Morgunblaðið - 14.02.2015, Qupperneq 33

MINNINGAR 33
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 14. FEBRÚAR 2015
✝ Stefán EinarBöðvarsson
fæddist í Reykja-
vík 14. janúar
1958. Hann varð
bráðkvaddur 25.
janúar 2015 á
Gran Canaria.
Stefán var sonur
hjónanna Böðvars
Sigvaldasonar frá
Brekkulæk í Mið-
firði, f. 28.1. 1921,
d. 26.1. 2007, og Ásu Guð-
laugar Stefánsdóttur, Mýrum,
Hrútafirði, f. 7.7. 1925. Bróðir
Stefáns er Böðvar Sigvaldi, f.
1.12. 1964, kvæntur Ólöfu Þor-
steinsdóttur, f. 16.10. 1970.
Þeirra börn eru Ása Berglind,
f. 13.2. 1997, Inga Rósa, f. 5.9.
1998, og Stefán Páll, f. 29.8.
2002.
Stefán ólst upp á Mýrum í
Hrútafirði, tók
landspróf frá
Reykjaskóla 1974.
Lærði vélvirkjun í
Reykjavík og tók
sveinspróf í þeirri
iðn 1980. Vann í
nokkur ár á Véla-
verkstæðinu á
Laugarbakka. Hóf
búskap á Mýrum
um 1980. Var odd-
viti Ytri-Torfu-
staðahrepps 1994-1998 og
sveitarstjórnarmaður í Húna-
þingi vestra frá 2002.
Var auk þess ýmist stjórnar-
maður eða endurskoðandi hjá
fjölmörgum fyrirtækjum og
félagasamtökum.
Útför Stefáns fer fram frá
Melstaðarkirkju í dag, 14. febr-
úar 2015, kl. 14. Jarðsett verð-
ur í heimagrafreit á Mýrum.
Minning þín er mér ei gleymd;
mína sál þú gladdir;
innst í hjarta hún er geymd,
þú heilsaðir mér og kvaddir.
(Káinn.)
Í dag verður Stefán á Mýrum
lagður til hinstu hvílu við hlið föð-
ur síns í heimagrafreitnum á
Mýrum. Góður vinur minn og fé-
lagi hefur verið kallaður til æðri
starfa langt um aldur fram.
Stebbi eins og hann var oftast
kallaður var bóndi á Mýrum í fé-
lagi við foreldra sína og bróður og
fór það vel úr hendi eins og annað
sem hann tók sér fyrir hendur.
Hann unni jörð sinni og var
áhugasamur um að rækta, byggja
og bæta. Hann átti einnig jörðina
E-Svertingsstaði, sem er næsta
jörð við Mýrar og þar sem tölu-
verður tími fór í milliferðir þang-
að um heyskapinn tók hann þá
ákvörðun að byggja upp veg
þangað stystu leið yfir hálsinn
setti sér ákveðið tímamarkmið í
því efni. Þetta var ekkert
áhlaupaverk því langt var að
keyra og mikla möl þurfti í veg-
inn. Síðastliðið sumar bauð hann
mér í ökuferð til að sýna mér
framkvæmdina og einnig hvar
hann ætlaði að fara að grafa
skurði á hálsinum til að geta nýtt
landið betur til beitar. Gaman var
að hlusta á Stebba þegar hann var
fullur af stolti og ánægju að segja
frá ýmsu sem fyrir augu bar í
þessari ferð. Þó að þessi fram-
kvæmd væri stór reyndist hún
Stebba ekkert erfið þar sem hann
var afburðagóður véla- og við-
gerðamaður og átti mikið af góð-
um tækjum sem hann var smám
saman alltaf að bæta við.
Hann var mikill félags-
málamaður og var oddviti Y-
Torfustaðahrepps þegar samein-
ing hreppanna 7 varð 1998 og
Húnaþing-vestra varð til og síðan
þá hefur hann verið einn af burð-
arásum sveitarstjórnarinnar
enda þaulkunnugur öllum mála-
flokkum þar og fljótur að átta sig
á hinum flóknustu tölum enda var
hann eftirsóttur sem skoðunar-
maður reikninga og starfaði sem
slíkur m.a. hjá Kaupfélagi
V-Húnvetninga og Veiðifélagi
Miðfirðinga. Hann vann ötullega í
sveitarstjórn að því áhugamáli
sínu að lögð yrði hitaveita um
Miðfjörð, Hrútafjörð og Víðidal
og stefnir nú í að hafist verði
handa í því mikla verkefni næsta
vor. Þá var hann í stjórn Veiði-
félags Arnarvatnsheiðar og Tví-
dægru frá stofnun þess félags ár-
ið 1997 til dauðadags. Alls staðar
gat hann sér gott orð fyrir ár-
vekni, framsýni og hógværð.
