Dagblaðið Vísir - DV - 09.07.2010, Blaðsíða 32

32 viðtal 9. júlí 2010 föstudagur
Sigríði Beinteinsdóttur söngkonu hefur tekist að halda einkalífi
sínu fjarri sviðsljósi fjölmiðlanna í þau 30 ár sem hún hefur starfað innan
poppbransans. Sigga segist aldrei hafa falið kynhneigð sína en að hún hafi
heldur ekki flaggað henni. Sigga skildi í fyrra eftir tíu ára samband en
hefur nú fundið ástina að nýju. Þessa dagana ferðast Sigga um landið í
leit að röddinni 2010 en keppnin verður sýnd á Stöð 2 í haust.
Söngurinn losaði mig við feimnina
Ég dáist að þessum krökk-um því sjálf var ég mjög feimin og óframfærin sem barn. Ég var alltaf syngj-
andi en bara ein heima með sjálfri
mér,“ segir Sigríður Beinteinsdóttir
söngkona sem þessa dagana ferð-
ast um landið, ásamt Maríu Björk
Sverrisdóttur, með Röddina 2010,
söngkeppni fyrir krakka og ung linga
sem sýnd verður á Stöð 2 í haust.
„Mér finnst frábært hvað þau
standa sig vel, eru kjarkmikil og
hvað við eigum mikið af frambæri-
legum krökkum sem eru að æfa og
þjálfa söng. Sumir eru eðlilega mjög
stressaðir en kýla samt á það og það
er aðdáunarvert en aðrir eru örugg-
ir með sig og finnst þetta lítið mál.
Markmiðið með þessari keppni er
að efla áhuga barna á söng og tón-
list og veita þeim reynslu og tæki-
færi til að koma fram en það er erfitt
að koma sér á framfæri í dag,“ segir
Sigga.
Hún segir að Röddin verði byggð
upp á svipaðan hátt og Idol Stjörnu-
leit en að dómararnir verði þó ekki
eins hvassir. „Við erum að vinna
með ungar sálir og þótt við eig-
um mikið af alls kyns efni verður
vel valið það sem fer í sýningu. Við
erum ekki að þessu til að niðurlægja
neinn heldur til að byggja krakk-
ana upp, gefa þeim jákvæða gagn-
rýni og sýna þeim það sem má bet-
ur fara í von um að þeir haldi áfram
að syngja. Það er ekki gott að þykjast
vera Simon Cowell þegar unnið er
með svona ungt fólk.“
Fær enn hnút í magann
Sigga tók sín fyrstu skref í bransan-
um 18 ára í nýbylgjurokksveitinni
Geðfró þar sem hún spilaði með Dr.
Gunna. Þegar hún mætti á fyrstu æf-
ingu hafði hún aldrei sungið opin-
berlega en það var vinkona hennar
sem manaði hana til að svara aug-
lýsingu sem strákarnir settu í blaðið
þar sem þeir óskuðu eftir söngkonu.
