Dagblaðið Vísir - DV

Ulloq
Ataaseq assigiiaat ilaat
Tidligere udgivet som

Dagblaðið Vísir - DV - 12.02.2010, Qupperneq 32

Dagblaðið Vísir - DV - 12.02.2010, Qupperneq 32
an sem því hefur verið úthlutað full- bratt af kjörnum fulltrúum til manna sem þjónuðu fyrst og fremst rassgat- inu á sjálfum sér. Við megum held- ur ekki gleyma því að fyrir nokkrum árum þótti það slá nærri meiðyrðum að fara fram á að stjórnmálaflokkar opnuðu bókhald sitt. Við eigum að gera þá sjálfsögðu breytingu hérna að stjórnmálamenn fari að hræðast fólkið en ekki öfugt. Við eigum líka að slá varnagla við öllum þeim illa földu úlfum sem nú þykjast ætla að bjarga okkur hvort sem er í pólitík eða viðskiptum. Ég fæ stundum æl- una upp í háls við að hlusta á sjálf- skipaða bjargvætti okkar. Oftar en ekki er eina markmið þeirra að nýta tækifærið núna vegna þess eins að þetta lið var of vitlaust til að nýta tækifærið síðast þegar verið var að útdeila hér öllum gæðum. Við ætt- um að hafa lært að greina þar á milli, ef við höfum þá eitthvað lært.“ Kraftur í þjóðinni Helgi segist í þokkalegum málum fjárhagslega. Hann eigi ekki íbúð en hafi keypt bíl þegar hann varð pabbi og þótt lánin hafi hækkað ráði hann við þau enn þá. „Ég stend hvorki bet- ur né verr en flestir og blóta oft á tíð- um þessum þrjátíu daga mánuðum. Það er samt margt fólk sem hefur það verra en ég. Það er ömurlega grátlegt að fólk sem er á svipuðum aldri og ég, en var mun fyrirhyggjusamara og lagði fyrir og keypti sér íbúð, sé búið að tapa öllu. Þetta fólk á ekkert nema skuldir og er upp á bankastofnun komið – bankastofnun sem er nýbú- in að setja þjóðina á hausinn. Svo mætir þessu fólki ekkert nema súpueldhússtemning í bönk- unum. Ég skil ósköp vel að menn séu reiðir. Reiðin á fullan rétt á sér og sér- staklega eftir því sem lengri tími líð- ur án uppgjörs. Á meðan slitna upp fjölskyldur og fólk þarf að flytja til út- landa,“ segir Helgi en bætir aðspurð- ur við að hann hafi engan áhuga á að yfirgefa Klakann. „Ekki við þess- ar kringumstæður, enda finnst mér hreinlega ekki fullreynt með þetta land, þótt ótrúlegt megi virðast. Þrátt fyrir allt og þó að mér finnist við Ís- lendingar oft sjálfum okkur verstir þá held ég samt að við getum rifið okkur upp og átt hér ágætis líf. Ég vil ekki hljóma eins og pólitíkus en það býr kraftur í þessari þjóð þrátt fyrir allt. Atvinnuleysið er þó verst. Við eigum ekki að sætta okkur við það. Meirihluti þeirra sem eru á at- vinnuleysisskrá er fólk sem var ekk- ert að lifa um efni fram. Keypti sér ekki einu sinni flatskjá, svo firrtasta viðmiðið á þátttöku þjóðarinnar í þessum viðbjóði sé notað. Þetta fólk hefur unnið sér það eitt til saka að hafa framselt fyrir lítið vald sitt og ákvarðanatöku til stjórnmálamanna og umbjóðenda þeirra. Nú ríður á að hér gangi í gegn breytingar og að þeim fylgi ný andlit og opnara þjóð- félag án pukurs og leyndarmála. Ef þessi þjóð er svo fátæk af fólki til for- ystu í valdastöðum utan og innan þings að á Nýja-Íslandi verði sömu andlit og á því gamla, þá getum við farið að pakka saman,“ segir Helgi. „Á svona tímum er líka óásætt- anlegt að um 300 blaðamenn gangi um atvinnulausir á meðan þörfin hefur aldrei verið meiri fyrir blaða- menn sem kunna sitt fag. Þar með er ég ekki að gera lítið úr atvinnu- leysi annarra, miklu frekar áherslum margra fjölmiðla. Með fullri virðingu fyrir brauði og leikjum; blöðrum og sælgæti, þá veltir maður því fyrir sér hvað vaki fyrir eigendum fjölmiðla sem ákveða að snúa sér alfarið að því. Það er fyndið að sjá fólk detta í drullupoll í Argentínu en það hefði líka verið ágætt ef stjórnendur Stöðv- ar 2 hefðu notað Wipeout-peningana í að láta Jóa og Kristin í Kompás grafa í drullupollum hérna heima. Ég held að Jón Ásgeir Jóhannesson þurfi að fara að svara þeirri spurningu hvers vegna í ósköpunum hann leggur slíka ofuráherslu á að eiga fjölmiðla í þessu árferði. Ég þarf ekkert svar frá eigendum Moggans, þeirra svar er borið út á hverjum morgni.