Stebbi hafði unun af því að
starfa að afréttarmálum og unn-
um við mikið saman í þeim mála-
flokk. Margar ferðirnar fórum við
saman fram á heiðar, ýmist á bíl-
um, dráttarvélum, fjór-sexhjólum
eða á vélsleðum í hin ýmsu verk-
efni eða þá bara okkur til gamans.
Einnig unnum við alltaf saman
við að skipuleggja og vinna við –
ásamt fleirum – vegagerð á heið-
arvegum fram í Vesturárdal og
Núpsdal. Þá eru ófá símtölin milli
okkar í gegnum tíðina þar sem
málin voru rædd og var gott að
leita ráða hjá honum. Að leiðar-
lokum vil ég þakka Stebba fyrir
trausta vináttu, allar samveru-
stundir okkar og samvinnu, ég
sakna hans sárt. Skarð hans hér í
samfélaginu er vandfyllt en gott
er að eiga góðar minningar um
hann sem ylja. Aðstandendum öll-
um sendum við Inga innilegar
samúðarkveðjur.
Rafn Benediktsson.
En komin eru leiðarlok
og lífsins kerti brunnið
og þín er liðin æviönn
á enda skeiðið runnið.
Í hugann kemur minning mörg,
og myndir horfinna daga,
frá liðnum stundum læðist fram
mörg ljúf og falleg saga.
(Höf. ók.)
Já, þannig er nú einmitt það,
þegar maður fer yfir myndir horf-
inna daga læðast fram ótal marg-
ar skemmtilegar sögur af Stefáni
vini mínum sem genginn er á vit
feðra sinna allt of snemma. Ég
var það heppinn að fá að kynnast
Stebba ungur og fá að þvælast
með honum og pabba bókstaflega
út um allt sem var mikill og
skemmtilegur skóli. Það var alveg
sama hvort það var innan sveitar
eða uppi á heiðum og jöklum þá
hafði Stebbi alltaf góðar og
skemmtilegar sögur að segja. Það
lýsir Stefáni einmitt svo vel, hon-
um var alveg sama hvort með í för
voru krakkar eða gamlir karlar,
hann gerði aldrei mannamun. All-
ir voru jafnir í hans augum.
Í seinni tíð unnum við mikið
saman í sveitarstjórnarmálum
þar sem Stebbi var á heimavelli
og var hreint ótrúlegt hvað hann
var inni í öllum málum og alltaf
hægt að leita til hans með ráð-
leggingar. Já, það er sárt að
kveðja svona snillinga langt fyrir
aldur fram og á þessum krossgöt-
um er mér efst í huga góður dagur
sem við áttum saman nokkrir í
göngum fyrir tveimur árum. Þar
var Stebbi hrókur alls fagnaðar
og sagði okkur sögur og skrítlur
langt fram á nótt. Sérstaklega
fannst mér fyndið þegar hann
sagði okkur frá ferðalagi sem
hann fór til Siglufjarðar og upp á
Siglufjarðarskarð, þá spurði
einhver: „Hvað fórstu hátt upp í
skarðið?“ Án þess að blikna var
Stebbi búinn að svara: „Alveg upp
í þoku“ svo glotti hann út í annað
eins og honum einum var lagið.
Ég á eftir að sakna þess að sjá
hann ekki koma vestan úr rima í
göngunum með góða sögu í far-
teskinu og bros á vör. Það er
einna helst eins og vel þekkt
kennileiti hafi verið þurrkað út við
fráfall hans. Ég er alveg klár á því
að ég er ríkari eftir að hafa kynnst
Stebba. Góðir kostir hans, svo
sem að geta alltaf séð björtu hlið-
arnar á málum, alveg sama þó það
væri djúpt á þeim, er kostur sem
allir mættu taka sér til fyrir-
myndar. Stefáns verður sárt
saknað en til að taka sér hann til
fyrirmyndar þá hefur maður
ógrynni af góðum minningum til
að ylja sér við og jafnvel skella
upp úr yfir.
