Húnavaka - 01.05.2004, Page 86

84
H U N A V A K A
Silungurinn var þannig verkaður að hann var slægður, innvolsinu og
hausnum hent og síðan saltaður og geymdur til vetrarins. Aldrei líkaði
mér við hann saltaðan en sumir voru mjög hrifnir afhonum.
Þá voru bara net úr bómullargarni og það var ekki til í því' að þau væru
veiðin. Það skipti alveg um og veiddist langtum betur eftir að nælonnet-
in komu en þau voru nærri ósýnileg í vatninu.
Eg prófaði breytilega möskvastærð á netunum, bæði að liafa
möskvann 1 '/4 tommu og l'/2 tommu. Eg notaði 1 '/4 tommu netin því
að fyrst og fremst veiddist í þau. Mest af silungnum fór í gegnum
möskvann á 1 ‘/4 tommu netinu. Nú er möskvastærðin á netum alltaf
mæld í millimetrum.
Mikið var um það að gróður festist í netunum. Til dæmis síðasta sum-
ar sem var mjög hlýtt var alveg plága hvað mikið af gróðri kom í þau. Oft
þurfti að færa nedn þaðan sem gróðurinn var að vaxa upp og reyna fyr-
ir sér annars staðar. Það þýddi ekkert að leggja þar sem gróðurinn var,
þar kom bara ekki branda í netin.
Þá var dregið fyrir
Menn eru ntisjafnlega veiðnir sem kallað er, sumir hafa gaman af veiði-
skap en aðrir ekki. I gamla daga var ekki veitt á stöng, hvorki í Laxár-
vatni né ánni. Eg minnist þess að þegar Bogi Brynjólfsson var sýslumaðnr
á Blönduósi var hann eini maðurinn sem veiddi stundum á stöng í Laxá.
Þá var lax veiddur þar í net, bæði frá Holti og Sauðanesi, aðallega undir
Mánafossi því að það var svo langt í Langhyl frá Sauðanesi en þar var
veitt frá Hurðarbaki.
Eg man eftir því þegar veiðifélagið um Laxá á Asum var stofnað árið
1935. Fyrst eftir það var áin ekkert leigð en félagið nýtti veiðina þannig
að bæirnir Sauðanes, Hurðarbak, Holt, Hjaltabakki og Húnsstaðir stóðu
allir saman að því. Dregið var íyrir í hyljunum í ánni og aflanum skipt
milli bæjanna. Einu sinni fengum við 50 laxa í ádrættinum en það var
það mesta sem ég man eftir í eitt skipti. Föst venja var að draga fyrir einu
sinni í viku en það var aldrei gert í Langhyl því að það var gróður í hon-
um og netin lyftust upp.
Það liefur verið reynt að draga á í Laxárvatni en það gekk ekki því að
það var svo mikill gróðnr í því að netin lyftust upp og silungurinn fór
undir þau. Við reyndum líka með neti sem við fengum hjá Jóni Ki istjáns-
syni fiskifræðingi og átti að vera gert til þess að draga fyrir en það gekk
ekki heldur. Við þessar tilraunir vorum við á tveimur bátum og höfðum
net milli þeirra. Þegar við komum að landi á bátunum og ætluðum að
taka mikla veiði úr netunum kom í ljós að silungarnir voru sárafáir.
Báturinn minn sem ég nota er plastbátur með átta hestafla vél og ber
hæglega þrjá dl fjóra menn. Sturla hefur prófað sinn bát sem er með 10