysið vorið 1989 þegar 96 stuðningsmenn
Liverpool tróðust undir meðan á bikarleik
gegn Nottingham Forest stóð. Of mörgum
hafði verið hleypt inn á pallana með þessum
skelfilegu afleiðingum.
Fólkið gerir borgina fallega
Katrín kann afskaplega vel við sig í her-
búðum Liverpool og mun leika áfram með
liðinu – í það minnsta eitt ár í viðbót. „Það er
sjálfsagt klisja,“ segir hún brosandi, „en mað-
ur tekur bara eitt ár í einu. Ég hef gaman af
því að ferðast og þróa mig sem leikmann og
manneskju í leiðinni, þannig að ég gæti alveg
hugsað mér nýja áskorun í framtíðinni. Hvar
eða hvenær það verður er hins vegar ömögu-
legt að segja til um á þessari stundu.“
Katrín er ekki síður ánægð með lífið í
bítlaborginni. „Fólkið í Liverpool er í einu
orði sagt yndislegt. Hlýrra og hjálplegra
fólki hef ég ekki kynnst. Því er annt um alla
og vill allt fyrir mann gera. Kaninn er oft
mjög almennilegur en er því miður stundum
að feika það. Þarna meinar fólk þetta. Það
er nóg að fara út í búð til að finna hlýju og
umhyggju. Borgin sjálf er ekkert sérstök,
frekar þungbúin og grá, auk þess sem það
rignir mikið. En fólkið gerir hana fallega.
Lífið er stöðug barátta í Liverpool en fólkið
gerir þá baráttu mun auðveldari með viðmóti
sínu, hlýju og lífsgleði.“
Scouse-mállýskan, sem töluð er í Liverpool,
er alræmd og mörgum illskiljanleg. Fræg er
sagan af því þegar Daninn Jan Mølby var
keyptur til Liverpool. Sá var forframaður í
ensku, eins og margir Norðurlandabúar, og
hélt hann yrði ekki í vandræðum með að
skilja samherjana. Þangað til hann mætti á
fyrstu æfinguna. Þá leið Mølby eins og hann
væri staddur í Kína – skildi ekki orð.
Katrín hlær að þessu og skilur Mølby
mætavel. „Þessi mállýska er ákaflega
skemmtileg og eiginlega engu lík. Ég skil vel
að sumum þyki hún fáránleg. Elsta stelpan í
liðinu, sem er fertug og ennþá að spila,
skammast sín það mikið fyrir scouse-
mállýskuna að hún hefur æft sig sérstaklega
að tala ensku svo samherjarnir sem koma
annars staðar frá skilji hana.“
Varð strax heltekin
Fyrsta árið leigði Katrín íbúð með liðsfélaga
sínum en núna býr hún ein. Kann því vel.
Katrín fagnar marki í landsleik gegn Norður-Írum ásamt Hólmfríði Magnúsdóttur.
Morgunblaðið/Kristinn
KATRÍN ÓMARSDÓTTIR ER TVÖFALDUR ENGLANDSMEISTARI Í KNATT-
SPYRNU MEÐ LIVERPOOL. HÚN UNIR HAG SÍNUM VEL Í BÍTLABORGINNI
ENDA SEGIR HÚN LÍFSGLAÐARA OG ELSKULEGRA FÓLK VANDFUNDIÐ.
HÚN RÆÐIR HÉR MEÐAL ANNARS UM METNAÐ SINN TIL AÐ HALDA
ÁFRAM AÐ ÞROSKAST SEM LEIKMAÐUR OG MANNESKJA, ÞUNGLYNDI SEM
HELLTIST YFIR HANA Í BRETLANDI OG KÆRUSTUNA SEM HÚN SÓTTI Í RAÐ-
IR EVERTON OG STAÐIÐ HEFUR EINS OG KLETTUR VIÐ BAKIÐ Á HENNI.
Orri Páll Ormarsson orri@mbl.is
Mun alltaf
láta hjartað
ráða för