Ég og fjölskylda mín vottum
aðstandendum hans okkar dýpstu
samúð. Með honum er genginn
mikill kappi sem snerti marga
með vináttu og góðmennsku.
Svo, vinur kæri, vertu sæll,
nú vegir skilja að sinni.
Þín gæta máttug verndarvöld
á vegferð nýrri þinni.
Með heitu, bljúgu þeli þér
ég þakka kynninguna,
um göfugan og góðan dreng
ég geymi minninguna.
(Höf. ók.)
Guð blessi minningu Stefáns á
Mýrum.
Þórarinn Óli Rafnsson.
Stefáni á Mýrum kynntist ég á
vordögum árið 2010 þegar við
vorum í framboði saman hér í
sveitarfélaginu. Eftirtektarverð-
ur og merkilegur maður að mjög
mörgu leyti. Hann var einn af fá-
gætum karakterum sem einfald-
lega lita lífið skærari litum og
maður kann virkilega vel að meta
að kynnast og verða samferða.
Rólegur, ráðagóður, traustur og
gegnheill í öllu. Glettinn og
skemmtilegur húmoristi.
Við urðum strax góðir félagar
sem var mér mikils virði. Til hans
leitaði ég með allt pólitíska ves-
enið meðan ég var í því og hann
var alltaf tilbúinn að hlusta og
veita ráðleggingar. Hann ráðlagði
mér snemma eftir að við fórum að
vinna saman að oft væri nú gott að
sofa á hlutunum, ekki rjúka af
stað og gera einhverja vitleysu í
óðagoti. Betra að segja minna,
gæta orða sinna. Margoft síðan
hafa þessi orð hans líka komið upp
í huga minn þegar mikið gengur á
og hafa reynst mér vel. Honum
hefur sennilega þótt ég fullfljót-
fær og kappsöm stundum og ráð-
lagði mér það sem hafði reynst
honum vel sjálfum enda hafði
hann áratugalanga reynslu af
bæði hreppsnefndar- og sveitar-
stjórnarstörfum. Hann gerði ein-
mitt stundum grín að því að hann
hefði nú verið byrjaður að vinna í
þessu á svipuðum tíma og ég
fæddist – svo hann þekkti vel til í
þessum málum.
Stefán var klár karl. Einstak-
lega töluglöggur og fljótur að átta
sig á hlutunum. Ég var mjög
ánægð með að hann var áfram í
meirihluta í sveitarstjórn eftir
seinustu kosningar og sagði hon-
um það líka margoft. Hann hafði
það sem þurfti í þessum störfum.
Réttsýnn, ákveðinn, passlega
þrjóskur og sanngjarn. Hann tal-
aði aldrei illa um nokkurn mann,
orðvar og hélt sinni skoðun á hlut-
unum. Heiðarlegur og stóð við
það sem hann sagði.
Við spjölluðum oft saman og
um allt annað en það sem viðkom
sveitarstjórnarsetunni. Hann var
minnugur og sagði mér ótal sögur
af fólki og atburðum. Gjarnan
sögur af Mið- og Hrútfirðingum
og rakti ættir þeirra flestra.
Bændastörfin, daglegt líf, sauð-
burð og heyskap og hvernig þetta
allt gengi nú. Við ræddum oft um
ferðalög og hvert væri nú næsta
ferðalag planað enda hafði hann
og við bæði mjög gaman af að
ferðast. Töluðum um tónlist og oft
minntist hann á Rolling Stones en
þar hafði hann vinninginn, var bú-
inn að fara á tónleika með þeim,
eitthvað sem yrði sennilega ekki
toppað.
Mér fannst það alltaf virðing-
arvert og til eftirbreytni hjá hon-
um að fylgja því sem hann hafði
áhuga á að framkvæma, ferðast
og lifa. Hann hefði án efa viljað
gera mun meira af því en hann
vann mikið bæði fyrir samfélagið
hérna og var svo bundinn af búinu
sem bændur oftast eru. Nýtti
samt þau tækifæri sem komu inni
á milli vinnutarna og skrapp í frí –
gjarnan til útlanda. Hugsaði út
fyrir kassann.