„Ég ætlaði mér ekki að verða
söngkona og hefði örugglega ekki
fetað þessa leið nema vegna þrýst-
ings frá þessari vinkonu sem ég á
sannarlega margt að þakka. Einn
daginn þegar ég var heima að
syngja var hún fyrir utan gluggann
og heyrði í mér og hótaði mér að ef
ég myndi ekki svara auglýsingunni
myndi hún hætta að vera vinkona
mína. Ég sótti um og hreppti hnoss-
ið. Við spiluðum talsvert og mér
fannst þetta ótrúlega skemmtilegt
þótt það væri nánast að líða yfir mig
í hvert skipti sem ég steig á sviðið,“
segir Sigga sem segist enn þá, eftir
30 ára feril, fá stresshnút í magann
þegar hún komi fram. „Með árunum
öðlaðist ég styrk og reynslu og ég er
klár á því að það er söngurinn sem
losaði mig við feimnina, veitti mér
öryggi og gerði mig sterkari fyrir vik-
ið.“
Dyrnar að bransanum
opnast
Eftir Geðfró var Siggu boðið í hljóm-
sveitina Meinvillingana sem keppti
í Músíktilraunum og endaði í þriðja
sæti. Eftir það ævintýri gekk hún
til liðs við sveitina Kikk með þeim
Guðmundi Jónssyni úr Sálinni og
Sveini Kjartanssyni en Kikk gaf út
eina plötu. „Við vinnsluna á þeirri
plötu heyrði Björgvin Halldórsson
í mér og þar með opnuðust dyrn-
ar að poppbransanum. Ég á Björg-
vini margt að þakka. Á þessum tíma
hafði ég verið að vinna með pabba í
dúklagningum og stefndi á að klára
það nám auk þess sem ég var á fullu
í hestunum en ég gaf hvort tveggja
upp á bátinn til að geta einbeitt mér
að söngnum,“ segir Sigga sem gekk
svo til liðs við Stjórnina árið 1989.
„Tíminn með Stjórninni var
æðis legur – alveg geggjaður. Árið
1989 unnum við keppnina Lands-
lagið og ári seinna fórum við í Eur-
ovision. Upp frá því ævintýri hófst
þessi sveitaballakeyrsla sem stóð í
þrjú, fjögur skemmtileg ár. Við rúnt-
uðum um landið á rútu og fylltum
hvert einasta hús allar helgar. Þetta
var mikið fjör en undir lokin var
maður orðinn svolítið þreyttur. Ég
myndi allavega ekki meika þetta í
dag og vel frekar eigin bíl eða jafnvel
flug og fer heim daginn eftir,“ segir
hún brosandi og bætir við að stemn-
ingin á böllunum hafi verið ótrúleg.
„Á þessum tíma voru þetta alvöru-
sveitaböll en sú menning lagðist
meira og minna af þegar bjórinn
var leyfður og pöbbar og trúbador-
ar tóku við.“
Draumar um heimsFrægð
Sigga er sá tónlistarmaður sem hef-
ur keppt oftast fyrir hönd Íslands í
Euro vision-keppninni. Hún náði
sínum besta árangri árið 1990
þegar hún og Grétar Örvars-
son enduðu í fjórða sæti
með lagið Eitt lag enn. Hún
viðurkennir að velgengnin
hafi kveikt áhuga og von
um að slá í gegn úti í hin-
um stóra heimi.
„Eftir keppnina spilaði
Stjórnin aðeins í Svíþjóð
auk þess sem ég var eitt-
hvað á Írlandi líka. Fáir
vita að við Friðrik Karls-
son gítarleikari stofnuð-
um bandið Gígabite og
endurgerðum lagið It’s
my life sem komst á
Bill board-lista í Amer-
íku og safndisk í Nor-
egi. Auðvitað hefði
verið gaman að meika
það en ég var allt-
af með báða fætur á
jörðinni. Á þessum
tíma var ekket int-
ernet og því erfið-
ara að koma sér á
framfæri.
Ég hef allt-
af verið mjög
jarðbundin og
ég er mikill Ís-
lendingur í mér.
Hér vil ég vera og
það er svo margt
sem við höfum með
okkur á þessu landi,
þótt veðrið mætti
vera betra. En fari allt í
kaldakol, þá fer ég,“ segir
hún hlæjandi en bætir al-
varleg við: „Auðvitað redd-
um við þessu. Ég er viss um
það. Ég er alltaf bjartsýn, það
er það eina sem gildir og
það sem á eftir að
koma okk-
Ég hef aldrei lent í neinu sem hægt væri að kalla fordóma eða slíkt en hef alveg
fengið nokkur bónorðin án þess að þekkja
viðkomandi og stundum komu ölvaðir
menn sem vildu reyna sig og sögðust geta
snúið mér við í roðinu en það var alltaf
bara í góðu.