Húnavaka - 01.05.2004, Page 33

HUNAVAKA
31
milljón króna í fyrirfram greidda húsaleigu. Þau bættu síðar við upp í
væntanlega leigu verulegri upphæð. Að þessu fordæmi gefnu lögðu
nokkrir aðilar fram eina milljón króna hver, með þeim ummælum að
féllu þeir frá án þess að geta nýtt sér húsnæðið, kæmi ekki til endur-
greiðslu. Uppliæðin eða það sem ekki hefði verið notað félli þá til bygg-
ingarinnar.
Fyrsta hugmyndin var að byggja eina hæð, síðan var ákveðið að hafa
t\'ær hæðir. Þegar farið var að grafa fyrir grunni var mjög djúpt á fast og
það hefði þurft mikið magn af möl til að fylla grunninn. Eg hringdi í
dómsmálaráðuneytið, sem hafði með þessi mál að gera þá, bað um að fá
að breyta þessu og gera kjallara undir húsinu. Baldur Möller, ráðuneytis-
sþóri, svaraði og ég reifaði málið. Þá sagðist hann ekki ennþá vera bú-
inn að sætta sig við að þegar byggt var yfir kvennadeildina á
Landspítalanum var mikið grafíð og sprengt langt niður og síðan allt fyllt
með möl. Og Baldur bætti við, „ég skil þig ósköp vel“. Þetta var svarið
sem ég fékk.
Þetta varð til þess að við létum hreinsa betur upp úr grunninum og
steypa upp góðan kjallara undir húsinu. Bygging hússins gekk fljótt og
vel enda stóð sýslunefnd einhuga að henni. Kjallarinn hefur reynst hið
mesta þarfaþing og verið ómetanlegur fyrir rekstur hússins. Þegar húsið
var fullgert var auglýst eftir nafni á það og varð nafnið Hnitbjörg fyrir
valinu. Tillögu að nafninu átti Valgerður Agústsdóttir á Geitaskarði.
Fyrstu íbúarnir fluttu iuu í húsið rétt fyrir jólin 1979.
Svipað átti sér stað á Skagaströnd. Þar lagði Lárus G. Guðmundsson,
kenndur við Vindhæli, fram eina milljón króna til þess að tryggja hús-
næði fyrir aldraða. Sýslusjóður sá um að byggðar voru fjórar íbúðir fyrir
aldraða og nokkru síðar Dvalarheimilið Sæborg.
Fræðaþulur í sérflokki
Ég átti þess kost að starfa með mörgum ágætum sýslunefndarmönnum.
Ég hvorki vil né get farið að flokka þá í gæðaflokka. Auövitaö voru þeir
mismunandi en ég gat starfað með þeim öllum á 29 ára tímabili eða frá
1960 til 1989 jaegar sýslunefndirnar voru lagðar niður í ársbyrjun. Ollu
merkilegra var að aldrei kom til flokkspólitískra átaka í sýslunefndunum
á þeim tíma. Við \dssum alveg hvernig nefndirnar voru skipaðar og ef
einhver vildi sýna styrk flokksins var alltaf annar sterkari flokksmaður til-
búinn að koma vitinu fyrir hann.
Ég vil þó minnast Magnúsar Björnssonar á Syðra-Hóli. Ekki sem sýslu-
nefndarmanns, því að við vorum aðeins stutt saman í sýslunefnd, heldur
bara sem manns. Ég hitti hann fyrst á „nýju“ skrifstofunni að Garðabyggð
1, í sýslumannshúsinu eins og það var venjulega kallað. Hann hefir senni-
lega verið að bíða eftir viðtali \dð föður minn. Við ræddum aðallega um