Fleiri ferðalög verða ekki farin
núna. Við erum óþægilega minnt
á hversu stutt er í raun milli lífs og
dauða. Eftir lifa minningar um
Stefán og þau góðu gildi sem ein-
kenndu hann í þessu lífi. Eigin-
leika og viðhorf sem við sem eftir
lifum ættum sannarlega að taka
okkur til fyrirmyndar og eftir-
breytni.
Þorbjörg Inga
Ásbjarnardóttir.
Í dag kveðjum við góðan og
tryggan vin okkar, Stefán Böðv-
arsson, bónda og sveitarstjórnar-
mann, sem kvaddi þennan heim
svo skyndilega á Kanarí. Það eru
orðin allmörg ár síðan við kynnt-
umst þessum harðduglega heið-
ursmanni sem vildi allt fyrir alla
gera og gott var að heimsækja.
Fyrir það viljum við þakka af heil-
um hug. Stefán var mikill maður á
velli svo eftir honum var tekið,
ræðinn að eðlisfari, hafði gaman
af að tala um landsins gagn og
nauðsynjar og var fróður um
marga hluti. Hann hafði fastmót-
aðar skoðanir á ýmsum málum,
var fylginn sér ef á þurfti að halda
en þó var alltaf stutt í húmorinn.
Hann átti auðvelt með að segja
glettnar sögur af sjálfum sér og
öðrum sem kættu marga sem á
hann hlýddu, bæði voru þetta sög-
ur úr sveitinni og ferðalögum
hans erlendis, sem hann gerði
töluvert af. Hann hafði gaman af
að kynnast menningu og mannlífi
annarra þjóða. Við félagarnir
minnumst margra góðra stunda
sem við áttum saman með Stefáni
á heiðum uppi við gæsaveiðar og
lifa lengi í minningu okkar. Nú
þegar við kveðjum þennan öðling
með þökk og virðingu fyrir alla þá
velvild og vinsemd sem hann
sýndi okkur vottum við Ásu móð-
ur hans, Böðvari Sigvalda og öðru
venslafólki okkar dýpstu samúð
með von um að hann haldi áfram
að ferðast og njóta, en á öðru til-
verustigi. Blessuð sé minning
hans.
F.h. Landsliðsfélaga,
Thulin Johansen.
Ekki hefði okkur grunað þegar
Stefán Einar Böðvarsson vinur
okkar og samstarfsmaður kvaddi
á leið í langþráð frí að kveðjan
yrði sú hinsta. Með fráfalli hans
er höggvið stórt skarð í samfélag-
ið í Húnaþingi vestra.
Í litlum samfélögum eins og
okkar hefur hver íbúi sitt hlut-
verk þótt misstór séu. Við verðum
öll að hjálpast að við að knýja
gangverk samfélagsins. Hlutverk
Stefáns var viðamikið og honum
hafði um langt skeið verið treyst
fyrir ýmsum ábyrgðarstöðum.
Um árabil hafði hann meðal ann-
ars látið til sín taka sem sveitar-
stjórnarmaður með sín sterku
gildi að leiðarljósi. Stálheiðarleg-
ur, bóngóður og vinnusamur.
Stefán var afburðagóður sveit-
arstjórnarmaður. Hann gaf sér
alltaf góðan tíma til að setja sig
inn í mál, nálgaðist þau með já-
kvæðu hugarfari sama hversu
snúin þau voru, staðráðinn í að
finna bestu lausnina. Alltaf hafði
hann hag okkar litla samfélags í
fyrsta sæti, gerði aldrei manna-
mun og heyrðist aldrei hallmæla
nokkrum manni. Fyrir það naut
hann virðingar samferðamanna
sinna, sama hvar í flokki þeir
stóðu.
Fyrir okkur sem minni reynslu
höfðum af sveitarstjórnarmálum
var hann óþrjótandi þekkingar-
og reynslubrunnur. Ekki bara um
pólitíkina sjálfa heldur líka um
mannlegar hliðar þess að vera í
pólitík. Að leyfa fólki að halda
virðingu sinni, koma vel fram,
virða skoðanir og vinna saman. Í
því var Stefán afar flinkur, heill
og sannur í orðum sínum og gerð-
um.
