Húnavaka - 01.05.2004, Qupperneq 141

HUNAVAKA
139
Skil
Hún stöðvar bílinn.
Bíður þar til rykmökkurinn er horfínn. Stígur þá út og teygir úr sér.
Andar djúpt að sér hreinu loftinu.
Dalurinn er þröngur með háum klettóttum fjöllum beggja vegna. Þurr
og harður malarvegur hlykkjast um hlíðina. Niður dalinn liendist stór
og straumþung á.
Hún hlustar á drunur hennar.
Hver hugsun um að snúa aftur drepin í fæðingu.
Eðajafnvel fyrr.
Eins og um fóstureyðingu væri að ræða.
I hlíðinni ofan \ið veginn stendur bær sem líkt og hangir utan í fjall-
inu.
Hún forðast að hugsa til baka. Leyfír huganum ekki að hvarfla þangað
örskotsstund.
Þá gæfist hún upp og sneri aftur.
Líkt og svo oft áður.
Hún sest inn í bílinn. Setur hann í gang og ekur af stað.
Hún ætlar aldrei að snúa aftur.
Ekki í þetta skiptið.
Krummanefið
Einn þeirra er Bjarni sýslumaður á Þingeyrum átú í eijum við var Skúli Magnússon
fógeti sem þá var sýslumaður í Skagafirði. Skúli átti eins og kunnugt var í málaferlum
við Pétur Ovesen kaupmann á Hofsósi út af fjársölu og fleiru. Skúli ásakaði hann um
að hafa selt svikið járn og tveir bændur báru það á kaupmann að hann hefði selt
þeim mjölhálftunnu blandaða með mold. Þessi málaferli Skúla og Ovesens kaup-
manns urðu bæði hörð og snúin og voru sótt af miklu kappi á báða bóga.
Bjarni tók að sér málsvörn fyrir kaupmann en þá var eins og komið væri við hjart-
að í Skúla, svo varð hann Bjarna reiður, enda Ieið ekki á löngu að þeir leiddu hesta
sína saman. Það var þegar málið kom fyrir lögréttuna á alþingi. Þegar Bjarni gekk í
lögréttuna var Skúli þar fyrir og kallaði: „Þarna kemur krummanefið frá Þingeyrum.“
En Bjarna varð ekki svarafátt, hann hvessti augun á Skúla og svaraði þegar: „Ekki er
það sama krummanefið sem kroppaði utan af barnsbeinunum í Grafarmóum forð-
um, karl minn.“
A þessum orðaskiptum má sjá að Bjarni var hvergi smeykur við Skúla enda hafði
hann í fullu tré við hvern sem í hlut átti.
Þessi ummæli Bjarna sveigðu að kvitti sem gaus upp og legið hafði á Skúla, þegar
hann bjó í Gröf á Höfðaströnd, áður en hann flutti að Ökrum í Skagafirði. Það hafði
fundist barnsbeinagrind í móunum fj'rir utan túnið og var hald manna að vinnu-
kona hjá Skúla sýslumanni hefði borið út barn sem óvíst var um faðerni á en sýslu-
maður gert lítið úr þw máli. Bjarni var dæmdur í 6 dala sekt fyrir þetta en þó munu
þeir Skúli hafa sæst fullum sáttum á þessu þingi og orðið vinir upp frá því.
Gríma 13. hefti 1938.