Dagblaðið Vísir - DV - 03.07.2009, Blaðsíða 44

Föstudagur 3. júlí 200944 Helgarblað
strákarnir.“ Það var oft kalt á sjónum
og kom hugsunin um hlýjan kven-
mannsfaðm Gylfa oft yfir erfiðustu
tímana. „Togararnir voru nefnilega
ekki yfirbyggðir heldur voru þetta
bara síðutogarar. Maður vann allt úti
á dekki í öllum veðrum.“
Ældi á bryggjunni
Eftir dvölina á Akureyri flutti Gylfi til
Eyja þar sem hann stundaði sjóinn
næstu ár. Gylfi losnaði aldrei við sjó-
veikina og fann iðulega fyrir henni ef
of langt leið á milli túra. „Þegar mað-
ur var á litlu bátunum úti í Eyjum gat
lyktin oft orðið óbærileg. Bátarnir lágu
oft lengi við bryggju vegna brælu og
þá safnaðist í þá sjór sem ekki náð-
ist úr og sat í kilinum. Það blandað-
ist fiskidrullu og þegar báturinn fór að
rugga gaus upp þessi lykt sem var al-
veg rosaleg. Á meðan þetta var svona
að skolast í burtu.“
Gylfi segir að lyktin ein og sér hafi
verið nóg til að gera hann veikan. „Það
kom meira að segja fyrir að ég ældi á
bryggjunni og bróðir minn sem var
skipstjóri hló nú mikið að því. Ef ég sá
að það var bræla ældi ég stundum á
bryggjunni. Bara við tilhugsunina og
lyktina. Þetta er mikið sálrænt líka.“
Þegar Gylfi hafði verið til sjós í 15 ár
fékk hann nóg og ákvað að koma í land.
Hann hefur verið þar síðan en honum
þykir þó mjög vænt um þennan tíma
.„Þetta var yfirleitt mjög skemmtilegt.
Félagsskapurinn var góður. Þetta voru
skemmtilegir strákar og ég hef alltaf
sagt að Akureyrarsjómennirnir hafi
verið þeir bestu sem ég vann með. Því
ég ólst svona upp með þeim. Þetta var
eins og ein fjölskylda, duglegir strákar
og fínir.“
nÆrri dauður úr drykkju
Gylfi hefur á árinu verið edrú í 30 ár og
hefur verið laus við sígarettur í ein 27
ár. En áður en Gylfi sigraðist á Bakkusi
gekk áfengisneyslan næstum af hon-
um dauðum.
„Síðasta alvöru fylliríið mitt varði
í þrjá mánuði. Síðan fór ég á sjóinn.
Ég var rétt dauður,“ segir Gylfi þegar
hann lýsir því hversu illa hann var far-
in að drekka áður en hann setti tapp-
ann í flöskuna. „Á þessum tíma var
ég að byrja daginn klukkan svona sjö
á morgnana með því að rétta mig af.
Ég var ekki búinn að rétta mig af fyrr
en tólf. Hitt var bara martröð þar sem
ég ældi og veltist um í vanlíðan.“ Gylfi
segir ástandið hafa verið svo slæmt að
hann hafi ekki þorað að fara að sofa
nema eiga áfengi undir koddanum.
Gylfi man nákvæmlega hvenær
hann missti stjórn á drykkjunni. „Þá
var ég á togara á Akureyri. Við vorum
þarna á sumarhóteli þar sem gagn-
fræðaskólinn er og ég rétti mig af í
fyrsta skipti á ævinni eftir fyllirí með
því að fá mér sopa.“ Gylfi vissi strax
hvert sá sopi myndi leiða hann. „Ég
vissi upp á mig skömmina og að með
þessum sopa færi ég beina leið til hel-
vítis.“
Gylfi segir að eftir að menn fari að
venja sig á að rétta sig af í stað þess
að láta renna af sér fari af stað keðju-
verkun sem sé erfitt að stoppa. „Þá er
maður fullur þann daginn líka og svo
kannski næsta og svo koll af kolli.“
leitaði að kvenlÆkni
Það þurfti það sem Gylfi lýsir sem
hálftrúarlegri upplifun til þess að losa
hann undan því böli. „Mér leið alveg
rosalega illa einn daginn. Þá bjó ég í
Hafnarfirði með þáverandi sambýl-
iskonu minni. Hún þurfti að koma
heim úr vinnunni því ég var svo illa
haldinn.“ Vanlíðan Gylfa var orðin svo
mikil að hann ákvað að hringja í lækni
til að leita ráða. „Ég fór í gulu síðurnar
til að finna númerið hjá lækni. Auðvit-
að leitaði ég að númeri hjá kvenlækni
en ekki karli.“
Eftir að hafa fundið kvenlækni sló
Gylfi á þráðinn til hennar en gamall
maður ansaði á hinum enda línunn-
ar. „Hann sagði mér að hún væri ekki
við. Ég fer að spjalla við karlinn og
spyr hann hvað hann geri. Hann seg-
ist vera pestur en hættur störfum. Ég
bið hann þá um að biðja fyrir mér því
mér líði svo illa.“ Sá gamli sagðist ætla
biðja fyrir Gylfa um leið og samtalinu
lyki en Gylfi komst seinna að því að
presturinn, sem hét Sigurjón Árna-
son, var frændi hans.