Deyr fé,
deyja frændur,
deyr sjálfur ið sama;
en orðstír
deyr aldregi,
hveim er sér góðan getur.
(Úr Hávamálum)
Þótt missir samfélagsins við
fráfall þessa merka manns sé
mikill er missir fjölskyldunnar þó
mestur. Við biðjum góðan Guð að
styrkja Ásu, móður Stefáns, í
sorginni. Mannkostir Stefáns
komu vel í ljós þegar hann talaði
um móður sína, ávallt af mikilli
elsku og virðingu. Böðvari Sig-
valda, bróður Stefáns, og fjöl-
skyldu sendum við innilegar sam-
úðarkveðjur sem og
skyldmennum öllum.
Við kveðjum höfðingjann og
öðlinginn Stefán Einar Böðvars-
son með söknuði en um leið kærri
þökk fyrir samfylgdina og vinátt-
una. Blessuð sé minning hans.
F.h. sveitarstjórnar Húna-
þings vestra,
Unnur Valborg
Hilmarsdóttir, oddviti.
Stefán Einar
Böðvarsson
HJARTAVERND
Minningarkort
535 1825
www.hjarta.is 5351800
Hjartkær sonur minn, bróðir, frændi, mágur
og barnabarn,
KRISTJÁN GUÐNI JÓNSSON
frá Hrísdal og Vetleifsholti,
lést á heimili sínu í Svíþjóð miðvikudaginn
19. nóvember.
Útförin fór fram föstudaginn 6. febrúar í Svíþjóð.
.
Matthildur Monika Kristjánsdóttir,
Snjólaug Kristín Lundgren, Roger E. L. Lundgren,
Eðvarð Jónsson, Anja Carina Kristoffersen,
Theo Edvard Kristoffersen,
Ide Marie Kristoffersen,
Jóna Björk Jónsdóttir, Öystein Helvik Höiland,
Guðrún Jónsdóttir.
Einlægar þakkir, kæru ættingjar og vinir,
fyrir auðsýnda virðingu og samhug vegna
andláts og útfarar okkar ástkæra
ÞORSTEINS EGILSSONAR,
fyrrum aðalendurskoðanda
Landsbanka Íslands,
Fróðengi 9,
áður til heimilis í Stóragerði 28,
Reykjavík.
Þökkum einnig af heilhug starfsfólki deildar 11-G við Hringbraut
og sérstakar þakkir fá þau Helga Hansdóttir og Árni Tómas
Ragnarsson læknar fyrir einstaka umönnun, tryggð og vináttu í
gegnum árin.
.
S. Alda Jónsdóttir,
Helga Þorsteinsdóttir, Ásgeir Ásgeirsson,
Egill Þorsteinsson, Béatrice Burlin,
Perla Ösp Ásgeirsdóttir, Sverrir Arnar Baldursson,
Þorsteinn Ýmir Ásgeirsson, Álfheiður Sigmarsdóttir,
Agathe Egilsdóttir Burlin, Stella Egilsdóttir Burlin,
Áróra Glóð og Aþena Ósk Sverrisdætur.
Ástkær maður minn, faðir og bróðir,
TORFI Þ. ÓLAFSSON,
andaðist á dvalar- og hjúkrunarheimilinu
Grund miðvikudaginn 11. febrúar.
Jarðarförin mun fara fram frá Neskirkju
fimmtudaginn 19. febrúar kl. 13.
Fyrir hönd aðstandenda,
.
Guðrún Elín Kristinsdóttir,
Sæbjörg Torfason,
Ingólfur R. Torfason,
Kristinn G. Torfason,
Elísabet Ingólfsdóttir
og fjölskyldur þeirra.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
ERLA GÍSLADÓTTIR
sjúkraliði frá Patreksfirði,
Hólabergi 84,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Háteigskirkju
laugardaginn 14. febrúar kl. 13.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir en þeim sem vildu
minnast hennar er bent á Krabbameinsfélagið.
.
Lovísa Birgisdóttir,
Hanna Ingibjörg Birgisdóttir, Guðmundur Jónasson,
Pétur Birgisson, María Aðalbjarnardóttir,
Gísli Kristján Birgisson, Elín Eva Lúðvíksdóttir,
Ágústa Hera Birgisdóttir,
Hlynur Freyr Birgisson, Stefanía Arnardóttir.