Dagblaðið Vísir - DV - 01.11.2010, Síða 18

F yrir þúsund árum náði íslensk þjóð að skipta um þjóðtrú án teljandi átaka. Yfirleitt hafa þjóðir ekki skipt
um trúarbrögð nema eftir skipulegt
ofbeldi, þjóðarmorð eða annars kon-
ar kúganir. Ekkert er órökréttara en
trúarbrögð og því byggist umræðan
jafnan á hindurvitnum og móður-
sýki. En þetta gátu Íslendingar þá.
N ú þúsund árum síðar hefur íslensku þjóðarsál-inni förlast. Evrópusam-bandið er að kljúfa þjóð-
ina. Umræðan um aðild er rugluð
og hún stýrist af fólki sem veit lítið
hvað það er að tala um. Það sorglega
er að lausnin liggur beint fyrir fram-
an augu okkar.
K lofningur þjóðarinnar ligg-ur þvert á alla flokka. Helst eru vinstri grænir og sjálf-stæðismenn sammála um
að standa utan Evrópusambandsins
og stöðva þar með frekari Evrópu-
samruna Íslands. Innan Sjálfstæð-
isflokks, Framsóknarflokks og
Vinstri-grænna eru margir rómant-
ískir afturhaldssinnar. Ein lausn
gæti sameinað þessa þrjá flokka
og Samfylkinguna og stöðvað ein-
hverja heimskulegustu umræðu Ís-
landssögunnar.
Steingrímur J. Sigfússon lagði sjálfur til í fyrra að Íslending-ar tækju upp norsku krón-una. Höskuldur Þórhallsson
og Sigmundur Davíð Gunnlaugs-
son framsóknarmenn fóru sjálfir
til Noregs í fyrra til að leita ásjónar
Norðmanna. Samfylkingin elskar
allt evrópskt og Noreg væntanlega
með. Þar er kominn veglegur meiri-
hluti fyrir því að íslenska þjóðin við-
urkenni frumhlaup forfeðra sinna
fyrir 1.100 árum og snúi aftur heim
til Noregs.
V ið Íslendingar höfum sýnt eftirminnilega fram á að við erum ófærir um að stjórna eigin málum.
Hvorki stjórnlagaþing, Alþingi eða
þjóðlagaþing getur breytt þeirri stað-
reynd að 35 prósent þjóðarinnar er nú
tilbúin til að kjósa Sjálfstæðisflokkinn
aftur til valda. Fæstir vilja fara einu
leiðina sem boðið hefur verið upp á
til að losna við krónuna, sem rústaði
fjárhag flestra landsmanna. Lausnin
sem fólkið í landinu velur er að halda
í sama óstöðuga gjaldmiðilinn og
kjósa aftur sömu stjórnmálamenn og
voru í framvarðarsveitinni sem lagði
efnahaginn í rúst.
V ið gerum eins og Álftanes. Álftanes lagði sig á haus-inn við að byggja of stóra sundlaugarparadís. Eins
og Íslendingum sæmir nægði þeim
ekki neitt venjulegt, heldur þurftu
íbúarnir tvö þúsund að fá sund-
laug sem framkallar öldur. Til að
forða sér út úr sjálfskaparvítinu ætla
Álftnesingar að gefa eftir forræði
yfir eigin málum, enda óhæfir til
að stjórna sér sjálfir, og sameinast
hinum vellauðuga Garðabæ. Þannig
dreifast skuldirnar á miklu fleiri.
Þetta getur Ísland gert.
V ið þurfum ekki að ganga í Evrópusambandið. Það er skortur á Íslendingum í Noregi. Atvinnuauglýs-
ingarnar eru stútfullar af skila-
boðum frá Norðmönnum um að fá
Íslendinga til sín. Atvinnuleysið er
miklu minna en í ESB. Saman gengi
Íslendingum og Norðmönnum
miklu betur að semja við Evrópu-
sambandið um fiskveiðar. Þúsund-
ir Íslendinga hafa nú þegar farið til
Noregs eftir hrun. Aðlögunin er nú
þegar orðin. Fólk hefur kosið með
fótunum. Skuldir íslenska þjóðar-
búsins myndu hverfa eins og lítill
dropi í fulla olíutunnu.
A tburðurinn yrði tákn-rænn. Við myndum senda Jóhönnu Sigurðardóttur með knerri til Noregs. Sjó-
barin kæmi hún að höfn í Niðarósi.
„Ví ar bakk,“ segði hún á tilfinn-
ingasnauðri flugfreyjuensku. Hún
myndi skila norska kónginum önd-
vegissúlunum. Og sjá; við verðum
laus við mestu plágur samtímans:
krónuna, skuldirnar og ESB-um-
ræðuna. Samfylkingin yrði ánægð
með nýja gjaldmiðilinn og fram-
sóknarmenn og vinstri grænir gætu
fagnað því að fara ellefu hundruð ár
aftur í tímann. Bjarni Benediktsson
gæti hrósað happi yfir því að kom-
ast með fingurna í norska olíusjóð-
inn, sem upp úr því myndi heita N1.