„Þegar liðnar eru svona fimm mín-
útur frá því að við slitum símtalinu.
Þá er bara allt að breytast, vanlíðan í
vellíðan. Ég lýsti þessu fyrir sambýl-
iskonu minni en mér fannst ég bara
vera svífandi á silkisæng þar sem ég lá
í rúminu. Þannig fór ég inn í drauma-
heiminn en eftir þetta var ég hættur
að drekka brennivín.“
aa-fundur í draumi
Gylfi fór ekki á nema tvo AA-fundi eft-
ir að hann hætti að drekka en hann
segist hafa sótt sína fundi í gegnum
draumaheiminn. „Í mörg ár dreymdi
mig svona fjórum sinnum í mánuði
að ég væri blindfullur og ómögulegur.
Síðan varð ég alltaf svo feginn þegar
ég vaknaði að það var á við marga AA-
fundi í hvert skipti.“
Gylfa hefur aldrei þyrst í brennivín
eftir að hann hætti en hann hafði smá
áhyggjur þegar bjórbanninu var aflétt
á sínum tíma. „Þegar ég var að drekka
var bjórinn lúxusvara sem menn
smygluðu til landsins á togurunum.
Það var voðalega gott að sötra þetta
og nota til að rétta sig af. Ég var smá
hræddur um að falla með bjórnum en
það gerðist ekki og hefur engin áhrif á
mig í dag.“
Gylfi hefur ávallt verið trúaður
maður enda hefur hann bara eitt um
augnablikið að segja þegar hann hætti
að drekka. „Þegar Jesú frelsaði mig var
ég 33 ára. Þegar Jesú var krossfestur og
steig til himna var hann 33 ára.“ Gylfi
nefnir sem dæmi að þegar hann var
krakki missti hann framtennurnar í
samstuði og það sem lagðist þyngst á
hann var að geta ekki sagt nafn frels-
arans rétt. „Ég sagði við mömmu að
nú gæti ég ekki sagt Jesú. Heldur bara
Jeþú því það vantaði í mig tennurnar.
Það fannst mér hroðalegt en mér var
alveg sama um tennurnar.“
SíðaSta máltíðin
með rúnari
Gylfi missti náinn vin þegar Rúnar Júlí-
usson, rokkari Íslands, féll frá í lok árs
2008. Rúnar og eiginkona hans, María
Baldursdóttir, stóðu meðal annars við
bakið á Gylfa þegar hann var að hætta
að drekka og bjó hann hjá þeim um
tíma. Gylfi hitti Rúnar í síðasta sinn
á Kringlukránni þar sem þeir félagar
snæddu saman hádegisverð.
„Rúnar bauð mér í súpu á Kringlu-
kránni eins og hann gerði oft. Þetta
var á mánudegi. Þegar ég er að kveðja
segist hann svo vera að fara í sitt ár-
lega tékk hjá lækni. Ég man að ég
nefndi það við hann að mér fyndist
hann líta svo vel út.“ Nokkrum dögum
síðar hringdi sími Gylfa einn morg-
uninn klukkan hálf sjö. „ Ég ákvað að
sofa hringinguna af mér því ég var svo
þreyttur en kíkti svo á símann þegar ég
vaknaði klukkutíma síðar. Þá sá ég að
þetta var númerið hjá Rúna og Mæju
og ég vissi strax að eitthvað var að því
þau hringdu aldrei svona snemma.“
Þegar Gylfi hringdi svo í Maríu fékk
hann staðfest það sem hann hafði ótt-
ast mest, að Rúnar væri fallinn frá.
át allar eldSpýturnar
Þó Gylfi hafi saknað Rúnars mikið eftir
að hann féll frá segist hann ekki geta
annað en brosað þegar hann hugsar
til hans. „Ég sakna Rúnars mikið en ég
grét ekki. Enda er ég búinn að brynja
mig rosalega í gegnum árin gegn öllu
svona. En það sem ég sá mest í Rún-
ari var húmorinn í honum. Þannig að
ég brosti mikið meira en ég var sorg-
mæddur.
Því ég fór að hugsa um allt sem við
höfðum lent í saman og þegar hann
var að hlæja. Það var aldrei neitt nema
húmor í kringum Rúnar og aldrei nein
sorg. Það var bara hlegið og þannig
var bara Rúnar.“
Gylfa er sérstaklega minnisstætt
þegar hann og Rúnar voru á heim-
leið eftir að hafa spilað kvöldinu áður.
„Rúnar var nýkomin með bílprófið
aftur eftir að hafa misst það. Hann sá
að löggan var á eftir okkur og var skít-
hræddur um að missa það aftur. Því að
Mæja var nú ekkert voðalega ánægð
með að þurfa keyra hann um allt.
