Morgunblaðið - 26.05.2015, Qupperneq 26

26 MENNING
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 26. MAÍ 2015
Morgunblaðið/Eggert
Óperan Júlíus Vífill Ingvarsson kveður Íslensku óperuna í vor en þar hefur hann bæði sungið í uppfærslum hennar og setið í stjórn um árabil.
VIÐTAL
Vilhjálmur A. Kjartansson
vilhjalmur@mbl.is
„Þegar ég segi skilið við einn vett-
vang til að hasla mér völl á öðrum er
það sjaldan starfið sjálft sem eft-
irsjá er að, heldur fyrst og fremst
fólkið sem ég hef unnið með,“ segir
Júlíus Vífill Ingvarsson en hann læt-
ur af störfum sem stjórnarformaður
Íslensku óperunnar núna í vor eftir
samfellda stjórnarsetu frá árinu
1998. „Óperan er mér mjög kær
enda hef ég sungið í nokkrum óp-
eruuppfærslum hennar og setið
lengi í stjórn og verið stjórn-
arformaður frá árinu 2007. Ég er
ekki að segja skilið við hana fyrir
fullt og allt enda verð ég áfram
reglulegur gestur á sýningum en
það mun eflaust fækka tilefnunum
til að hitta allt það einstaka fólk sem
hefur starfað með mér í Óperunni.“
Söng í gegnum laganámið
Júlíus Vífill hefur á undanförnum
árum verið þekktur fyrir allt annað
en sönginn enda haslað sér völl í
borgarpólitíkinni og verið oddviti
Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík.
Hann hefur starfað við lögmennsku
og stjórnað stórum fyrirtækjum en
söngurinn er þó aldrei langt undan.
„Fyrstu kynni mín af sönglistinni
voru í menntaskóla og það má segja
að sú listgrein hafi heillað mig upp
frá því. Auðvitað hafði ég áhuga á
annars konar tónlist líka. Fór á tón-
leika með Deep Purple og Led Zep-
pelin þegar þær hljómsveitir komu
hingað en þegar ég heyrði fyrstu óp-
eruna varð ekki aftur snúið, söng-
dellan var komin til að vera.“
Júlíus sótti snemma söngtíma
ásamt því að syngja í kórum en hann
lærði m.a. hjá Magnúsi Jónssyni,
tenór, og áttu þeir Magnús eftir að
verða góðir vinir í kjölfarið. Þegar
komið var í háskóla tók lífið aðra
stefnu og lagði Júlíus lögfræðina
fyrir sig. „Mér leiddist fljótlega lög-
fræðin og hugurinn fór að leita út.
Þess vegna ákvað ég að setja laga-
námið á ís um tíma og skráði mig til
náms í Tónlistarháskóla Vín-
arborgar eftir inntökupróf þar. Mér
varð þó ljóst að það væri kannski
ekki skynsamlegt að hætta í lög-
fræðinni og snéri því heim og tók 3.
og 4. árið saman og lauk svo laga-
náminu hér heima. Eftir það fór ég
aftur út en að þessu sinni til Ítalíu
með Svanhildi konunni minni og við
vorum þar allt þar til ég kom heim
árið 1982 að beiðni Sveins Ein-
arssonar, sem þá var þjóðleik-
hússtjóri, og vildi fá mig heim til að
syngja eitt af aðalhlutverkunum í
verkinu Meyjaskemman.“
Kynslóðaskipti í Óperunni
Þegar ein kynslóð kveður sviðið
tekur önnur við og þannig koll af
kolli. Júlíus segist vera mjög þakk-
látur fyrir að hafa náð í skottið á
kynslóðinni sem var að hætta þegar
hann ákvað að koma heim að syngja.
„Margir af þessari gömlu kynslóð
sem voru upp á sitt besta upp úr
miðri síðustu öld voru enn að syngja
þegar ég kom heim frá Ítalíu en
voru þó margir að klára sinn feril.
Meðal þeirra sem ég söng með á
óperusviðinu voru t.d. Þuríður Páls-
dóttir, Kristinn Hallsson, Guð-
mundur Jónsson o.fl. í Þjóðleikhús-
inu og auðvitað söngvarar á borð við
Jón Sigurbjörnsson í Íslensku óp-
erunni. Mér hefur alltaf þótt aðdá-
unarvert hversu margir góðir
söngvarar voru af þessari kynslóð,
sem hafði svo miklu minna að
byggja á en við sem komum á eftir.“
„Við erum því varla
baggi á hinu opinbera“
 Júlíus Vífill Ingvarsson hættir sem stjórnarformaður Íslensku óperunnar  Aðsókn hefur aukist á
sýningar við flutning í Hörpu og Óperan greiðir meira til hins opinbera en nemur árlegum styrk