Allt er gott sem endar vel. Göngum
í Noreg.
GÖNGUM Í NOREG
„Ég gat ekki gifst
manni sem ég
þekkti ekki betur
en þetta.“
n Gerður Kristný Guðjónsdóttir hafnaði fyrsta
bónorðinu frá núverandi eiginmanni sínum. – DV
„Það var erfitt að taka
ákvörðun um að fara þessa
leið til að eignast barn.“
n Marta Einarsdóttir fór í tæknisæðingu til að verða
ófrísk. - Fréttatíminn
„Ég er fimmtíu og
eins árs gömul og
búin að missa allt,
innbúið mitt fór í
brunanum og ég sé
ekki fram á það að ég geti náð
mér upp fjárhagslega á
nokkurn hátt.“
n Sophia Hansen segir sárast að missa æruna. – DV
„Hvernig getum við bara
horft upp á heiminn verða
veikari og veikari eins og það
sé eitthvað náttúrulögmál og
ætlað síðan bara að finna ný
og ný lyf.“
n Jóhanna Vilhjálmsdóttir segir mataræði hafa
mikið um það að segja hvort fólk nái bata eða ekki.
– Fréttablaðið
„Það sem er ljótast
við AMX pistlana
er að þeir eru
nafnlausir. Það er
semsagt einhver að
skrifa þá sem vill ekki
gangast við því.“
n Egill Helgason er sakaður um vanhæfni. – Pressan
Snjóflóð og sægreifar
REYNIR TRAUSTASON RITSTJÓRI SKRIFAR. Ástæðan er kvótakerfi sem meinar þorpsbúum að nýta sér ríkulegu auðlindina sem þorpið byggðist á.
LEIÐARI
18 UMRÆÐA 1. nóvember 2010 MÁNUDAGUR
KLÖRUBAR SELDUR
n Íslendingar á Kanaríeyjum hafa
gripið í tómt að undanförnu þegar þeir
hafa heimsótt Klörubar í þeirri von
að hitta þar, líkt
og undanfarna
áratugi, eigand-
ann, Klöru Bald-
ursdóttur. Við
eftirgrennslan
kom í ljós að Klara
er búin að selja
Íslendingabarinn
vinsæla þar sem
Guðni Ágústsson tók meðal annars út
harm sinn eftir að hann gaf frá sér for-
mannsembætti í framsókn. Það mun
vera heimamaður sem keypti. Óljóst
er hvort Klörubar stendur lengur und-
ir því að vera Íslendingabar.
STRIGAKJAFTUR
OG „KERLING“
n Það er eins gott fyrir ráðamenn
að gæta orða sinn nú um stundir.
Ásmundur Friðriksson, bæjarstjóri
í Garði, þykir á köflum vera striga-
kjaftur og á það til að tala fyrst en
hugsa svo. Á opnum fundi í Stapa í
síðustu viku hjólaði bæjarstjórinn í
Steingrím J. Sigfússon. „Hann kemur
hingað og segir ekki neitt af viti, alveg
eins og kerling,“ sagði Ásmundur.
Oddný Harðardóttir, þingmaður tók
þessi ummæli hans óstinnt upp og
segir þau í pistli á Víkurfréttum vera
niðrandi og vekja upp sterkar tilfinn-
ingar „og gefa ríkt tilefni til að konur
láti í sér heyra.“ Orðhákurinn situr eft-
ir lemstraður. Ásmundur baðst síðar
afsökunar.
BJÖRN INGI TIL
HJÁLPAR
n Halldór Ásgrímsson, fyrrverandi
forsætisráðherra, er á hálfgerðum ber-
angri eftir að Jóhanna Sigurðardóttir
forsætisráðherra
lýsti óyndi sínu
með að hann
hefði verið endur-
ráðinn sem fram-
kvæmdastjóri
Norrænu ráð-
herranefndarinn-
ar. Fyrrverandi
aðstoðarmað-
ur Halldórs, Björn Ingi Hrafnsson,
stýrir Pressunni þótt hann hafi sagt
sig frá ritstjórastarfi í kjölfar skýrslu
rannsóknanefndar Alþingis. Hann
segir um Jóhönnu: „Helst er að hún
hafi poppað stuttlega upp til að hnýta
í forvera sinn Halldór Ásgrímsson
með makalausum hætti ...“. Lokaorð
aðstoðarmannsins eru síðan þessi:
„Eru fá ef nokkur fordæmi fyrir slíkri
yfirlýsingu af hálfu forsætisráðherra
um forvera sinn í embætti.“
HRUNAKÓNGAR AF
SPENANUM
n Þótt Jóhanna Sigurðardóttir for-
sætisráðherra hafi lítið aðhafst í emb-
ætti sínu virðist hún þó hafa nokkuð
skýra sýn á sök þeirra Davíðs Odds-
sonar og Halldórs Ásgrímssonar
sem komu ríkisbönkunum í hend-
ur vinahópa sinna og áttu að margra
mati hvað stærsta sök á hruni Íslands.