Rúnar snýr sér að mér og segir „Ohh
löggan er á eftir okkur og ég er ekki
viss hvort ég slepp ef þeir stoppa okk-
ur.“ Við höfðum verið að spila kvöld-
ið áður og Rúnar var hræddur um að
hann væri kannski rakur ennþá svona
í morgunsárið.“
Nú voru góð ráð dýr. Gylfi reykti
ennþá á þessum tíma og var með síg-
arettur og eldspýtur í vasanum. „Ég
sagði við hann: „Heyrðu Rúnar. Nag-
aðu brennisteininn af nokkrum eld-
spýtum því ég hef heyrt að það blekki
blástursmælirinn““. Gylfi rétti Rúnari
síðan í kringum tíu eldspýtur og leit
svo aftur fyrir sig til þess að skima eftir
lögreglunni. „Þegar ég leit svo aftur á
Rúnar var hann búinn að kyngja öllu
draslinu. Hann át þetta bara eins og
það lagði sig. Svo keyrði löggan bara
fram hjá okkur,“ segir Gylfi og skellir
upp úr. „Maður getur ekki annað en
brosað þegar maður hugsar til hans.“
Svo gott að faðma þÆr
Gylfi segist alla tíð hafa verið kvensam-
ur maður og hálfómögulegur sé hann
ekki með eina upp á arminn. Hann er
nýskilinn en segir að ástarsögu hans
verði gerð góð skil í ævisögunni góðu.
„Ég hef bara ekki getað verið án konu.
Ekki síðan ég kyssti hana Karol sjö ára
gamall.“
Þó Gylfi sé kvennamaður mikill á
hann ekki erfitt með að halda sig við
eina í einu. „Ég held ekki framhjá. En
ef ég er ekki með konu finnst mér það
dálítið erfitt. Það er svo gott að halda
utan um þær.“
Aðspurður hvort Gylfi hafi lært eitt-
hvað um ástina eftir öll þessi ár segir
hann erfitt að nefna eitthvað ákveðið.
„Maður eltir á sér bibbann alveg frá
því að maður fæðist og það er stund-
um eins og maður hugsi með hon-
um. Það er þó alltaf jafngott að vera
ástfangin eins og það er vont að vera í
ástarsorg. En það er ekkert betra til en
konur. Það er bara á hreinu.“
Þó að Gylfi hafi verið í mörgum
samböndum á lífsleiðinni segir hann
það oftar en ekki sér að kenna að þau
gangi ekki upp. „Þó að ég sé búinn að
vera í mörgum samböndum er það
mest mér að kenna frekar en þessum
konum. Til dæmis sagði konan sem
ég var að skilja við núna: „Gylfi þú ert
besti maður sem ég hef kynnst en sá
erfiðasti líka.““
greifinn af monté CriSto
Ekki er langt síðan Gylfi og félagar
hans í Áhöfninni á Halastjörnunni
vöktu verðskuldaða athygli fyrir
frammistöðu sína í þættinum Popp-
punkti. Það var ekki stigasöfnunin
sem vakti athyglina heldur sprellið
í Gylfa og Hemma Gunn sem léku
á als oddi. „Halastjarnan er komin
með gigg. Það kemur í ljós á næst-
unni hvar það verður.“
Gylfi er harðduglegur við að
skemmta sjálfur hvort sem það er í
einkasamkvæmum, á árshátíðum
eða annars staðar þar sem mann-
fögnuður er. „Ef fólk vill fá mig er um
að gera að kíkja inn á gylfiaegisson.
is og hafa samband.“
Eftir allt sem Gylfi hefur afrekað
í tónlistinni segist hann helst vilja
gera fleiri Vallaævintýri. „Mig langar
helst að gera fleiri Vallaævintýri fyr-
ir börnin því þau hafa svo gaman af
þessu. Þetta er spenna og húmor og
mikið af prumpi og hasar. Þetta vilja
krakkarnir. Núna í ellinni eru það
þessi verkefni sem gefa mér mest.“
Gylfi er viss um að Vallaævintýrin
muni mala gull verði þau gefin út á
erlendum markaði. „Til dæmis í Jap-
an því þeir hafa svo gaman af vík-
ingum og víkingatímabilinu. Þetta
myndi mala gull. Það vantar bara
einhvern til að kveikja á því og gefa
þetta út. Fyrst börn á íslandi hafa
svona gaman af þessu er ég sann-
færður um að börn annars staðar
muni hafa það líka.“
Það er þá aldrei að vita nema
Gylfi sitji á gullkistu með Vallaævin-
týrunum. „Mamma kallaði mig allt-
af Greifann af Monté Cristo þegar ég
var lítill og það er aldrei að vita nema
hún hafi séð í mér einhvern leyndan
fjarsjóð sem á eftir að koma í ljós.“
asgeir@dv.is
„SíðaSta alvöru fylliríið mitt varði í þrjá
mánuði. Ég var rÉtt dauður. á þeSSum tíma
var Ég að byrja daginn klukkan Svona Sjö
á morgnana með því að rÉtta mig af. Ég var
ekki búinn að rÉtta mig af fyrr en tólf.“
nærri dauður gylfi drakk illa áður
en hann hristi Bakkus af sér.
mynd heiða helgadóttir
gylfi Ægisson Hefur gefið
út 23 plötur einn síns liðs.
mynd heiða helgadóttir