Dagblaðið Vísir - DV - 08.01.2010, Blaðsíða 29
HELGARBLAÐ 8. janúar 2010 FÖSTUDAGUR 29
STJÖRNUR BYLTINGARINNAR
„Það sem er helst að frétta af mér er
að ég er fyrir rétti fyrir að hafa hlaup-
ið út á flugbrautina á Keflavíkurflug-
velli þegar ég reyndi að stoppa vél-
ina sem fór með Paul Ramses,“ segir
Haukur Hilmarsson mótmælandi
sem vill lítið segja frá sínum eig-
in högum. Hann viðurkennir þó að
hann sé ánægður með að fá mömmu
sína heim en segir mikið af sínum frí-
tíma fara í að vinna með flóttamönn-
um.
„Ramses er hér á landi en er ekki
kominn með dvalarleyfi og þau hjón-
in fá ekki leikskólapláss fyrir Fidel,
litla strákinn sinn. Nú er ég að vinna í
máli Henry Turay frá Sierra Leone en
hann er í felum hér á Íslandi og mín-
ar helstu áhyggjur beinast að hon-
um. Það hefur lítið sem ekkert áunn-
ist í flóttamannamálum hér á landi
og þessi örfáu hæli sem ríkisstjórn-
in hefur veitt eru ekki stjórninni til
sóma,“ segir Haukur og honum er
heitt í hamsi. „Hér ríkir enn þá þessi
sama fasistastefna og það skiptir
engu þótt Birni Bjarnasyni hafi verið
skipt út. Ríkisstjórnin er lafhrædd og
er ofurseld valdi bjúrókrasíu þeirra
sem stjórnuðu hér áður.
Lögreglan er, að mínu mati, skít-
leg stofnun og afskipti hennar af
póli tík eru vægast sagt óþolandi;
það getur enginn haldið því fram að
hún sé afstöðulaus,“ segir Haukur
sem vakti mikla athygli þegar hann
og félagi hans drógu Bónus-fána að
húni á þaki Alþingishússins. Félag-
inn var handtekinn en Haukur slapp.
Allar ákærur voru síðar felldar nið-
ur. „Bónus-fánaaðgerðin er alls ekki
sú aðgerð sem ég er hvað stoltastur
af þótt hún hafi verið flott. Það sem
mér fannst mikilvægast við hana
var ekki að hún skyldi takast eða
hvernig fólkið brást við heldur að sjá
allt þetta fólk standa þarna saman.
Sömu sögu er að segja frá mótmæl-
unum við Lögreglustöðina. Sú stund
var örugglega sú undarlegasta í mínu
lífi og mjög yfirþyrmandi. Það sem
hreyfði við mér var ekki það að ég
hafði sloppið út heldur það að þarna
var fólk komið saman til að taka af-
stöðu gagnvart óréttlætinu og setti í
leiðinni réttlætið ofar lögum og vald-
boði. Það þótti mér vænt um og ég
vona að það sé komið til að vera. Við
getum ekki lifað áfram í heimi þar
sem lög og regla eru ávallt sett ofar
réttlætiskennd fólks.“
indiana@dv.is
Réttlæti
ofar lögum
og valdboði
Mótmælandi Haukur segir það hafa verið undarlegustu stund í sínu lífi þegar fólk
mótmælti við Lögreglustöðina eftir að hann hafði verið handtekinn.
Mótmælandinn Haukur Hilmarsson
notar krafta sína til hjálpar flóttafólki.
„Mér líkar vel hér í Danmörku og
ég var heppin að fá vinnu á elli-
heimili strax í júní þótt þetta sé
kannski ekki draumavinnan,“ seg-
ir Eva Hauksdóttir, ein þeirra sem
fylgt var eftir í heimilidarmyndinni
Guð blessi Ísland. Eins og kunnug-
ir vita tóku Eva og sonur hennar,
Haukur, virkan þátt í búsáhalda-
byltingunni og mótmælunum við
Austurvöll en Haukur dró svo eftir-
minnilega Bónusfána að húni á Al-
þingishúsinu. Eva hefur komið sér
vel fyrir í á Suður-Jótlandi í Dan-
mörku en er nú stödd hér á landi til
að leggja lokahönd á bók sem hún
er að gefa út, ásamt Ingólfi Júlíus-
syni ljósmyndara.
