Dagblaðið Vísir - DV - 01.03.2010, Blaðsíða 10

10 MÁNUDAGUR 1. mars 2010 FRÉTTIR
Þór Óliver Gunnlaugsson, fangi
á Kvíabryggju, hyggst kæra fang-
elsismálastjóra, Pál Winkel, fyrir
mannréttindabrot og einelti í sinn
garð. Honum finnst á sér brot-
ið þar sem Fangelsismálastofnun
neitar honum um vinnuaðlögun á
lokatímabili 16 ára fangelsisdóms.
Þór Óliver hefur meira eða
minna setið inni í fangelsi frá því í
febrúar 1996 og eru því fjórtán ár
síðan hann fyrst afplánaði á Litla-
Hrauni. Hann var fyrst dæmd-
ur fyrir stórfelld fjársvik og hlaut
þá þriggja ára fangelsisdóm. Þeg-
ar hann hafði afplánað þann dóm
leið ekki á löngu þar til hann varð
manni að bana. Fyrir morðið var
hann dæmdur í sextán ára fang-
elsi, í febrúar árið 2000, en lög-
um samkvæmt á Þór Óliver rétt á
reynslulausn þegar hann hefur af-
plánað 2/3 refsitímans. Það þýðir
að hann lýkur afplánun 10. októ-
ber á næsta ári.
Mikill kvíði
Í dag hefur Þór Óliver setið sam-
fellt inni í tíu ár en hann hefur
verið færður af Litla-Hrauni yfir
á Kvíabryggju. Þar verður hann
fram á haustið þegar hann fer yfir
á Vernd síðasta árið. Aðspurður
segist hann kvíða því gífurlega að
ljúka afplánun og koma út í sam-
félagið á nýjan leik. „Tilhugsunin
um að losna er hræðileg. Þó svo
að ég aðlagist alltaf smátt og smátt,
eftir því sem ég fer oftar í dags-
leyfi, þá er þetta rosalega erfitt fyr-
ir mig. Það er svo erfitt að standa
allt í einu úti, til dæmis að fara í
Kringluna, og það fer stundum allt
í panikk í hausnum á manni eft-
ir svona langan tíma. Ég kvíði því
og óttast alveg rosalega að ljúka af-
plánun,“ segir Þór Óliver.
„Ég er núna hræddur við að fá
ekki þá endurhæfingu sem nauð-
synleg er og því verði þetta enn þá
erfiðara fyrir mig þegar ég losna.
Ég vil ekki fara inn aftur og ætla
ekki að snúa til baka í þetta rugl
sem ég var í áður.“
Iðrun í verki
Þór Óliver segist vera búinn að snúa
við blaðinu og vonast til þess að sam-
félagið taki vel á móti sér. Aðspurð-
ur segist hann þó ekki óttast viðhorf
almennings. „Mér finnst fólk oftast
vera jákvætt í minn garð en reglulega
kemur það þó fyrir að fólk haldi sig
í hæfilegri fjarlægð þegar það veit að
ég er fangi og fyrir hvað ég afplána
dóm. Tíminn breytir manni. Ég hef
öðlast ný gildi og þroskast. Ég er sjálf-
ur kominn á fullt í AA-störfin. Ég hef
farið út úr þessari eyði sem ég var í og
ég hef nýtt tímann til að gera upp við
sjálfan mig,“ segir Þór Óliver.
„Það var þó ekki fyrr en löngu síð-
ar sem ég byrjaði virkilega að taka á
mínum málum og vinna mig út úr
þessu. Ég þurfti að finna sjálfan mig
aftur og fyrirgefa sjálfum mér. Það
var stórt skref að yfirstíga. Ég er bú-
inn að snúa við blaðinu. Eina sem
ég get gert er að vona að samfélagið
taki á móti mér. Það að koma út sem
betri maður er mín leið til að sýna að
ég sjái eftir þessu. Það er engin önnur
leið en sú að sýna iðrun í verki.“
Réttur brotinn
Fangelsismálastjóri er ekki efstur
á vinsældalista Þór Ólivers þessa
dagana eftir að honum var synjað
um vinnuaðlögun. Hann ætlar að
kæra Pál til dómsmálaráðuneyt-
isins fyrir brot á mannréttindum.
„Nú er ég að fara að ljúka afplánun
minni og lögum samkvæmt hefði
ég átt að byrja í vinnuaðlögun í
október síðastliðnum. Ég er búinn
að vera agabrotalaus í þá sex mán-
uði sem til er ætlast og uppfylli
því þau skilyrði sem til þarf varð-
andi vinnuaðlögunina. Hins vegar
hafa þeir dregið það að svara mér
í marga mánuði og svarið fékk ég
loksins í síðustu viku. Þar var mér
neitað um að fá að vinna þar sem
það er ekki talið heppilegt sé litið
til hegðunar minnar í afplánun,“
segir Þór Óliver.
„Það virðast gilda einhverj-
ar aðrar reglur um mig en aðra
fanga. Það eru hreinlega allir aðr-
ir í kringum mig sem hafa fengið
þessa vinnuaðlögun. Ég hef, líkt og
aðrir sem afplána langa dóma, lent
í agaviðurlögum í gegnum tíðina,
en varðandi vinnuaðlögunina þarf
maður að vera agabrotalaus í sex
mánuði. Það hef ég verið en samt
er mér hafnað.“
Eilíf barátta
Þór Óliver er ekki hrifinn af fram-
komu fangelsisyfirvalda þar sem
hann þurfi nú á hjálp að halda til
að búa sig undir að ljúka afplánun.
Hann telur að synjun um vinnuað-
lögun sé af persónulegum ástæð-
um. „Ég þarf alltaf að standa í
sömu baráttunni fyrir rétti mínum.
Mér finnst að verið sé brjóta á mín-
um mannréttindum og jafnræðis-
reglunnar ekki gætt. Með því að
neita mér um vinnu er Fangelsis-
málastofnun ekki að sinna skyldu
sinni því ég hef dvalið hjá þeim svo
lengi að stofnunin ætti fyrir löngu
að vera byrjuð á endurhæfingu
minni. Því síðar sem það gerist
TRAUSTI HAFSTEINSSON
blaðamaður skrifar: trausti@dv.is
HRÆDDUR
VIÐ FRELSIÐ
Þór Óliver Gunnlaugsson, oft kallaður Vatnsberinn, lýkur afplánun 16 ára fangelsisdóms
á næsta ári. Þór var dæmdur fyrir morð og segir það hafa tekið langan tíma að vinna úr
sínum málum eftir það sem hann kallar algjört rugl. Hann hefur nú fyrirgefið sjálfum sér
og vonast til þess að samfélagið taki honum opnum örmum þegar hann losnar út.
Fangelsismálastjóri
Páll gæti átt von á kæru
fyrir að synja Þór Óliver
um vinnuaðlögun.