Það þótti þrekvirki að moka Davíð út
úr Seðlabankanum. Víst er að ekki
verður heldur auðvelt fyrir Jóhönnu
að koma Halldóri af spenanum hjá
ráðherranefndinni. En takist að koma
hrunakóngunum og stríðssinnunum
báðum af opinberu framfæri mun Jó-
hanna vinna sér inn mörg prik.
SANDKORN
TRYGGVAGÖTU 11, 101 REYKJAVÍK
ÚTGÁFUFÉLAG: DV ehf.
STJÓRNARFORMAÐUR:
Lilja Skaftadóttir
RITSTJÓRAR:
Jón Trausti Reynisson, jontrausti@dv.is
og Reynir Traustason, rt@dv.is
FRÉTTASTJÓRI:
Ingi Freyr Vilhjálmsson, ingi@dv.is
UMSJÓN HELGARBLAÐS:
Ingibjörg Dögg Kjartansdóttir, ingibjorg@dv.is
UMSJÓN INNBLAÐS:
Ásgeir Jónsson, asgeir@dv.is
DV Á NETINU: DV.IS
AÐALNÚMER: 512 7000, RITSTJÓRN: 512 7010,
ÁSKRIFTARSÍMI: 512 7080, AUGLÝSINGAR: 512 7050.
SMÁAUGLÝSINGAR: 515 5550.
Umbrot: DV. Prentvinnsla: Landsprent. Dreifing: Árvakur.
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins
á stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
Öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð.
BÓKSTAFLEGA
„Nei, því hlaupið í Grímsvötnum er eins
konar boðhlaup. Það er að segja,
hlaupið boðar frekari tíðindi.“ segir
SIGURÐUR Þ.
RAGNARSSON, jarð-
eðlis- og veður-
fræðingur, en hlaup
í Grímsvötnum er
hafið og er talið að
meiri líkur en minni
séu á að gos
fylgi
hlaupinu.
ERU MENN AÐ
HLAUPA FRAM ÚR SÉR
MEÐ SPÁ UM GOS?
SPURNINGIN
Íslendingum öllum er hollt að líta um öxl til þeirra ógnaratburða sem urðu á Flat-eyri fyrir 15 árum þegar 20 manns fór-ust í snjóflóði sem rústaði stóran hluta
byggðarinnar. Óbærilegur harmur fylgir at-
burði sem þessum. Ofan á dauðsföll sem
snertu hvern einasta íbúa þorpsins með bein-
um hætti bættist við eignatjón, sumpart óbæt-
anlegt, og að tilvera fólksins var öll í upplausn.
En það undursamlega sem gerðist í harm-
leiknum var að öll þjóðin stóð saman sem einn
maður. Efnt var til þjóðarátaks til að bæta fólki
það sem hægt var. Og sjálfir tóku íbúar Flateyr-
ar grimmum örlögum sínum með æðruleysi.
Margir fluttu í burtu til að byrja nýtt líf fjarri
skugga snjóflóðanna. Aðrir héldu sínu striki og
búa áfram í þorpinu sínu, sáttir við sitt. Heim-
ildarmyndin Norð Vestur, í leikstjórn heima-
mannsins Einars Þórs Gunnlaugssonar nær
vel utan um þann mikla kjark sem íbúarnir
sýndu á ögurstundinni þegar allir Íslendingar
urðu sem einn maður.
Þegar litið er til baka til þeirra daga þeg-
ar þjóðin öll sameinaðist um að líkna litlu
samfélagi verður ekki hjá því komist að bera
saman þá sundrung sem ríkir nú á meðal
landsmanna sem þó verða aðeins að ganga í
gegnum brot af þjáningum Flateyringa. Hver
höndin er uppi á móti annarri og menn berast
á banaspjótum. Æsingurinn hefur völdin en
æðruleysið er langt undan.
Það er nöturleg staðreynd að þrátt fyrir
risaáfall vegna snjóflóða lifði Flateyri sem
samfélag áfallið af. En nú eru blikur á lofti
um að mannanna verk geti veitt þorpinu
náðarhögg. Langstærsti vinnuveitandinn á
staðnum, Eyraroddi, hefur sagt upp öllu sínu
starfsfólki. Ástæðan er kvótakerfi sem mein-
ar þorpsbúum að nýta sér þá ríkulega auð-
lind sem þorpið byggðist á. Kerfi sægreif-
anna gæti stuðlað að landauðn á stað þar
sem samfélagið hafði lifað af hryllilegustu
atburði sem orðið hafa í litlu þorpi á vorum
tímum.
Jón Bjarnason sjávarútvegsráðherra þarf
að sýna manndóm og efna til sértækra að-
gerða í þágu þorps sem á ekki og má ekki
þola meiri hörmungar en orðnar eru.
SVARTHÖFÐI