Saknar sonanna
Eva fór út í byrjun apríl og kom
heim fyrir kosningarnar og svo
aftur til að sækja búslóðina svo
hún hefur ekki slitið sambandi við
Klakann, enda eru hér tveir synir
hennar. Aðspurð segist hún ekki
einmana þótt hún vissulega sakni
sonanna. „Ég er svo heppin að
systir mín og fjölskylda hennar búa
í næsta nágrenni við mig. Pabbi var
mikið hjá okkur í sumar og ég held
í vonina að strákarnir kíki fljótlega
þótt hvorugur þeirra hafi talað um
að setjast hér að. Mér finnst mjög
mikilvægt að halda tengslunum
við fjölskylduna.“
Borgum hvort sem er
Evu líst ekki á ástandið á Íslandi
og hún er afar ósátt við að sú mót-
mælendabylgja sem fór í gang í
fyrra skuli hafa dáið út. „Almenn-
ingur virðist ætla taka því þegjandi
þótt hér hafi ekkert gerst og mér
sýnist ekkert ætla að breytast. Ég
tek miklu meira nærri mér að fólk
ætli að gefast upp heldur en bágt
ástand í efnahagsmálum,“ segir
hún og bætir við að hún efist um
að útspil forsetans spili stóran þátt
í framhaldinu. „Ég er ánægð með
að einhver skuli vilja auka lýðræð-
ið í landinu þótt ég viti ekki hvort
þetta breyti einhverju. Við þurfum
að borga þessar skuldir hvort sem
er en ég held að þetta hafi verið
sterkur leikur hjá Ólafi Ragnari,“
segir hún.
Örfáar manneskjur stjórna
Aðspurð segist hún hafa fengið
afar lítil viðbrögð við kvikmynd-
inni og alls engin frá Íslandi. „Það
er þá helst frá Þjóðverjum sem hafa
séð myndina og hafa skrifað mér
tölvupóst. Það fólk er snortið yfir
því hvernig er farið fyrir íslensk-
um almenningi í kjölfar hrunsins.
Hins vegar hef ég ekki fengið nokk-
ur einustu viðbrögð frá löndum
mínum og ekki einu sinni frá mínu
nánasta fólki, það þegja allir bara
þunnu hljóði. Þeir erlendu aðilar
sem hafa haft samband við mig lýsa
yfir stuðningi við okkur,“ segir Eva
sem telur ástandið ekki fara batn-
andi. „Ég sé ekki að hlutirnir séu
að breytast og er fokreið yfir að það
skuli viðgangast að örfáar mann-
eskjur skuli geta stjórnað fjöldan-
um og haldið upplýsingum frá fólki.
Ég er miklu reiðari yfir því heldur en
þeirri staðreynd að hér hafi allt far-
ið úrskeiðis efnahagslega. Það eru
enn þá sömu mennirnir sem eiga
Ísland svo, já, ég enn svolítið reið
þótt ég liggi ekki andvaka yfir þessu.
Ég er búin að kúpla mig út úr þessu
og er ekki lengur í hringiðunni því
ég bý annars staðar.”
Allt flottast og dýrast
Eva segir Dani forvitna um ástand-
ið og að hún finni fyrir samúð í garð
Íslendinga á meðal þeirra. „Danir
hafa lýst yfir hneykslun sinni á því
hvernig íslensku bankarnir hegð-
uðu sér og ein flugfreyjan sagði að
flottræfilshátturinn og viðbjóður-
inn væri umtalaður þegar íslensk-
ir bankamenn ættu í hlut. Þá yrði
allt að vera flottast og dýrast. Ann-
ars spyrja Danir mikið út í ástandið
og þeir finna til með almenningi,“
segir Eva sem ætlar ekki að setj-
ast aftur að á Íslandi í bráð og hún
segir gott að búa í Danmörku. „Ég
get bara talað fyrir sjálfa mig en ég
finn ekki fyrir fordómum hér og
Danir gera ekki kröfu um að mað-
ur kunni tungumálið. Ég bý úti í
sveit og hér er meiri áhersla á fjöl-
skyldugildin, það er eini menn-
ingarmunurinn sem ég finn fyrir.