“ Öll föst á gelgjunni Sem fréttamaður er Helgi í hringiðu kreppu- og Icesave-umræðunnar og hann viðurkennir að vera stund- um kominn með upp í kok. „Á tíma- bili hugsaði ég um að hætta þessu en ég valdi að gera það ekki. Þetta eru merkilegir tímar og mig langar að taka þátt og gera mitt besta. Það er okkar að segja frá því sem hér er að gerast og það verður bara að gera betur en var gert fyrir hrun. Þá var bara eitt stórt partí í gangi og frétt- ir oft eftir því og margir sem voguðu sér að koma með varnaðarorð voru úthrópaðir vitleysingar. Baugsmálið er gott dæmi um andrúmsloft þessa tíma. Hvað er að þjóð sem ákveður að skipta sér í tvær fylkingar í frekar einföldu sakamáli? Ég sæi ekki Dani eða Svía skipta sér í fylkingar, með eða á móti, í máli gegn einhverjum risastórum fjölmiðlaeig- anda og risa á matvörumarkaði, sem væri kærður fyrir jafnalvarleg brot. Í grundvallaratriðum eru tvær valda- blokkir í þessu landi, í þær má vel flokka nær alla sem eitthvað hafa lát- ið fyrir sér fara hér og það er auðvit- að glatað. Það er ekkert gott sem bíður þess- arar þjóðar ef við ætlum að halda áfram að skipta okkur alltaf í tvennt eftir því sem þessar tvær blokkir ákveða. Það er ekki nauðsynlegt að halda annaðhvort með Davíð eða Jóni Ásgeiri, eða hvað þetta allt heitir í öðru hvoru liðinu í hvert sinn. Það er líka í lagi, og fyllilega réttlætanlegt, að fyrirlíta báða hópa jafnt og það gera sem betur fer æ fleiri. Mér finnst samt stundum eins og við séum öll á gelgjunni og hóp sálarsyndromið sé eftir því, við bara verðum að stilla okkur með öðrum hvorum hópnum og standa þar opinmynnt og teygja tyggjóið okkar. Ég hef aldrei skilið af hverju þjóð, sem nappaði sér sjálfstæði, hálf- partinn í skjóli nasista. Stórgræddi á stríðinu og ekki síst öllum pening- unum sem stríðshrjáðri Evrópu voru ætlaðir, gat ekki einu sinni drullast til að láta af hendi rakna framlög til þró- unaraðstoðar á við fullvalda þjóð- ir, meðan hún þóttist ríkust í heimi, lætur eins og hún sé best í heimi,“ segir hann. Hræddist föðurhlutverkið Fjölskyldulíf hafði aldrei heillað Helga áður en hann varð pabbi og hann segist hafa hræðst ábyrgðina sem því fylgdi að vera pabbi og eiginmaður. Annað hafi komið á daginn. „Ég kem sjálfum mér á óvart á hverjum degi en er þó meðvitaður um að þetta er hið raunverulega ævistarf, barnaupp- eldið. Ég er líka alltaf skotinn í Kötu. Hún er svo kjaftfor, vel gefin og ákveð- in. Svo er hún líka svo sæt. Við erum kannski bara svona lík,“ segir hann en bætir við að sennilega sé það ekki rétt þar sem hann gæti aldrei verið í sam- búð með sjálfum sér. „Ég hafði fyrir fram einkennileg- ar og neikvæðar hugmyndir um það hvernig maður ætti að vera sem fað- ir og fjölskyldumaður og hafði aldrei séð sjálfan mig í því hlutverki, frekar var ég hressi frændinn. Sannleikur- inn kom mér skemmtilega á óvart og ég hef rosalega gaman af að fylgjast með Indíönu vaxa og þroskast og sér í lagi núna þegar hún er farin að spjalla og syngja. Hún er miklu klárari en ég var á hennar aldri en er auðvitað svo- lítið lík mér. Það er rímað réttlæti fólg- ið í því að þurfa að díla við sjálfan sig í gegnum barnið sitt fyrir mann eins og mig. Mitt vandamál í gegnum tíð- ina hefur verið sjálfselska og eigingirni og á meðan Kata var ófrísk hugleiddi ég oft hvernig ég ætti eftir að standa mig í föðurhlutverkinu. Ég var skít- hræddur um að ég yrði ekki nógu góð- ur pabbi og flækti þetta allt fyrir mér,“ segir hann og bætir aðspurður við að hann sé sáttur við þann stað sem hann er á í lífinu. „Eftir að hafa í svona langan tíma dílað við reiði og uppreisn bjóst ég ekki við að verða ánægður sem fjölskyldu- maður. Ég er samt ekkert að segja að ég sé einhver engill. Sjónvarpsþáttur byggður á mér héti ekkert fyrirmynd- armaðurinn, en ég er allavega ekki lengur númer eitt, tvö og þrjú og það er líka helvíti fínt.“ indiana@dv.is 32 FÖSTUDAGUR 12. febrúar 2010 HELGARBLAÐ Fallegar mæðgur Katrín Rut Bessadóttir er kærasta Helga. Þau eiga dótturina Indíönu Karítas sem varð tveggja ára í desember. MYND: BJARNI EIRÍKSSON Eftir að hafa í svona langan tíma dílað við reiði og uppreisn bjóst ég ekki við að verða ánægður sem fjölskyldumaður. Ég er samt ekkert að segja að ég sé einhver engill.
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64

x

Dagblaðið Vísir - DV

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.