Ég reikna ekki með að flytja hing-
að aftur, til þess þarf heilmikið að
breytast í pólitíkinni. Ég vil ekki
eiga viðskipti við þessa banka og
það er ekki af því að ég geti ekki
hugsað mér að vera blönk, ég hef
áður verið blönk. Ástæðan er sú að
ég vil ekki vera hluti af þessu kerfi.“
indiana@dv.is
Eva Hauksdóttir er flutt til Danmerkur og býst ekki við að
flytja aftur heim. Eva segir Dani forvitna um ástandið hér
heima og heyrir reglulega sögur af flottræflishætti íslenskra
bankamanna.
„Ég vil ekki eiga við-
skipti við þessa banka
og það er ekki af því
að ég geti ekki hugsað
mér að vera blönk, ég
hef áður verið blönk.“
Reiknar ekki með
að flytja aftur
Sturla Jónsson er fluttur til Noregs þar sem
hann starfar við flísalögn. Fjölskylda Sturlu
stefnir að því að flytja til hans í vor. Sturla segir
að Bretum væri nær að beita okkur hervaldi.
Þá myndu aðrar þjóðir loksins láta heyra í sér.
Kem aftur
ef það verður
önnur bylting
Hrakinn í burtu
Sturla segir fjölskylduna hafa haldið gleði-
leg jól þótt gjafirnar hafi verið í minna lagi
þessi jólin. „Ég fór út 26. október og kom
heim 18. desember og gat því reddað hluta
af yfirdrættinum. Þetta voru samt engin jól
miðað við jól síðustu tíu ára,“ segir hann
en bætir við að erfiðleikarnir hafi, sem
betur fer, styrkt samband þeirra hjóna. „Ég
er afskaplega sár út í þjóðina hvað hún var
lengi að vakna en mitt fyrirtæki var það
fyrsta í röðinni til að fara. Þá vildi enginn
hlusta en ég veit fyrir víst að 95% smáverk-
taka á landinu eiga eftir að fara á hausinn.
Ef það verður önnur bylting geri ég ráð
fyrir að koma heim og taka þátt, enda er
allt annað að vera hrakinn í burtu en að
flytja sjálfur úr landi. Ísland er gott land
og gjöfult en gæðunum er skelfilega mis-
skipt,“ segir hann og bætir aðspurður við
að hann geti auðveldlega mælt með Nor-
egi fyrir þá sem eru að hugsa sér til hreyf-
ings. „Umhverfið allt er mun viðkunnan-
legra hér en heima og hér fær fólk eitthvað
fyrir vinnuna sína,“ segir hann og bætir við
að allur dagurinn fari í vinnu svo það sé
lítill tími til að hugsa heim. „Vinnudagur-
inn byrjar klukkan sjö og ég vinn til átta á
kvöldin svo ég eyði deginum í að vinna og
sofa. Ég var mjög heppinn og komast að í
vinnu þar sem ég vinn alla daga í þrjár vik-
ur og fæ svo tveggja vikna frí,“ segir Sturla
sem hefur starfað út um allan Noreg en er
í dag staddur í Ósló. „Ég er mjög ánægður
hér og finn ekki fyrir neinum fordómum í
minn garð. Ekki eins og Pólverjar, Lithá-
ar og Lettar þurfa að upplifa. Hér er sama
viðhorfið og heima á Íslandi, menn verða
bara að túlka það eins og þeir vilja.“
indiana@dv.is
Pólitískur flóttamaður Sturla segist vera
pólitískur flóttamaður og að það sé allt annað
að flytja út á eigin forsendum en að vera
hrakinn út vegna ástandsins.
MYND KRISTINN MAGNÚSSON
Eva Hauksdóttir Evu líður
vel í Danmörku og segir Dani
ekki með fordóma gagnvart
Íslendingum.